Kunst op Zondag | Darlings reanimeren II

‘Kill your darlings’ is een vast ritueel bij de totstandkoming van Kunst op Zondag. Onderweg van idee naar artikel worden soms heel wat schatten om zeep geholpen. Die halen de definitieve publicatie niet omdat het anders veel te lange stukken zouden worden. Dat zou de spanningsboog van de lezers zwaar onder druk zetten. Om te voorkomen dat sommige van die ‘darlings’ tot eeuwigheid verstoffen zullen we zo nu en dan enkele van die omgekomen ‘darlings’ reanimeren. Opdat u er toch van kunt genieten, vandaag deel II (hier deel I) . In Europa en de stier zagen we en stukje grensoverschrijdende mythologie: de god Zeus die vermomd als stier zich vergreep aan een prinses genaamd Europa. Een stier die de aflevering niet haalde was dit exemplaar, gemaakt door Pablo Picasso. U ziet, een fietszadel en een fietsstuur, dat is alles. Dat zou voor Europa een veel comfortabeler stier zijn geweest. Een zadel in plaats van de schonkige rug van het rund en, niet onbelangrijk, het stuur. Daarmee zou Europa de richting van het verhaal zelf in de hand gehad kunnen hebben. Deze kernachtige stier is in bezit van het Museum Nationcal Picasso-Parijs en onderdeel van de tentoonstelling Picasso celebration: the collection in a new light (tot 27 augustus 2023) Soms ligt er in het archief nog iets dat eigenlijk wél in een stukje had gemoeten. Anders gezegd: er worden ook wel eens ‘darlings’ per ongeluk afgevoerd. In Het bed viel, om niet meer te achterhalen redenen, dit ochtendtafereeltje buiten de boot. Kurt Trampedach - "Morning. Group of Woman and Man, one lying and one sitting on a bed", 1973 Op dezelfde onverklaarbare wijze ontbrak in Voeten deze linkervoet. Waarschijnlijk omdat het teveel kitscherig design voor commerciële toepassingen is. Maar ja, zonder kitsch geen kunst…. Lees meer hier meer over deze Lincoln Toe Truck. Tussen Sloten kunst werd deze ‘darling’ buiten beschouwing gelaten. Waarom? De figuur ligt niet in en sloot maar in een rivier bij Cordoba (Spanje). Rafael Cornejo en Francisco Marks - The River Man, 2007 Tot slot: In Honger bleef deze beeldengroep in Praag achterwege. Een monument ter herdenking van de slachtoffers van het communisme, gemaakt door Olbram Zoubek. Onthuld in 2002, met wat reuring hier en daar. Prettige dag verder (De eerste reanimatie vindt u hier).

Closing Time | Banana Co.

Gabriel García Márquez schreef de roman ‘Honderd jaar eenzaamheid’. Het boek was een groot succes, onder andere omdat lezers in Zuid-Amerika hun geschiedenis er zo ontzettend goed in herkenden.

Eén van de gebeurtenissen in het boek is de massamoord op werknemers van de bananenplatage, die staakten voor betere werkomstandigheden. Op een zondag, toen ze zich na de kerkdienst met hun gezinsleden op het plein verzamelden, opende het leger het vuur op de massa.

Foto: Sofonisba Anguissola portrettist van de renaissance © foto Wilma Lankhorst.

Kunst op Zondag en de vrouwen in onze musea

ACHTERGROND - Met het oog op Internationale Vrouwendag op 8 maart a.s. ging ik voor Kunst op Zondag op zoek naar vrouwelijke kunstenaars die je nu kunt zien in de Nederlands musea. Na jaren van museale droefenis door een zeer beperkt aanbod van vrouwelijke kunstenaars, begint 2023 hoopvol. En als slagroom op de taart organiseert een team van het Rijksmuseum op 7 maart a.s. het symposium ‘Vrouwen van het Rijkmuseum’. Hier volgt een overzicht van tentoonstellingen van vrouwelijke kunstenaars die je nu in de Nederlandse musea kunt zien.

Collage van werken van Suze Robertson © collage Wilma_Lankhorst

Collage van enkele werken van Suze Robertson © collage Wilma L.

Suze Robertson (vandaag, 5 maart, voor het laatst)

Kunstenaar Suze Robertson na 100 jaar in de schijnwerper

Museum Panorama Mesdag (Den Haag) heeft kunstenaar Suze Robertson Suze Robertson Toegewijd. Eigenzinnig. Modern.  (1855-1922) in de schijnwerper gezet. Het is dit jaar 100 jaar geleden dat deze toegewijde, eigenzinnige, moderne Haagse schilder overleed. De overzichtstentoonstelling telt maar liefst 75 werken van haar. Voor velen is ze nog een relatief onbekende kunstenaar, na een bezoek aan Panorama Mesdag zul je haar en haar werk nooit meer vergeten. Je hebt(helaas) alleen vandaag nog voor deze mooie tentoonstelling. Voor wie vandaag niet naar Den-Haag/Scheveningen gaat, hier een link om mijn kennismaking met Suze Robertson te lezen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | You gotta move

Een paar dagen geleden hadden we een bluesklassieker als afsluiter. Daar zijn er meer van. ‘You gotta move’ is een op gospel gebaseerde bluesstandard, ook door velen gecoverd. Misschien kennen de meeste luisteraars het nummer van de Rolling Stones.  Wij doen deze:

Deze uitvoering is van jazz-zangeres Cassandra Wilson en staat op het album ‘Belly of the sun’. De bluespuristen kennen het waarschijnlijk van Fred McDowell.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Sorry To Bother You

Voordat de absurdistische antikapitalistische film Sorry To Bother You (2018) uitkwam, was er jaren ervoor een gelijknamig album van regisseur Boots Riley met zijn band The Coup. In 2012 had Riley het scenario al geschreven, maar geen geld om de film te maken, en dus maakte The Coup dit album.

I guess you all wonder why I called this meeting
Paycheck cut can’t stop the bleeding
Sharks are feeding, we ain’t eating
No more pleading, time for stampeding

Closing Time | Against All Logic

Against All Logic is de ‘dancefloor alias’ van Nicolaas Jaar. Niet mijn favo alias, want muziek voor de dansvloer is al snel een beetje saai (voor thuis dan tenminste). Maar er zitten fijne nummers tussen en vaak hoor je toch in de op het eerste gehoor gewone nummers ergens wel iets dat klinkt à la Jaar.

Closing Time | Rhoda Scott

Blijven bewegen met Rhoda Scott Lady All Stars. U hoort en ziet hammondorganiste Rhoda Scott. Ruim over de Franse pensiioenleeftijd heen en nog altijd optreden. Hier met haar Lady All Stars, zeven Franse jazzmuzikanten:

Op tenorsax Sophie Alour, trompet Airelle Besson,  op barionsax Celine Bonacina, op altsax Lisa Cat-Berro en Geraldine Laurent. De ritmesectie bestaat uit  Anne Pacéo en Julie Saury.

I wanna move is gecomponeerd door Sophie Alour.

Closing Time | Azu Tiwaline

Azu Tiwaline (Berbers voor “ogen van de wind”) woont in de Tunesische Sahara en probeert zowel de stilte van de woestijn als de Berberse muziektradities te vangen in haar muziek. Maar ze maakte, onder meer tijdens haar jaren in Frankrijk, onder de naam Loân ook al twintig jaar techno, bass en dub, wat je óók hoort. En dan heeft haar EP Vesta ook nog iets kosmisch, geïnspireerd op de vondst van een stukje van de gelijknamige asteroïde in de woestijn.

Closing Time | Limits To Growth

De Zweedse elektronisch artiest Peder Mannerfelt maakte met Controlling Body een niet al te opbeurend experimenteel album dat verschillende maatschappelijke thema’s lijkt aan te snijden, waaronder, met verwijzing naar het bekende rapport uit 1972, de neoliberale mantra’s rondom ongebreidelde economische groei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende