Geen bal op tv | Terugblik op mijn jeugd

In plaats van terug te kijken op het jaar dat bijna achter ons ligt, zorgde de televisie en de literatuur ervoor dat ik deze week op reis ging naar mijn prille jeugd. Het begon met de uitzending van Andere Tijden op Tweede Kerstdag. De rauwe jaren ’80 in beeld. Beginnend bij de troonwisseling, eindigend met de neergang van de Berlijnse muur. Daartussen: veel ellende, werkloosheid, buitenlanders die de buurt overnemen, Janmaat die daar iets over zegt, stakingen, demonstraties tegen kruisraketten, heroïne godverdomme, de Baghwan, de hanenkammen, de schoudervullingen, het WK waar we niet bij waren, het EK dat we wonnen. Een dag later: Dit is alles, documentaire over Doe Maar. Op het hoogtepunt van hun succes was ik te jong om vol in de hysterie op te gaan. Maar De Bom maakte diepe indruk op me. ‘De Bom’ heeft mij de popmuziek ingesleurd, samen met When the rain begins to fall van Jermaine Jackson en Pia Zadora. Het was de dreigende sfeer die mij aan de buis gekluisterd hield. Van ‘De Bom’ was ik zelfs bang. Rechtse kennissen van mijn ouders hadden in hun tuin een bord staan waarop stond te lezen ‘liever een Bom in de tuin dan een Rus in de keuken’. Ikzelf had met mijn ouders meegedaan aan een Ban de Bom-demonstratie in Den Haag. Ik had er een tekening over gemaakt die twee liggende A-drietjes besloeg.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Closing Time | Nederwiet

Wat hadden ze het naar hun zin op het podium, wat ging alles gemakkelijk en wat hadden ze een lol met elkaar, dat vriendenclubje. Ska, reggae met een klassiek orkest erbij, duizenden fans, in, volgens de naar Johnny van Doorns gedicht verwijzende, voor de gelegenheid getooid als een late Che Guevara, Joost Belinfante, mega-magistrale omstandigheden. Doe Maar met Henny Vrienten, heen en weer huppelend op het podium, op bas. Normaal deed Henny Vrienten de zang bij Doe Maar, maar nu was hij even niet gebonden aan een microfoon en kon hij tijden het bassen naar zijn mede Doe Maars dansen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Nederwiet

Als het gaat over het Nederlandse drugsbeleid, dan gaat het natuurlijk meestal over onze eigen Nederwiet. Nou ja, als het niet gaat over illegale dumpingen van XTC-labs, of grootschalige smokkel in de haven.

Hoe dan ook, Nederwiet, daar zong Doe Maar al over in 1981. En deed dat heel verdienstelijk, met als bonus nog wat praktische tips voor de thuiskweker.

Closing time | Doe Maar

Als nieuwbakken redactielid kennen jullie mij nog niet zo goed natuurlijk, behalve dan dat ik in de tot nu gepubliceerde stukken als gastredacteur best wel een mening heb. Maar er is meer! Ik heb ook een muzieksmaak, jawel. Die is in de loop van mijn leven alle kanten op geschoten. Het lijkt me wel een aardig idee om via Closing Time een inkijkje te geven in die ontwikkeling.

Het begon als klein meisje met de Dolly Dots. Nee, geen zorgen, daar zal ik je niet mee vervelen…hoewel ik het stiekem nog steeds best leuk vind, being my first love and all. Maar kleine meisjes-pop lijkt me niet aan jullie besteed.

Closing Time | Tijdgeest

Begin jaren tachtig was het geen vrolijke boel in Nederland. De werkloosheid lag in zowel 1983 als 1984 boven de tien procent: nog flink wat hoger dus dan tijdens de laatste crisis.

Misschien dat het dus niet helemaal verrassend was dat de Limburgse formatie Janse Bagge Bend begin 1983 een aardig hitje scoorde met Sollicitere (de muziek is natuurlijk schaamteloos gejat van de Spencer Davis Group).

Het nummer bereikte nummer 8 in de Nederlandse hitlijsten: een primeur voor een Limburgstalig lied. In mei 1983 speelde de Janse Bagge Bend zelfs op Pinkpop.

https://www.youtube.com/watch?v=iTwksLNogiY

Closing Time | All Things Must Pass

MEDEDELING - ‘All things must pass’, zong George Harrison ooit op zijn eerste solo-album. Doe Maar kwam met ‘Alles gaat voorbij’. En The Doors zongen over ‘The End’ (inclusief reusachtige slang – vraag me niet waarom).

Waarom deze thematiek voor een zondagse Closing Time?

Omdat ik binnenkort stop als hoofdredacteur van Sargasso.

Bestuur en redactie zijn al een tijdje op de hoogte en ik vond het tijd worden om ook de lezers te informeren. Van de ene op de andere dag verdwijnen, is ook weer zo iets…

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende