Democratie, ‘nu met verbeterde formule’

‘Help, de democratie is in nood’. Dit hoort men de laatste jaren steeds vaker. De democratie wordt uitgehold omdat de burger steeds minder invloed heeft op de politiek, of zij is gekaapt door populisten. Valt wel mee, zegt Tom van der Meer want de oproep om hervorming van de democratie is van alle tijden. In de jaren zestig wilde D66 dat al. Nieuwe partijen willen de democratie hervormen. Ze willen meer ‘echte democratie’ wat meestal neerkomt op referenda en meer verkiezingen. Dit jaar zijn er twee partijen die ‘democratie’ als belangrijkste programmapunt hebben: Geenpeil en Plasman’s Partij voor de Niet-stemmer (PvdN) [1]. Ze hebben geen inhoudelijke beleidsvoorstellen maar willen wat veranderen aan de manier waarop onze democratie werkt. Wat is democratie eigenlijk, wat is ‘echte democratie’ en hoe krijg je daar meer van? Is er wel sprake van een crisis of moeten we gewoon meer vertrouwen hebben in de democratie zoals Tom van der Meer denkt. Ik begin met de voorstellen van de nieuwe partijen. Geenpeil Wie de programma’s - of wat daarvoor doorgaat – van deze nieuwe partijen bekijkt, zou kunnen denken dat het om slechte satire gaat.

Door: Foto: James Cridland (cc)
Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Uitsluiten

Stel nou, hè, stel dat Geert Wilders op 16 maart met tranen in de ogen erkent dat hij in zijn woordendrang te ver gegaan is en dat hij zijn welgemeende excuses aanbiedt aan de moslims van Nederland, en de Marokkanen in het bijzonder. Dat hij er oprecht spijt van heeft en hoopt op een vredig samenleven van alle Nederlanders. Zal Jesse Klaver dan een hart van steen houden en Geert blijven uitsluiten van deelname aan zijn kabinet?

Ik wil maar zeggen, Jesse kan nu wel grote woorden hebben dat hij nevernooitniet met Geert gaat regeren, maar als de omstandigheden wijzigen kan zelfs zijn eigen achterban erop aandringen dat hij water bij de wijn doet. Het is mies om Jesse daarom bij voorbaat alvast voor opportunistische leugenaar uit te maken. Maar we weten allemaal dat het spel pas na de verkiezingen echt op de wagen is.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: FolsomNatural (cc)

Tijd voor een Europese krijgsmacht

ANALYSE - Jelger Groeneveld volgt sinds lange tijd de (geo)politieke ontwikkelingen in Oost-Europa en de Kaukasus en is op de terreinen van internationale veiligheid en internationale samenwerking politiek actief.

Aankomend Amerikaans President Trump liet er in een dubbel interview met het Duitse Bild en Britse The Times geen misverstand over bestaan: het voortbestaan van de EU kan hem niets schelen en de NAVO noemt hij overbodig. Alle Europese media in rep en roer, Europese politici buitelen over elkaar de afkeuring uit te roepen. “Onverantwoord!” is de kernboodschap. En dat is het natuurlijk ook. Maar onverwacht is het zeker niet.

Streep door de NAVO?

Trump heeft in de campagne vorig jaar al laten weten lidstaten niet te willen helpen verdedigen die zich structureel niet houden aan de 2% norm. Waaronder ook Nederland die zo ongeveer het slechtste jongetje van de klas is. Hij zette daarmee de artikel-5 solidariteit, de kern van de NAVO, op scherp.

Afgelopen weekend ging hij dus nog een stap verder: de NAVO is overbodig. De collectieve verdediging, de veiligheidsparaplu, die de ruggengraat is geweest van de vreedzame, democratische en economische ontwikkeling van (West-)Europa uit de puinhopen van de Tweede Wereldoorlog en die de Sovjets buiten de deur hield, is volgens Trump niet meer nodig. Voor het moment wil hij de NAVO nog behouden.

Foto: Guido van Nispen (cc)

Nieuwe Tinten Grijs

COLUMN - Wie wint 15 maart? Een partij die in de peilingen steevast op zetelwinst staat is 50Plus. Hoe bijzonder is die opmars van een seniorenpartij? En wat zijn voor 50Plus waarschijnlijke scenario’s voor de toekomst? Vergelijking met andere ouderenpartijen biedt enig inzicht.

“Het CBS sjoemelt op verzoek van de regering leuk met cijfers.” Henk Krol, politiek leider van 50Plus, reageerde in september in Nieuwe Revu op conclusies van het CBS. De huidige generatie 65-plussers is de rijkste ooit en onder hen bestaat erg weinig armoede, constateerde het CBS. Ook zijn huidige 65-plussers gemiddeld beter af dan die voor de crisis en anderen slechter. Leugens, zei Krol.

Krol is nummer één op de lijst van 50Plus voor komende Tweede Kamerverkiezingen. De nummer vier, Corrie van Brenk, vroeg zich in november in de Telegraaf af of de gemiddelde levensverwachting eigenlijk wel omhoog gaat: “Er zijn redenen om je af te vragen of de sterftecijfers van het CBS wel kloppen.” En dus mag de AOW-leeftijd ook niet omhoog, aldus Van Brenk.

Vijand

Het beschuldigen van het CBS en het in twijfel trekken van feiten is onderdeel van een campagne. Het doel is om oudere kiezers te trekken die hun financiële belangen willen veiligstellen. Het lijkt te werken: afgelopen jaar steeg 50Plus van 3 naar 7% in de peilingwijzer. Uit onderzoek blijkt dat 50Plus vooral ouderen trekt die zichzelf armlastig vinden – ongeacht of ze daadwerkelijk arm zijn.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Diskrediet

“This is a clearly deliberate attempt by a foreign government to interfere in the workings of British democracy and to secure the destruction of career of a minister in the British government.”

Journalist Peter Oborne over de onthullingen van Al Jazeera dat Israel gericht probeerde Britse politici in diskrediet te brengen. De betrokken ambassademedewerkers zitten inmiddels niet meer op hun post.

Foto: hansfoto (cc)

“Laten we het eens over selectie hebben”

OPINIE - Ja. Briljant idee. Selectie aan de poort in het hoger onderwijs, daar hebben we het al een tijdje niet meer over gehad. Dus wil Dymph van den Boom, aftredend rector van de Universiteit van Amsterdam, het daar nog even over hebben. Aanleiding is haar constatering dat opeenvolgende regeringen klaarblijkelijk niet in staat zijn om de investeringen in hoger onderwijs te doen die eigenlijk nodig zijn.

Daar heeft ze natuurlijk gelijk in. Maar helaas komt ze vervolgens niet verder dan de ‘oplossing’ dat we moeten kijken naar selectie aan de poort, zonder dat verder uit te diepen. Het is tekenend voor veel universiteitsbestuurders. Ze constateren dat er te weinig geld komt vanuit de overheid, maar in plaats om de energie en de politieke lobby vol te richten op dat extra geld dat nodig is, pleiten ze er voor om hun financiële probleem af te wentelen op de studentenpopulatie. In dit geval door de toegankelijkheid te verkleinen.

Dat afwentelen van financiële problemen op studenten is overigens goed gebruik. De Vereniging van universiteiten (VSNU) was er als de kippen bij om te staan juichen toen studenten hun studiebeurs verloren, zolang zij er met de buit vandoor mochten gaan. En deze traditie van ‘dolk in de rug van de eigen studenten steken’ gaat al decennia terug, ten minste tot de jaren 90 van het vorige millennium. Wellicht zou samen met de studenten optrekken om meer financiering binnen te halen productiever zijn?

Foto: Roel Wijnants (cc)

Met Jan Roos heeft de afgunstige kleinburger eindelijk een stem

COLUMN - Dat afgunst een evolutionair voordeel kan bieden, hebben de experimenten met kapucijnaapjes door het team van Frans de Waal overtuigend aangetoond. Ook aapjes reageren jaloers en verontwaardigd als de een voor hetzelfde werk beter beloond wordt dan de ander.

Het laat zich gemakkelijk inzien hoe afgunst er – ook bij ons – evolutionair ingesleten is: wie protesteert en in staking gaat zoals de aapjes in het experiment, maakt eerder kan op een betere beloning. Primaten die zo voor zichzelf opkomen, worden groter en sterker en lopen zo meer kans hun genen door te geven aan hun nageslacht.

Jengelende kinderen

Hetzelfde gedrag zien we ook bij mensenkinderen. Als Pietje een chocoladereep van mamma krijgt, wil Jantje er ook een. Sterker nog, zelfs als kinderen van volstrekt andere ouders regelmatig merkschoenen dragen, luidt het argument van Jantje nog: “Ja, maar die-en-die hebben ook Nikes!”

Het werkt ook omgekeerd, waar sprake is van straf en boete. Zowel schoolgaande jeugd als volwassen wegpiraten hebben er een handje van in verontwaardiging naar anderen te wijzen wanneer uitgerekend zíj de pineut zijn: al die anderen doen het ook, waarom pakt u die niet aan?

Niet alleen jengelende kinderen redeneren zo; ook de kleinburger. Die heeft werk, een wijf, wat koters, een autootje, eigen huisje en een schappelijke hypotheekaftrek en zit dan op facebook te kankeren op bijstandstrekkers en asielzoekers die ‘alles maar gratis onder hun reet geschoven krijgen’. Of gevangenen die op zijn kosten ‘in een hotel’ leven, met teevee en al. Waarom zíj wel en ik niet, nou?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Into the inferno met Donald Trump

COLUMN - Mijn dochter vroeg een tijdje geleden hoe je zeker kon weten dat het leven geen droom is. Ik keek naar de persconferentie van Donald Trump. De modderstroom die er uit zijn mond kwam gaf mij het sterke vermoeden dat deze wereld inderdaad gedroomd wordt. Een koortsdroom waar vaak geen touw aan vast te knopen is.

Trump heeft geen rem, geen filter, geen reflectie, geen angst iets verkeerds te zeggen. In zo’n persconferentie zegt hij het met een iets ‘presidentiëlere’ toon, maar in wezen is er geen verschil met de speeches die hij tijdens de verkiezingen gaf. Hij associeert moeiteloos van de hak op de tak en herinnert zijn toehoorders er om de zin aan, hoe geweldig hij is. Onder die mudstream of consciousness voel je de woede borrelen in minachting voor iedereen die hem dwarszit. 

Hij begint met een pluim voor de pers (de pluim voelt als een koekje voor kruiperigheid), hij suggereert dat de geheime dienst fake nieuws in het leven heeft geroepen, vergelijkt dit met Nazi-Duitsland, geeft toe dat de verkiezingen zijn gehackt, door Russen en Chinezen, vertelt hoe hij hoogstpersoonlijk de economie een boost heeft gegeven, noemt zichzelf the greatest job producer that God ever created, belooft dat zijn inauguratie a very elegant day wordt, belooft de veterenen een beter leven (en sneller hulp bij kanker), zegt dat Poetin bevestigde dat ‘this fake news was indeed fake news’, vertelt als bewijs van zijn integriteit dat hij afgelopen weekend een deal van 2 miljard heeft afgeslagen en weigert de politiek verslaggever van CNN een vraag toe te spelen. Het voelt als één lange woordenbrij, hier en daar onderbroken door een onhoorbare vraag uit het publiek.

Foto: Jökulsárlón gletschermeer [foto: Jos van Dijk] copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

In IJsland staat het EU-lidmaatschap weer op de agenda

ELDERS - IJsland heeft een nieuwe, centrum-rechtse, regering

De nieuwe regering van IJsland laat het parlement besluiten of er een referendum moet komen over een hernieuwde aanvrage van het EU-lidmaatschap. Na de bankencrisis in 2009 meldde IJsland zich aan als aspirant-lid van de Europese Unie, maar een nieuwe, rechtse regering trok de aanvrage in 2015 terug.

De nieuwe driepartijenregering bestaat uit de Onafhankelijkheidspartij (21 zetels) van Bjarni Benediktsson die premier wordt, de Hervormingspartij (7) van Benedikt Johanneson en Björt framtíð (Schitterende Toekomst, 4 zetels) van pop-artiest, acteur en voormalig gemeenteraadslid Ótarr Proppe, die ooit met zijn punk-band Dr. Spock schitterde in de IJslandse voorronde van het Eurovisiesongfestival. De Hervormingspartij (7 zetels) is een liberale, pro-Europese afsplitsing van de eurosceptische Onafhankelijkheidspartij. Proppe is met zijn liberale Björt framtíð  eveneens pro-EU. De drie partijen hebben in het IJslandse parlement een meerderheid van slechts één zetel.

De verkiezingen op 29 oktober waren noodzakelijk nadat de vorige regering vorig voorjaar in opspraak was gekomen vanwege de Panama-papers. Toenmalig premier Sigmundur Davíð Gunnlaugsson van de Progressieve Partij bleek niet helemaal transparant te zijn geweest over zijn betrokkenheid bij een investeringsmaatschappij. Hij trad op 5 april met tegenzin af en werd opgevolgd door zijn partijgenoot Sigurður Ingi Jóhannsson. Na massale demonstraties en aanhoudende druk van de oppositiepartijen werden voor het najaar verkiezingen uitgeschreven. Jóhansson’s coalitiepartner, de Onafhankelijkheidspartij kwam als grootste uit de bus kwam. Ondanks dat partijleider Benediktsson ook genoemd werd in de Panamapapers als stakeholder in een investeringsmaatschappij op de Seychellen. Hij slaagde er in alle onrust over de onthullingen af te wentelen op Gunnlaugsson. Tijdens de verkiezingscampagne ontpopte hij zich als taartenbakker.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende