In Italië kan extreemrechts aan de macht komen

Honerd jaar na Mussolini's Mars op Rome dreigen de nazaten van de fascisten in Italië weer aan de macht te komen. Eind september zijn er verkiezingen gepland nadat premier Mario Draghi de handdoek in de ring gooide. Hij kreeg in zijn nationale regeringscoalitie geen steun voor zijn economische plannen van drie van de partners, de Vijfsterrenbeweging, Berlusconi's Forza Italia en Salvini's Lega. In de polls staat nu de enige partij die niet meedeed aan de nationale coalitie, de Fratelli d'Italia, bovenaan. Op basis van de huidige peilingen zou FdI, die geïnfiltreerd zou zijn door neofascisten, met Berlusconi en Salvini een nieuwe regering kunnen vormen. Beoogd premier is de oprichter en huidig partijleider, de 45-jarige Giorgia Meloni. Zij kan met de Broeders de eerste vrouwelijke premier van Italië worden. Zijn daarmee de fascisten terug? Proteststemmen Meloni komt oorspronkelijk uit Berlusconi's Forza Italia. Ze was in 2008 de jongste Italiaanse minister ooit. De FdI is een jonge partij en bestaat uit een bundeling van kleine radicaal-rechtse groepen. De populariteit van Meloni heeft alles te maken met afkeer van veel Italianen van de gevestigde politiek. Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen behaalde de FdI met Mussolini's kleindochter Rachele in Rome een monsterzege. Vier jaar geleden gingen de proteststemmen nog vooral naar M5S, de Vijfsterrenbeweging. Die partij is inmiddels door deelname aan achtereenvolgende regeringen volledig vergroeid met de macht en bovendien zeer verdeeld geraakt. Met het onthouden van steun aan het door politieke compromissen sterk verwaterde programma van Draghi heeft M5S de stekker uit de coalitie getrokken en ruimte gemaakt voor een ruk naar (extreem)rechts. Het is de technocraat Draghi niet gelukt de Italiaanse politiek te verheffen boven het partijbelang. Technocraten, schrijven twee commentatoren op Politico, 'lopen het risico populistische wrok aan te wakkeren'. Zij citeren Adam Tooze die bij het aantreden van Draghi schreef 'dat democratieën het misschien moeilijk vinden om zonder technocraten te leven, maar ze zullen ons niet redden - en zeker zullen ze Italië niet redden'. Italië heeft nog altijd een sterke linkse beweging. De Democratische Partij (PD) staat in de polls vooralsnog vlak achter Meloni''s Broeders. Maar het is niet onmogelijk dat zij dit najaar met haar potentiële, nagenoeg even rechtse, partners aan de macht komt. In Brussel is men bevreesd dat dit de Europese eenheid in gevaar brengt. Het is nog niet duidelijk of die vrees terecht is. Meloni heeft verklaard dat er wat haar betreft geen verandering komt in de steun van Italië voor Oekraïne. Ook al hebben zowel Berlusconi als Salvini vraagtekens gezet bij de wapenleveranties aan dat land. Speculaties hierover zijn volgens Meloni bedoeld als een poging van links om angst aan te jagen tegen haar partij. Migratie Dat een rechtse regering het migranten moeilijker gaat maken is zeker wel te verwachten. Migratie wordt door rechts weer volop in de schijnwerpers gezet in de aanloop naar de verkiezingen. Matteo Salvini, die als minister van Binnenlandse Zaken kortstondig alles gedaan heeft om het aantal migranten terug te dringen, was deze week op het eiland Lampedusa, waar nog steeds grote aantallen bootvluchtelingen zitten. 'Een schande voor Italië' zei hij en dan bedoelde hij niet zijn eigen beleid, dat hij graag weer op wil nemen, maar dat van zijn opvolger die geen rem heeft gezet op het overbrengen van vluchtelingen naar andere delen van het land. Migratie is ook een speerpunt van Fratelli d'Italia. En juist op dit punt vrezen critici de invloed van neofascisten. Ze hebben zich vorig jaar al wel laten zien in de beweging tegen de coronamaatregelen. Tijdens een demonstratie tegen de verplichte coronapas op het werk in oktober drongen ze het gebouw van de vakbond binnen en richtten daar vernielingen aan. Het geweld werd geïnitieerd door leden van de fascistische partij Forza Nuova., een een openlijk fascistische partij die niet in het parlement is vertegenwoordigd en banden heeft met Britse, Poolse en Russische fascisten De online krant Fanpage berichtte vorig jaar dat een undercover onderzoek banden had aangetoond tussen de leiding van de Fratelli en extreemrechtse kringen en neo-nazi's in Milaan. Meloni zou, net als Salvini, ook banden hebben met de beweging van de Amerikaanse onruststoker Steve Bannon. Bannon wilde in Europa alle extreemrechtse partijen onder zijn hoede nemen, maar dat bleek een lastiger opgave dan gedacht. Bij de Italianen had hij een paar jaar geleden nog het meeste succes. Racisme In Italië is deze week het racismedebat weer opgelaaid na de moord, op straat op klaarlichte dag, op de straatverkoper Alika Ogorchukwu. De politie ziet geen politiek motief, maar de vergelijking met George Floyd is al gemaakt en het lijkt onvermijdelijk dat deze gebeurtenis een rol gaat spelen in de verkiezingscampagne waarin rechts door links verantwoordelijk zal worden gesteld voor geweld tegen zwarten. Italië kan met de FdI en partners de 'meest rechtse regering' krijgen uit de geschiedenis van de republiek, meent Giovanni Orsina, professor in de politieke geschiedenis. Fascistisch gaat hem te ver als typering. De instituties van de rechtsstaat en internationale verplichtingen van Italië zullen een catastrofe voorkomen. De socioloog Mauro Magatti is er niet gerust op. De Broeders krijgen steun van laagopgeleide kiezers die in economische problemen verkeren, zegt hij, terwijl ze oplossingen bieden die waarschijnlijk niet haalbaar zijn. De rechtse coalitie zou staan voor lagere belastingen en het terugdraaien van een omstreden pensioenhervorming die de pensioenleeftijd, momenteel op 67, heeft verhoogd. Ze wil ook een bijna verdubbeling van de minimumpensioenbetalingen van € 1.000 per maand. Maatregelen die volgens Brusselse normen de staatskas ongunstig gaan beïnvloeden en daarom waarschijnlijk moeten worden afgezwakt. Teleurgestelde kiezers zouden dan volgens Magatti in de toekomst nog hardere rechtse opties kunnen zoeken. Het lijkt geen onmogelijk scenario als we naar Frankrijk kijken waar Marine Le Pen een deel van haar aanhang verloor aan Éric Zemmour.

Clsoing Time | Van twee kanten

Als je iets van twee kanten bekijkt, kom je erachter dat je het eigenlijk niet goed kent. Een ‘tegeltjeswijsheid’ die maar weinig mensen in praktijk weten te brengen. Jammer…

Maar Joni Mitchell is ‘back in town’!  Althans, dat was ze 24 juli op het Newport Folk Festival. Het festival waar zoveel singer -songwriters en folkartiesten groot zijn geworden. Onder andere Joni Mitchell zelf, die in 1967 voor het eerst op het festival optrad.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Amper verschil tussen ‘flitsenquête’ en ‘klassieke enquête’

van Prof.Dr. Joop van den Berg

Zes jaar geleden werd door de Tweede Kamer het ‘Tijdelijk protocol parlementaire ondervraging’ ingevoerd. Het idee erachter was dat de Kamer in hoorzittingen kon worden geconfronteerd met even noodzakelijke als weigerachtige ondervraagden. Zij vond dat het dan mogelijk moest zijn over te schakelen op een kort enquêteonderzoek, zodat de weigerachtige types verplicht waren om te verschijnen en onder ede te getuigen. Daarvoor hoefden dan niet al die inspanningen te worden verricht die bij een normale enquête gebruikelijk waren, zoals een grondig onderzoek van documenten. Zo’n ‘ondervraging’, zoals het werd genoemd, zou weinig tijd kosten in tegenstelling tot een ‘echte’ enquête. Na vijf jaar experimenteren zou evaluatie van dit instrument moeten plaatsvinden.

De Kamer heeft twee jaar langer nodig gehad om deze activiteit op haar rendement te waarderen. Gegeven de coronapandemie en de verkiezingen van 2021, is dat verklaarbaar. Ondanks de hoge verwachtingen van snelle ‘ondervragingen’ hebben er maar drie plaatsgehad. Die hebben wel veel aandacht gekregen, het meest nog de ondervraging over de kinderopvangtoeslagen in 2020–2021. De werkgroep-Belhaj (D66) die het nieuwe instrument heeft geëvalueerd, komt tot de conclusie dat het allemaal anders is gelopen dan was verwacht, maar dat de parlementaire ondervraging niettemin haar nut heeft bewezen.

Foto: Sjoerd Luidinga (cc)

Caroline van der Plas bedreigd, maar door wie?

COLUMN - Caroline van der Plas wordt bedreigd en ze weet niet uit welke hoek dat komt én ze weet het wel.

“NUL boeren hebben mij persoonlijk bedreigd”, schrijft ze op Twitter (WNL en BNR 29 juli).
“Ik weet niet van wie het precies komt, een socialmedia-account lijkt gelieerd aan antifa en extreemlinks”. (De Stentor, 28 juli)
“De anti-boerlobby of de anti-BBB-lobby draait op volle toeren. De haatberichten nemen in hevige mate toe en ook doodsbedreigingen komen nu binnen”, aldus Van der Plas. “Kennelijk wordt BBB te groot in de peilingen en vinden mensen dan dat ze haat over je heen mogen storten”. (het AD en de NOS, 28 juli)

Ook Henk Vermeer, fractiesecretaris van BBB, weet het niet en ook weer wel:
Uit welke hoek deze bedreigingen komen, is volgens de BBB’er niet bekend. “Maar er zijn mensen die BBB verantwoordelijk houden voor acties van individuen met een trekker. Maar de mensen die dingen op snelwegen gooien hebben helemaal niets met BBB te maken”. (RTL Nieuws, 28 juli)

Dat ‘nul boeren’ haar bedreigen twitterde Van der Plas als reactie op het gerucht dat er boeren zouden zijn die het haar kwalijk nemen dat ze publiekelijk afstand nam van de recente ‘snelwegacties’. Uit haar tweet:

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Wat doen Europese landen aan beperking van het energiegebruik?

In veel landen worden plannen gemaakt om de winter zonder problemen door te kunnen komen

Minder lang douchen, nu de airco omhoog en straks de thermostaat omlaag. Politico geeft een overzicht van plannen in een aantal Europese landen en reacties daarop uit de politiek. Spanje heeft al enkele radicale maatregelen genomen. Duitsland blijft achter. Italië werkt aan een noodbesparingsplan dat mogelijk en beperking inhoudt van de verwarming tot 19C in de winter en de koeling tot 27C in de zomer, het verminderen van straatverlichting ’s nachts en het vroegtijdig sluiten van winkels. De Italianen gaan eind september naar de stembus, dus of dat allemaal doorgaat is zeer onzeker.

Foto: Sjoerd Luidinga (cc)

Ongewenst vlagvertoon

OPINIE - De omgekeerde Nederlandse vlag die boeren en sympathisanten ophangen als protest tegen het stikstofbeleid wordt sinds vorige week niet overal meer gedoogd. Althans niet in de openbare ruimte, aan lantaarnpalen langs de weg en op viaducten. Verschillende gemeenten hebben de boeren opgeroepen de vlaggen weg te halen. De provincie Zuid-Holland meent dat er sprake is van bedreiging van de verkeersveiligheid. De actievoerders zijn het er niet mee eens. ‘De vlaggen hangen als landelijk vreedzaam protest in de openbare ruimte en die is van iedereen. Hier wordt de vrijheid van meningsuiting geschonden’, zeggen zij. ‘Ga net zo om met de ‘Nederland in Nood’-vlaggen als je omgaat met regenboogvlaggen.’ Een argument dat je kon verwachten bij dergelijke maatregelen.

De burgemeester van Oldenbroek heeft het geweten. Haar besluit om de vlaggen van lantaarnpalen en ander straatmeubilair te halen leidde tot bedreigingen in de trant van ‘dat ik mijzelf met een vlag aan een lantaarnpaal moest opknopen. Dat gaat best heel ver’, schrijft ze. Dat kun je wel zeggen, ja.

Dat een beperkte groep boeren (?) veel te ver gaat in hun protest is vorige week wel duidelijk geworden. Het blokkeren van snelwegen met mest, hooibalen, autobanden en andere rotzooi kan moeilijk meer als ‘vrijheid van meningsuiting’ worden goedgepraat. De bedreigingen aan het adres van degenen die de boel moesten opruimen zijn een uiting van bewuste ontregeling van de samenleving die in mijn ogen grenst aan terrorisme.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Placebo

Vanuit het niets rende Kate Bush niet alleen meer de heuvel op, maar ook de hitparades weer in. Een nieuwe generatie ontdekte haar nummer dankzij de hitserie Stranger Things. Maar ik ben niet die nieuwe generatie. Ik ben van een tussengeneratie die kennis maakte met het nummer door de cover van Placebo. Een cover die ik stiekem dus beter vind dan het origineel. Change my mind.

Closing Time | Goldband

Wij zijn er klaar voor
Nee dat ben je niet
Ik wil een junior
Nee zo werkt het niet
Dit is mijn kinderwens
Nee dat wens je niet
Een eigen mini mens
Mini blijft ze niet

Mooi zoetsappig liedje over een man die er klaar mee, eh voor, is. Het is niet duidelijk of hij zich moed probeert in te praten, of dat zijn zaadleiders daadwerkelijk rammelen. Maar in ieder geval: laat de koters maar komen! Met precies genoeg ruimte tussen de zinnen om er heel hard dingen tussendoor te schreeuwen. Wat ik dan ook maar doe.

Closing Time | Tegh & Adel Poursamadi

Tegh (de artiestennaam van Shahin Entezami) werkte voor het album Ima samen met violist Adel Poursamadi om experimentele noise en soundscapes te mixen met traditionele Iraanse muziek. De muziek klinkt zo indringend en onheilspellend als de voorkant van het album doet vermoeden.

Graph du Jour | Rutte kampioen demissionair premier

Als we alleen kijken naar het aantal missionaire dagen, is Mark Rutte vandaag nog lang niet de langst zittende premier. Het record dat Rutte wél op zijn naam heeft is dat voor het aantal dagen dat hij premier was van een demissionair kabinet (956 dagen), mede doordat zowel Rutte-I als Rutte-III voortijdig sneuvelden en een ellenlang formatieproces voor Rutte-IV (299 dagen). Om dat te ‘vieren’ doen we maar weer eens een oproep om bij te dragen aan oprutten.nl.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende