Hieronder volgt een gastbijdrage van Tom van Doormaal. Oude heren imponeren, maar saai wordt het wel. Die meneer Bleker van het CDA is wel een uitvinding en een groot talent. Meneer Van Agt heeft al zijn ouderwetse zinswendingen laten vallen en bitst zijn christelijke radicaliteit de wereld in. Nu meneer Lubbers, ontevreden als CDA-lid, informateur, minister van staat, adviseur van de koningin? Het lijkt me geen bijdrage aan een ordelijk proces van de formatie. En wat nu? Voorspellen is moeilijk maar zo moeilijk nu ook weer niet. Als ik u even mag bijlichten, voordat het hele knapenkoor weer bij U thee komt drinken: ● De ‘stevige CDA-toets’ gaat fout; dat levert een muitende fractie op of een muitend congres. Zo gelijk heeft Lubbers weer wel: stop hier maar mee… De persoonlijke schade is voor het trio dat nu wanhopig poogt de radiostilte vol te houden. ● Die verkeerde gok belemmert andere routes: paars-plus, of VVD,PvdA, CDA: de averij die de voormannen nu oplopen, hindert bij het smeden van stabiele samenwerking. Majesteit, ik heb met u te doen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“You don’t always need The Hague to stimulate sustainability – that’s been proven under the Balkenende cabinets.” (RUG.nl)
Prof. Henk Moll hoogleraar Natuurlijke hulpbronnen aan de Rijksuniversiteit Groningen somt in een opiniestuk op waarom we van het komende PVC-kabinet niets hoeven te verwachten op het thema duurzaamheid. Volgens de ooit groen-rechtse Mark Rutte draaien windmolens immers niet op wind maar op subsidies. Het CDA zit in de tang van de bioindustrie-lobby en de PVV wil alleen maar scoren met kiloknallers voor haar electoraat. Maar op veel dossiers kunnen de rechtse partijen enkel wat symboolpolitiek bedrijven en dus ook niet veel slechts doen aldus Mol. Klimaatbeleid komt immers van Brussel en op het gebied van kernenergie kunnen ze hooguit wat plannetjes maken maar niks op korte termijn realiseren. Verduurzaming hoeft echter niet van Den Haag te komen op het niveau van gemeente en provincie is al heel veel in gang gezet (waaronder klimaatneutrale gemeenten) en dat gaat gewoon door. PVC of geen PVC…
“In een tijd, waarin wij gemaand worden zelfs niet te spreken over de republiek van Weimar en historische ervaringen uit het geheugen te bannen, zou Nederland een moreel kompas als dat van J.B. Charles goed kunnen gebruiken”.
Geen stelling van bovengetekende blogger maar van columnist Elsbeth Etty. In haar laatste column bespreekt ze de houding van verzetsman, schrijver, dichter en criminoloog prof. Willem Nagel (1910-1983), pseudoniem J.B. Charles tegenover het fascisme en alles wat daar naar riekt. J.B. Charles hield er een erg brede definitie op na: alles wat hem niet beviel was fascistisch. In de laatste alinea’s van haar column komt de PVV ter sprake en zet Etty vraagtekens bij de overdreven voorzichtigheid waarmee deze partij in het publieke discours wordt geduid. Je mag de ideeën van deze partij wel abject maar niet fascistisch noemen? De column van Etty komt enkele dagen na een artikel van Prof. Frans Leijnse waarin hij stelt dat er ‘weinig twijfel bestaat dat PVV fascistisch is’.
Terugkomend op het saillant, zegt u het maar: moeten we het beestje bij de naam noemen en zo ja is Nederland daarbij gebaat?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat ariejan met een stuk over Herman Wijffels’ oppositie tegen een kabinet met de PVV.
Wat mooi: na Doekle Terpstra, Dries van Agt, Frans Andriessen, Willem Aantjes, Cees Veerman (CDA), Frans Weisglas en Joris Voorhoeve (VVD) ? mensen die door GeenStijl nog makkelijk kunnen worden weggezet als niet ter zake doende linkshuilies – spreekt nu ook de daadwerkelijk nog prominente CDA?er Herman Wijffels (Rabobank-directeur, bewindvoerder bij de Wereldbank, oud-SER-voorzitter, informateur van het vorige kabinet, übernetwerker) zich uit tegen de horrorcoalitie VVD-CDA-PVV die nu in de maak is.
En terecht: want Wijffels, samen met Veerman en oud-minister Pieter Winsemius (VVD), wijst op een beleidspunt waar tot nu toe in de media nauwelijks aandacht aan wordt besteed, omdat het niet om de islam of om bezuinigingen gaat, namelijk natuur en milieu. Reken maar dat een VVD-CDA minderheidskabinet met gedoogsteun van de PVV een einde gaat maken aan ieder redelijk beleid op het gebied van natuurbehoud, duurzaamheid en landbouw. Dat wordt wegen aanleggen, bio-industrie de vrije hand geven, einde aan linkse hobby?s zoals groene subsidies, en you name it.
De kritiek van Wijffels op het CDA is dan ook niet mals. De Volkskrant:
Alles lijkt er op dat er een “bijzonder meerderheidskabinet” komt. En daar is nog wel wat debat over: een minderheidskabinet, dat past toch niet in het huidige bestel. Maar eigenlijk zijn er wel meer “bijzondere meerderheidskabinetten” geweest. Een recent voorbeeld is het tweede kabinet Balkenende (2003-2006).
In een traditioneel meerderheidskabinet is er een sterke mate van overeenstemming in het stemgedrag van de coalitiepartijen: ze stemmen samen voor de wetsvoorstellen van de regering, en stemmen samen tegen moties en amendementen van oppositiepartijen. In een minderheidskabinet bestaat de mogelijkheid dat er in verschillende stemmingen verschillende meerderheden gevonden worden: er is dus niet een blok van coalitiepartijen dat altijd tegenover een blok van oppositiepartijen staat.
Nadat de formatie tussen PvdA en CDA mislukt was, zijn er drie mogelijkheden onderzocht, de VVD, het CDA en of wel D66, dan wel de LPF, dan wel de CU en de SGP. Uiteindelijk werd gekozen voor de eerste mogelijkheid. Maar die andere twee mogelijkheden waren parlementaire meerderheden waar ook op punten grote overeenstemming was. Gedurende de parlementaire periode kwamen de relaties tussen D66 en de coalitiepartners CDA en VVD steeds sterker onder druk te staan.
D66 was het eens met VVD en CDA over de hervorming van de verzorgingsstaat, maar op onderwerpen als migratie en het milieu was de overeenstemming tussen deze partijen minder groot. Dan komen de CU, de SGP en de LPF in het beeld. Want zelfs als D66 anders dan haar coalitiepartners stemden, dan konden CDA en VVD rekenen op de LPF, de ChristenUnie en/of de SGP voor een meerderheid. Zo konden voorstellen van de linkse oppositiepartijen tegen gehouden worden en konden voorstellen van het CDA en de VVD toch doorgang vinden zelfs zonder D66. Het bestaan van alternatieve meerderheden stond, bijvoorbeeld, minister Verdonk toe om aan te blijven zelfs nadat D66 het vertrouwen in haar had opgezegd. Een crisis waarbij de grenzen van het staatsrecht werden opgezocht. Gedurende de gehele periode functioneerde het kabinet eigenlijk als een minderheidskabinet.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
[qvdd]
“Kan die CDA-voorzitter Bleker niet even op vakantie gaan of zo? Wat een enorme zeurpiet. En voor alle helderheid: de PVV moet helemaal niks!”
Daar is-ie weer, de dagelijkse Wilders-eruptie. Deze keer probeert hij vrienden te maken bij het CDA nu de formatie in de eindfase verkeert.
De VVD raakte in haar campagne een calvinistische snaar – door de crisis moeten we op de centen letten en de broekriem aanhalen. Ze raakte die snaar goed, maar het was wel de enige snaar en hij klinkt nog steeds door. 18 miljard bezuinigen, het piketpaaltje van boekhouder Rutte dat bij elke onderhandeling blijft staan.
De blik van Rutte leek ooit breder dan dat. Hij probeerde het over de principes van de VVD te hebben en herschreef het beginselprogramma, maar dat verdween natuurlijk gewoon weer naar waar het vorige vandaan kwam, onderin de la. En dat had niet alleen met de VVD-ers te maken, Rutte bleek vooralsnog geen begenadigd vertolker van liberale ideeën. Na z’n struikelpartij over de vrijheid van meningsuiting heeft hij dat dan ook maar achter zich gelaten. De crisis bood uitkomst. Met het (vroegere) imago van Zalm in gedachte dook hij op de centen.
En dat is best interessant natuurlijk, 18 miljard bezuinigingen, maar is dat alles? Heeft iemand Rutte ooit gehoord over waar die bezuinigingen eigenlijk de consequentie van waren? Ja, iets met een crisis en banken, misschien ook wel met te liberale regelgeving, of niet, en hoe dacht Rutte daar politiek eigenlijk over? Terwijl dit een uitstekend campagnethema zou zijn – als je er ideeen over hebt – heeft Rutte zich sinds Bos omvallende banken staande hield alleen maar bezig gehouden met wat er na de crisis moest gebeuren: bezuinigen. Zowel zijn succesvolle campagne als z’n piketpaaltjes dragen die boodschap.
[qvdd]
“Ik heb absoluut het beeld dat veel mensen zich afvragen: doen we hier goed aan? Maar er is pas sprake van verdeeldheid als er definitieve standpunten zijn ingenomen. Voorlopig zijn we nog volop in discussie.”
De partijvoorzitter van het CDA, Henk Bleker, relativeert het beeld dat is ontstaan over het CDA.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.