Heeft de democratie toekomst?

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Alopex. Samenlevingen zijn altijd op zoek naar structuur; binnen een structuur kunnen wij denken. Daarbij, wat zijn we eigenlijk zonder structuur? Weinig meer dan dieren. Ieder mens wil in vrijheid leven, maar wel gebonden aan structuur. Structuur kwam vroeger in de vorm van het goddelijk recht. Koningen, keizers, sultans en tsaren, allemaal kregen zij hun macht uit een goddelijk mandaat. En het mooie was dat niemand zich druk hoefde te maken over opvolging van de leiders, de eerste zoon kreeg het mandaat mee van zijn vader. In feite werden heersers heerser door grootse daden of grof geweld. Maar je zal het met me eens zijn dat na enkele generaties meestal weinig terug te vinden was van het 'goede'. We hadden/hebben leiders die toevallig in de juiste kribbe werden geboren, met geen talent om te regeren.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote – Diplomademocratie

, door

“Bovens sluit een opstand van ongediplomeerden tegen de meritocratisering van de samenleving en de politiek allerminst uit. Het belangrijkste medicijn tegen de diplomademocratie ziet hij terecht in een ‘gedoseerde vorm van directe democratie’: vaker stemmen. Hij denkt daarbij aan correctieve referenda, maar ook aan het opnieuw invoeren van de opkomstplicht.”

In zijn wekelijkse column in de Volkskrant gaat Hans Wansink in op de inzichten van Mark Bovens. Dhr Bovens is co-auteur van de bundel “De beste de baas? Prestatie, respect en solidariteit in een meritocratie“.
Hoewel ik het boek (nog) niet gelezen heb, valt me via de column al wel op dat de aandacht sterk ligt op het opleidingsniveau binnen de politiek. Van daaruit wordt een kloof geconstateerd maar tevens aangegeven dat we kennelijk al leven in een meritocratie.
Echter, (het gebrek aan) ervaring van politici in andere delen van de samenleving (bv bedrijfsleven) dan de politiek wordt niet genoemd. En volgens mij is un definitie “meritocratie” te eng gericht op “academische kennis” om verklarend te zijn voor het wantrouwen in de politiek die breed leeft, ook onder academici.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Excuses VS voor Berlusconibriefing

, door

“L’Italia è un Paese che ama flagellarsi e mostrarsi malamente.”

De ophef die ontstond rondom een persbriefing van de Amerikaanse overheid wijt Silvio Berlusconi niet aan een overzees foutje (en uiteraard al helemaal niet aan zichzelf), maar aan de Italiaanse aard om zichzelf te kastijden en zich van haar slechte kant te laten zien. Het Witte Huis had voor de pers, die met Dubya meereist naar de G8, geciteerd uit de ‘Encyclopedia of World Biography’. Gisteren bood de woordvoerder van het Witte Huis excuses aan voor het stukje over Berlusconi, dat luidde: “one of the most controversial leaders in the history of a country known for governmental corruption and vice … regarded by many as a political dilettante who gained his high office only through use of his considerable influence on the national media until he was forced out of office in 2006.” Wat er doordringt vanuit de ‘reality based-community’ in het Bush kamp, houdt niet lang stand.

Op het Piazza Navona in Rome spraken duizenden demonstranten zich gisteren uit tegen de wetten die Berlusconi op maat laat maken om immuniteit te krijgen tegen juridische procedures die tegen hem lopen. Aanhangers van Silvio vinden dat het noodzakelijke acties zijn om te kunnen blijven functioneren met al die, volgens hen politieke, aanklachten. Maar volgens critici misbruikt de president de democratie. Die critici snappen er natuurlijk niets van, want Berlusconi heeft zelf

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote – PvdA moet beter communiceren

, door

“We moeten onszelf beter verkopen, niet zozeer in zaaltjes met onszelf bezig zijn. We stáán al ergens voor. Thijs Wöltgens greep terug op drie punten: democratische zeggenschap, arbeidsmarkt en verzorgingstaat, daar gaat het om. Dat zijn nog steeds de uitgangspunten – veren zo men wil – van de sociaal-democratie“. Peinzend: “Klassiek progressief, dát vind ik een mooie term.”

Aldus de nieuwe fractievoorzitter Mariëtte Hamer in een lang interview in het NRC van vandaag.

Zowel het CDA als de PvdA hameren al jaren op het beter “verkopen” of “communiceren” van waar ze voor staan. Hoe lang duurt het nou voordat ze begrijpen dat wat zij willen “verkopen” niet gekocht wordt?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Op naar de permanente democratie

, door

weekendlogo123.jpgUit de as van de jaren zestig verrees een partij die Nederland democratischer wilde maken. Onder andere door de premier en de burgemeester direct te laten kiezen door het volk. En door het referendum makkelijker te maken, zodat het volk in zou kunnen grijpen als zij het niet eens was met de besluiten van de regering. Daar was veel voor te zeggen in die dagen toen wij door een arrogante kliek geregeerd werden die overigens volledig gelegaliseerd was door het behoudende volk. De politiek was toen trouwens wel leuker met bijvoorbeeld de cliniclown-avant-la-lettre Joseph Luns. Die man is nooit meer overtroffen al heeft Pim natuurlijk een heel verdienstelijke poging gedaan met z’n “at your service”.

Hoe mooi de permanente democratie van het referendum ook leek, er kleefde wel een groot bezwaar aan. Regeren is een zaak van lange adem. Het aanleggen van ’s lands infrastructuur is niet iets dat in 4 jaar geregeld is evenals minder grijpbare zaken als de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt. Tijdens een regeerperiode telkens het roer om moeten gooien ten gevolge van referenda had de hoge snelheidslijn echt niet dichterbij gebracht. Vandaar dat politici niet van harte warm liepen voor het referendum. Direct kiezen van de premier zou het belang van partijen uit kunnen hollen. Een gekozen burgemeester was strijdig met de gegroeide praktijk van beloning voor bewezen diensten. De initiatiefnemers bleven tenslotte met de brokken en weinig zetels zitten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De massa heeft de wijsheid toch echt niet in pacht

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Will Tiemeijer, onderzoeker bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Onlangs verscheen zijn boek ‘Wat 93,7 procent van de Nederlanders moet weten over opiniepielingen’.

Hoeveel zegt U? (Foto: Flickr/pixiesticks23)

Nederland doet enthousiast over de ?wiki-democratie?: de massa weet het altijd beter. Een misvatting. Juist in de politiek schuilt hierin een groot gevaar. Er is een nieuw argument in de strijd tegen de politieke elite dat snel aan populariteit wint: ?de wijsheid van de massa?. Met deze kreet wordt gedoeld op een verbazingwekkend fenomeen: vraag een groot aantal mensen om een schatting te maken van hoeveel bonen er in een pot zitten, en zie: het gemiddelde van al deze schattingen blijkt dichter bij het juiste aantal te liggen dan elk van de afzonderlijke schattingen. Ook in andere situaties, bijvoorbeeld de aandelenhandel, is de groep als geheel slimmer dan de afzonderlijke leden.

Dus hoezo, de massa is dom? Het is niet meer nodig dat mensen kennis van zaken hebben. Tel alle meningen bij elkaar op en er komt vanzelf een wijs besluit uit. Is dat niet het ultieme argument voor meer democratie? De elite is ten onrechte bang voor de mening van de massa.

Quote du Jour

Quote du Jour – Lobbycratie

, door

“I don’t think the way you advocate is to put everything online and say, ‘All right American people, weigh in on that,’ because then what’s next?” Miller asked. “Are we going to let the American people decide our defense policy, our trade policy, our immigration policy?”

Heerlijk Droste-effect artikeltje ivm de Lobbylobby in de Amerikaanse politieke wereld. Droste, omdat een organisatie, publicmarkup, via een niet-lobby manier probeert lobbyisten buitenspel te zetten door de lobbypolitiek wettelijk te verzwakken. “Maar lobbyen is helemaal niet lobbyen”, zegt de lobbyist steevast, wat de plicht is van elke lobbyist.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende