De valkuilen van ons denken

De Nijmeegse emeritus hoogleraar Wetenschapsfilosofie Ton Derksen publiceerde al verschillende boeken over gerechtelijke dwalingen. Het meest bekend is de zaak Lucia de B., de verpleegkundige die na een veroordeling voor vijfvoudige moord en poging tot moord werd vrijgesproken. Nu heeft Derksen in het boek Waarheidsvinding een aantal valkuilen voor foute conclusies van politierechercheurs en het OM samengevat. Opmerkelijk is dat Derksen al direct in de inleiding afstand neemt van de titel van zijn boek. Maar daar heeft hij zijn reden voor. ‘Waarheidsvinding is een misleidend woord’, schrijft Derksen. ‘Het suggereert dat de waarheid gevonden wordt. Rechters, politici en journalisten en wetenschappers zijn echter in de eerste plaats waarheidszoekers. Wanneer ze zich niet bewust zijn van de denkinstincten, van de natuurlijke eerste reacties van ons brein, en daarmee zich niet bewust zijn van de valkuilen die denkinstincten met zich meebrengen, dan kan het met de waarheidsvinding goed misgaan’. Er zijn nogal wat valkuilen die waarheidszoekers op het verkeerde pad brengen. Derksen waarschuwt nadrukkelijk voor de verleiding van passend bewijsmateriaal. We verliezen al snel onze kritische houding als we denken voldoende belastend materiaal gevonden te hebben. Noodzakelijk is te werken met alternatieve scenario’s. Confrontatie van aanwijzingen voor verschillende scenario’s moet aanwijzen welk scenario het dichtst bij de waarheid komt. Aan de hand van onder andere de zaak-Louwes (Deventer moordzaak) laat hij zien hoe het ontbreken van een alternatief scenario de betrokken rechercheurs heeft misleid. De fouten die gemaakt worden zijn niet direct te wijten aan een gebrek aan integriteit van de onderzoekers (ook al kan dat in bepaalde gevallen wel meespelen). Het gaat veel meer over de beperkingen van onze cognitieve vermogens. Derksen citeert onder andere de onderzoeksresultaten van Tversky en Kahneman die lieten zien dat mensen in het dagelijkse denken gebruiken wat snel beschikbaar is zonder verder te kijken. Informatie wordt beoordeeld vanuit een al bestaande mindset. We kennen de confirmation bias, de neiging om datgene wat past bij een al eerder ingenomen standpunt, kritiekloos over te nemen. De overtuiging dat een verdachte schuldig is verhindert onderzoek naar ontlastende informatie. Derksen vindt eigenlijk dat het onschuldscenario leidend zou moeten zijn bij strafrechtelijk onderzoek. Een andere valkuil is het primacy effect. Bewijsmateriaal dat ons eerder bereikt heeft een grotere invloed op onze overtuiging, zoals uit veelvuldig onderzoek naar gerechtelijke dwalingen blijkt. Derksen onderbouwt zijn betoog ook op dit punt vooral met Amerikaans onderzoek. Hij veronderstelt dat Nederland niet zoveel anders laat zien als het om valkuilen in de recherche en rechtspraak gaat. Maar het bewijs daarvoor ontbreekt. Laat Derksen zich ook wat al te gemakkelijk verleiden tot in zijn betoog passende conclusies? Waarheidsvinding is een pleidooi om verder te denken dan wat het eerst in je opkomt, wat ‘voor de hand ligt’, wat ‘geen toeval kan zijn’. Het is ook een waarschuwing voor de gebreken in onze waarneming. Wat zien we, wat zien we niet? Hoe betrouwbaar zijn getuigen van een misdaad? Veel strafrechtelijke procedures lopen maanden, zo geen jaren. Hoe betrouwbaar zijn getuigen die pas na maanden wordt gevraagd wat ze gezien hebben? Zo laat Derksen vele valkuilen zien in het strafproces die gebaseerd zijn op de werking van ons helaas beperkte cognitieve vermogen. Hij eindigt zijn boek met de gedetailleerde bespreking van de zaak Olaf Hamers, een vrachtwagenchauffeur die volgens Derksen ten onrechte voor moord op een autohandelaar en zijn vrouw is veroordeeld. Het ontbreken van een alternatief scenario speelde daarbij een belangrijke rol. Toen Hamers, die op de plek en het tijdstip van de moord aanwezig was, zich pas na drie dagen meldde bij de politie waren de mindset ‘schuldig’ en het primacy effect volledig operatief. Er werd niet verder gezocht. Derksen heeft tevergeefs gewezen op punten die over het hoofd zijn gezien. Zo’n uitgebreide analyse van de vervolging van een misdaad is interessant voor liefhebbers van crime series. Maar het daarachter liggende verhaal over de beperkingen van ons brein en allerlei psychische mechanismen die onze waarneming en ons oordeel kunnen beïnvloeden heeft een veel verder strekkende betekenis. Derksen confronteert ons aan de hand van gerechtelijke dwalingen met onze cognitieve beperkingen. Zijn boek is een oproep aan iedereen, niet alleen aan politieagenten, rechercheurs en rechters, om in alle omstandigheden alert te blijven op de denkfouten die we kunnen maken en die elke onderzoeker kunnen verleiden tot valse conclusies. Ton Derksen, Waarheidsvinding. Uitgeverij Noordboek, € 24,90  

Closing Time | Jane’s Addiction op Pinkpop

Relletje in rockland: in Boston brak Jane’s Addiction midden in een set-up haar concert af nadat zanger Perry Farrell gitarist Dave Navarro een stomp gaf.

De zanger klaagde al enkele concerten dat de muziek te luid was en hij zichzelf niet kan horen. Volgens zijn echtgenote kampt Farrell met tinnitus en een schorre keel en boterde het al langer niet tussen de bandleden.

“Clearly there had been a lot of tension and animosity between the members… the magic that made the band so dynamic”, zo schrijft Etty Lau Farrell vanochtend op Instagram.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Onno en Hans Blom (In de Ban van Goed en Fout, BBN/VARA, 2024)

Vader zat bij de NSB; heeft Hans Blom het werkelijk lang niet gewußt?

In hoeverre boden de tv-serie ‘In de ban van goed en kwaad’, het boek Oorlogsduif en een groot interview van Hans Blom en zoon Onno Blom, bekend historicus en biograaf/recensent, een getrouw beeld van het NSB-verleden van hun familie? Nader tekstonderzoek geeft opvallende inzichten.

Dit artikel verscheen eerder in uitgebreidere vorm op Netkwesties.

Dit is een analyse van de beeldvorming door historicus Hans Blom en zoon en auteur Onno over het oorlogsverleden van Hans’ vader Jan Blom (1908-1975). Diens ouders, broers en zussen waren fanatieke NSB’ers, maar Jan zat bij ‘het verzet’. Die tegenstelling vormt de kern van hun tv-serie bij BNNVara, het boek Oorlogsduif en een Volkskrant-interview in 2024; maar ze speelde al voor Hans Blom bij het directeurschap van Oorlogsdocumentatie (NIOD/RIOD) in 1996. Hij gaf toen een ‘tactisch’ interview aan Vrij Nederland over dat familieverleden.

Hans Blom werd bekend als historicus met zijn oratie van 1983 onder de titel ‘Tussen goed en fout: nieuwe gezichtspunten in de geschiedschrijving 1940-1945 ‘. Hij verzette zich tegen het goed-fout-denken van de eerste generatie oorlogshistorici zoals Loe de Jong en in mindere mate Abel Herzberg en Jacques Presser. Blom kreeg destijds felle kritiek op de oratie van de toen nog jonge, eminente historicus Bob de Graaff.

Foto: BOKU University (cc)

Extreem rechts groeit ook in Oostenrijk

Het Weense Burgtheater (foto) ziet de bui al hangen. Eind september zijn er landelijke verkiezingen en volgens de jongste peilingen zou de FPÖ, net als in juni bij de Europese verkiezingen, de grootste worden. En als die partij regeringsmacht krijgt zal ze het voorbeeld van buurland Slowakije volgen en de cultuursector dwingen tot een eenzijdig nationalistisch aanbod. Het Burgtheaterteam waarschuwt in een open brief voor het streven van de FPÖ naar ‘culturele en etnische homogeniteit’. In vergelijking met verwante partijen in andere Europese landen is de FPÖ onverbloemd antidemocratisch en openlijk nationaalsocialistisch. Het team klaagt ‘de onverschilligheid aan waarmee de kunst- en cultuurwereld zwijgt – alsof het krankzinnige verkiezingsprogramma [onder de titel ‘Fort Oostenrijk’] niet zou worden uitgevoerd in geval van een overwinning op 29 september, alsof een EU die al voor onze ogen aan het afbrokkelen is, deze aanval nog zou overleven. Het zou niet de eerste keer zijn dat we ons door misplaatste redelijkheid en arrogantie laten misleiden over de ware bedoelingen van rechts.’

Of de FPÖ na de verkiezingen in de Oostenrijkse regering komt staat nog te bezien. In de peilingen staat de partij op 28% met een kleine voorsprong op de centrum-rechtse ÖVP (24%). De sociaaldemocratische SPÖ volgt met 20%. Een coalitie van FPÖ en ÖVP zou gezien hun beider programma’s zeker wel mogelijk zijn. Maar er is dan één grote hobbel te nemen: de steun aan Oekraïne en de warme banden van de FPÖ met Poetin. ÖVP leiders hebben in de afgelopen maanden duidelijk gemaakt dat ze niet willen samenwerken met de huidige leider van de FPÖ, Hermann Kickl. Ze hebben hem ervan beschuldigd een ‘rechts-extremist’ te zijn en hebben herhaaldelijk gezegd dat ze alleen een coalitie met de FPÖ zouden aangaan als Kickl zou aftreden. Maar als Kickl de grootste wordt op 29 september zal dat niet gebeuren. Bondskanselier Karl Nehammer, de huidige leider van de ÖVP, ook bij de komende verkiezingen verwijt de FPÖ politieke verantwoordelijkheid te nemen. ‘Kickl is een theoreticus van de angst’, zei hij. De ÖVP kan waarschijnlijk ook een coalitie vormen met de sociaaldemocraten en/of de Groenen. Sinds 2020 bestaat de Oostenrijkse regering uit een coalitie van de ÖVP met de Groenen. Maar zowel de Groenen als de sociaaldemocraten zijn de afgelopen tijd flink naar links opgeschoven, wat een coalitie met de rechtse ÖVP moeilijk zal maken.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Afterglow

Jerry Cantrell, gitarist van grungeband Alice in Chains, is voor eeuwig in de jaren negentig blijven hangen, zo lijkt het. In oktober komt er een nieuwe soloplaat van hem uit, I Want Blood.

Foto: CCKorea (cc)

In voorbereiding: Maurice de Hond regeert Nederland

COLUMN - Het is nog ouder dan de weg naar Rome: de invloed van orakels op het landsbestuur. Een goddelijk orakel dat een Egyptische tot farao uitroept. Een Russische tsaar die een gebedsgenezer raadpleegt. Het orakel van Oranje dat een koningin in de pocket had.

Tijden veranderen, orakels veranderen. Het occulte is er wel zo’n beetje van af, het quasi wetenschappelijke wint terrein. En zo hebben we nu dan een minister die geïnspireerd raakt door het orakel De Hond.

Dat bleek tijdens het debat gisteren in de Tweede Kamer, toen minister Agema ter verantwoording werd geroepen over haar weigering mpox-vaccins te doneren aan Afrika. In dat debat kwam een opmerkelijke woordenwisseling voorbij. We citeren:

Mevrouw Paulusma (D66): (…)Nu ga ik het toch een beetje ongemakkelijk maken. Het ministerie, het RIVM en een heleboel andere partijen zijn betrokken bij dit dossier en adviseren de minister hierover. Ondertussen lees ik in de krant dat minister Agema tegenwoordig Maurice de Hond meeneemt naar allerlei bijeenkomsten en zich, op wat voor manier dan ook, door hem laat adviseren. Ik vind het wel belangrijk om te weten of hij hier een rol in heeft gehad en zo ja, welke rol dan.”

Foto: Robbie Shade (cc)

Google moet van Europese Hof 2,4 miljard euro boete definitief ophoesten

NIEUWS - Het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJEU) wijst het beroep van Google tegen de boete af. Die boete is al in 2017 opgelegd en pas nu is die definitief.

Dit artikel verscheen eerder bij Netkwesties.

In 2017 heeft de Europese Commissie Google de geldboete opgelegd. Het bedrijf had op 13 nationale markten voor met de zoekdienst misbruik gemaakt van de machtspositie door zijn eigen productvergelijkingsdienst te bevoordelen in zoekresultaten: België, Tsjechië, Denemarken, Duitsland, Spanje, Frankrijk, Italië, Nederland, Oostenrijk, Polen, Zweden, Verenigd Koninkrijk en Noorwegen.

Google had de zoekresultaten van zijn productvergelijker bovenaan geplaatst en in de kijker gezet, omkaderd (in ‘boxes’) met aantrekkelijke visuele en tekstuele informatie. De zoekresultaten van concurrerende productvergelijkers werden getoond als gewone generieke resultaten in de vorm van blauwe links en stonden veelal lager.

Beroep

Google en Alphabet zijn tegen het besluit van de Commissie opgekomen bij het Gerecht van de Europese Unie, dat het beroep bij arrest van 10 november 2021 grotendeels heeft verworpen en met name de geldboete heeft bevestigd. Het Gerecht achtte echter niet bewezen dat de handelwijze van Google op de algemene zoekmarkt de mededinging werkelijk schade toebracht. Ze heeft dus het besluit van de Commissie nietig verklaard voor zover daarin ook op die markt een inbreuk op het verbod van misbruik van een machtspositie was vastgesteld.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | Talk to Me

Vandaag werd bekend dat kunstenaar Peter Klashorst is overleden. Hij werd 67 jaar. Hier ziet u hem in een jonge versie als basgitarist van het New Wave-bandje Soviet Sex, begin jaren ’80.

Klashorst werd natuurlijk vooral bekend door zijn sekstoeristische (mis)avonturen in verscheidene Afrikaanse landen. In 2000 werd hij in Senegal gearresteerd omdat hij modellen naakt liet poseren en naar alle waarschijnlijkheid seks met hen had.

 

Al meer dan 116 journalisten gedood in Gaza

Sinds de start van de Israëlische oorlog tegen Hamas op 7 oktober 2023 al meer dan 116 journalisten zijn gedood in Gaza.

Dat meldt CPJ, het Committee to Protect Journalists

“Sinds het begin van de oorlog in Gaza betalen journalisten de hoogste prijs – hun leven – voor hun verslaggeving. Zonder bescherming, apparatuur, internationale aanwezigheid, communicatie of voedsel en water doen ze nog steeds hun cruciale werk om de wereld de waarheid te vertellen”, aldus CPJ-programmadirecteur Carlos Martinez de la Serna in New York. “Elke keer dat een journalist wordt gedood, gewond raakt, gearresteerd of gedwongen wordt om in ballingschap te gaan, verliezen we fragmenten van de waarheid.”

Closing Time | Heartland

‘Heartland’ is een van de minder bekende nummers van U2, en bezingt het binnenlandse hart van Amerika, naar aanleiding van een trip die zanger Bono en bassist Adam Clayton maakten door de Mississipi Delta.

Het verscheen in 1988 op de plaat ‘Rattle & Hum’ en daar aan gekoppelde, gelijknamige documentaire van Phil Joanou. De plaat is misschien meer nog dan het voorgaande album The Joshua Tree een verkenning van de Amerikaanse cultuur, en dan met name de hedendaagse mythe die de Verenigde Staten van zichzelf hebben geschapen.

Vorige Volgende