Wat is Airbnb?

Wie heeft zich dat weleens afgevraagd? Je bezoekt misschien weleens de site en huurt, of verhuurt een huis. Net als vele anderen ken je het en gebruik je het. Maar wat is het? Airbnb is niet waar het zich voor uitgeeft. Eenvoudig gesteld bestaat een economie uit twee onderdelen. Je hebt economische spelers en je hebt een prijsmechanisme. Die economische spelers zijn bedrijven, of individuele personen. Met het produceren en afnemen van producten en diensten genereren zij vraag en aanbod. Het prijsmechanisme zorgt er voor dat vraag en aanbod bij een bepaalde prijs, de marktprijs, in evenwicht zijn. De ruimte waarbinnen dat prijsmechanisme functioneert noemen we de markt. Airbnb doet zich voor als zo’n economische speler. Hier kun je zien dat ze zichzelf identificeert als bedrijf, of eigenlijk als meerdere bedrijven. De provider van de website heet Airbnb Ireland UC en is een private unlimited company en voor de betalingen heeft ze twee bedrijven. Airbnb Payments UK Ltd., gevestigd in Londen en Airbnb Payments Luxembourg S.A., gevestigd in Luxemburg. Allemaal geregistreerd in de betreffende handels- en bedrijfsregisters. Die verschillende onderdelen hebben natuurlijk een directie, een kantoor en werknemers. Je zou daardoor zomaar de indruk kunnen krijgen dat Airbnb ook daadwerkelijk een bedrijf is. Wat is Airbnb Airbnb doet zich dus voor als bedrijf, maar het is geen bedrijf. Het is een organisatie van een andere categorie, die samen met vergelijkbare tech-organisaties, de structuur van onze economie verandert. Maak je zelf weleens gebruik van Airbnb, dan weet je dat Airbnb zelf geen bed & breakfasts aanbiedt. De site is de plek waar anderen hun aanbod plaatsen, zodat jij als vragende partij naar een Bed & Breakfast kan zoeken. Of andersom. Je verhuurt af en toe je huis en biedt hem via Airbnb aan. Airbnb zelf is geen vrager of aanbieder. Het is een digitale ruimte waar vraag en aanbod samenkomen, of beter gezegd, het is een markt. Een geprivatiseerde markt. Dat is geen geheim. We kunnen het op Wikipedia lezen. De Engelse Wikipedia noemt Airbnb ‘a company that operates an online marketplace’. De Nederlandse Wikipedia spreekt simpelweg over ‘een online marktplaats’. Airbnb is de digitale variant die we analoog al eeuwen kennen in de vorm van het marktplein in dorpen en steden. En zoals je daar gespecialiseerde markten hebt, zoals de kaasmarkt, de vogeltjesmarkt en de stoffenmarkt. Zo is Airbnb de digitale Bed and Breakfast-markt. Een geheim is het dus niet, maar over wat dat betekent wordt nauwelijks nagedacht. De publieke markt en de geprivatiseerde markt Voor Airbnb was er ook al een markt voor Bed & Breakfasts. Daar was de overheid marktmeester. Op basis van democratisch vastgestelde wetgeving bepaalde ze de regels van het economisch verkeer. Regels over de registratie, administratie en belasting van Bed & Breakfast-houders bijvoorbeeld. En regels over het vastleggen van contractuele voorwaarden en verplichtingen over en weer. Ze organiseerde ook de rechtspraak, waar disputen tussen verhuurder en huurder juridisch kunnen worden beslecht. B&B’s opereerden, en dat doen ze nog steeds, binnen die door de publieke marktmeester gestelde grenzen. Wat Airbnb vervolgens heeft gedaan is dat ze binnen de grenzen van de publieke markt, een private markt heeft ingericht, waarvan ze zelf de marktmeester is. Voor het functioneren van de B&B-markt was dat nuttig. Want tot dat moment was dat een onoverzichtelijke en gefragmenteerde markt. Veel kleine aanbieders, die gevonden moesten worden via lokale VVV’s, advertenties in toeristische blaadjes en zelf gebouwde websites. Airbnb heeft de digitale infrastructuur gemaakt om dat gefragmenteerde aanbod centraal te ontsluiten. Dat is nu veel sneller en beter vindbaar, waardoor er waarschijnlijk meer transacties plaatsvinden en deze markt dus beter werkt. Dat organiseren van infrastructuur is overigens typisch iets voor een marktmeester. Overheden hebben zich in de afgelopen eeuwen voortdurend beziggehouden met het aanleggen van marktpleinen, wegen, bruggen, kanalen, havens en sluizen. Infrastructuur die het in de eerste plaats mogelijk maakte om producten van het platteland in dorpen en steden te verkopen. Maar die, op grotere schaal, in de loop der eeuwen lokale markten met elkaar heeft verbonden, tot nationale en internationale markten. Dat bracht meer vragers en meer aanbieders met elkaar in contact waardoor ook meer concurrentie en specialisatie mogelijk werd. Wetten en belasting in de private markt Dat private marktmeesterschap van Airbnb gaat wel verder. In tegenstelling tot veel reguliere markten bepaalt marktmeester Airbnb welke persoonsgegevens en informatie over vrager en aanbieder bekend en zichtbaar zijn. Daaraan heeft ze ook een recensie- en beoordelingssysteem gekoppeld dat nog meer informatie verschaft over zowel het product en de verhuurder als over de (potentiële) huurder. Verder bepaalt ze hoe transacties verlopen en onder welke voorwaarden ze worden afgesloten. Bovendien loopt de transactie zelf via Airbnb en wordt de precieze locatie van het gehuurde pas bekend nadat de transactie is afgerond. Anders dan de publieke marktmeester bezit Airbnb dus ook alle informatie over alle transacties in deze markt. Net als overheden die belasting heffen om infrastructuur aan te leggen en te onderhouden, heft Airbnb ook een vorm van belasting. Daarmee kan ze haar infrastructuur in stand houden en winst maken. Want het betreft hier een marktmeester met winstoogmerk. Die belasting heet ‘service-fee’ en wordt, zoals bij BTW, over de transactie geheven. De rechtbank over Airbnb Toch wordt Airbnb niet als een markt herkend. Dat valt bijvoorbeeld af te leiden uit dit vonnis van de Amsterdamse rechtbank uit 2020. Daar wordt (los van de inhoud van de zaak) één en ander gezegd over de economische identiteit van Airbnb. In de samenvatting staat: (a) ’Website Airbnb handelt in strijd met de wet door bij zowel huurders als verhuurders bemiddelingskosten in rekening te brengen’. Even verder, waar ze als gedaagde wordt aangesproken, lees je: (b) ’de vennootschap naar buitenlands recht AIRBNB IRELAND UC’. Onder ‘Feiten’ wordt bij 1.1 gesteld: (c) ’Airbnb exploiteert een digitaal platform waarop accomodaties wereldwijd te huur worden aangeboden’ en bij ‘Vordering en verweer’ staat dat: (d) ’3.[…] Airbnb een platform exploiteert gericht op het tot stand brengen van huurovereenkomsten tussen verhuurders van onroerend goed of een gedeelte daarvan en huurders. Airbnb int voor de verhuurder bij de huurder de huursom. Verhuurder moet daarvan 3% bemiddelingskosten aan Airbnb betalen’ Dat Airbnb de juridische vorm van een bedrijf heeft gekregen was al duidelijk. Blijkbaar een vennootschap naar buitenlands recht (zie b). Maar wat wordt er verder gezegd over de organisatie die zich in deze juridische huls bevindt? Het is een website (a), een platform (d) dat wereldwijd accomodaties te huur aanbiedt (c) en is gericht op het tot stand brengen van huurovereenkomsten tussen verhuurders […] en huurders, waar ze bemiddelingskosten voor in rekening brengt (a,d). Een private markt wordt ze nergens expliciet genoemd, al wijzen (c) en (d) wel duidelijk in die richting. Op twee woorden, die de rechtbank hier gebruikt om de activiteiten van Airbnb te kwalificeren, wil ik iets verder ingaan. Airbnb bemiddelt en ze exploiteert een platform. Bemiddelaar Airbnb wordt betaald door wat de rechtbank in haar vonnis bemiddelingskosten noemt. Dat impliceert dat ze een bemiddelaar is. Maar is dat zo? Een vergelijking met een andere bemiddelaar in vastgoed kan helpen die vraag te beantwoorden. Die bemiddelaar is de makelaar, die bemiddelt bij verkoop van een woning. Dat bemiddelen betekent dat de makelaar tussen aan- en verkopende partij in zit en probeert de partijen tot elkaar te brengen. Normaal gesproken in opdracht van één van beide partijen. En dan gaat het meestal om een enkele transactie. Die makelaar heeft meer kennis over en zicht op de fysieke staat van een woning dan zijn, of haar opdrachtgever. Bovendien weet hij, of zij meer over de marktwaarde van vergelijkbare woningen in dezelfde omgeving. Kortom, bij dat bemiddelen draait het om een persoonlijke relatie en betaal je voor kennis, inzicht, ervaring en het netwerk van de bemiddelaar om een specifieke transactie tot stand te laten komen. Dat is niet wat Airbnb doet. Airbnb bemiddelt evenveel bij het tot stand komen van een huurovereenkomst als Funda dat doet voor een koopovereenkomst. Beide slagen er uitstekend in om het aanbod te ontsluiten, met afbeeldingen en specifieke informatie over de woning of het verblijf. Maar dat doen ze voor iedereen, voor de hele markt. Het verschil tussen beide is dat Funda louter informatie verstrekt, terwijl Airbnb de plek is waar vraag en aanbod elkaar ontmoeten en transacties worden afgesloten. Maar zowel voor Funda als voor Airbnb geldt dat er geen sprake is van een persoonlijke relatie, hulp gericht op een bepaalde transactie, specialistische kennis, of een bepaald inzicht in de markt. Dat wat een bemiddelaar kenmerkt, heeft Airbnb niet in huis. Het lijkt er op dat de rechtbank simpelweg geen beter woord ter beschikking had dan bemiddelingskosten. Terwijl het eigenlijk een private vorm van belastingheffing is. Platformeconomie Verder exploiteert Airbnb volgens de rechtbank een platform dat gericht is op het tot stand brengen van huurovereenkomsten. Maar wat is dat, een platform? In de afgelopen jaren werden de termen platformeconomie en platformkapitalisme veel gehoorde begrippen. Mede dankzij het boekje Platform Capitalism van Nick Srnicek waarin hij een groot deel van de gedigitaliseerde economie onder die noemer schuift. De eerste vraag die dan bij je op komt stelt hij zelf ook: What are platforms? Zijn antwoord: At the most general level, platforms are infrastructures that enable two or more groups to interact. [p.43] En even verder: Platforms, in sum, are a new type of firm; they are characterised by providing the infrastructure to intermediate between different user groups, by displaying monopoly tendencies driven by network effects, […] and by having a designed core architecture that governs the interaction possibilities. [p.48] Wat aan deze beschrijving gelijk opvalt is dat zijn definitie van een platform praktisch identiek is aan een definitie van wat een markt is. Platforms en markten zijn vormen van infrastructuur waarop vragers en aanbieders elkaar kunnen vinden. Het woord govern wijst ook op de gelijkenis met taken die van oudsher bij de overheid liggen. Je kunt hem dus best gelijk geven dat de categorie organisaties waar hij Airbnb onder schaart [1] inderdaad ‘a new type of firm’ is. Daar hebben we echter geen nieuw woord voor nodig, omdat het bestaande woord, markt, prima voldoet. Dus laten we dat om verwarring te voorkomen gewoon gebruiken. Airbnb is een nieuw type bedrijf, dat het best als een geprivatiseerde markt beschreven kan worden. Conclusie Het is natuurlijk niet aan rechtbanken om zich met economische categoriseringen bezig te houden. Dus dat ze daarvoor in haar vonnis gangbare begrippen hanteert is niet zo vreemd. Maar wat duidelijk wordt is dat die gangbare begrippen op Airbnb niet van toepassing zijn. Airbnb is een geprivatiseerde markt - één van de zuiverste voorbeelden van dit fenomeen - in het juridische lichaam van een bedrijf. Een ander bekend voorbeeld, dat ook door Srnicek in dezelfde categorie als Airbnb wordt geplaatst, is Uber. Daarnaast bestaan er ook verschillende hybride economische organisaties met kenmerken van markten en bedrijven. Daarover later meer. Dat onze economie niet louter uit bedrijven bestaat, maar ook uit geprivatiseerde markten, zou tot politieke vragen moeten leiden. Hoe verhouden onze publieke marktmeesters zich bijvoorbeeld tot deze private marktmeesters? Is er een algemeen belang in het geding als markten worden geprivatiseerd? Willen we dat wel? En moet we niet in ieder geval een formeler onderscheid maken tussen bedrijven en geprivatiseerde markten? [1] Srnicek onderscheidt vijf categorieën platforms. Onder de vijfde categorie, lean platforms, schaart hij Airbnb en Uber. Het type bedrijven waar het hier over gaat. --------- Dit artikel is onderdeel van de serie Workshop Nieuw Kapitalisme. Deze serie verschijnt tevens op Substack. Geïnteresseerden kunnen zich daar inschrijven voor een nieuwsbrief, die bij elk nieuw artikel wordt verstuurd. 

Workshop Nieuw Kapitalisme

Er was in 2008 een wereldwijde economische crisis voor nodig om het neoliberalisme uiteindelijk toch niet van z’n plaats te krijgen als dominante ideologie. Als een crisis, zo groot, die verandering niet teweeg brengt, hoe moet zo’n verandering waarvan de noodzaak voor velen duidelijk is dan beginnen? Klein?

Laten we eerst een paar dingen op een rij zetten over ideologieën, zoals de vraag wat we überhaupt onder een ideologie moeten verstaan?

Je kunt zeggen, een ideologie is een min of meer samenhangend stelsel van begrippen en ideeën. Een stelsel dat, in tijden van brede ideologische consensus, meestal op de achtergrond aanwezig is en zelf niet wordt betwist. Ze vormt dan de grondslag van het dagelijkse politieke en maatschappelijke debat. Vergelijkbaar met het speelveld in de sport: de lijnen op het voetbalveld, de zwart-witvlakken op het schaakbord, ze worden als uitgangspunt geaccepteerd.

Oude ideologieën

Neoliberalisme wordt de ideologie genoemd die in de jaren 80 dominant werd en waar zeker tot de kredietcrisis in 2008 brede consensus over bestond. Ze werd voorgegaan door het keynesianisme dat sinds de Tweede wereldoorlog leidend was geweest, maar geen antwoord had op de economische turbulentie in de jaren 70. Stagflatie bijvoorbeeld – een combinatie van inflatie en een stagnerende economie – kon binnen het keynesiaanse begrip van de economie eigenlijk niet bestaan. De ideologische consensus verbrokkelde, mede door de neoliberalen die wel antwoorden leken te hebben. Naar haar vertolkers werd steeds meer geluisterd en dat plaveide de weg voor een ideologische en een politieke omwenteling.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Chris Yarzab (cc)

Vakbonden binden de strijd aan met Elon Musk

Zweedse Tesla arbeiders staken al zes weken vanwege de weigering van het bedrijf om een CAO af te sluiten. Tesla-topman en grootaandeelhouder Elon Musk is een principiëel tegenstander van vakbonden. Volgens bemiddelaar Kurt Eriksson ‘mag Tesla geen afspraken maken’. ‘Het zijn orders van Elon Musk’. Het dochterbedrijf zou ‘geen enkele handelingsvrijheid hebben’. De vakbonden, die in Zweden 70% van de werknemers organiseren, willen voorkomen dat collectieve arbeidsovereenkomsten bij andere bedrijven ook onderuit gehaald kunnen worden. Als Tesla ermee wegkomt geen cao af te sluiten zullen andere bedrijven dat voorbeeld volgen, is de vrees. De Zweedse vakbonden hadden al eerder conflicten met Spotify en het financiële platform Klama.

De staking bij Tesla heeft in Zweden een reeks van solidariteitsacties op gang gebracht in verschillende bedrijfstakken. Kapotte Tesla’s worden niet meer gerepareerd. Postbeambten weigeren kentekenplaten af te leveren bij het bedrijf. ‘Krankzinnig’ volgens Musk. Hij heeft een rechtszaak aangespannen tegen de Zweedse staat. Vakbonden in omringende landen sluiten zich nu ook bij de Zweedse acties aan. Deense havenwerkers en transportarbeiders verhinderen het vervoer van Tesla’s naar Zweden. Een Deens pensioenfonds dat meer dan 800.000 leden telt, heeft zijn aandelen Tesla verkocht. De Noorse vakbond Fellesforbundet met werknemers in de industrie, garages, havens en transport heeft ook een boycot aangekondigd voor het transport van Tesla auto’s naar Zweden. Fellesforbundet-leider Jørn Eggum: ‘In de Scandinavische landen bestaat er brede overeenstemming over het belang van een goed georganiseerd beroepsleven… Het recht om een collectieve overeenkomst te eisen is een natuurlijk onderdeel van ons beroepsleven, en wij kunnen niet accepteren dat Tesla zich hieraan onttrekt.’ Noorwegen is een belangrijke markt voor Tesla en als de vakbond besluit ook de levering van auto’s in het land te beïnvloeden, kan dat veel meer druk op het bedrijf leggen.

ZZZ | Een gezonde woningmarkt

Een gezonde woningmarkt is een ideaal waar wel wat verandering voor nodig is. Een progressief voorstel daarvoor zou vooral gericht moeten zijn op stagnatie. Stagnatie? Ja zeker: stagnatie van de huizenprijzen. Dat zou in één of twee decennia een gezondere woningmarkt opleveren en daarmee bijdragen aan de bestaanszekerheid – een begrip dat in het volgende regeerakkoord wel een hoofdrol moet spelen.

De afgelopen decennia zijn de huizenprijzen vooral gestegen. Afgezet tegen het modaal inkomen ziet dat er zo uit: De gemiddelde verkoopprijs van een woning in 1995 was 93.750,- euro. Een modaal inkomen was in dat jaar 22.235,- euro. Dat betekent dat 4,2 modale jaarsalarissen gelijk stonden aan de waarde van een gemiddelde woning. In 2022 was de gemiddelde verkoopprijs van een woning 428.591,- en was het modaal inkomen 38.500,-. Dat betekend dat 27 jaar later 11,1 modale jaarsalarissen gelijk stonden aan de waarde van een gemiddelde woning. Hoewel er meer factoren van invloed zijn op de betaalbaarheid van een woning, is dit een verontrustende trend.

Zelf heb ik nooit een politicus horen zeggen uit te zijn op stijgende woningprijzen. Maar het resultaat van allerlei wetgeving en beleid in de afgelopen decennia was het stijgen van de woningprijzen. En het is natuurlijk verre van toevallig dat het CDA en de VVD, die altijd opkomen voor de huizenbezittende middenklasse, een groot deel van hun electoraat getrakteerd ziet worden op grote overwaardes op hun woningen. Goed, je ondermijnt de bestaanszekerheid op lange termijn, maar als je het eigenbelang van specifieke groepen kiezers bedient, dan krijg je daar bij de volgende verkiezingen wel iets voor terug.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

ZZZ | Gratis Open Praktijkscholen

In het kader van Zonnige Zomerse vergeZichten over mooie nieuwe progressieve idealen: Richt gratis Open Praktijkscholen op door heel het land om alle volwassenen de kans te geven extra praktijkscholing te volgen.

Een leven lang leren lijkt alleen weggelegd voor de kenniswerkers. Er zijn voldoende voorzieningen voor en ze hebben vaak ook het geld om het te betalen. Maar wil je wat extra praktische vaardigheden opdoen of een hele ander praktisch beroep ambiëren, is er weinig mogelijk.
En dat terwijl er een schreeuwend tekort is aan praktisch geschoolde krachten.

Korte, gerichte opleidingen kunnen heel waardevol zijn. Van een tweedaagse training restaurantbediening tot een intensief traject voor restauratie glas-in-lood ramen. Te volgen bij een praktijkschool in de regio (iedere provincie minimaal 1). Eventueel zelfs in het weekend of in de avonduren.
Liefst gratis natuurlijk. Vaak zullen hier mensen naar toe gaan die in hun jeugd minder van het (gratis) onderwijs hebben kunnen genieten. Dus daar mag wel wat voor gedaan worden. En anders doe je een regeling waarin iedereen ieder jaar een gratis opleidingsdag krijgt, die je kan sparen. Heb je vier jaar HR-ketels onderhouden, dan recht op vier dagen scholing over installatie en onderhoud warmtepompen.
Natuurlijk zijn sommige scholingen langduriger. Een jaar lang iedere zaterdag modern auto-onderhoud misschien. Maar daar verzinnen we dan ook wel een oplossing voor.
En misschien is dit ook een goede manier om bepaalde vakmensen die op leeftijd komen en het fysieke werk te zwaar vinden, een tweede carriëre te geven als docent.

Foto: Andrew Newton (cc)

Francis Fukuyama’s lange weg

COLUMN - gastbijdrage van Harry Bleeker

Aan de VU in Amsterdam is er deze zomer weer een mooi cursusaanbod, waaruit ik er één heb gekozen: die over Francis Fukuyama en zijn nieuwe boek ‘Het liberalisme en zijn schaduwzijden’. De titel van dit nieuwe boek wekt voor mij de suggestie dat de maatschappelijke en politieke problemen van dit moment zijn ontstaan door een verkeerde interpretatie van het liberalisme. De hierna volgende quote uit een willekeurige recensie stipt dit ook aan.

“Het klassieke liberalisme verkeert in een staat van crisis. Dat dit systeem, dat is gebaseerd op fundamentele beginselen van gelijkheid en de rechtsstaat en dat de rechten van individuen om hun eigen vormen van geluk na te streven benadrukt, niet altijd zijn eigen idealen waarmaakte, is geen geheim.”

Ik denk dat juist het liberalisme ons op de route naar vernietiging van onze beschaving heeft gezet. De vrijheid om winst boven welzijn te stellen zonder daarvoor ter verantwoording te worden geroepen, heeft de mensheid in de situatie gebracht waarin we nu verkeren.

Veel meer op zijn plaats zou op dit moment de titel van het boek van Fukuyama uit 1992 zijn: ‘Het einde van de geschiedenis en de laatste mens’. Met als belangrijke toevoeging; ‘De slotscene’.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: kiki99 (cc)

Van aandeelhoudersmodel naar gelijkwaardigheidsmodel (3)

Een gastbijdrage van Ries van der Vos.

Het aandeelhoudersmodel is niet meer van deze tijd. Vervang het door het gelijkwaardigheidsmodel, waarbij zeggenschap en ondernemingsrisico tussen kapitaal en arbeid wordt gedeeld. Een onderzoek in drie delen (lees ook deel 1 en deel 2). Vandaag het derde en laatste deel: de gevolgen wanneer het gelijkwaardigheidsmodel landelijk zou worden ingevoerd en hoe kan vervolg worden gegeven aan dit onderzoek.

Macro-economische effecten van het gelijkwaardigheidsmodel

Misschien wel de belangrijkste voordelen van het gelijkwaardigheidsmodel is dat er een andere economie ontstaat in de wereld, leidend tot een eerlijker inkomensverdeling en betere zorg voor het milieu. Wel moet dan iedereen willen meedoen met het gelijkwaardigheidsmodel. En dat is nog zeer onzeker. Het gelijkwaardigheidsmodel moet zich eerst maar eens op kleine schaal zich bewijzen.

Laten we veronderstellen dat alle Nederlandse ondernemingen gebruik maken van het gelijkwaardigheidsmodel. We beschouwen dan het effect voor de belastingen en de inflatie in vergelijking tot het bestaande aandeelhoudersmodel.

Effect voor de belastingen

Omdat het inkomen uit arbeid en kapitaal komen door een gelijkwaardige beloning, hoeft de inkomstenbelasting geen onderscheid meer te maken uit inkomsten uit vermogen (kapitaal) en inkomsten uit werk (arbeid). Dan kan het inkomen (uit arbeid + vermogen) worden belast in box1 en kan box3 verdwijnen. Hiermee wordt vermogen veel zwaarder belast dan in het huidige systeem. Geadviseerd wordt ook vermogenswinst (-verlies) als inkomsten mee te nemen bij de belastingheffing.

Foto: kiki99 (cc)

Van aandeelhoudersmodel naar gelijkwaardigheidsmodel (2)

Een gastbijdrage van Ries van der Vos

Het aandeelhoudersmodel is niet meer van deze tijd. Vervang het door het gelijkwaardigheidsmodel, waarbij zeggenschap en ondernemingsrisico tussen kapitaal en arbeid wordt gedeeld. Een onderzoek in drie delen. Deel 1 verscheen 12 juli. Vandaag deel 2: Welke gevolgen heeft het gelijkwaardigheidsmodel voor de jaarrekening van bedrijven?

Nieuwe jaarrekening

We hebben vastgesteld dat kapitaal en arbeid behoren tot bedrijfsassets van de onderneming. Beide horen op de balans. Arbeid is geen kostenpost meer in de resultatenrekening.
De vraag die dan moet worden opgelost is: ‘Wat is de waarde van het menselijk kapitaal en menselijk vermogen’ en ‘hoe verhoudt zich het financieel (eigen) vermogen zich ten opzichte van het menselijk vermogen’.

Voor de waarde van het menselijk kapitaal hebben we gebruik kunnen maken van een methodiek die door de OESO, het CBS en CPB ook worden toegepast voor onderzoek naar menselijk kapitaal op landelijk niveau [1]. Feitelijk is hier dan sprake van een stelselwijziging.

Voorbeeld:
In onderstaande voorbeeld is bij de start het menselijk kapitaal berekend op 15,4 en het menselijk vermogen dus ook op 15,4. Het volgende boekjaar is het menselijk kapitaal berekend op 15,5. Het menselijk vermogen is dan ook 15,5, maar er is 0,1 toegevoegd aan de pensioenreserves, maakt het menselijk vermogen 15,6.  Gemiddeld menselijk vermogen wordt 15,5 en voor het eigen vermogen gemiddeld 4,5.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: kiki99 (cc)

Van aandeelhoudersmodel naar gelijkwaardigheidsmodel

Een gastbijdrage van Ries van der Vos.

Het aandeelhoudersmodel is niet meer van deze tijd. Vervang het door het gelijkwaardigheidsmodel, waarbij zeggenschap en ondernemingsrisico tussen kapitaal en arbeid wordt gedeeld. Een onderzoek in drie delen. Vandaag het eerste deel: Kritiek op het aandeelhoudersmodel en aanzet tot het gelijkwaardigheidsmodel.

Aandeelhoudersmodel niet van deze tijd

Het aandeelhoudersmodel is ontstaan in een tijd waarin werknemers laag geschoold waren, het arbeidsaanbod hoog was en kapitaal nog schaars was en daardoor arbeid laag werd beloond.

De huidige werknemers zijn hoog geschoold via hoog kwalitatieve opleidingen op LBO-, MBO-, HBO- en universitair niveau. Veel werk is schaars geworden, terwijl er kapitaal in overvloed is. De rol van arbeid is sinds de opkomst van de informatiemaatschappij in de jaren 70 van de vorige eeuw veel specialistischer geworden. Productieketens en productieprocessen worden steeds complexer. De rol van internet heeft het mogelijk gemaakt productieketens te koppelen, zelfs over landsgrenzen heen.
De vraag naar arbeid is groter dan het aanbod.

Centrale banken hebben de afgelopen decennia zorg gedragen voor ruim aanbod van kapitaal en in het laatste decennium zelfs in extreme mate via kwantitatieve verruiming en negatieve rentes. Dit heeft geleid tot een hausse aan investeringen in onder andere aandelen en vastgoed. Het gevolg is dat er een schuldenmaatschappij is ontstaan bij overheden, bedrijven en burgers, met alle risico’s wanneer er moet worden geherinvesteerd tegen hogere rentes in latere jaren.
De vraag naar geld is kleiner dan het aanbod.

Foto: daisy.images (cc)

Soepelere bijstand brengt meer gezondheid, participatie en vertrouwen

ONDERZOEK - Het strenge bijstandsregime leidt niet tot meer uitstroom naar werk. Soepelere regels doen dat evenmin, maar zorgen wel voor meer gezondheid, participatie en politiek vertrouwen, blijkt uit promotieonderzoek van János Betkó. Vooral voor de meest kwetsbaren.

Tussen 2017 en 2020 werd in Nijmegen een bijstandsexperiment gehouden. Ik verdedigde er recent mijn proefschrift over. In dit gerandomiseerde experiment werden bijstandsgerechtigden gevolgd in zowel het reguliere regime van de Participatiewet als in twee alternatieve, wat ruimhartigere regimes. Deze alternatieven waren meer onvoorwaardelijk van aard en gaven deelnemers meer ruimte, door het verregaand versoepelen van de re-integratieregels en de mogelijkheid meer bij te verdienen naast de uitkering.

Dergelijke experimenten vonden ook plaats in vijf andere gemeenten.[1] De resultaten ervan zijn in meerdere rapporten en artikelen beschreven, onder andere op Sociale Vraagstukken. Belangrijke conclusie uit alle experimenten was dat er qua uitstroom uit de uitkering naar werk weinig verschil is tussen de reguliere en de experimentele aanpakken.

De huidige aanpak, met alle dwang, verplichtingen en boetes, blijkt het in dat opzicht dus niet beter te doen dan een meer onvoorwaardelijke aanpak, gebaseerd op meer vertrouwen in en autonomie voor mensen in de bijstand.

Alternatieve regimes voor subgroepen beter

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende