Gedwongen terugkeerbeleid is wreed en werkt niet

door Barak Kalir Stel je voor dat een speciale politie-eenheid midden in de nacht je huis binnendringt. Nadat ze je geïdentificeerd hebben als de persoon die ze zoeken, trekken ze je je bed uit ten overstaan van je doodsbange gezin dat niet bij je in de buurt mag komen. Ze doen je handboeien om en leiden je de trap af naar een gereedstaand politiebusje waarmee ze je op hoge snelheid naar een speciaal detentiecentrum brengen. Daar zal je de komende maanden van je leven doorbrengen. De persoon in deze scène is een ‘geïllegaliseerde migrant’.1 Volgens staatswetten zijn geïllegaliseerde migranten mensen die geen wettelijke status wisten te regelen in het land waar zij verblijven. Dit kan het gevolg zijn van allerlei administratieve processen, bijvoorbeeld het niet verlengen van een toeristen- of studentenvisum; geen asielstatus krijgen; een vluchtelingenstatus die ingetrokken wordt; scheiden van je autochtone partner of ontslagen worden op het werk waarvoor je formeel werd gerekruteerd.

Uitzetveiligheid

COLUMN - De kop van het artikel gisteren over de uitzetting van een Sudanese asielzoeker had anders gekund. Niet de IND, maar de Nederlandse regering blijft mensen terugsturen naar onveilige landen.

Natuurlijk vaart het kabinet, c.q. de verantwoordelijke staatssecretaris op het voorwerk en advies van de IND, maar het is wel degelijk de regering die dus asielzoekers uitzet naar landen waar het absoluut niet veilig is en ook gevreesd mag worden voor het lot van de uitgezette individuen.

Vorig jaar ging het bijvoorbeeld om de uitzetting van Afghaanse asielzoekers. Het enige dat de staatssecretaris op bezwaren tegen de uitzetting inbracht was dat hij een nieuw ambtsbericht over de veiligheid in Afghanistan zou maken, maar wat hem betreft konden de uitzettingen gewoon doorgaan.

Het reisadvies voor Afghanistan luidt volgens de Nederlandse overheid: Reis niet naar Afghanistan.

Een vorig jaar naar Bahrein uitgezette vluchteling is inmiddels door de Bahreinse autoriteiten vastgezet en Amnesty heeft signalen ontvangen dat de man ook is gemarteld.
Het reisadvies voor Bahrein: Er zijn veiligheidsrisico’s voor reizen in Bahrein.

En vorige week is er dus iemand naar Darfur in Sudan uitgezet.
Het reisadvies voor Sudan: Er gelden verschillende veiligheidsrisico’s voor de regio’s in Sudan. Reis niet naar Darfur.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Zwitsers tegen uitzetting veroordeelde buitenlanders

NIEUWS - Bij het vandaag gehouden referendum stemden de Zwitsers tegen een plan  om veroordeelde buitenlanders automatisch het land uit te zetten. Bijna zestig procent van de kiezers stemde ertegen.Tevens stemden ze voor een tweede Gotthardtunnel.

De Zwitsers zijn niet te beroerd een plannetje van een zgn. volkspartij weg te stemmen en voor meer toegangsmogelijkheden aan hun grenzen te kiezen.

Ach, was Nederland maar net zo neutraal als Zwitserland…..

 

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

38 Iraakse vluchtelingen vandaag terug in Baghdad

Bye, bye, zwaai, zwaai! Goede reis en laat nog eens wat van je horen!

Wie een reisje naar Irak heeft gepland, doet er verstandig aan om dit nog eens te heroverwegen. Alhoewel de situatie schijnbaar langzaam verbetert, geldt nog immer een negatief reisadvies voor dit land. Voor Irak geldt namelijk het advies: “Niet-essentiële reizen worden ontraden”. De reisadviezen worden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken ingedeeld in 6 niveaus. Irak valt onder het 5e, op één na hoogste, niveau. Als er geen noodzaak is om daar heen te gaan doe je er, volgens MinBuZa, verstandig aan om thuis te blijven. Geregeld vinden er nog aanslagen en schermutselingen plaats.

Het is dan ook niet zo vreemd dat er een grote groep inwoners gedurende de afgelopen jaren het land heeft verlaten uit angst voor de dood en asiel heeft aangevraagd in andere landen. Je eigen land achterlaten, je geboortegrond, je familie en je vrienden verlaten is niet iets wat menig mens graag doet, ook niet onder de dreiging van geweld.

Maar alhoewel het reisadvies voor Irak tamelijk negatief is, heeft de Nederlandse overheid, in al haar wijsheid, wederom besloten dat Irak toch wèl veilig genoeg is voor de hierheen gekomen vluchtelingen, die niet voor niets asiel hadden aangevraagd. Irak is namelijk niet veilig. 38 mensen, waaronder 6 gezinnen met in totaal 17 (!!) kinderen zijn van hun bed gelicht, opgepakt en naar het deportatieuitzetcentrum in Rotterdam gebracht. Vandaag is het vliegtuig met deze gezinnen aangekomen in Baghdad, een stad in Irak waarvan het Ministerie van Buitenlandse Zaken zelf zegt dat er “zorgvuldige voorzorgs- en veiligheidsmaatregelen (moeten) worden genomen”. Welke instrumenten zijn hiertoe meegegeven aan de uitgezette vaders, moeders en kinderen? Hoe garandeert de Nederlandse overheid hun veiligheid aldaar? Of mogen ze het daar lekker zelf uitzoeken?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Leers moet terug naar zijn eigen land: Limburg

SaillantLOGO Gerd Leers moet stoppen met opzoeken van de uiterste grenzen van de wet bij het terug (willen) sturen van asielzoekers.

Gisteren in de Volkskrant verwoordde Kader Abdolah mijn gedachten over Leers mooier dan ik het zelf waarschijnlijk ooit zal kunnen. (Abdolah is een vluchteling, nota bene.) Hoe kan Leers voor het oog van Nederland verandert zijn van die aimabele strenge doch rechtvaardige burgemeester van Maastricht in een hardvochtig machtspoliticus die geen enkel middel schuwt om uitgeprocedeerde asielzoekers ‘te stimuleren om het land te verlaten’.

Vroeger was hij voor een ruimhartig asielbeleid en tegenwoordig probeert hij een moeder van haar kinderen gescheiden te houden en haar zo te dwingen terug te keren naar Angola. Gelukkig zijn er competente rechters die dit soort ongein niet toleren. Het meest tenenkrommend was nog wel hoe Leers afgelopen week bij Pauw en Witteman zijn beleid namens Rutte-1 verdedigde. Die mensen die komen hier namelijk alleen maar om te profiteren van onze voorzieningen en als we niet oppassen herkennen onze kleinkinderen Nederland straks niet meer, bezwoer Leers P&W.

Bovendien is het niet zijn schuld dat hij die moeder van haar kinderen moet scheiden, ze wil helemaal niet weg. Het is haar verantwoordelijkheid, niets maar dan ook niets zei hij over de verantwoordelijkheid van de overheid. Die mevrouw is hier al vanaf 2001, dat zij eindeloos is beroep gaat lijkt me nogal logisch. Wie wil er nou terug naar Angola en twee van haar kinderen zijn ook nog hier geboren. Dat het negen jaar kan duren worden ligt niet aan degene die gebruik maakt van de regels, maar aan de regels zelf.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: ‘Geen Roma’

[qvdd]

?Frankrijk heeft ?t afgelopen jaar 11.000 mensen uitgewezen, geen Roma, want ik hou niet van dat woord, maar Roemenen en Bulgaren die hier illegaal verbleven. In augustus waren dat er meer dan gebruikelijk. We hebben ons aan de wet gehouden, die volledig gerespecteerd??

De Franse minister van Immigratie Besson verdedigt Sarkozy?s uitzettingsbeleid, waarop internationaal zware kritiek is geuit door onder meer de EU, die vindt dat Frankrijk moet aantonen dat de uitzettingen individueel gerechtvaardigd zijn en de Roma inderdaad een bedreiging vormen voor de Franse staat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Straffen van kinderen: het verloren decennium

Ik zou Khalil rond 10 uur ’s ochtends ontmoeten om zijn zaak te bespreken. Zijn gezin met vijf kinderen – alle in Nederland geboren – zou later die dag op straat worden gezet. Ze waren na tien jaar uitgeprocedeerd.

Toen ik rond het afgesproken tijdstip bij het AZC in Utrecht aankwam, was het terrein afgesloten. Politie. Brandweer. Beveiligers. Ik belde de vader op zijn mobiel. Hij was overstuur. Hij had zichzelf met benzine overgoten en dreigde zich in brand te steken. Hij zag geen uitweg meer. Doe je wel voorzichtig, vroeg ik ‘m nog, verlegen om het juiste advies.

De politie wist hem te overmeersteren, maar daarmee was de rust in het AZC niet hersteld. Andere asielzoekers, wier lot weinig verschilde van dat van Khalil en zijn gezin, waren over de rooie. Ze ventileerden hun woede op de politie. Die kwam in het nauw en schoot in de lucht om de menigte op afstand te houden. En ineens was daar de berusting. Ieder ging zijns weegs. Alsof er niets gebeurd was.

De volgende dag ontmoette ik vrouw en kinderen. Gewone lieve kinderen, die perfect Nederlans spraken, hier vriendjes hadden. Een leven hadden ze nooit kunnen opbouwen. Ze deelden twee kamers op het AZC. De familie had het zolang uitgehouden omdat ze van meet af aan een wortel was voorgehouden: blijf procederen, dan kom je er wel.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom Chavez Human Rights Watch het land uitschopt

In het afgelopen weekend zette president Chavez van Venezuela José Miguel Vivanco, Latijns-Amerika directeur van Human Rights Watch (HRW) het land uit. De aanleiding hiervoor was de publicatie van een HRW rapport over de mensenrechtensituatie in Venezuela. In dit rapport wordt gesteld dat de mensenrechten onder het bewind van Chavez zijn verslechterd. Politieke discriminatie, geen respect voor de scheiding der machten, knechting van de media tekenen het tijdperk Chavez en dat terwijl het tien jaar geleden zo veelbelovend begon met een nieuwe grondwet? Het is een reeks van gemiste kansen zo stelt HWR.

Chavez reageerde als door een wesp gestoken: “..I saw that he was attacking Venezuela and I ordered that he be expelled” (ElMecurio). Hoppakee, José Vivanco ging zondag Patrick Duddy alias “yanqui de mierda”: de ambassadeur van de VS achterna.

Gisteren uitte Chili kritiek op de uitzetting van de Chileense mensenrechtenactivist Vivanco. Maar het ministerie van Buitenlandse Zaken in Caracas heeft een ‘sluitende’ verklaring: “Deze burger heeft de wetten van de Bolivariaanse Republiek overtreden door de democratische instellingen van Venezuela aan te vallen en zich te mengen in de interne politiek van het land” (MondiaalMagazine).

Uiteraard kunnen we hier nu Ach en Wee gaan roepen en Chavez om deze daad nog verder het moeras in demoniseren. Maar we kunnen ook omwille van de hoor en wederhoor de Venezolaanse overheid zelf aan het woord laten. Het Venezuela Information Office wijt namen een hele Myth Fact pagina aan het HRW rapport. Niets van aantrekken dat het licht anti-Chavistische blog CaracasKronkels deze website omschrijft als “Our tax-bolivars at work – government-run pro-Chávez blog aimed at the US” gewoon lezen en laat u overtuigen door het gelijk van de Bolivariaanse Revolutie.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.