Royal Baby

De Britten hebben sinds gisteren een troonopvolger. Vier uur na de geboorte, zo’n beetje precies op prime time – en dat mag u toeval noemen maar dan zijn we het oneens – kregen we bericht vanuit Paddington of Islington of Kensington of whatever. Het is een jongetje. Welcome to the Truman Show, knul. Wij worden opgevoed met de gedachte dat een prins of prinses zijn zo’n beetje het hoogst (on)haalbare is. Prinsen en prinsessen figureren in sprookjes als onwezenlijk mooie, onnoemelijk wijze en ontzettend lieve mensen en het komt dan ook niet snel in ons op om het leven van een jonge troonopvolger vanuit een negatief standpunt te bekijken. Jawel hoor, denkt u nu, republikeinen genoeg die vinden dat ze maar een baan moeten zoeken. Maar dat bedoel ik niet. Natuurlijk hebben ze “alles” en zijn ze stinkend rijk en zo, maar hoe vrij is het jochie?

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Mijn drone en ik

COLUMN - Deze week heb ik een drone gekocht. Bij de Bart Smit voor maar €99,99. Nu kan ik eindelijk aan de slag als huis-tuin-en-keukenjournalist. Of als spion natuurlijk. Dat kan namelijk ook vanuit huis: organisaties als de AIVD schijnen het afluisteren uit te besteden aan private bedrijven, omdat ze zelf de grote hoeveelheid data nooit zo snel zouden kunnen verwerken. Als dat zo is, wil ik ook best meewerken vanuit mijn luie stoel. Bovendien krijg je er ook nog eens veel meer voor betaald dan wanneer je gewoon in overheidsdienst werkt. En een beetje spelen met zo’n op afstand bestuurbare helikopter, dat lijkt me ook wel wat.

Nadat ik mijn drone uit de verpakking had gehaald, besloot ik om er eerst maar eens mee naar Brussel te vliegen. Er was een kroning en een groots feest. Ik kreeg er beelden door van een niet zo houterige nieuwe koning. Maar hoe heet die nieuwe koning eigenlijk? Moet ik hem Filip noemen, of Philippe? De strijd tussen de twee namen is natuurlijk kenmerkend voor de verdeeldheid bij onze zuiderburen, maar ik vind het maar onhandig. Als de beste man twee verschillende namen krijgt, bestaan er ook twee verschillende beelden van hem, die ieder hun eigen geschiedenis creëren. Nu ik zo’n mooie drone heb, wil ik wel weten wat de waarheid is, hoe het werkelijk zit. En daar hoort één naam bij, anders kan ik natuurlijk nooit weten wat hier echt gaande is.  

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.