Beste Jeroen,

De PvdA stuurt de z.g. “zondagsbrieven” naar de leden. Die zijn soms de moeite wel waard. Bijgaand een reactie op de visie van Jeroen Dijsselbloem, van een partijgenoot. Beste Jeroen, Natuurlijk is het een Griekse tragedie. En natuurlijk, je nuchterheid en zakelijkheid zijn bitter nodig in een situatie, die grote verliezers gaat opleveren. Maar toch een paar kanttekeningen: de romantische boekhouder, je kent hem wel, die meneer Zalm van ABNAmro, schreef in zijn memoires dat hij mordicus tegen de aansluiting van Griekenland was, omdat hij de cijfers volstrekt niet vertrouwde. Maar toen hem werd voorgehouden dat er politiek geen uitweg was, omdat het van Helmuth Kohl moest en de politieke race al gelopen was, staakte hij zijn verzet. Het boek schreef hij ruim na de feiten, dus een zekere behoefte aan witwassen van zijn eigen blazoen is niet uit te sluiten. Maar of Nederland nu tot het laatst toe kritisch was, zoals je schrijft, samen met de ECB, dat roept toch wel beleefde twijfel bij mij op. Of we achteraf weten dat de statistieken volstrekt onbetrouwbaar waren, daar twijfel ik evenzeer aan. Gerrit Zalm was een real-politiker, die wist wanneer hij zijn mond beter dicht kon houden. Hij was dan wel “il duro”, maar tegen de Duits-Franse as kon hij ook niet op. Ik denk dat we het altijd wisten.

Door: Foto: Jeroen Dijsselbloem (foto PvdA flickr) copyright ok. Gecheckt 05-10-2022

Wie is Eucleides Tsakalotos?

Alexis Tsipras heeft Yanis Varoufakis laten vallen als zoenoffer aan zijn Europese crediteuren.

Eucleides Tsakalotos is hem inmiddels opgevolgd als minister van financiën. Volgens het Financieel Dagblad is Tsakalotos diplomatieker, maar net zo links:

Tsakalotos is behalve marxist ook een overtuigd keynesiaan. ‘Duitsland heeft aan het begin van de crisis een enorme fout gemaakt’, zei hij enkele jaren terug. ‘Met een minder calvinistische houding over het boeten voor onze zonden was het toen mogelijk geweest een deel van de Griekse schulden kwijt te schelden. Dan waren later ook minder strenge bezuinigingen nodig geweest.’

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: chris9773 (cc)

Onnodige verwarring over de euro en het referendum

ANALYSE - Verwarring alom. Vandaag mogen de Grieken in een referendum ‘ja’ of ‘nee’ stemmen maar het is niet helemaal duidelijk voor wat ze stemmen.

‘Nee’ zegt de Griekse regering, ‘betekent nee tegen het voorstel dat door Brussel op 25 juni aan Griekenland is voorgelegd’. Dit was voor hen onaanvaardbaar want het betekent dat er geen einde komt aan de crisis in Griekenland en dat de last voor afbetaling onevenredig zwaar op de schouders van de armste Grieken wordt gelegd. Door ‘nee’ te stemmen – dat is ook wat de regering adviseert – hoopt zij opnieuw naar de onderhandelingstafel terug te kunnen gaan, maar nu met een sterker mandaat om nieuwe afspraken te maken die Griekenland weer hoop biedt op herstel van de economie.

‘Nee’, zegt Brussel, ‘is nee tegen de euro’. Als de Grieken tegen stemmen dan kunnen zij niet in de euro blijven en is ‘de Grexit’ een feit. Jeroen Dijsselbloem legde vorige week [1] aan leden van de Tweede Kamer uit wat een nee-stem betekent:

… als zij zeggen ‘dat willen we niet’ dan is er niet alleen, denk ik, geen basis voor een nieuw programma, maar dan is het zeer de vraag of er een basis is voor Griekenland in de eurozone. Dat is de fundamentele vraag die wel degelijk aan de orde is.

Foto: EU Council Eurozone (cc)

De eurocrisis, Griekenland en de eurocratie

ANALYSE - Het kan nog goed komen, maar die kans wordt nu met de dag kleiner. De voorstellen van Brussel waren voor de Grieken onacceptabel: omdat ze asociaal zijn, omdat de getallen niet kloppen en omdat ze geen enkele hoop bieden op een uitweg uit deze crisis.

De Griekse regering heeft daarom besloten om dit voorstel aan de bevolking voor te leggen in een referendum. Het is nadrukkelijk niet bedoeld als referendum over de euro. De Grieken hebben uitstel van betaling aangevraagd, omdat het referendum pas volgend weekend gehouden kan worden, terwijl de termijn al op 30 juni vervalt. Voor de overige 18 eurogroepministers was dit onaanvaardbaar.

Dit is de situatie op zondag 28 juni. Het is onmogelijk te voorspellen wat er nu gaat gebeuren maar het is wel mogelijk een paar dingen te zeggen over deze toch nog onverwachte wending. Op het moment van schrijven is bekend geworden dat maandag de banken dicht blijven. Het hulp-programma wordt niet verlengd maar de ECB blijft nog wel de banken ondersteunen. Niemand weet hoe het verder moet.

Pokeren

Door veel commentatoren in Nederland werd verondersteld dat de Grieken vertragingstactiek gebruikten om zoveel mogelijk uit de onderhandelingen te slepen. Daarbij werd dan altijd vermeld dat Varoufakis verstand heeft van speltheorie. Wat we ons daar in dit verband bij moet voorstellen is onduidelijk: blufpoker met als inzet het welzijn van een heel land?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du jour | Captured by an economic ideology

There is a pattern here. For the ECB to act as a lender of last resort was impossible, and the only answer was yet more austerity – until that austerity had been put in place and OMT became possible. When the French government tried to meet deficit targets by raising taxes rather than cutting spending, they were told that this was the wrong kind of austerity. When it came to Quantitative Easing (QE) some were quite explicit – a problem with QE is that it might take some pressure off governments to undertake austerity and ‘reforms’. So perhaps only when the Syriza government has fallen and their successor agreed to more austerity and reforms will it turn out that the Troika can after all be flexible about restructuring debt.

One of the charges frequently made against opponents of austerity in the Eurozone is that we are really seeking the failure of the whole Euro project. The opposite is nearer the truth. The problem for the Euro project is that it has become captured by an economic ideology, and austerity is that ideology’s principle weapon. A self-confident and mature Eurozone would be able to tolerate diversity, rather than trying to crush any dissent. A Eurozone captured by an ideology will insist there is but one path, and that the imperative of austerity is too important to accommodate democratic wishes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlandse pers puur partijdig over Griekenland

ANALYSE - Terwijl de officiële kranten nog braaf berichten dat die luie klotengrieken eindelijk door de knieën zijn gegaan, wordt bloggend Nederland eindelijk wakker. Gisteren verscheen een mijns inziens uitstekend stuk van Ewald Engelen op Joop.nl over de Griekse kwestie, nadat de dag daarvoor Ewout van den Berg een soortgelijk stuk schreef. Enkele quotes met een leeswaarschuwing: het zal sommige mensen misschien wat linksig in de oren klinken.

Van den Berg:

“Er zijn twee belangrijke drijfveren voor het Europese bezuinigingsbeleid. In de eerste plaats is het gericht op het subsidiëren van multinationals en banken. Van al het geld dat de afgelopen jaren naar Griekenland is gegaan, is 92% in de zakken van Europese en Amerikaanse banken verdwenen. 17 procent van de staatsschuld is in private handen, tegenover in ieder geval 62 procent dat in het bezit is van andere Eurozone-staten – dit was in 2010 nog 26%. Het Europese beleid heeft er dus voor gezorgd dat er een complete bloedtransfusie plaatsvond, waarbij de schulden uit de financiële sector publiek zijn gemaakt.”

“De tweede reden voor de halsstarrigheid van Merkel en Dijsselbloem is dat Griekenland als voorbeeld wordt gesteld voor de rest van de Eurozone. Er zijn dit jaar verkiezingen in Spanje en Ierland. Op basis van massale strijd zijn hier ook linkse partijen opgekomen tegen de bezuinigingen. Door de Syriza-regering te breken, wil de Europese elite laten zien dat er geen alternatief mogelijk is voor het neoliberale bezuinigingsbeleid van de afgelopen jaren.”

Foto: Martin Schulz (cc)

Onderhandelingen met Griekenland in laatste fase?

ANALYSE - Iedereen wordt moe van het ‘Griekse drama’, maar het einde lijkt in zicht. Er zijn nu vijf maanden voorbij sinds de nieuwe regering in Griekenland opnieuw is gaan onderhandelden over de financiële hulp die het land krijgt. Het geld is nu op en er moet iets gebeuren. Als Griekenland de volgende aflossing niet kan betalen (eind komende week) zal de ECB stoppen met steun aan de Griekse banken. De geldautomaten zijn dan in een paar uur leeg en Grexit een feit.

Waarom duurt het zo lang? Wat is precies het verschil van mening tussen de Griekse regering en de Europese onderhandelaars? Komt het omdat er linkse ideologische scherpslijpers aan de macht zijn gekomen? Of is het slimme onderhandelingen tactiek?

Chicken game

De Grieken proberen tijd te rekken om er zo veel mogelijk uit te halen en Yanis Varoufakis, de minister van financiën, schijnt een groot speltheoreticus te zijn. Zo wordt in Nederland althans bericht over de onderhandelingen. ‘Wie beweegt in het Griekse Endspiel?’ kopte het Financieel Dagblad op zaterdag 20 juni [1]. ‘De ontknoping van de spannendste pokerpartij ooit binnen de Europese Unie’ schrijft de krant op de voorpagina. Dit is onserieuze en misleidende verslaggeving, omdat het de Grieken wegzet als roekeloze pokeraars. Het doet bovendien geen recht aan de problemen waarin het land verkeert sinds het de afgelopen vijf jaar door de trojka ambtenaren namens de Europese schuldeisers, werd bestuurd.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Quote du Jour | Hammering opponents of austerity

Syriza’s fate will also be used to hammer opponents of austerity. Resisting the prevailing economic common sense of our time (it will be claimed) is demonstrably futile and self-defeating. Greece’s woes are the product of overspending, and so on. That the likes of Goldman Sachs helped to massage Greece’s books to allow it to enter the eurozone in the first place will be forgotten. The irresponsible lending of German and French banks will be forgotten, too.

Foto: Majd Mohabek (cc)

Griekenland is Europa’s laatste kans

ANALYSE - Hoe radicaal is Syriza? Dat is de vraag die de Nederlandse media al een paar maanden bezig houdt. ‘Syriza’ is een acroniem dat staat voor Coalitie van radicaal links [1]. Mathijs Bouman heeft het in Van Dale opgezocht: iemand bedrijft ‘radicale politiek’ als hij of zij ‘streeft naar diep ingrijpende hervormingen’. Welnu, als dat zo is, dan is Syriza volgens Bouman helemaal niet radicaal want er is niets veranderd in Griekenland: men wil ‘noodhulp van Europa krijgen, zonder het bijbehorende hervormingsbeleid te hoeven leveren … dat is bepaald niet radicaal’.

Niet alleen Bouman maar de meeste Nederlandse journalisten zijn die zogenaamd-radicale Grieken inmiddels wel zat. Ook Elsevier ziet niets radicaals in Syriza: het is ‘oude retsina in nieuwe zakken’. Ze denken dat de oplossing van buiten komt en houden alleen maar hun hand op. ‘Er gebeurt al jaren veel te weinig’, meldt Michiel Dijkstra in Elsevier [2]. Volgens Arjan Noorlander van Nieuwsuur zou het beter zijn als de Grieken uit de euro gezet worden:

Zo’n Grexit zou misschien ook wel goed zijn zo langzamerhand, als signaal naar de andere landen, naar de burgers van Europa, dat je niet altijd maar kan blijven vragen maar dat je af en toe ook iets moet doen en als je dat de hele tijd maar niet doet dat er dan ook een keer een eindpunt komt.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende