Het Gilgamesh Epos – Deel 4 | De standaardversie van Sin-leqi-unninni

In mijn vorige column schreef ik hoe in de Oud-Babylonische Periode (1894-1595 v. Chr.) de losse legendes over Gilgamesh werden samengevoegd tot een standaardversie. Deze standaardversie raakte bekend in het gehele Nabije Oosten. Toch zou Sîn-leqi-unninni, een Babylonische priester, rond 1100 v. Chr. met een nieuwe standaardversie komen, die een nog grotere impact zou hebben op de antieke literatuur. Voordat ik deze nieuwe standaardversie samenvat eerst wat historische achtergrondinformatie. Kassitische overheersing Na de dood van Hammurabi (r. 1792-1750 v. Chr.) raakte het Oud-Babylonische Rijk in verval. Toen de Hittieten in 1595 v. Chr. Babylon plunderden en de Amoritische dynastie ten val brachten, was Babylon nog maar één van de vele stadstaten in zuidelijk Mesopotamië. Niet lang nadat de Hittieten waren vertrokken, vielen de Kassieten vanuit hun thuisland in het Zagrosgebergte de regio binnen. Ze stichtten een koninkrijk in zuidelijk Mesopotamië en maakten Babylon tot hun hoofdstad, waardoor de stad opnieuw belangrijk werd. De Kassieten respecteerden de eeuwenoude tradities van Mesopotamië en riepen daardoor weinig weerstand op onder de plaatselijke bevolking. Vanwege het gebrek aan bronnen wordt de Kassitische overheersing vaak als een duistere periode beschouwd, maar toch was het geen periode van verval. Onder het gezag van de Kassieten kende zuidelijk Mesopotamië welvaart en stabiliteit en werd de regio verenigd in één territoriale staat genaamd Babylonië.

Door: Foto: Verloren Oudheid

SG-café vrijdag 03-03-2017

Dit is het Sargasso-café van vrijdag 03-03-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nakende verkiezingen

Het gekeuvel over de verkiezingen is moeizaam te verdragen: dreiging van de islam, de identiteit van Nederland, die Maxima al niet kon vinden, de grenzen dicht en de EU uit, het referendum en onze democratie. Ik vind het nep onderwerpen.

Ik wilde de programma’s analyseren en verbinden met de beleidsdaden en ‘hervormingen’ van het kabinet Rutte 2, maar dat vraagt veel van mijn beperkte werkkracht. Dus ik probeer iets anders. Mijn stemwijzer gaat over:

  • het lichtzinnige van de ECB, de snorrende euro-pers als basis van economisch herstel;
  • de tweedeling van verongelijkten en ‘onssoortmensen’;
  • de discriminatie op de arbeidsmarkt en de redenen en oorzaken daarvan;
  • de behoefte aan betaalbare huurwoningen;
  • een veilige en moderne infrastructuur;
  • de energie transitie;
  • een onderwijs dat bevrijd is van bureaucratie;
  • een zorgsector die bevrijd is van bureaucratie en managers;
  • een verantwoordelijke financiële sector;
  • een EU voor de hoofdlijnen en de veiligheid.

Het zijn 10 eenvoudige punten, die ik aanbeveel als toets voor het politieke gekakel. Misschien wilt u nog een beetje toelichting. Die van mij volgt hier:

  • De lichtzinnigheid van het herstelbeleid
  • De verdedigers van het kabinet prijzen zichzelf: wij hebben hervormd en de economie draait weer. Maar waar hervormingen goed zijn gegaan en echt bijdragen aan betere prestaties van de economie is veel minder helder: bezuiniging, hogere lasten, ja, maar echte verbeteringen van productiviteit?

    Foto: Sebastian Ziebell (cc)

    Denemarken verspilt minder voedsel

    ELDERS - Over een succesvolle actiegroep en de verhouding tussen populisten en sociaaldemocraten.

    Selina Juul, een Russische immigrante, bestookte met succes alle grote supermarkten om iets te doen tegen de enorme verspilling van voedsel in Denemarken. Met haar actiegroep Stop Spild Af Mad wist ze een groot supermarktconcern te bewegen voordeelaanbiedingen in grote hoeveelheden te vervangen door aanbiedingen per stuk. De supermarkt Rema 1000 moest elke dag zo’n 80-100 bananen weggooien maar reduceerde die verspilling met 90% na de actie ‘take me I’m single’.

    Denemarken loopt met de acties van Juul voorop in de strijd tegen voedselverspilling. In Kopenhagen is een warenhuis geopend waar uitsluitend overschotten van supermarkten worden verkocht tegen 30-50% van de prijs.

    De Europese Commissie meldt dat er in de Europese Unie per jaar 88 miljoen ton voedsel wordt weggegooid met een geschatte waarde van 143 miljard euro. Volgens een VN-rapport gaat wereldwijd een derde van het voedsel verloren bij producenten en consumenten. De Guardian meldt dat de Britten een kwart van alle meloenen weggooien, bijna een kwart van het brood meer dan een derde van alle sla. In Nederland worden melk en melkproducten, brood, groenten, fruit en sauzen, oliën en vetten het vaakst weggegooid. In totaal wordt hier volgens cijfers van enkele jaren geleden 14% van al het voedsel weggegooid, dat is 50 kilogram per persoon per jaar. In de verkiezingsprogramma’s van Nederlandse politieke partijen voor de aanstaande Kamerverkiezingen vinden we het onderwerp in heel algemene bewoordingen terug bij D66, Denk en de Piratenpartij. De ChristenUnie en de Partij voor de Dieren maken er echt een punt van.

    Doneer!

    Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

    In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

    Steun ons!

    De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

    Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

    Closing Time | The Cure

    Er zijn van die liedjes waarvan iedereen weet, of denkt te weten, dat ze gaan over iets anders dan waarover ze lijken te gaan. Goldfrapps “White Horse” gaat niet over witte paarden en “Eight Miles High” van The Byrds gaat niet over vliegen. Als studenten meenden wij te weten dat “A Forest” van The Cure verwees naar het Gilgamesh-epos, dat inderdaad een scène bevat waarin de gewelddadige koning van Uruk een jonge prostituee inzet om in de wildernis het natuurwezen Enkidu te temmen. De tekst van “A Forest” spreekt die interpretatie niet tegen, maar dat komt ook doordat ze eigenlijk überhaupt nergens over gaat.

    Hij weet niets, snapt niets, en liegt net zo makkelijk als jij ademt

    Hij weet niets, snapt niets, liegt net zo makkelijk als jij ademt. Er zit een man in de Oval Office die waanbeelden heeft, onzin verspreidt en een leven lang zaken doet met criminelen.

    Aan het woord is onderzoeksjournalist David Cay Johnston over Donald Trump. Johnston volgt Trump al bijna 30 jaar. Trouw bericht er over.

    Er staan, behalve typeringen zoals bovenstaande, nog wat aardig verontrustende feiten in het artikel. Zoals b.v. het feit dat er al meer dan 3500 rechtszaken tegen Trump zijn aangespannen, dat de inzet vaak is dat Trump domweg weigert te betalen voor geleverde goederen of diensten, omdat hij vindt dat hij “al genoeg betaald heeft”, en dat hij in het verleden regelmatig connecties met de mafia heeft gehad.

    SG-café donderdag 02-03-2017

    Dit is het Sargasso-café van donderdag 02-03-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

    China sleept de kolen uit het vuur

    NIEUWS - China ontpopt zich steeds meer tot koploper in klimaatbeleid, in tegenstelling tot het populaire idee dat China de boeman in het klimaatbeleid is. In 2016 daalde de productie en consumptie van kolen voor het derde jaar op rij. Verwachtte het Internationaal Energie Agentschap eerder nog groei in kolenverbruik tot 2030, inmiddels wordt gesproken van een piek in het kolenverbruik in 2013. De capaciteitsfactor van kolencentrales (de hoeveelheid elektriciteit die ze produceren t.o.v. het geïnstalleerd vermogen) is in 2016 gedaald 47,5%, een paar jaar geleden was dat nog 79%.

    https://www.youtube.com/watch?v=Txe6NDt7DHU

    Closing Time | The Laughing Heart

    Tom Waits draagt Charles Bukowski’s  gedicht “The Laughing Heart” voor.

    Your life is your life
    don’t let it be clubbed
    into dank submission.

    Be on the watch.
    There are ways out.
    There is a light somewhere.

    It may not be much light but
    it beats the darkness.

    Be on the watch.
    The gods will offer you chances.
    Know them.
    Take them.

    You can’t beat death but
    you can beat death in life,
    sometimes.

    Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

    Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

    Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

    Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

    Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

    Vorige Volgende