It is well known that Varoufakis was taken off Greece’s negotiating team shortly after Syriza took office; he was still in charge of the country’s finances but no longer in the room. It’s long been unclear why. In April, he said vaguely that it was because “I try and talk economics in the Eurogroup” – the club of 19 finance ministers whose countries use the Euro – “which nobody does.” I asked him what happened when he did.
“It’s not that it didn’t go down well – there was point blank refusal to engage in economic arguments. Point blank. You put forward an argument that you’ve really worked on, to make sure it’s logically coherent, and you’re just faced with blank stares. It is as if you haven’t spoken. What you say is independent of what they say. You might as well have sung the Swedish national anthem – you’d have got the same reply.”
Op Twitter gaat dit citaat uit een interview met Yanis Varoufakis door de New Statesman als een lopend vuurtje rond.
Varoufakis vertelt hoe hij en zijn kameraden dachten dat als ze de problemen op tafel zouden leggen en de economische argumenten helder zouden weergeven, er wel een gesprek mogelijk zou zijn. Niets van dat alles: de EU-vertegenwoordigers maakten klip en klaar dat de trein nu eenmaal op stoom was en op koers lag, en dat de Grieken daar beter niet vóór konden springen.
Hij had gedacht dat regeringsvertegenwoordigers van andere landen in de problemen wel sympathie voor de Grieken zouden hebben. Integendeel, zegt hij, dat bleken onze felste tegenstanders. Als de Grieken namelijk succes zouden hebben, zouden hun eigen bevolkingen hen aanrekenen dat die regeringen niet eveneens heronderhandelden met de EU.
In een ander interview, met de Australische radio, vertelt Varoufakis hoe Schaüble hem persoonlijk meedeelde dat deze Griekenland het liefste uit de Eurozone zou zien vertrekken. Schaüble zou het liefste een strak gedisciplineerde fiscale unie zien, met een centrale strenge EU-accountant die z’n veto over nationale begrotingen kan uitspreken. Een Grexit zou wat Schaüble betreft prima in dat plaatje passen: niet alleen is de Eurozone dan een zwakke broeder kwijt, maar ook zou het vrees aanjagen bij andere zwakke landen: als je je niet houdt aan de EU-plannen voor het op orde krijgen van je begroting, lig je er uit.
Reden waarom Varoufakis uit de regering is gestapt is volgens hem dat hij, toen de Europese Centrale Bank het geldverkeer in Griekenland praktisch stillegde, voorstelde drie dingen te doen:
1) euro-gemarkeerde schuldbekentenissen uitgeven; 2) eenzijdig een omlaagstelling toepassen op de obligaties die Griekenland in 2012 aan de ECB uitgaf, waarmee Griekenlands schuld zou zijn verminderd; en 3) de macht over de Bank van Griekenland grijpen uit de handen van de ECB.
Daarmee zou de regering Tsipras effectief met een Grexit hebben gedreigd, en een troef in handen hebben gehad om mee te onderhandelen. Want Schaüble mag dan een Grexit willen, Merkel, Hollande en anderen zouden dat niet hebben zien zitten. Tsipras durfde het spel echter niet zo hoog te spelen, omdat Varoufakis niet kon garanderen dat het niet in chaos zou eindigen, als ze gedwongen werden die Grexit door te zetten.
Reacties (21)
Je zou van een minister toch mogen verwachten dat hij op de hoogte is van internationale vwerhoudingen en hoe die zich verhouding in een onderhandeling. De machtsbalans is belangrijker dan argumentatie. De naieveling.
Dan is een heel valide standpunt. Binnen zo’n fiscale unie zou Varoufakis dan ook nog steeds zijn ideeën ten uitvoer kunnen brengen, mits hij een democratisch mandaat kon krijgen van de hele unie, in plaats van de huidige situatie waarin hij de regels van de hele club probeerde aan te passen met het mandaat van slechts één van de negentien leden in de hand.
Jammer eigenlijk dat Tsipras uiteindelijk de Grexit niet aandurfde. Dit compromis is een worst of both worlds. Geen verdere fiscale unie voor de Duitsers en geen blanco cheque voor de Grieken/Fransen/Italianen. Er is nog steeds een fundamenteel meningsverschil over de koers van de eurozone en die gaat in de komende paar jaar nog eens heel hard naar boven komen.
Varoufakis toont zich een slecht verliezer.
Echt bizar hoe het gaat. We worden gewoon een eurodictatuur ingerommeld waar straks nagenoeg de volledige beleidsruimte centraal geregeld wordt door een paar ongekozen figuren.
En er is gewoon geen enkel debat over. Media, kranten, politici, bijna niemand heeft het er over. Waar is die discussie over wat de koers kan zijn, wat voor en nadelen zijn en of mensen dat wel willen?
@4.
Genoeg discussie, je bent niet de enige die wakker is geworden. Anders moet jezelf eens breder gaan kijken, en proberen om op de agenda jouw punten te krijgen: door eigen inzet, samenwerking, organiseren, schrijven, enzovoort.
Op Sargasso kan je met je kritiek de wereld niet veranderen. Een mooi voorbeeld is de lokale politiek. Daar kan je als burger nog een stempel zetten. En dan hopen dat er iets naar boven gaat.
@5: Veranderingen veroorzaken doe je niet in de politiek. Historische voorbeelden te over. De politiek ingaan is het begin van het einde voor je idealen.
Economische argumenten? Sinds wanneer zijn die objectief en betrouwbaar? Bovendien is dit weer een onverifieerbaar verhaal. Ik hoop dat de Twits zich er vreselijk over opwinden.
@7 Economische argumenten zijn sowieso niet objectief, maar beter je daarvan bewust te zijn en een model gebaseerd op werkhypothesen opstellen en dan kijken wat de uitkomst is, dan je niet bewust te zijn van je achterliggende economische model en de vooroordelen daarin en net doen alsof de politiek die je voorstaat objectief, technocratisch en noodzakelijk is zoals de Eurogroep doet.
In het laatste geval is er namelijk überhaupt geen discussie over het onderliggende model mogelijk en of dat model wel werkt of een land alleen maar verder de vernieling in helpt en de schuldenlast zo groter maakt.
Een vergelijking: stel, iemand heeft schulden die hij niet kan betalen. Hij kan zich failliet verklaren met alle gevolgen vandien – of hij kan de schuldsanering in.
Maar als na vijf jaar schuldsanering blijkt dat iemands schuld enkel is toegenomen en dat zijn kinderen inmiddels structureel ondervoed zijn, en hij/zij gaat praten met de sociale dienst dat dit zo niet werkt, en die sociale dienst zegt: niks mee te maken, u moet zich aan het opgelegde regime houden, want anders krijgt u helemaal geen geld meer van ons; dan zit er iets grondig scheef.
Het huidige akkoord lost niets op, over een paar jaar doemen dezelfde problemen aan de oppervlakte, en aangezien radicaal links ze niet heeft kunnen oplossen zal de Griekse bevolking dan haar heil zoeken bij fascistisch rechts; let maar op.
En verder maakt het duidelijk dat er binnen de Eurogroep niet werkelijk na-gedacht wordt.
@8: precies. Iedereen hanteert een economisch model. Ook als men zich dat niet bewust is.
Verder eens met je reactie.
Varoufakis, een kersverse politicus die zich daarvoor vooral bezig hield met spelletjes spelen, dacht 27 andere EU ministers van financiën even te vertellen hoe het allemaal in elkaar zat. Ministers die hun eigen huishoudboekje vrijwel allemaal wel op orde hebben, jaren ervaring achter de kiezen hebben en die al miljarden belastinggeld van hun burgers in de Griekse put hebben zien verdwijnen. Ministers daarbij van burger die het zelf nog minder breed hebben dan de Grieken en ministers die zelf net hun eigen schuldprobleem succesvol hebben opgelost. Hoever dacht hij daarmee nu serieus te kunnen komen?
Zou hij nu echt zo wereldvreemd zijn dat hij in zijn eigen spelletjes is gaan geloven of zou hij het gewoon leuk hebben gevonden een beetje een wilde speltheorie uit te proberen over de rug van 11 miljoen Grieken?
@10: Ah weer de economie voorstellen als “huishoudboekje”. Heerlijk, die simplistische redeneringen die hier al zovaak ontkracht zijn.
@3 Ja, tuurlijk. Enige mogelijke verklaring. Sukkel
@7 Varoufakis kwam tenminste met economische argumenten, objectief of niet. Kun je van de rest niet echt zeggen. Verifieerbaar? Een beetje. Het is helaas anoniem.
@10
Ja, speltheorie, maar dat zijn geen spelletjes. Het is beproefd concept om strategieën te maken, op internationaal niveau. Als je dat afdoet als ‘spelletjes spelen’, moet je je daar toch even in verdiepen.
Het is makkelijk kritiek geven voor hun, op het hoge en droge, als ze niet hun handen vies moeten maken. George W. Bush had ook veel ervaring. Maar of het nou een goede president is… En wat dan van koning Willem III. 31 jaar ervaring, ‘zal dus wel een goede koning zijn’.
@10: en wie heeft ervoor gezorgd dat de Griekse put een onbetaalbare schuld werd? Want tot de ‘redding’ van ‘onze’ (GE, FR, NL, UK, …) banken, konden de Grieken prima hun schuld financieren …
Die banken kregen wél trouwens 100% schuld kwijtschelding. O, de ironie.
@12 Sowieso is het stupide om daar een verkapte ad hominem van te maken, zoals Redoutable doet. Varoufakis is een internationaal gerespecteerd econoom en deskundige op het gebied van de economische geschiedenis.
Er werd – in een variant op diezelfde ad hominem – veel gespeculeerd dat Varoufakis z’n kennis over speltheorie dan wel zal hebben ingezet om spelletjes te spelen met de EU-onderhandelaars, maar zoals de anonieme (Griekse) onderhandelaar in jouw linkje stelt over Varoufakis:
Niks gebruik van speltheorie dus. What you see is what you get, en zo kennen we de man ook uit zijn media-optredens.
@4: Echt bizar hoe het gaat. We worden gewoon een eurodictatuur ingerommeld waar straks nagenoeg de volledige beleidsruimte centraal geregeld wordt door een paar ongekozen figuren.
Wat werkelijk bizar is, is dat u daar nu pas achter komt.
Tsipras vat de ambtsperiode van Varoufakis even kernachtig samen.
NB: ik ben zelf werkzaam op een universiteit dus ik mag het zeggen.
@4
Waarom we zouden we daarover discussieren?
We weten toch allemaal dat als het economisch slecht gaat je moet bezuinigen, want zoet kan niet zonder voorafgaand zuur.
Je kan geen geld uitgeven dat je niet hebt en een laag begrotingstekort bewijst dat je concurrerend bent.
En dat is goed want een handelsoverschot bewijst dat je een sterke economie hebt met vrolijke blije mensen die allemaal een eerlijk loon naar hun harde werken verdienen.
/ironie (ten overvloede)
@6.
Oh, heerlijk, anderen afzeiken op hun initiatieven, en zelf geen alternatieven voorzetten.
Jij snapt kennelijk niet wat ik bedoel. Ik zit niet in de politiek, zal nooit een politiek ambt bekleden, alleen is het wel handig als het spel wil leren kennen. Of je moet een revolutie willen ontketenen. Of via lobbyen zoals het bedrijfsleven en ngo’s doen.
@14 Overigens: linkje was van frankw, die het hier postte. Eer aan wie eer toekomt.
@18: Heerlijk, die valse tegenstellingen poneren.
Dit overleg ging helemaal niet meer over de economie. Jarenlang liegen over cijfers, eigenwijs/wispelturig gedrag en vervolgens een grote bek op tv naar degene die jou geld geeft. Dit was gewoon een afstraffing van een Europa dat er helemaal geen zin meer in heeft. Een lesje in nederigheid met de Griekse bevolking als grootste slachtoffer.