Quote van de Dag: Iedereen

[qvdd] In 2012 halen we een half miljard weg bij ontwikkelingssamenwerking, bezuinigen we 800 miljoen op ambtenarensalarissen en wordt voor 600 miljoen gesneden in de zorgtoeslag en voor 350 miljoen euro op de kinderopvangtoeslag. Iedereen gaat merken dat de overheid de crisis als buffer heeft opgevangen, wat tot een enorm gapend tekort en toenemende staatsschuld heeft geleid. Dat moeten we gaan terugbrengen en dat betekent dus ook dat mensen het gaan voelen. Dit antwoordt Jan Kees de Jager in de Telegraaf op de vraag "Waar gaan de klappen vallen?". Volgens De Jager gaat iedereen het voelen. Uit zijn opsomming blijkt dat iedereen betekent: mensen die voor de overheid werken, mensen met een laag inkomen en arme mensen in het buitenland. Dat zijn veel mensen, maar dat is lang niet iedereen. Een categorie die in ieder geval buiten schot blijft zijn de veroorzakers van de crisis: bankdirecteuren. Een dag eerder melde de Telegraaf nog dat de ING het afgelopen kwartaal 12% meer winst gemaakt heeft in vergelijking met een jaar eerder: 1,38 miljard. Dat is alleen mogelijk dankzij die buffer van de overheid die iedereen nu moet afbetalen. Er was helaas geen ruimte meer om hierover door te vragen: bijna de helft van het interview is gewijd aan de heugelijke mededeling dat onze Minister van Financiën nu eindelijk een vriend heeft en geen vrijgezel meer is. Iedereen wenst hem veel geluk.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

4 mei 2011: Over gedenken, vrijheid en gevaren die de democratie bedreigen

No Swastika/Wiki Media - ZeimusuVandaag – 4 mei – herdenken en morgen – 5 mei – weer feesten. Als inwoner van Wageningen kan ik daar van meepraten. In principe heb ik er niets tegen, maar je raakt er toch wel op uitgekeken als jaar in jaar uit hetzelfde ritueel wordt herhaald. Rituelen gaan een eigen leven leiden en verliezen gaandeweg hun betekenis. Iemand spreekt plechtig een formule, iedereen zwijgt een paar minuten en gaat daarna weer door met wat hij of zij aan het doen was. Het geeft een goed gevoel, maar er verandert niets. Het heeft mij dan ook nooit aangesproken, niet in de kerk, maar ook niet op 4 mei. Begrijp me goed: dat is geen gebrek aan respect voor de mensen die zijn gevallen in 40-45, integendeel. Ik heb groot respect voor het verzet en de bevrijders die ons verlost hebben van juk van het fascisme en de Duitse bezetter. Maar naarmate de jaren verstrijken wordt dat steeds moeilijker: de afstand in de tijd is groter en de mensen worden steeds jonger. Hierdoor neemt het belang voor de huidige tijd – die zo anders is – meer en meer af en daar hoeven we niet rouwig om te zijn.

Wageningen
Een paar jaar geleden hadden de organisatoren van het bevrijdingsfestival in Wageningen een briljant idee: behalve een parade, feesten en veel drank werden ook lezingen georganiseerd. Wageningens professoren zouden lesgeven over zaken die met vrijheid te maken hebben. De details ben ik vergeten, maar wat maakt het uit, eindelijk wat anders dan slenteren door de stad op zoek naar vertier of achter drie rijen mensen kijken naar veteranen die in een stoet voorbij lopen. Ik heb dus alle “colleges” bijgewoond. Een groot succes was het helaas niet. Er waren niet veel mensen en de hoogleraren konden veelal niet overtuigen als docent “vrijheid”. Maar twee sprongen er uit: de (toen nog) Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken FransTimmermans die een pleidooi hield voor Europa – hij is daar een enthousiast voorstander van, iets dat ik tegenwoordig node mis – maar ook Timmersmans sprak voor een bijna lege zaal. De andere spreker trok echter wel een groot publiek en wist zijn gehoor in de uitpuilende zaal een uur lang te boeien: Maarten van Rossum. De officiële reden voor zijn komst was dat hij een echte, geboren Wageningener is, en het bleek dat Professor Van Rossum de enige was van alle leraren die ik die dag heb mogen aanhoren de kwalificatie “hoog” verdiende.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beste Arie Slob,

Van harte gefeliciteerd met uw verkiezing als fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Tweede Kamer. U kent mij niet maar toch draag ik de ChristenUnie een warm hart toe. Maar daarmee komen we meteen bij een groot probleem van uw partij: waarom zou een homoseksuele, agnostische, vegetarier sympathie hebben voor een partij die gevormd als een fusie van twee kleine rechtse orthodoxe Christelijke partijen?

De ChristenUnie is in de laatste 10 jaar sterk verandert: van een fusie van Vrijgemaakten en Gereformeerden naar een brede sociaal-Christelijke partij. Het is geen partij van God, Oranje en Vaderland meer, maar een groene en sociale partij die ontspannen wil omgaan met verschillen. Zo gezien, is de partij lastig te onderscheiden van GroenLinks: ook een groene en sociale partij die streeft naar een ontspannen samenleving. Net als GroenLinks en D66 kenmerkt de ChristenUnie zich door een inhoudelijke constructieve opstelling jegens het kabinet. Die ChristenUnie vind ik sympathiek.

Maar is dat electoraal een slimme strategie? De ChristenUnie bevindt zich op scharnierpunt van haar geschiedenis. Na een electorale tegenslag komt u er als nieuwe leider. Welke koers moet u gaan varen? In mijn ogen heeft ChristenUnie drie mogelijkheden. De partij kan de sociale-groene-ontspannen kant op en op zoek gaan naar ontevreden kiezers van de PvdA, zoals GroenLinks, de SP, de PvdD en D66 al doen. Het is druk op links. Hoe zeer ik ook sympathiseer met zo’n koers, denk ik niet dat het een slimme strategie is.

Daar staat een andere strategie tegenover: terug naar de basis van de partij, een echte Christelijke koers varen. Dat betekent een nadruk leggen op abortus,euthanasie, het traditionele gezin, zondagsrust. Daarmee schrik jekiezers af. Als je als ChristenUnie duurzaam een grotere partij wilvormen dan zal je moeten verbreden buiten orthodox Christelijke kring.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dag van de zondagsrust kalm verlopen

Elk jaar zijn er zeker twee dagen waar het land zich voorbereidt op oproerkraaiers: Koninginnedag en de jaarwisseling. Het resultaat is elke keer weer een paar honderd arrestaties en tientallen gewonden. Ondanks de lokale verschillen in heftigheid, spreekt men al jaren van rustig verlopen dagen.

In tegenstelling tot andere landen, hoeft de overheid zich niet op de 1e mei voor te bereiden. Ook dit jaar zal die dag in Nederland uitermate rustig verlopen. Tenzij op een van de vele koopzondagen het publiek aan het plunderen slaat of er grote rellen uitbreken bij een van de voetbalwedstrijden. Maar dat heeft dan niets met De Dag van de Arbeid te maken.

Op het verjaarsfeestje van de PvdA zal ongetwijfeld met de nodige nostalgie gemijmerd worden over de opkomst van de arbeidersbeweging. Wie De Nieuwe Buitensociëteit in Zwolle passeert en niet op de teksten let van de daar aangeheven liederen, denkt vast de gezangen van een kerkgenootschap te horen. Op naar het licht en Morgenrood doen qua toonzetting niet onder voor God, enkel licht of Morgenglans der eeuwigheid. Wil de PvdA haar populariteit vergroten, dan zou de partij eens wat hedendaagse songwriters aan het werk moeten zetten.

Hoe anders verloopt de 1e mei in andere landen. Berlijn bereidt zich elk jaar voor op traditionele matpartijen met het gezag. In Griekenland werden vorig jaar banken en winkels belaagd. De 1 mei-viering werd aangegrepen om te demonstreren tegen de bezuinigingen, tengevolge van de kredietcrisis. In Spanje verwacht men vandaag om dezelfde reden ook schermutselingen. En waar het in andere landen feestelijker zal toegaan, kan men wel op massale bijeenkomsten rekenen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: het idealisme van Van der Stoel

[qvdd]

Als geen ander begreep Van der Stoel dat idealisme geen zaak van grote woorden op persconferenties en cameramomentjes was, maar een stug proces dat zich grotendeels achter de schermen afspeelde. Ook had hij geen last van morele smetvrees: hij ging gerust met mensen aan tafel zitten die hij diep in zijn hart verafschuwde. „Ik ga ervan uit dat alle mensen zowel goede als slechte eigenschappen hebben. Aan die gedachte klamp ik me dan maar vast, al kost het me soms wel moeite.”

Dat is zijn erfenis: het besef dat idealen zich moet bewijzen in een onvolkomen wereld. Het besef dat realiteitszin iets anders is dan cynisme.

Bas Heijne over de afgelopen week overleden Max van der Stoel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Is framing een rechtse hobby?

Wilders is de Hollandse koning van het framen. Denk aan kopvoddentax, Marokkaans straattuig of massa-immigratie uit moslimlanden. Het ene denkraam (frame) werkt beter dan het andere. Kopvoddentax ging net wat te ver en was daardoor contraproductief. Toehoorders waren zich bewust van Wilder’s tactiek en verontwaardigd over het gehanteerde taaltrucje. Massa-immigratie is effectiever. Alle PVV’ers gebruiken consequent het woord massa-immigratie, zodat weinigen zich nog afvragen of het woordje ‘massa’ er wel voor hoort. Het is zo effectief, dat ook niet-PVV’ers het woord in de mond nemen. Een effectieve frame werkt in op je onbewuste. Zijn windmolens schone energie of draaien ze op subsidie? De vraagformule framed het antwoord. Taal beïnvloedt je onbewuste, het stuurt je denkrichting en het creëert de werkelijkheid.

Succesvolle rechtse frames
Als ik naar frames uit het verleden kijk, dan zijn het de rechtse frames die zijn blijven hangen. Wiegel maakte Den Uyl uit voor Sinterklaas. Het kwartje van Kok kent iedereen nog, terwijl een litertje Euro 95 inmiddels bijna 4 oud-Hollandse guldens kost. Pim Fortuyn sprak over de puinhopen van Paars en de Islamisering van Nederland, dat laatste nam ene Geert Wilders later over. Balkenende noemde Bos een draaier en won de verkiezingen. De PvdA is al langdurig het mikpunt van framers, afgelopen verkiezingen nog. Alle rechtse media zetten de sociaaldemocraten stelselmatig weg als regenteske potverteerders. Alle politici ter rechterzijde beschuldigen de PvdA dat zij ‘de rekening doorschuiven naar de volgende generatie’. Als je naar de feiten kijkt blijkt dat mee te vallen. Sterker nog: de staatsschuld onder linkse kabinetten stijgt niet harder dan onder rechtse kabinetten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Arbeidsethos: niet bij werk alleen

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag de maandelijkse bijdrage van, P.J. Cokema.

Het is beroerd gesteld met de Nederlandse arbeidsethos. We willen niet werken. Nou vooruit, een klein beetje nog wel, maar het moet niet te gek worden. En waarom willen we niet werken? Omdat we het veel te goed hebben.
Dat is, zo meldt Elsevier, de conclusie van sociologen Ferry Kosten en Rudi Wielers, die twee stellingen over de oorzaken van een veranderend arbeidsethos, toetsten aan het bruto nationaal product en een wereldwijd onderzoek naar opvattingen over werk.

Onder sociologen heerst verdeeldheid over de hedendaagse arbeidsethos in vooral welvarende landen. Eén groep stelt dat de arbeidsethos er niet minder om is, maar dat werk niet langer als zaligmakend wordt ervaren voor portemonnee en behoud van baan. De kwaliteit van het werk is belangrijker geworden. Leuke collega’s en zelfontplooiing zijn de leidende drijfveren.
Een andere groep meent dat vrije tijd, familie en vrienden belangrijker worden gevonden dan werk. Volgens Kosten en Wielers is dat laatste waar.

Nu kan er over de invulling van het begrip arbeidsethos verschillend worden gedacht. Heb je een hoge arbeidsmoraal als je alleen maar hard en veel werkt? Of getuigt het ook van een uitstekende werkhouding, als je in korte tijd de hoogste kwaliteit levert?
Wat je er ook over denkt, de overheid wil dat we harder en langer gaan werken. De vergrijzing wordt er met de haren bijgesleept om mensen te motiveren tot minstens hun 67e levensjaar te blijven werken. En in deze bezuinigingstijden zullen op veel plekken minder mensen dezelfde hoeveelheid werk moeten gaan doen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (16): Privacy en de iPhone

Tien jaar geleden, toen iedereen nog een eenvoudig mobieltje had, stuurde een collega een mailtje doo: ‘Iedereen blijkt te kunnen zien waar je uithangt, want een website weet precies waar jouw mobiele telefoon zich bevindt. Probeer het maar’. We gingen direct naar een website met een titel die leek op waarwasu.nl en vulden ons mobiele nummer in. De uitkomst: je was bij de hoeren. Ook geestig als je het nummer van je partner had ingevuld.

Het heeft even geduurd, maar nu is dit geen grapje meer van een aanbieder van erotische diensten, maar het is een standaardfunctie op de iPhone. Zowel de iPhone als de iPad blijken locatiegegevens op te slaan, ook als de gebruiker die gegevens heeft uitgezet. De opgeslagen gegevens blijken gemakkelijk voor iedereen uit te lezen. De file wordt niet naar Apple gestuurd, maar toch: je partner kan er met enig technisch vernuft voortaan via je iPhone achter komen waar je uithing.

Bescherming persoonsgegevens
En dus: tijd voor Kamervragen! Afke Schaart en Ard van der Steur, backbenchers van de VVD, stelden vragen aan de minister van Economische Zaken: is het wenselijk dat consumenten een telefoon kopen met deze eigenschap zonder daarvan op de hoogte te zijn? Gaat de minister het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) om advies vragen zodat consumenten voortaan beter een eigen afweging kunnen maken? En moet de overheid nu Apple-producten niet gaan boycotten?

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: De behoefte aan gezag en richting

[qvdd]

De behoefte aan gezag en richting is een van de meest onderschatte problemen van deze tijd

Christien Brinkgreve, hoogleraar sociale wetenschappen, Universiteit Utrecht.

De Groene Amsterdammer heeft 200 wetenschappers uit mens- en maatschappijwetenschappen gevraagd wat volgens hun – deskundig – oordeel de grootste problemen zijn van deze tijd. 75 Wetenschappers hebben gereageerd. Hieruit heeft een panel de 10 grootste problemen gedestilleerd. Probleem nummer 1 is het gemis aan richting en houvast. Veel mensen hebben behoefte aan autoriteit en gezag, een leider met “overzicht en overwicht” maar ook aan hoop en richting.

De 9 andere problemen zijn:

2: De minachting voor feiten
3: De opkomst van Azië
4: De overheid als probleem
5: De uitputting van de aarde
6: Het gebrek aan mentale veerkracht
7: De kloof tussen de elite en het volk
8: De gevolgen van een wereld zonder grenzen
9: De afstand tussen jong en oud
10: Doorgeschoten marktdenken

Het meest overschatte probleem is volgens de deskundigen overigens de immigratieintegratie.

Wat denkt U dat het grootste probleem is van Nederland?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CDA en VVD bewijzen Von der Dunks gelijk

Thomas von der Dunk mocht de Arondéuslezing “Het nieuwe taboe op de oorlog” niet uitspreken van de provincie Noord-Holland. Dat wordt geweten aan de PVV, meer in het bijzonder aan zijn afgevaardigde Hero Brinkman. Nadat hij van CDA en VVD had gehoord dat de spreker de PVV zou gaan bekritiseren zei hij: “Als jullie deze antisemiet Von der Dunk een podium geven om zich tegen de PVV af te zetten, zal ik hem niet alleen in het debat bij de enkels afzagen, maar dan is het misschien ook de laatste Willem Arondéus Lezing geweest”. Kennelijk durfden de vertegenwoordigers van de regeringspartijen, die afhankelijk zijn van de gedoogsteun van Brinkman c.s., de lezing toen niet meer te gedogen. Het commentaar van Brinkman wordt breed uitgemeten in de pers. Zeker nu zijn partij deze week in Den Haag ook nog eens in het nieuws was vanwege het verbieden van anti-PVV leuzen in een demonstratie van trampersoneel. De Partij voor de vrijheid van alleen de eigen meningsuiting valt door de mand. Maar aan CDA en VVD wordt niets meer gevraagd. En als je het verhaal van Von der Dunk leest zijn het juist déze partijen die door de mand vallen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende