Stanley Milgram

Ik meen dat het een aflevering van Zomergasten was waarin één van de gasten twee filmfragmenten liet zien van de beroemde en beruchte psychologische experimenten van Stanley Milgram. Voor wie dat niet direct iets zegt: proefpersonen kregen de opdracht om bij een ‘leerexperiment’ stroomstootjes uit te delen aan een andere proefpersoon wanneer deze vragen verkeerd beantwoordde. Ze konden die proefpersoon niet zien, alleen horen. Uitkomst: een verontrustend aantal mensen bleek bereid die stroomstootjes uit te delen, ook als het voltage langzaam opliep naar dodelijke waarden, als ze de proefpersoon – in werkelijkheid een acteur die niets overkwam – alleen nog maar hoorden krijsen of zelfs helemaal niets meer hoorden. De twee filmfragmenten waren goed uitgekozen: één van de deelnemers die meewerkte, en waarmee het experiment beroemd is geworden, en één deelnemer die weigerde er verder in mee te gaan (die waren er ook). Het verschil tussen beide mannen is me altijd bijgebleven. De man die uiteindelijk steeds bleef meewerken verzette zich namelijk wel degelijk. Zo gauw de ‘proefpersoon’ tekenen van persoonlijk leed begon te vertonen, formuleerde de man bezwaren tegen de leiders van het experiment en die bezwaren werden ook steeds heviger. Toch gaf hij iedere keer weer toe als die leiders hem antwoordden dat het voor het experiment vereist was dat hij door ging. Tijdens de nabespreking met deze man bleek hij er ook daadwerkelijk van overtuigd te zijn dat hij zich echt verzet had. Milgrams experiment ging vooral de geschiedenis in als een verklaring waarom er onder het Derde Rijk zoveel hele gewone mensen bereid waren geweest de meest vreselijke dingen te doen. Gezagsgetrouwheid leek een forse rol te spelen. (Onderdeel van het experiment was een gespeelde onenigheid tussen de leiders van het experiment. Als dat zich voordeed waren de weigeraars ineens zéér talrijk). Voor mij was het na het zien van deze man ook duidelijk hoe een bevolking die verhoudingsgewijs geen poot uitstak tijdens de bezetting zo massaal van zichzelf kon denken dat ze zich heldhaftig verzet hadden, maar dat terzijde. De weigeraar maakte zo mogelijk een nog grotere indruk op me. Op een gegeven moment stopte hij ermee en toen was het ook helemaal klaar. De leiders van het experiment konden zeggen wat ze wilden, het antwoord bleef ‘nee’. Of eigenlijk, het antwoord was: ‘Nee, hij zegt dat hij niet meer mee wil doen, dus ik stop ermee.’ En daar kwam hij ook niet meer op terug. Later bedacht ik een verklaring voor het verschil tussen de beide mannen. De weigeraar had een heel duidelijk en kraakhelder principe voorhanden aan de hand waarvan hij zijn medewerking kon bepalen: de proefpersoon die hij schokjes moest toedienen mocht dan zijn medewerking hebben toegezegd, hij bleef een zelfstandig individu, die zijn toezegging ook elk moment weer kon intrekken, belang van het experiment of niet. Hij had een helder principe en een helder beeld van de prioriteiten. De man die uiteindelijk bleef meewerken, zag je zichtbaar worstelen met de afweging tussen het belang van het experiment en die van de proefpersoon (waarvan hij dus niet wist dat het een acteur was). En hij kwam er maar niet uit. En hoewel dat op zichzelf al reden genoeg kan zijn om af te haken (ik denk dat je je dat moet realiseren trouwens: ik kom er niet uit), veroorzaakte dat zijn medewerking. Mijn hypothese. Terug naar het kabinet en de coronacrisis, waar immers elke blogpost heden ten dage over moet gaan. Soms denk ik dat het kabinet precies hetzelfde probleem heeft als die man die maar bleef meewerken: geen idee hebben hoe je sterfgevallen door het virus moet afwegen tegen schade aan de economie. Beide zijn belangrijk, zeker voor liberalen voor wie De Economie zó belangrijk is dat er direct werd aangenomen dat schade eraan óók sterfgevallen zou veroorzaken. Veel mensen gaan daarin mee. Ik heb nog niemand de vraag horen stellen hoe groot dat aantal dan wel zou zijn of zelfs maar hoe je zoiets zou kunnen berekenen. Hoeft voor een liberaal ook niet, het is een (uitvloeisel van het?) dogma. In zo’n situatie kun je haast niet anders dan blijven schipperen tussen twee kwaden en elke nieuwe versie van de besmettingscijfers en ziekenhuisopnames wordt dan een nieuwe aanzet om de maatregelen wéér te veranderen en ook elke vorm van druk uit De Samenleving wordt dan een factor. Laat ik duidelijk zijn: hoewel ik denk dat de schade aan de economie in het niet valt bij de schade aan echte mensen, wil ik best – in theorie – de mogelijkheid overwegen dat het bestrijden van corona meer slachtoffers zou kunnen eisen. Wie weet, misschien komen we er over 20 jaar achter dat Jacinda Ahern haar land in de afgrond heeft gestort, je weet nooit, zou kunnen. Het gaat er mij niet om het ene of het andere standpunt te bepleiten maar om een verklaring te vinden voor het gezwalk. En ik denk dat het tekort aan principes en prioriteiten, een gebrek aan visie – iets waar de premier zich op beroept – de oorzaak is. Een kabinet dat wel een visie zou hebben gehad, zou Sylvana Simons al aan het begin van de pandemie het gras voor de voeten hebben weggemaaid: ‘Wij gaan het zo aanpakken. Naar onze huidige kennis gaat die aanpak x doden veroorzaken, y faillissementen en z miljoen schade aan de economie, maar de alternatieven – nogmaals: met de kennis van nu – zal naar onze inschatting en modellen mx doden veroorzaken, ny faillissementen en pz miljoen schade, en daar zijn wij inderdaad verantwoordelijk voor.’ (waarbij x, y en z gehele positieve getallen zijn en m, n en p positieve getallen) En een kabinet met visie zou ook een idee hebben over hoe je sterfgevallen, faillissementen en economisch verlies tegen elkaar moet afwegen en – net als Jacinda Ahern – ideeën voor het geval dat de gekozen aanpak niet blijkt te werken. Zo, en nu over tot de orde van de dag…

Foto: Directie Voorlichting (cc)

Achterstanden asielaanvragen

COLUMN - Vandaag verstrijkt de deadline voor de behandeling van de 15.350  achterstallige asielaanvragen. Dat is behoorlijk opgeschoten want eind mei stonden er nog 3.070 aanvragen open (bron: IND).

Er zouden dus sinds 1 april 2020 12.280 aanvragen zijn afgehandeld. Dat is gemiddeld zo’n 877 aanvragen per maand. Als dat aantal ook in juni is gehaald, dan staan er nu nog 2.193 aanvragen open.

Deadline niet gehaald. Toch knap om in ruim een jaar tijd zoveel aanvragen af te handelen. Nu nog afwachten wat de Inspectie Justitie en Veiligheid over de gang van zaken gaat melden. Sinds kort houdt de inspectie in de gaten of de asielaanvragen wel zorgvuldig worden behandeld. Waarom niet eerder? De inspectie ging pas aan het werk nadat IND-medewerkers hun zorgen met de Inspectie deelden.

Onrecht in vreemdelingenrecht

Laten we hopen dat de bevindingen van de inspectie niet nog eens extra bevestigen wat wetenschappers en advocaten werkzaam op gebied van migratierecht in april signaleerden met hun rapport ‘Ongehoord onrecht in het vreemdelingenrecht’. De “misstanden in het vreemdelingenrecht, vaak één op één vergelijkbaar met het ‘ongekende onrecht’ in de Kinderopvangtoeslagaffaire, leiden tot groot menselijk leed bij belanghebbenden.”

Naar aanleiding van dit rapport vond vorige week in de Tweede Kamer een rondetafelgesprek plaats (hier na te zien).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Fotomovimiento (cc)

Lesbos – deel XXX….

COLUMN - Lesbos: op Tweede Kerstdag viel een groepje Griekse racisten een opvangcentrum aan waar ‘verweesde’ minderjarige vluchtelingen werden opgevangen.

Gewapend met stokken, ijzeren staven en messen richten ze vernielingen aan. Ze riepen daarbij racistische leuzen. Vier van de opgevangen kinderen raakten gewond en werden naar een ziekenhuis overgebracht.

Dat is niet de eerste keer.

De Griekse marine stuurt bootvluchtelingen terug de zee op.  De NOS: “Opnieuw zijn beelden opgedoken van de Griekse marine die bootvluchtelingen terug de zee op stuurt. De opnames, die vanuit een helikopter zijn gemaakt, werden onder meer door de Duitse Europarlementariër Erik Marquardt (Groenen/EVA) op Twitter gezet.

Dat is niet de eerste keer.

Eén dode, één persoon vermist bij een poging de Griekse kust te bereiken. Bij een eerder soortgelijk incident deelde de Griekse minister voor Migratie mee dat de Turkse kustwacht de boot ontdekte na het opvangen van een noodsignaal. De Turkse kustwacht zou de boot door hebben laten varen naar Griekenland.

Dat is niet de eerste keer.

Staatssecretaris Broekers-Knol komt belofte aan wachtende asielzoekers niet na: “Van de 15.000 asielzoekers die voor het einde van het jaar een beslissing over hun asielverzoek zouden krijgen krijgt de helft te horen dat die belofte toch niet wordt waargemaakt.

Foto: Ken Walton (cc)

In, spin, de lockdown in

COLUMN - Had het Red Team het toch weer bij het rechte eind: halve maatregelen leiden tot hinkelbeleid. In, spin, de lockdown in, uit, spuit, de lockdown uit. Beter had het kabinet krachtig kunnen ingrijpen toen het eind september radicaal misging. Nu hebben we een softe lockdown van tweeëneenhalve maand achter de rug, en moeten we er alsnog keihard aan geloven.

De schade – zowel economisch als psychologisch – is daardoor nu groter dan zij anders was geweest. Het zorgpersoneel is ziek en volkomen overspannen, veel ondernemers zijn wanhopig, de horeca staat op omvallen, jongeren vliegen tegen de muur op, muzikanten en kleinkunstenaars zijn radeloos.

Maar vooral: er is weer geen plan. Een lockdown is slechts een noodstop. Maar tenzij je de rustpauze die je zo hoopt te verkrijgen benut om ander beleid in te zetten, koers je daarna gewoon op de volgende lockdown af. In, spin, de bocht weer in.

Na de eerste lockdown, in juli, hadden we het TTI-beleid op orde moeten hebben: testtrace (contactonderzoek) en isolate (quarantaine). Maar grootschalig testen hebben we, alle overheidsbeloften ten spijt, pas vier maanden later, in oktober, geregeld. Fatsoenlijk contactonderzoek is nog altijd ver te zoeken: deels omdat de aantallen besmettingen daarvoor te hoog zijn, deels omdat de GGD’s er niet tegen zijn opgewassen (en nu alleen maar meer taken krijgen toebedeeld). Van maatregelen voor quarantaine is al helemaal geen sprake: niemand die reizigers controleert die via Schiphol binnenkomen, niemand die nagaat of besmette mensen inderdaad thuisblijven, en er zijn geen maatregelen die zulk noodzakelijk thuisblijven faciliteren.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: DennisM2 (cc)

Acuut: IC gaat voort…

COLUMN - Coronavirus of niet, er moet wel geregeerd worden. Niet alleen door spoedwetjes te bedenken en actuele besluiten te nemen. Nee, nog voor de officiële sluitingsdatum van dit kabinet worden er heel wat andere zaken afgehandeld.

Ga maar eens kijken op Internetconsultatie. Momenteel staan er 44 consultaties op uw inzichten te wachten. Terwijl er dit jaar al 208 achter de rug zijn. Daarmee staat de teller voor 2020 op 252 consultaties.

Dat loopt vast en zeker nog wat op en kabinet Rutte III zal bij eind van de rit met een gemiddelde van ruim 20 per maand, vermoedelijk rond de 800 consultaties gepresenteerd hebben: 38 in 2017 (Rutte III begon 26 oktober 2017), 208 in 2018 en 269 in 2019.

Bij het lezen van de titel van dit stukje dacht u misschien eerst aan de intensive care in de zorg. Ondanks de wel heel bijzondere ervaringen die de intensieve zorg door de coronacrisis heeft opgedaan, is er nog geen wet of beleidsmaatregel in zicht voor een nieuwe intensive care.

Wel staat sinds 3 juli de internetconsultatie ‘Houtskoolschets acute zorg’ open. U mag tot 1 november uw gedachten laten gaan over een “nieuwe inrichting en bekostiging van het acute zorglandschap”. U kent het als de spoedhulp, of ‘eerste hulp’.

Foto: Ritzo ten Cate (cc)

Virus blokkeert bestuurlijke voortgang

Het moge duidelijk zijn dat de coronacrisis veel zaken heeft stilgelegd en/of op achterstand hebben gezet. Niet in het minst bij het kabinet, dat de handen vol heeft aan zowel de gezondheids- als economische aspecten van de coronacrisis.

Wie een blik werpt op de wetgevingskalender, ziet al snel dat er van de ambities van Rutte III weinig terecht is gekomen. Met nog negen maanden te gaan naar de volgende verkiezingen, heeft het kabinet erg weinig ruimte nog een inhaalslag te realiseren. Zeker nu veel tijd en energie door de coronacrisis wordt opgeslokt.

Van de 305 wetten die op de wetgevingskalender staan (per 16 juni 2020) is 20% gerealiseerd. Zo’n 38% is nog in behandeling bij Tweede en Eerste Kamer (respectievelijk 21 en 16%) en 42% zit nog in een voortraject, d.w.z. in voorbereiding bij de ministeries of ligt nog bij de Raad van State.

Dit is de stand van zaken bij de ministeries (geen wetten bij Algemene Zaken en Defensie):

© Sargasso Voortgang wetten per 16 juni 2020 Bron Wetgevingskalender Overheid

Het lage aantal gerealiseerde wetten is natuurlijk niet alleen op conto van het kabinet te schrijven. Het hangt ook af van hoe snel Raad van State en parlement over de behandeling van wetsvoorstellen doen. Met het nodige cynisme kunnen we nu al wel stellen dat kabinet Rutte III er in is geslaagd het aantal wetten terug te dringen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Abhi Sharma (cc)

Vertrouwen op de quarantaine – of op God

RECENSIE - © Uitgeverij Verloren. Boekomslag A.H.M. Kerkhoff, Per imperatief plakkaat, 2020.De grenzen dicht, strikte controle van alle reizigers, een verbod op samenkomsten en een dwingende oproep aan alle burgers om binnen te blijven. Desnoods met geweld afgedwongen.
Het lijken moderne maatregelen maar ze dateren al uit de Middeleeuwen.

In de vijftiende, zestiende eeuw hadden de stedelijke magistraten al in de gaten dat de pest dan wel een straf Gods kon zijn, maar dat de ziekte net zo goed per schip vervoerd aan kon komen, en van mens op mens werd overgedragen. Het is niet voor niets dat het begrip quarantaine uit de middeleeuwen dateert.

Grote handelssteden hielden goed in de gaten waar de pest opdook (ambassadeurs en diplomaten waren daarbij van groot nut) en handelaren of schepen uit besmette streken werden zo goed en zo kwaad als dat ging geweerd, of veertig dagen op afstand gehouden. De praktische problemen waren legio; botte ontkenning, list en bedrog lagen ook toen al voortdurend op de loer, maar desondanks wist iedereen dat die methode, mits keihard doorgevoerd, succesvol kon zijn.

Dat wisten bestuurders en kooplieden. De medische wetenschap was nog niet zo ver. Die hield nog vast aan de klassieke overtuiging dat ziekten veroorzaakt werden door bedorven lucht, vieze geuren, miasma’s, eventueel in combinatie met verstoorde lichaamssappen, en volgens de beste deskundigen speelden ongunstige astrologische samenstanden ook een rol.

Foto: Fotomovimiento (cc)

Waar een wil is…

NIEUWS - Vorige week riepen Stichting Vluchteling, Vluchtelingenwerk Nederland en Defence for Children de Nederlandse gemeenten op om zich te verenigen in een ‘Coalition of the Willing’ die het kabinet zo ver moet krijgen de opvang van 500 alleenstaande vluchtelingenkinderen uit de Griekse kampen naar Nederland te halen.

Dit in navolging van een brief die de Griekse minister Michalis Chrisochoidis in oktober 2019 stuurde naar alle andere EU-regeringen, met het verzoek vrijwillig 2.500 alleenstaande kinderen te herplaatsen vanuit Griekenland.

Frankrijk, Finland, Portugal en Luxemburg deden toezeggingen en burgemeesters in Duitsland verklaarden zich bereid kinderen op te vangen. Nederland doet, bij monde van premier Rutte, wat het de laatste jaren altijd deed bij soortgelijke situaties: niets. “Er zijn geen voornemens van vanuit de regering om dat te gaan doen”, zei Rutte op de laatste persconferentie na de ministerraad).

De gemeenteraden van Amsterdam en Den Haag reageerden wel meteen positief. Een meerderheid van de gemeenteraden  gaf aan gehoor te willen geven aan de oproep.  In de laatste 4 dagen volgden nog eens 7 gemeenten dat voorbeeld. Voor updates zie onderaan.

In 9 andere gemeenten lopen initiatieven, waaronder moties die in komende raadsvergaderingen aan de rode moeten komen. In de provincie Friesland willen diverse politici zich richten tot de commissaris van de Koning.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Fotomovimiento (cc)

Kleine beetjes of grote woorden?

COLUMN - Donderdag 27 februari, staatssecretaris Broekers-Knol:

Turkije speelt een belangrijke rol als het gaat om migratie

Vorige week donderdag was staatssecretaris Broekers-Knol in Turkije op bezoek om eens met de vice-ministers van Binnenlandse Zaken en Buitenlandse Zaken en leden van het Turkse parlement te babbelen over de uitvoering van de ‘Turkije-deal’ en de samenwerking met Griekenland.

Daar kon de staatssecretaris dit nog aan toevoegen:

Ik heb grote waardering voor de inspanningen van Turkije om de EU-Turkije Verklaring goed uit te voeren.

In de nacht van 27 op 28 februari liet Erdogan weten de grens naar Griekenland en Bulgarije open te gooien. Sindsdien trokken duizenden vluchtelingen naar de grens, maar die worden tegen gehouden door Griekse en Bulgaarse politie en leger.

1 maart, Rutte reageert en twittert:

Zojuist mijn zorgen gedeeld en volle steun uitgesproken aan @PrimeministerGR  vanwege de situatie aan de Grieks-Turkse grens. Afspraken uit de EU-Turkije Verklaring dienen volledig te worden nageleefd.

Daarna niets van hem vernomen wat die ‘volle steun’ aan zijn Griekse collega’s concreet in zal houden.
Een dag later:

Je mag mensen nooit op deze manier inzet maken van een politieke strijd

En

Foto: John Englart (cc)

COP25 – treurig jubileum

COLUMN - In Madrid is de vijfentwintigste UN klimaatconferentie COP25 gaande. Een zilveren jubileum. Het ziet er naar uit dat men voor ivoor gaat.

In 1995 werd de eerste klimaat-COP in Berlijn gehouden. De jaarlijkse conferenties zijn bedoeld om de stand van zaken te bespreken, voortvloeiende uit het internationale Klimaatverdrag van 1994. Omdat die stand van zaken nogal tegenvalt zijn de conferenties vooral bedoeld om tot nadere afspraken te komen.

Wie vijfentwintig jaar aan de lange kant vindt, moet in gedachten houden dat het relatief jong is. Het Klimaatverdrag kwam immers in 1992 tot stand (en trad in 1994 in werking), tel er dus twee jaartjes bij.

Maar wat dacht u van een robijnen jubileum? Veertig jaar geleden vond een bijeenkomst plaats die we de echte eerste klimaatconferentie mogen noemen: de World Climate Conference in Genève, georganiseerd door de WMO (World Meteorological Organization).

Eén van de uitkomsten van die conferentie is de uiteindelijke tot standkoming van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change), dat in 1988 van start ging. In 1990 hield de WMO een tweede klimaatconferentie, o.a. om het eerste IPCC-rapport te bespreken. Die conferentie leidde tevens tot oprichting van het UNFCC (United Nations Framework Convention on Climate Change)in 1992.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende