Ook in de laatste weken liep her en der de discussie over wat nou de werkelijke problemen waren van Griekenland hoog op. Echter, niet alle voorbij vliegende argumenten werden gestaafd door feiten. Deze post is bedoeld om de wel verzamelde feiten op een rijtje te zetten. Deze post is levend en wordt dus regelmatig van updates en aanvullingen voorzien. U kunt er aan bijdragen via de reacties. Pensioenleeftijd Grieken gaan niet veel vroeger met pensioen dan inwoners andere landen in Europa. En ook in Griekenland stijgt de afgesproken pensioenleeftijd. Data: OECD, 2012 Andere artikelen: - Artikel over de historische problemen Grieks pensioenstelsel (2011)
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
COLUMN - De oorzaak van de vernietiging van de natiestaat binnen de EU is cynisch genoeg het nationalisme, dat de Eurolanden tegen elkaar uitspeelt.
“Een catalogus van wreedheden”, zo omschrijft het Duitse ‘Der Spiegel’ de draconische maatregelen die Griekenland krijgt opgelegd in de ruil voor het vermijden van de gevreesde Grexit. “De lijst met eisen van de Eurogroep is waanzin.” schrijft de New York Times. “Dit is pure wraakzucht, totale verwoesting van de nationale soevereiniteit, zonder enige hoop op verbetering.”
Griekenland is aan het eind van deze week wellicht geen land meer”, schrijft Tine Peeters in de Morgen. Het opheffen van de Griekse autonomie is volgens haar totaal: ze geldt voor de politiek, de economie en de financiën van het failliete land. Wat gaat er gebeuren?
Griekenland wordt onder curatele gesteld, en gedwongen haar staatskapitaal in de uitverkoop te zetten om zo snel mogelijk geld te genereren voor de schuldeisers: havens, vliegvelden en hele eilanden zullen voor een appel en een ei in handen vallen van private ondernemers of vreemde overheden.
Deze instanties zullen vervolgens gemakkelijk gebruik kunnen maken van het globale systeem van belastingontwijking dat het Westen voor grote bedrijven heeft opgezet. De kleine Griek mag betalen, want voor hem worden de belastingen verhoogd en het sociale stelsel verder afgebroken.
DATA - Op het moment dat ik dit artikel schrijf wordt nog ‘onderhandeld’ met de Grieken. Vernederen is een beter woord. De boodschap is duidelijk: resistance is futile, you will be assimilated. Wie zich niet wil of kan aanpassen wordt gedwongen te vertrekken. In dit en volgende artikelen zal ik op basis van economische gegevens laten zien waarom Griekenland niet de oorzaak van de eurocrisis is, en dat een Grexit geen oplossing is.
Het lijkt de laatste tijd weer wat beter te gaan met de economie in de eurozone, als we de media mogen geloven. Maar hoe blijvend is dat? Is de eurocrisis echt voorbij? De werkloosheid is nog steeds relatief hoog en van volledig herstel van de eurocrisis is nog lang geen sprake.
Desondanks prijzen politici zichzelf omdat de pijnlijke maatregelen van de afgelopen jaren nu vrucht lijken af te werpen. Eindelijk zijn we aangekomen bij het ‘zoet na het zuur’. Maar, zo haasten zij zich toe te voegen, we zijn er nog niet: we moeten nu doorpakken om de Monetaire Unie af te maken. De eurolanden moeten beter voorbereid zijn voor de volgende crisis. Dit moet bereikt worden door meer fiscale en politieke integratie en strenge handhaving van de (begrotings-) regels. Elk land moet tekorten zo snel mogelijk afbouwen om voldoende reserve te hebben om de volgende schok op te kunnen vangen. Ook moeten we werk maken van flexibilisering van de arbeidsmarkt en moet overbodige regelgeving gestroomlijnd worden. Europa moet competitief worden zodat het klaar is voor nieuwe uitdagingen in een snel veranderende wereldeconomie.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Europeans should draw the consequences: prepare for a two-speed Europe, because this will inevitably be the result of further integration. They should create a constitutional arrangement for the EU that can accommodate one highly integrated core, the eurozone, and one less integrated group without the euro, ideally led by the UK. And they should expect that not all eurozone members will want to take that step, so some will leave the group even before the new setup emerges.
Within the eurozone, consequences will again follow. If the EU establishes a political union—the core of which will be a fiscal union, a unified budgetary process, a transfer union, and partly harmonized tax regimes—this entity will require new ways of legitimizing itself. Indirect mandates (such as those that national governments bring to the European Council when they legislate there) or half-baked ones (such as the European Parliament claims for itself) will no longer suffice to root legislative and executive action in the will of the people.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Het schuldenakkoord voor Griekenland is in de problemen. Het akkoord zou mogelijk wel standhouden in het Griekse parlement, de Noord Europese parlementen en misschien zouden de ministers van financiën wel een innovatief financieel instrument boven tafel halen waarmee noodzakelijke overbruggingsfinanciering mogelijk zou kunnen worden gemaakt. Maar niemand blijkt te hebben gerekend op het IMF.
Volgens eigen regels mag het IMF niet deelnemen aan financieringsacties als die niet als “sustainable” worden gezien.
It is well known that Varoufakis was taken off Greece’s negotiating team shortly after Syriza took office; he was still in charge of the country’s finances but no longer in the room. It’s long been unclear why. In April, he said vaguely that it was because “I try and talk economics in the Eurogroup” – the club of 19 finance ministers whose countries use the Euro – “which nobody does.” I asked him what happened when he did.
“It’s not that it didn’t go down well – there was point blank refusal to engage in economic arguments. Point blank. You put forward an argument that you’ve really worked on, to make sure it’s logically coherent, and you’re just faced with blank stares. It is as if you haven’t spoken. What you say is independent of what they say. You might as well have sung the Swedish national anthem – you’d have got the same reply.”
Brekend: EU sluit deal met Griekenland
Dit weekend zal het er van moeten komen, een oplossing of niet voor de Griekse schulden problematiek.
Nadat het Griekse parlement afgelopen nacht instemde met een voorstel dat verregaande bezuinigingen omhelst en het voorstel is goed bevonden door de belangrijkste crediteuren zijn sinds deze middag in Brussel de Ministers van Financiën van de Eurogroep bijeen. Het zal er om gaan spannen omdat het wantrouwen zeer groot is.
De signalen uit de vergadering zijn somber. Duitsland dat mogelijk een voorstel heeft gedaan om Griekenland voor vijf jaar uit de Eurozone te zetten, de Finse delegatie die tegen een nieuwe overeenkomst is omdat de Finse PVV gedoogpartner anders het kabinet naar huis stuurt en de Italianen die uitvaren tegen de Duitsers dat het vernederen van Griekenland maar eens moet ophouden. Oh ja, en Berlijn dat zeer kwaad was op het Elysée “hoe ze het in hun hoofd hebben gehaald de Grieken te helpen bij het formuleren van de bezuinigingsvoorstellen”.
“Juist nu het tijd is voor een nieuw Marshallplan en een nieuwe schuldenconferentie, wordt Europa geregeerd door kleine, bange mannen.”
“(…) wie het grotere plaatje overziet, moet erkennen dat een eurozone zonder structurele welvaartsoverdracht van noord naar zuid onmogelijk is. Net zoals Zuid-Holland eigenlijk Drenthe subsidieert en New York geld pompt naar South Carolina, zo kan de eurozone alleen werken als de rijke landen solidair zijn met de armere landen. Uiteindelijk wordt iedereen daar beter van, want als het goed gaat met je buurman gaat het ook beter met jou.
‘Maar kiezers pikken het niet als er nog meer geld naar de Grieken gaat,’ klinkt het dan. De waarheid is dat vrijwel geen enkele politicus het überhaupt geprobeerd heeft om dit eerlijke verhaal te vertellen. Vijftien jaar geleden hadden de Europese leiders het lef om aan een monetaire unie te beginnen. Nu hebben ze de moed niet deze echt te verdedigen.”
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
