stakingsrecht Archives

Foto: Bulevardi ~ http://users.telenet.be/bulevardi/ (cc)

Tegen de verdrukking…

12 december 2016 , 13:00 , door Eddy Stam

Hoewel het nog niet zo erg is als in allerlei malafide bananenrepublieken, staat ook in Nederland het vakbondsrecht op allerlei manieren onder druk. En dat is maatschappelijk ongezond.

Vorig jaar heb ik met veel bonden in Oost-Europa gewerkt. Ik was onlangs in Afrika en ben in Zuid-Amerika terwijl ik dit schrijf. Ik ken de vele verhalen over bonden die soms gewelddadig worden onderdrukt en anderen die gecorrumpeerd zijn.

Met onze westerse ogen denken we snel te weten hoe het zit, vaak met de conclusie dat het bij ons zoveel beter is.

Bij ons zit het wel goed…

Alhoewel de retoriek op sociale media je soms anders doet geloven, bij ons worden geen vakbondsmensen vermoord. Ook al zijn er rechtse bloggers die impliceren dat vakbondsleiders hun eigen zakken vullen, gevallen van bewezen corruptie hebben zich tot op heden niet voorgedaan.

Ik had laatst een discussie met een Zweedse collega die vond dat een Turkse delegatie wel heel erg Erdogan-gezind was en eigenlijk daarom niet het woord had mogen voeren. Ik vond dat als we iedereen die fan is van een regering wiens beleid ons niet bevalt het woord ontnemen we ons op hetzelfde hellende vlak begeven als de desbetreffende regeringen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Foto: Lotus Johnson (cc)

De glijdende rechter

31 augustus 2016 , 11:30 , door Eddy Stam

ACHTERGROND - Moet een rechter nog langer beslissen of er gestaakt mag worden? Ik heb al eerder betoogd wat er mis is met het stakingsrecht in Nederland. Ik zie o.m. naar aanleiding van mijn eerdere blogs veel reacties van mensen die het niet helemaal snappen. Een discussie met oud-studiegenoot en uitzendbaas Sipke Meindertsma deed mij besluiten om nog één keer te bloggen over het stakingsrecht.

Nu wil ik wat dieper ingaan op de procedure, die weinig mensen lijken te begrijpen. Daarom is het ook een lang stuk geworden. Ik ben geen jurist, ik begrijp en leg uit met een lekenverstand en daag elke gespecialiseerde jurist uit om het beter uit te leggen.

Wil je deze discussie zindelijk voeren dan moet je een oordeel over KLM-staking uitstellen. Of het slim is en of de FNV-ers kunnen winnen is voor de discussie niet relevant. Of de FNV een kutclub van oude mannen is (wat natuurlijk niet zo is), hoeveel stakers er zijn en of het een verloren strijd is, is allemaal evenmin relevant.

Het recht op collectieve actie is een grondrecht en ooit bedoeld om de onevenwichtigheid in de machtsbalans tussen werknemer en werkgever te herstellen. In de vele onderhandelingen die ik heb gevoerd heb ik vaak aan den lijve ondervonden dat die machtsbalans nog steeds onevenwichtig is. Sterker nog, in de 25 jaar als vakbondsbestuurder heb ik de machtsbalans verder zien hellen ten gunste van werkgevers. Het feit dat FNV tientallen CAO’s niet rond kan krijgen zegt genoeg. Op enig moment is het enige tegengewicht collectieve actie.

Foto: Gerard Stolk (cc)

Stakingskampioenen

9 augustus 2016 , 08:00 , door Eddy Stam

De voorgenomen staking van KLM-grondpersoneel lokte nogal wat negatieve reacties uit. Ten onrechte, meent Eddy Stam. Sowieso staken wij in NL nauwelijks, en is stakingsrecht hier slecht gewaarborgd.

De voorgenomen staking van KLM-grondpersoneel riep de nodige reacties op sociale media op. Zo vond een piloot, nadat zij fors hebben ingeleverd van hun (riante) salaris, het grondpersoneel hun voorbeeld moest volgen. Dat staken schoot velen in het verkeerde keelgat, “FNV staakt de KLM kapot” en meer van dat soort teksten kwamen voorbij. Een bekende stuurman aan wal en FNV-watcher twitterde dat onderhandelen altijd meer oplevert dan staken. Hij vindt staken niet meer van deze tijd.

In Nederland wordt heel weinig gestaakt. Wij zijn kampioen niet-staken. Alleen landen waar nauwelijks een vakbond is, verslaan ons. Het Europese vakbondsonderzoek instituut (ETUI) zocht het uit, kijk hier maar eens.

Onderhandelingsmacht ontlenen wij uiteindelijk aan onrust. Rust is onze handelswaar. De tegenprestatie voor goede afspraken. Heel vaak wordt er niet gestaakt en worden slechte afspraken geaccepteerd. Omdat leden te braaf of te bang zijn en hun werkgever niet willen schaden. Of omdat andere bonden slappe knieën hebben en FNV alleen niet sterk genoeg is. Of omdat we het gewoon niet durven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Stakingsrecht internationaal onder vuur

11 november 2014 , 19:00 , door Jeroen Laemers

ACHTERGROND - Werkgeversorganisaties proberen via de VN het stakingsrecht wereldwijd te ondergraven.

‘Clash tussen werkgevers en werknemers legt de arbeidsorganisatie van de VN lam’ viel vandaag in de Volkskrant te lezen.

Er blijkt sinds 2012 een hoogoplopend conflict te bestaan tussen vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers binnen de International Labour Organisation (ILO), het lichaam van de VN dat zich met zaken als arbeidsrecht bezighoudt.

Hoewel tientallen jaren onomstreden binnen de organisatie, vinden de werkgevers dat de tijd is gekomen om het stakingsrecht aan te pakken:

Tientallen jaren leek overeenstemming te bestaan over het stakingsrecht. Boekenkasten vol documenten van de ILO zelf bevestigen het: het stakingsrecht leek diep geworteld in de arbeidsorganisatie. ‘Maar dat is alleen maar interpretatie door de experts van de ILO’, zegt de Deen Jørgen Rønnest, voorzitter van de werkgeversfractie in de ILO.

De Volkskrant weet verder te melden dat het conflict is ontstaan doordat ‘een vakbondsman’ tegenwoordig de scepter zwaait bij de ILO:

Tientallen jaren werkte de internationale arbeidsorganisatie goed. Maar sinds een vakbondsman aan het hoofd staat van de ILO, sputteren de werkgevers tegen. Ze vrezen dat het stakingsrecht veel te veel wordt opgerekt.

Helaas slaat de Volkskrant met deze interpretatie de plank volledig mis. Werkgevers willen namelijk niet voorkomen dat het stakingsrecht ’te veel wordt opgerekt’. In plaats daarvan willen ze volledig van dit recht af. En dat is nogal een verschil.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bezuinigingen zijn legitieme reden voor staking

28 juni 2011 , 12:30 , door P.J. Cokema

Bezuinigingen zijn legitieme reden voor staking

[qvdd]Het is immers voldoende aannemelijk dat de kabinetsplannen aanzienlijke gevolgen hebben voor de werkgelegenheid, zodat het de onderhandelingspositie van de werknemersbonden in het komende overleg over collectieve arbeidsvoorwaarden ernstig zal verzwaren.

De rechtbank te Amsterdam vaardigt geen verbod uit tegen de staking in het Rotterdams openbaar vervoer. De argumentatie is bijzonder. De vraag of de geplande staking onder het stakingsrecht valt heeft de rechter bevestigend beantwoord. Het bijzondere van deze staking is dat die zich weliswaar richt tegen de bezuinigingsplannen van het kabinet, maar dat de werkgevers erdoor worden getroffen. Toch vallen dergelijke stakingen onder omstandigheden onder het stakingsrecht. Waarna bovenstaande quote volgt.

Dat had het VNG moeten weten, toen ze onderhandelde over het Bestuursakkoord. Maar wie weet geeft dit de zes gemeenten moed, die het Rijk voor de rechter willen slepen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.