Ooit, ergens in de eerste tien jaar van deze barre eeuw, vond ik Matthijs van Nieuwkerk verfrissend. Hij had leuke dingen gedaan voor Het Parool, presenteerde een origineel programma over voetbal, interviewde met een enthousiasme en interesse die ik destijds niet zo vaak zag en deed als interviewer niet de hele tijd pogingen om zijn gesprekspartner onderuit te halen. Maar na een paar jaar De Wereld Draait Door had ik het helemaal gehad met deze beroepsbewonderaar. Zijn interviewmethode is al jaren hetzelfde: hij beukt zijn gast murw met een complimenteuze intro waarin de superlatieven over elkaar heen buitelen als ratten die een brandend schip proberen te verlaten, waarna hij zijn gasten naar de bekende weg vraagt. Om nog een keer die ene anekdote te vertellen, om de essentie van het een of ander proberen bloot te leggen of om te beschrijven hoe dit of dat of zus of zo voelt. 'Neem ons mee', is een van zijn favoriete zinsneden. Alles in de hoop een memorabele moment te genereren. Met antwoorden die niet langer dan anderhalve zin mogen duren. Toen hij in 2009 tot interviewer van het jaar was uitgeroepen, was voor mij definitief de maat vol.
‘Een docent in Zuidoost moet harder werken dan in Bloemendaal.’
En dus wil de Amsterdamse wethouder Eric van der Burg dat agenten, docenten en verpleegkundigen in de hoofdstad beter betaald worden dan elders in het land. Allicht typerend: in Rotterdam wordt niet eerst een balletje opgegooid, maar meteen de portemonnee getrokken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
DATA - De beloning van directeuren van Goede Doelen verhit regelmatig de gemoederen. De ontwikkeling van die salarissen blijft de laatste zeven jaar echter min of meer gelijke tred houden met de inflatie. Dit blijkt uit de update van het onderzoek naar de beloning bij 30 grote Goede Doelen in Nederland.
Twee jaar geleden presenteerden we voor het eerst de studie naar de salarisontwikkeling. Toen leek er een sterke afvlakking te zijn van de ontwikkeling. De laatste twee jaar geeft weer een lichte stijging te zien. Die wijkt echter nauwelijks af van de inflatie.
Het hoogste bruto salaris (inclusief vakantietoeslag en 13e maand) vonden we in 2014 bij het Prins Bernhard Cultuurfonds. De directeur daar ontving € 157.879.
De directeur van Compassion, die ook fulltime werkt, ontving het minst: € 70.815.
Gemiddeld verdient een directeur € 115.000.
We hebben ook nog van 26 van de 30 Goede Doelen de totale bezoldiging bekeken. Dat is dus inclusief gratificaties, onkostenvergoedingen, lease-auto’s etc. De gegevens zijn maar vanaf 2010 beschikbaar. Daarin zit dezelfde trend.
Hier is het gemiddelde momenteel € 150.000. De hoogste beloning vinden we dit maal bij het Reumafonds met € 229.913 en de laagste bij Stichting AAP met € 86.874.
DATA - Update 31-3-2015 08:00 uur: English version for this post.
Vandaag verscheen het bericht over de uiteenlopende arbeidskosten in Europa. Van €6,50 per uur in Litouwen tot €40,30 in Denemarken.
Maar niet alleen de arbeidskosten lopen uiteen. Ook de bezoldiging van de leiders van de EU is nogal gespreid. We hebben zo goed en kwaad als het kon de brutojaarsalarissen op een rijtje gezet. Dit zijn dus de leiders die deel uit maken van de Europese Raad.
Aanvullingen en correcties zijn zeer welkom.
Niet van alle leiders was iets te vinden. En soms was wat wel bekend was alweer een paar jaar oud.
Dus gooi het in de reacties en we passen de grafiek aan.
Update 30-3-2015 21:00 uur: op verzoek van de reaguurders de beloning in verhouding tot de gemiddelde arbeidskosten in dat land gezet. Daarbij ben ik uitgegaan van 2200 arbeidsuren per jaar voor de leiders (ja, dat is hoog).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Een universiteitsprofessor met vaste aanstelling (’tenure’) verdient in de VS een veelvoud van het salaris van een universitair docent met vergelijkbare ervaring en opleiding, terwijl de werkdruk voor de laatste aanmerkelijk hoger ligt.
NBC komt met voorbeelden die je met de ogen doen knipperen.
Take Kip Lornell: He’s been teaching ethnomusicology at George Washington University since 1992, has his Ph.D., and has published 14 books. As a regular part-timer, his course load is limited to three classes plus service work, for which he receives $23,000 per year. “Those are poverty wages,” he said.
COLUMN - Toptalent dat niet wil werken voor het salaris van een minister zijn we beter kwijt dan rijk.
Deze week snaterde WC-eend dat WC-eend te weinig betaald krijgt: toezichthouders en bestuurders van publieke sectoren verkondigden dat we in de problemen zouden komen als hun salarissen verlaagd worden.
Natuurlijk steunde de partij van het grootgraaien deze mensen meteen in hun betoog. En daar werd datzelfde argument weer herhaald: het is gevaarlijk om de salarissen van bestuurders te verlagen, want daarmee zou het toptalent naar het buitenland verdwijnen.
Ik zou zeggen: laat ze gaan. Graag zelfs. Want volgens mij zijn we dit soort figuren beter kwijt dan rijk.
De overtuiging dat geld de belangrijkste reden is dat mensen bewegen is hardnekkig. Zij kwam de afgelopen maand in de discussie over de ‘bijstandsmoeder‘ ook weer naar voren. Nadat bleek dat iemand met een full-time baan ook bij minimumloon niet minder verdiende dan iemand in de bijstand, waren er weer mensen die reageerden dat ze voor die paar tientjes – of zelfs paar honderd euro extra – hun bed niet uit zouden komen.
Mensen die dat beweren zitten zelf nooit in de bijstand. Gelukkig staan de meeste mensen als ze zelf eenmaal in de bijstand zitten er dan ook heel anders in. Om te beginnen weten zij maar al te goed dat wie van zo een laag budget leeft niet makkelijk kan doen over een tientje meer of minder. Maar belangrijker: van bankhangen worden mensen ongelukkig. De meeste mensen werken niet alleen voor het geld, maar ook om zich nuttig en gewenst te voelen.
DATA - Een maand geleden lieten we u zien dat de salarissen van de directeuren van de belangrijkste goede doelen van Nederland nauwelijks stijgen. Maar hoe staat dat in verhouding tot de financiële prestaties van de goede doelen zelf? We verzamelden nog wat meer cijfers.
De terechte reactie op onze vorige post was dat het wel leuk en aardig is dat de salarissen nauwelijks stijgen, maar als de baten van de goede doelen enorm zouden dalen, waarom de salarissen dan ook niet? Aangezien er al een tijd sprake is van crisis en er maar weinig positieve geluiden in de media verschenen over de opbrengsten van goede doelen, leek het ons verstandig om wederom in de cijferbrij te duiken.
We hebben voor u drie reeksen opgegraven. We beginnen met de directiesalarissen:
Plat gezegd, een stijging van 11% tussen 2007 en 2012.
Vervolgens tonen we u de ontwikkeling van de baten (inkomsten):
Ook weer vrij vertaald: een stijging van 13%. Beter dus dan de salarissen. (Let er wel op dat de y-as, de verticale as links, in iedere grafiek een andere schaal heeft.)
Dan gaan we naar de kostenkant. Eerst die voor beheer en administratie (zeg maar personeel en organisatie):
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Maar vindt salaris 550k van topman verdedigbaar
[qvdd]
De instelling bevindt zich in een transformatie. Wij wilden dat een sterke leider als Harchaoui die zou uitvoeren. We wisten dat hij daarbij tegenstand zou ontmoeten. Om hem voor FORUM te behouden, is zijn salaris naar boven bijgesteld.
Pauline Meurs (PvdA), lid van de raad van toezicht van Forum, praat het hoge salaris van de directeur goed. Maar hoe goed is een directeur die een hoger salaris nodig heeft om niet weg te lopen bij een beetje tegenstand?
Was voormalig Forum-directeur Ahmed Aboutaleb, die het voor aanzienlijk minder deed, geen sterke leider of gewoon een sukkel die geen Audi A6 eiste? Of was hij misschien zo’n sterke leider dat hij Forum kon transformeren (namelijk er een betekenisvolle organisatie van maken) zonder op tegenstand te stuiten?
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.