Kunst op Zondag | Voeten

In Rotterdam staan twee voeten. Een kunstwerk van Ben Zegers, met de bijzondere titel ‘Iedereen is dood behalve wij’. Uit de toelichting van BKOR (Beeldende Kunst & Openbare Ruimte Rotterdam): De voeten verwijzen naar het ontstaan van de stad, maar ook naar de aloude functie van deze plek als markt. De twee beelden staan in dialoog met elkaar, zoals een klant en een koopman. Ook verwijst het naar de voetstappen van de eerste Rotterdammers. En dan: Iedereen is dood behalve wij - een statement waarmee heden, verleden en toekomst met elkaar worden verbonden en die een onophoudelijke oproep is aan de stad en zijn bewoners om er te allen tijde samen iets van te maken. Dat dus… Mens sana in corpore sano is geen vanzelfsprekendheid in deze tijden. Lastig om er handen en voeten aan te geven. Toch het hoofd niet laten hangen, want op voeten raak je wel uitgekeken. Voor het zo ver is, aanschouwen we er nog een paar. David Teniers II - Doktersvisite, 1640. Raymond Spierings (overleden 2 nov. 2021) - Voet van Mercurius, 1997. Roger Ballen - Puppy between Feet, 1999. Dedden & Keizer - Waar het oog al is, wil de voet naar toe, 2006. Waar het oog al is…  Gericht op een gezonde toekomst, want we gaan er te allen tijde samen iets van te maken. De moed niet tot voethoogte laten zakken. We kunnen verder. Dirty Dozen Brass Band – My Feet Can't Fail Me Now. https://www.youtube.com/watch?v=EBMObHvjXy0 Fijne dag verder.

Door: Foto: eltpics (cc)
Foto: Yuri Samoilov (cc)

De komende Corona crash

ANALYSE - Het lijkt alsof ’s lands bestuur in een parallel universum leeft waar er geen toekomst bestaat, alleen het heden. En dat ze daarom opnieuw pas reageren op de zoveelste golf als het al te laat is.
En toch hier weer opnieuw een poging uit te leggen welke ellende er ons nog te wachten staat, in de hoop dat er iemand uit zijn droomtoestand ontsnapt.

Ik loop langs de huidige situatie, met ervaringen uit het verleden om vervolgens duidelijk te maken wat er de komende drie weken grofweg staat te gebeuren. Daarna volgt nog wat uitleg over de factoren die een rol spelen, zoals vaccinatie. Om vervolgens te eindigen met een strenge blik op de bestuurders.

Maar eerst de basis. Vandaag zit Nederland op een gemiddelde van 19.000 besmettingen per dag. Dat is 50% hoger dan enig moment eerder in de epidemie.

Aantal positieve corona tests per week

Maar alleen positief getest zijn en een beetje snotterend thuis zitten, is natuurlijk geen reden tot paniek. Alleen is het nog steeds zo dat een deel van deze mensen in de problemen komt en naar het ziekenhuis moet, of zelfs op de IC komen te liggen. En er zullen er ook een aantal overlijden.

Quote du Jour | Beter moeten waarschuwen

Het kabinet had in september beter moeten waarschuwen voor het risico dat de besmettingen weer zouden kunnen oplopen. Dat zei premier Rutte in het debat in de Tweede Kamer over de coronamaatregelen.

In plaats van beter waarschuwen had het kabinet beter moeten anticiperen. Hoe dan? Een paar suggesties: Zorgen dat de capaciteit voor het testen en traceren bij de GGD op orde is. Eerder maatregelen aanscherpen in plaats van wachten tot het eigenlijk al gierend uit de klauwen loopt; het is namelijk niet de eerste keer dat ze die fout maken. Eerder sturen op het versterken van de zorgcapaciteit.

Foto: Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Leve de ChristenUnie

COLUMN - Het plan dat de ChristenUnie lanceerde lijkt me zeer verstandig, en bovendien een goede manier om maatschappelijke tweespalt en uitsluiting te voorkomen: tijdelijk iedereen die langer in een (semi)publieke ruimte verblijft, eerst testen voor toegang. Het zou moeten gelden voor school, werk, film en café. Zo’n negatief testbewijs zou wat mij betreft maximaal een dag geldig mogen zijn; wie positief test, mag niet naar binnen (en gaat bij voorkeur een paar dagen in quarantaine).

Als we dat drie weken volhouden – ik schreef dat al eerder – krijgen we de besmettingscijfers drastisch naar beneden – en kan de zorg weer langzaam van haar enorme last bekomen, hoewel we haar inmiddels zo hebben uitgewoond dat normaal functioneren er voorlopig niet bij zal zijn. (Geef die mensen in ’s hemelsnaam niet alleen een bonus, maar vooral een beter loon en minder bureaucratie).

Wanneer de besmettingscijfers laag zijn, kunnen we (eindelijk) weer fatsoenlijk werk maken van testen, traceren en isoleren – een strategie die het kabinet allang lijkt te zijn vergeten, gefixeerd als het is op ‘sturen op zorgcapaciteit’, iets waar ze overigens verduveld slecht in blijken te zijn.

Van mensen zonder vaccinatie uitsluiten ben ik absoluut geen voorstander. Deels omdat dwang slecht werkt, deels omdat niet iedereen zich kan laten vaccineren, deels omdat er sowieso te weinig werk is gemaakt van het goed informeren van aarzelaars en sceptici. Ze wegzetten als dom of wappie is weinig elegant, en al helemaal niet vruchtbaar.

Foto: Jym Dyer (cc)

Wat moeten we met plaagdieren in de stad?

ACHTERGROND - door Nienke Floor.

Vieze ziek- en bangmakers, zo staan stadsratten bekend. Hoe onwrikbaar is dat beeld? Is diervriendelijk bestrijden de beste optie voor deze plaagdieren, of kan de mens de rat ooit omarmen?

Vijfentwintigduizend zwarte ratten in één gebouw. In het noorden van India, in het dorpje Deshnoke, staat de Karni Mata Tempel. Op deze plek vereert de Hindoestaanse gemeenschap de rat. De heilige dieren lopen er vrij rond en krijgen volop te eten en te drinken. De aangevreten restjes worden door pelgrims eerbiedig buit gemaakt. En loop je een witte rat tegen het lijf? Dan heb je pas echt geluk.

In Nederland ligt dat wel anders. De meesten mensen zullen niet van geluk spreken als ze een rat over straat zien lopen. De kans dat het gebeurt wordt echter steeds groter. Het aantal ratten in de stad neemt toe. Gewenst zijn de dieren meestal niet. Met gif of andere dieronvriendelijke middelen vind de bestrijding plaats. Hoe kan het dat ratten ons hier in Nederland zo tegen de haren instrijken? Is een andere omgang met het dier mogelijk, misschien niet aanbidding, maar dan toch tolerantie?

Plaag of geen plaag? De mens bepaalt

Gemeenten en inwoners spreken momenteel vaak van een rattenplaag. Wat zorgt ervoor dat het dier op die plekken een plaag gaat vormen? Hoeveel dieren is ‘te veel’? Dat bepaalt uiteindelijk de mens, zegt plaagdierexpert dr. Bastiaan Meerburg (WUR). Als de omstandigheden, zoals klimaat en voedselvoorziening voor een soort gunstig zijn, dan zal het aantal dieren van die soort toenemen. De populatie groeit, steeds sneller, maar niet onbeperkt. Zo treedt er voedselschaarste wanneer de dieren met teveel worden. Dan zal er altijd een moment komen dat de groei weer stopt. Het ecosysteem heeft zijn ‘draagkracht’ voor die soort bereikt. Het probleem is dat dat punt vaak pas komt bij een grotere populatie dan de mens in zijn leefomgeving wil accepteren. Pas als de mens een bepaalde hoeveelheid dieren niet meer wil verdragen, dan begint men te spreken van een plaag.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote Du Jour | Anton Valens overleden

‘Het was dinsdagavond kwart voor acht en een van de laatste dagen van oktober in het roemruchte stervensjaar van de gulden, dat schitterende, harde betaalmiddel met zijn waaier van kleurige biljetten als de staart van een paradijsvogel, dat met goedvinden van de kroon door de directeur van De Nederlandsche Bank verkwanseld werd voor een grauwe eenheidsmunt waar er al zoveel van zijn en die de ‘euro’ wordt genoemd.’

De Kerstdagen van 2012 bracht ik met mijn vrouw, mijn broer en zijn gezin door in hun gezellige vakantiehuis in het Tsjechische Mala Skala. Buiten verhieven zich de bergen en er lag een dik pak sneeuw. De kinderen speelden met de slee. De hond hapte naar de sneeuwballen. En binnen regen we pinda’s voor de vogels. En kreeg ik mijn cadeaus, want ik was jarig. Eén van de cadeaus was Het boek ont van Anton Valens. Het boek dat begint met de zin:

Foto: Marco Verch Professional Photographer (cc)

Aftellen en afstrepen

COLUMN - Zodra Sinterklaas in  het land is, begint het aftellen. Het is immers het teken dat het einde nadert. De optimisten spreken liever van een nieuw begin.
Het jaar loopt ten einde, een nieuw jaar staat klaar. Op naar de wisseling van de wacht.  Aftellen en we strepen af wat voldaan is.

In chronologische volgorde:

Morgen

Niets belangrijker dan voetballen. In een lege Kuip zonder publiek moet Nederland haar ticket voor het WK veilig zien te stellen tegen Noorwegen. Winst of gelijkspel is genoeg.
Hoewel? Bij gelijkspel van 0 – 0, zou Turkije met minstens veertien doelpunten moeten winnen van Montenegro om boven het doelsaldo van Nederland uit te stijgen. We tellen af, gaan het zien en strepen af.

17 november

Nog twee dagen en de formatiebesprekingen worden voortgezet. Van 17 tot en met 19 november, wederom op landgoed De Zwaluwenberg. Mocht er ondertussen in de achterkamertjes wonderen zijn geschied, zou 19 november een graatmager coalitieakkoord bekend gemaakt kunnen worden.
We tellen af, gaan het zien, maar strepen we het ook af?

3 december

Nog achttien dagen en de duur van de huidige coronamaatregelen lopen af. Een dag later zal het kabinet de situatie opnieuw bekijken. We tellen af, gaan het zien, maar te  vrezen valt dat het enige dat af gestreept kan worden de ‘casualties’ zijn.

Foto: Sharon Mollerus (cc)

Daar is de stille meerderheid

COLUMN - En weer was er wat lawaai tijdens de persconferentie van Rutte en De Jonge. Wilde een kleine groep landgenoten laten horen hoe de opleving van de coronapandemie wél aangepakt zou moeten worden?

Jammer maar helaas. Natuurlijk, gezond leven, preventie, allemaal goed. Maar daar zijn de gezond levende mensen die nu in de ziekenhuizen belanden niet mee geholpen.

Zwijgende meerderheid verheft de stem?

Dan die andere groep mensen die we niet hoorden. Begint de zwijgede meerderheid zich nu eindelijk ook te roeren?

Zestig procent van de mensen steunt de invoering van een milde ‘lockdown’ nu de besmettingen een hoogtepunt hebben bereikt (EenVandaag Opiniepanel, 12 november). Ook de invoering van het 2G-model (alleen gevaccineerde of genezen mensen toegang tot bepaalde locaties) krijgt de steun van zes op de tien mensen.

En eerder gaf 72 procent van de gevaccineerden aan voorstander te zijn van specifieke maatregelen voor ongevaccineerden (EenVandaag Opiniepanel, 26 oktober).

Toen vonden al zes op de tien mensen (60 procent) dat het kabinet op de volgende persconferentie met een aanscherping van coronamaatregelen moet komen. Dat is nu dus gebeurd. Kijk en vergelijk.

De meeste voorstanders (76 procent) zijn er voor een dringender thuiswerkadvies, strengere controles op de coronapas (71 procent) en het herinvoeren van ‘de 1,5 meter’ (61 procent).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: dmbosstone (cc)

Voorkom een lockdown, kabinet!

COLUMN - De aftrap van carnaval is nabij. In Noord- en Midden-Limburg hebben de burgemeesters aan de noodrem getrokken, maar in Zuid-Limburg en vrijwel heel Brabant gaat alles gewoon door. Ondertussen roept de zorg in alle carnavalsregio’s om het hardst: ‘Doe het niet. Doe het alsjeblieft niet. Wij kunnen niet meer.’

De smeekbedes hebben weinig effect. Mensen zijn toe aan een verzetje, is het argument. Maar is dat werkelijk een valide reden nu ziekenhuizen al dik anderhalf jaar op de toppen van hun kunnen werken, zorgpersoneel uitgeblust en overwerkt is, de ic’s volstromen, er al opnamestops – en zelfs spoedhulpstops – zijn ingesteld en de besmettingscijfers elke dag verder omhoogschieten?

Gisteren zaten we tegen de 12 duizend nieuwe gevallen aan – dat lijkt me niet echt tijd voor massale feesten, ook niet in de buitenlucht.

De burgemeesters beroepen zich op de inzet van de coronapas. Maar het Amsterdam Dance Event, waar maar op driekwart van de capaciteit kon worden benut en bezoekers een groen vinkje moesten tonen, leverde ruim duizend besmettingen op. Een vinkje blijkt geen waarborg.

Deels zal dat komen door valse test- of vaccinatiebewijzen, maar deels ook doordat wie gevaccineerd is, zichzelf te makkelijk buutvrij geeft. Maar vaccinatie geeft geen volledige bescherming tegen besmetting, en besmette gevaccineerden kunnen die rotziekte doorgeven.

Foto: 7C0 (cc)

Herfst, Sinterklaas en de pandemie

“Zie de maan schijnt door de bomen…” zongen wij vroeger als rond half november Sinterklaas weer in het land was. Maar voor kinderen moet deze tekst onwaarschijnlijk overkomen. Veel bomen staan immers nog vol in het blad en vertonen zelfs nauwelijks herfstkleuren ?!

Anno 2005, ook op 10 november,  blogde voormalig Sargasso redacteur Carlos over een verwarrende herfst. “Door het hele land worden jonge eendjes, futen en zwanen gesignaleerd. Vlinders vliegen half november nog volop rond en bezoeken bloemen die al voor de tweede of derde keer in bloei staan.”

Late herfst

25 november 2019: “Als de Sint in het land is hebben de meeste bomen hun blad normaal inmiddels verloren. Dit jaar is dat anders. Door stabiel warm herfstweer zit er nog relatief veel blad aan de bomen.” (MaxVandaag)

31 oktober 2021: Door de warme herfst dartelen er nog steeds veel dagvlinders rond (Tubantia).

Dat was, en is nog steeds, te volgen via de Natuurkalender, een fenologisch waarnemingsprogramma dat de effecten van de klimaatverandering op jaarlijks terugkerende natuurverschijnselen in kaart brengt. Een initiatief van de Leerstoelgroep Milieusysteemanalyse van Wageningen University en het VARA-radioprogramma Vroege Vogels, dat in 2001 van start ging.

Stelling 1: Oh, het gaat dus al jaren zo. Heel gewoon, niets aan de hand.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende