Rijkdom is het probleem

De rijken worden steeds rijker, vorig jaar alleen al 2.000.000.000.000 dollar. Tegelijk leeft bijna de helft van de wereldbevolking onder de armoedegrens van 6,85 dollar per dag. Ter gelegenheid van het World Economic Forum in Davos legde Oxfam weer eens de vinger op de zere plek. 'Zestig procent van de rijkdom van miljardairs is afkomstig van erfenissen, monopoliemacht of vriendjespolitiek, volgens Oxfam: “extreem veel rijkdom van miljardairs is grotendeels onverdiend.”' Een andere conclusie uit Takers not Makers, het jaarlijkse onderzoek van Oxfam naar sociale ongelijkheid: 'De rijkste 1 procent in het mondiale noorden haalde in 2023 via het financiële systeem 30 miljoen dollar per uur uit het mondiale zuiden.' Per uur! Klimaatverandering Sinds een jaar of tien volg ik voor een kleine hulporganisatie het nieuws over Malawi, een van de armste landen ter wereld in het zuiden van Afrika. Het land is niet alleen arm maar wordt de laatste jaren ook buitensporig getroffen door de klimaatverandering. Afrika is naar schatting slechts verantwoordelijk voor 4 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Maar Afrikaanse landen zijn wel een groot slachtoffer. Malawi kende in de laatste halve eeuw zeven periodes van droogte en 19 overstromingen.De afgelopen jaren werd het afwisselend getroffen door grote droogte, hevige regenval en orkanen. De cycloon Freddy richtte begin 2023 een spoor van vernielingen aan in Mozambique en Malawi. Malawi telde meer dan 1200 doden, meer dan een half miljoen ontheemden en een totale schade die geschat wordt op 507 miljoen dollar. Eind vorig jaar trof een tropische storm met de naam Chido opnieuw tienduizenden mensen. Nu bereidt het door droogte getroffen land zich opnieuw voor op potentieel gevaarlijke regenval. Ondertussen bouwt het rijke deel van de wereld aan 'een façade voor aanhoudend extractivisme en controle door bedrijven over mineralen in Afrika. De uitgestrekte bossen, mineralen en het land van Afrika worden steeds meer vercommercialiseerd onder het mom van koolstofcompensatieprojecten. Wereldwijde bedrijven investeren in deze projecten en beweren dat ze hun emissies "compenseren" terwijl ze in hun landen gewoon doorgaan met hun dagelijkse gang van zaken.' Ziekte Armoede en ontheemding gaan gepaard met gezondheidsproblemen. Malawi heeft de afgelopen drie jaar te maken gehad met cholera-uitbraken, waarvan de zwaarste in 2022 plaatsvond. Hierbij vielen landelijk ruim 1.700 doden. De overheid werkt hard aan maatregelen om de toegang tot veilig water en sanitaire voorzieningen te vergroten en verbeterde hygiënepraktijken te bevorderen; om het bewustzijn te vergroten en door de gemeenschap geleide initiatieven te bevorderen om uitbraken te voorkomen en erop te reageren. Bij elke natuurramp gaat er echter weer een resultaat van deze inspanningen verloren. Dat geldt ook voor malaria. Woensdag kondigde de miljardairsregering-Trump aan te stoppen met het financieren van anti-aidsprogramma PEPFAR. Daarmee worden hiv-medicijnen, -tests en -preventieprojecten gefinancierd. Die mededeling is sindsdien deels verzacht door de regering zelf en tijdelijk opgeschort door een federale rechter. Maar de uitwerking is verlammend. Overal in de wereld zijn klinieken gesloten en projecten stilgelegd. HIV/Aids is in Malawi nog steeds een dodelijke ziekte. Vluchtelingen Malawi is ondanks alles in politiek opzicht een relatief stabiel land. Gewelddadige politieke conflicten in de omgeving, niet zelden gerelateerd aan de winning van olie en mineralen, hebben het land echter opgezadeld met grote stromen vluchtelingen. Tot voor kort waren dat vooral vluchtelingen uit Congo die werden opgevangen in een een overvol kamp ten noorden van de hoofdstad Lilongwe. Onlangs is een grote groep vluchtelingen uit Mozambique aangekomen in het zuiden van Malawi. 'Plunderende bendes en politieke onrust sinds de verkiezingen van oktober hebben duizenden Mozambikanen over de grens naar Malawi gedreven, ondanks de droogte, voedsel- en brandstoftekorten,' schrijft The Guardian. Een nieuwe opgave voor een land dat de eigen bevolking nauwelijks kan voeden.  President Chakwera is deze week in Tanzania. Hij put hoop uit een bijdrage van 300 miljoen dollar van de Wereldbank en de Afrikaanse Ontwikkelingsbank om in zijn land de aansluiting op het electriciteitsnet in 2030 te verhogen van 25% tot 70%. Dat Tanzania onlangs een claim legde op de helft van het Lake Malawi zal hem waarschijnlijk nog de minste zorgen baren.

Door: Foto: Hans Hillewaert (cc)
Foto: Thomas Hawk (cc)

Wanneer is iemand te rijk?

, door

ONDERZOEK - door Vincent Buskens en Ingrid Robeyns.

Nederlanders zijn het er in grote lijnen over eens wanneer mensen simpelweg teveel geld hebben. Toch vinden ze overheidsmaatregelen die voorkomen dat mensen extreem rijk worden, zoals een bovengrens aan spaargeld en erfenissen, niet nodig. Extreme rijkdom belasten om de armoede van anderen te verlichten, vindt men wel een goed idee.

Sinds het boek van Piketty ‘Kapitaal in de 21ste eeuw’ (2014) is de discussie over sociale ongelijkheid weer opgelaaid en zeker ook over de wenselijkheid dat sommigen in onze samenleving extreem veel geld en kapitaal accumuleren. In de politiek zien we dan ook steeds meer voorstellen om bijvoorbeeld extreem rijken zwaarder te belasten. Filosofen hebben zich afgevraagd of er een ‘rijkdomsgrens’ bestaat als tegenhanger van de armoedegrens en of er in de samenleving consensus zou zijn over waar zo’n grens zou kunnen liggen tussen mensen die rijk zijn en mensen die extreem rijk zijn – gedefinieerd als dat ze veel meer luxe hebben dan nodig.

Wij onderzochten dit aan de hand van twee vragen. Bestaat er consensus binnen een representatieve steekproef van Nederlanders over waar een rijkdomsgrens min of meer zou moeten liggen? En vinden mensen dat de overheid maatregelen moet nemen om te voorkomen dat mensen teveel kapitaal vergaren en te ver boven de rijkdomsgrens uitkomen?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

https://www.youtube.com/watch?v=McmpkoHjJqU

Closing Time | Free money

, door

Nee, dit is niet het gratis geld waar het vanmorgen over ging. Het is ook niet een oproep om geld te bevrijden uit de klauwen van hen die er anderen voor laten werken. Het is de ‘als-ik-toch-eens-rijk-was’-versie van Patti Smith.

‘Free Money’ kwam voor het eerst uit op het album Horses (1975). Patti Smith zingt hoe ze ‘gratis geld’ niet voor haarzelf wenst.

Every night before I go to sleep
Find a ticket, win a lottery
Scoop the pearls up from the sea
Cash them in and buy you all the things you need

Foto: Henry Burrows (cc)

Maak extreme rijkdom onderdeel van het sociaal beleid

, door

COLUMN - Het sociaal beleid gaat doorgaans over de armen en de kwetsbaren in de samenleving. Ingrid Robeyns pleit ervoor om de superrijken mee te nemen in de discussie over het sociaal beleid. Want, zo stelt zij, een andere houding tegenover extreme rijkdom zou het sociaal beleid kunnen versterken en rechtvaardiger maken.

Elke samenleving heeft impliciet een sociaal contract – de afspraken die wij met elkaar maken over hoe we samenleven. Dit gaat niet alleen over rechten en vrijheden zoals die in de grondwet staan, maar ook over hoe we de koek die we in een land met z’n allen produceren eerlijk verdelen. En precies daar laten empirische studies zien dat de ongelijkheid toeneemt (Piketty, 2016; Kremer et al., 2014). Het vermogen wordt steeds geconcentreerder en er ontstaat een groep mensen die extreem rijk is.

Vanuit maatschappelijk oogpunt is extreme rijkdom vanwege een aantal redenen problematisch (Robeyns, 2019). Een paar daarvan zijn zeer relevant voor het sociaal beleid.

Extreme rijkdom is een gevaar voor de democratie

Ten eerste is extreme rijkdom een gevaar voor de democratie: wie extreem rijk is, heeft meer mogelijkheden zijn stempel op de politiek te drukken, en kan daardoor zorgen voor beleid waardoor de extreem rijken nog rijker worden.

Foto: © De Correspondent BV boekomslag Gratis geld voor iedereen 2014 copyright ok. Gecheckt 03-03-2022

Wat als we iedereen ‘gratis geld’ zouden geven?

, door

VERSLAG - Seksisme. migratie, basisinkomen, democratie en referenda. In de serie “Tegen de stroom in” spreken wetenschappers, experts en opiniemakers over oude zorgen en nieuwe oplossingen. Wanneer zijn die succesvol? Welke rol speelt geld en neoliberaal denken daarin? En verliest elke stroming uiteindelijk aan kracht en relevantie? Vandaag het laatste artikel in deze serie: Waarom is dat basisinkomen er nog steeds niet?

Het basisinkomen is al járen onderwerp van gesprek. Toch is het er nog steeds niet. Volgens journalist Rutger Bregman moeten we gewoon durven. Filosoof en econoom Ingrid Robeyns heeft haar twijfels.

“Armoede is geen karaktergebrek, het is een geldgebrek. Waar los je dat mee op? Met geld,” zegt journalist Rutger Bregman (De Correspondent) stellig. Hij is groot pleitbezorger van het basisinkomen en zette met zijn boek Gratis geld voor iedereen – en vijf andere ideeën die de wereld kunnen veranderen (2014) het weer op de kaart. Tegen de stroom ingaan, begint vaak met baanbrekende ideeën en idealen. Waarom krijg je eigenlijk alleen geld als je werkt? Wat zou er gebeuren als we iedereen een maandelijkse toelage zouden geven, zonder voorwaarden?

Bregman: “Een basisinkomen gaat over vrijheid. Vrijheid van armoede, maar ook de vrijheid om de baan te kiezen die je leuk vindt, omdat je de zekerheid hebt dat je geld hebt wanneer je even zonder werk zit.” Hij pleit voor durven dromen en experimenteren. Econoom en filosoof prof. dr. Ingrid Robeyns (Universiteit Utrecht) is stellig: utopisch denken is niet de oplossing. Ze houdt zich al zo’n 20 jaar bezig met het basisinkomen. Hoewel ze er veel sympathie voor heeft, neemt ze tijdens de laatste lezing in de reeks ‘Tegen de stroom in’ de rol van criticaster aan. We moeten voorbij de dromen en kijken naar de praktische invulling. “Wie het basisinkomen als realistisch beleidsinstrument wil propageren moet met een concreet voorstel komen. Laten we eerst eens voor verschillende groepen doorrekenen wie wat wint en verliest.”

Foto: Tax Credits (cc)

Ongelijkheid in Nederland breder probleem

, door

DATA - Pakkende kop in de Volkskrant vandaag: “Rijkste 1 procent bezit bijna een kwart van alle vermogen”. Maar de focus op alleen de rijkste 1% verhult de bredere trend.

Het is namelijk niet zo dat vooral de allerrijkste een steeds groter deel van de koek hebben. Nee, eigenlijk zit de breuk tussen de bovenste 30% en de rest. De bovenlaag wordt rijker, de rest armer. Hoewel in de middenklasse het effect wat minder sterk is.

Laten we dit illustreren aan de hand van het aandeel in het totale vermogen van Nederland (uitgezonderd pensioenen) van respectievelijk de rijkste 10% en rijkste 30%.
vermogen_2006_2012_475

Natuurlijk zorgt het weglaten van de pensioenpot voor een vertekend beeld. Die pot is namelijk net zo groot als de rest van het vermogen. Echter, een pensioen kan je niet vrij in direct besteedbaar geld omzetten. En een pensioen gaat niet mee in de erfenis naar de kinderen.

Het is dus wel degelijk van belang om te zien dat de trend voor de bovenkant van Nederland gunstiger is dan voor de rest.

De Volkskrant gaf in haar analyse aan dat een van de oorzaken ligt in de opbouw van het vermogen. Huizenprijzen daalden, daar heeft iedereen last van. Maar aandelen en andere beleggingen, welke vooral bij de rijken zitten, stijgen weer.

Maakt geld gemeen?

, door

ONDERZOEK - Sociaal psycholoog Paul Piff doet onderzoek naar hoe mensen zich gedragen als ze zich rijk voelen. In een experiment met het spel Monopoly, kregen ‘rijke’ spelers 2x zo veel geld aan het begin, kregen 2x zo vel salaris bij het passeren van ‘start’ en mochten ze met twee dobbelstenen gooien in plaats van één.

Gevraagd naar hun ervaringen na afloop verklaarden de ‘rijke’ spelers hun succes vooral op basis van het eigen beslissingen. Daarbij vergaten ze dat ze in een sterk bevoorrechte positie aan het spel begonnen. Andere experimenten laten vergelijkbaar gedrag zien.

Het gedrag van bankiers die vinden dat ze niks verkeerds hebben gedaan, de afgunst ten opzichte van ontvangers van (bijstands)uitkeringen en de bereidheid om minder bedeelden te helpen kunnen met deze onderzoeksuitkomsten goed worden verklaard. Armoede is niet alleen een economisch, maar ook een sociaal probleem.

Wereldwijde welvaartsongelijkheid: 300 rijkste mensen hebben net zoveel als 3 miljard armste

, door

De welvaart in de VS is dan ongelijk verdeeld, de welvaart in de wereld is nog veel ongelijker verdeeld. De rijkste 1% heeft net zoveel als de armste 47%.
Maar ook de ongelijkheid tussen landen is enorm en groeiende. Leerzaam filmpje.

Volgens Al Jazeera is de situatie nog erger. De rijkste 200 mensen hebben meer dan de armste 3,5 miljard. Niet te bevatten.

Via Tom van der Lee

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Volgende