Wonder op aarde
Vandaag een bijdrage van Peter Roeffen, columnist/journalist/tekstschrijver en blogger op Petroeftaal.nl
Het is altijd moeilijk oordelen over Nederlandse onderdanen die in een ondemocratisch land vastzitten waar een barbaars gevangenisregime heerst. Op geen enkele wijze is te achterhalen waar de gevangene zich schuldig aan heeft gemaakt. Niet alle Nederlanders gedragen zich voorbeeldig en ook rechters in een ver land doen gewoon hun werk.
De Nederlandse Zahra Bahrami wordt in Iran beschuldigd van drugshandel, antiregeringsactiviteiten en lidmaatschap van een gewapende oppositiegroep. Je bent al gauw geneigd te denken dat de drugshandel erbij gesleept is om de aanklacht op te blazen en een fair proces tot de onmogelijkheid te laten behoren.
Tot nu toe houdt Nederland zich op de vlakte. Gedoogpartner PVV verbreekt het liefst alle contacten met Iraanse diplomaten, waardoor de manoeuvreerruimte voor minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal klein is. Een complicerende factor is dat Bahrami ook nog de Iraanse nationaliteit heeft en daardoor in Teheran niet als een Nederlandse beschouwd wordt.
Twee demonstranten zijn in hetzelfde proces al opgehangen. Bahrami staat hetzelfde lot te wachten. Bahrami heeft voor de Iraanse staatstelevisie haar schuld bekend, maar later verklaard dat ze hiertoe door martelingen gedwongen werd. Als je in Iran in naam van de staat en Allah martelt, dan heb je er niks te vrezen, maar als je zoals Bahrami journalistiek verslag doet van protesten tegen het regime, ben je subversief en staatsgevaarlijk en zijn alle middelen geoorloofd om je te laten hangen, letterlijk of figuurlijk.