Liefhebben doen we allemaal. Maar wat weten we er eigenlijk van, buiten onze eigen ervaringen? Zijn er redenen voor liefde? Een kleine filosofie van de liefde. Gek genoeg zijn er niet bijster veel hedendaagse filosofen die zich bezighouden met de liefde. Een Google-opdracht naar ‘liefde’ en ‘filosofie’ levert weinig resultaten op uit de academische wereld. Volgens filosoof Jan Bor is ‘alles wat je daarover probeert te zeggen, [..] gelul’. Maar in het Filosofisch Café tonen filosofen dr. Katrien Schaubroeck (UAntwerpen) en dr. Annemarie van Stee (RU) dat dat onwaar is (hier te beluisteren). Er valt wel degelijk iets zinnigs te zeggen over liefde. Redenen voor liefde Bijvoorbeeld over de vraag of er redenen zijn waarom je van iemand houdt. Volgens de Amerikaanse filosoof Harry Frankfurt niet. Ook al zeg je dat je je vriend(in) zo leuk vindt ‘omdat’ hij/zij zo knap, sociaal en intelligent is.
[qvdd]
Al die misstanden kwamen nooit naar buiten door de Kremlinachtige informatie die wij verschaften. Maar het heeft onze reputatie geen goed gedaan.
Volgens Maarten Engwirda, oud-Rekenkamerlid, wordt er stelselmatig fraude gepleegt door leden van de Rekenkamer om hun nationale belangen te beschermen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Als ik zeg “Bavaria” dan heb ik eigenlijk al genoeg gezegd. Dé guerrilla ambush-marketingactie van dit WK. Bavaria claimt dat de jurkjes niet herkend kunnen worden als zijnde promo-materiaal, maar dat is gelul. Het logo van het biermerk staat gewoon achterop. Toegegeven, op TV is het zo goed als onzichtbaar, maar het staat er wel op.
Het grappige is dat het niet Bavaria is die de hype heeft veroorzaakt, maar de FIFA zelf. Door het op deze amateuristische manier aan te pakken heeft het zelf alle publiciteit voor het biermerk gegenereerd. “Bavaria” was zelfs even een “trending topic” op Twitter. Maar hoe kinderachtig en dom ik het ook vind van de FIFA, de organisatie mag in de stadions toelaten wie ze wil en haar eigen regels stellen.
Wat me wél schokte is het nieuws dat de “Bavaria babes” een dag later van hun bed werden gelicht. Het blijkt dat er in Zuid-Afrika een wet bestaat waarin het moedwillig sluikreclame maken kan worden bestraft met een half jaar cel. En laat ik nou het idee hebben dat deze wet niet is bedacht door de wetgevende macht zelf, maar door het bedrijfsleven is geïntroduceerd.
Dit soort gebeurtenissen maken pijnlijk duidelijk dat de invloed van bedrijven steeds groter wordt en dat ze er niet voor terugschrikken om wetten te introduceren door middel van lobbyen waarbij de straf totaal niet in proportie staat tot het vergrijp. Erger nog, de wet lijkt specifiek gericht op de mensen die de reclame maken, en niet op de bedrijven die ze inhuren. De belangen van bedrijven lijken inmiddels belangrijker dan de belangen van burgers, waarbij de concurrentiestrijd niet alleen meer onderling uitgevochten wordt, maar ook over de rug van de consument.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.