Democratie in beweging

Tijdens de midterm elections vorige week hebben de Democraten het grootste verlies geleden sinds decennia. Alleen doordat de tegenstanders vaak gepatenteerde gekken waren hebben de Democraten in ieder geval nog de Senaat kunnen behouden. Volgens Frans Verhagen is de Tea Party slechts een opgewonden theekransje dat verder niet veel effect op de politiek zal hebben in Amerika. Maar is dat ook zo? Lust in your heart Als een vooraanstaand politicus als Harry Reid, die voorzitter van de Senaat is alleen maar kan winnen omdat zijn tegenstander Sharron Angle onervaren en een dwaas is, dan is er iets niet helemaal in orde. Hoe was het mogelijk dat mevrouw Angle door de Republikeinen als kandidaat werd gekozen? Is alles wel helemaal in orde in die grote democratie van het machtigste land van de wereld? Het zou niet moeilijk moeten zijn om te winnen van clowns die beweren dat de President heimelijk een moslim is, een socialist, of hem vergelijken met Hitler.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Crisis: links en rechts

De Groene Amsterdammer van 01-12-06 heeft een titelstuk: “Het falliet der liberalen”. De punch-line van Hubert Smeets luidt: “De VVD als liberale partij verkeert in surseance”.  Het herlezen kan helpen de verwarring van vandaag te bezweren met de analyses van gisteren. Smeets schrijft het nog geen vier jaar geleden, maar ik zie die surseance niet: de VVD heeft weliswaar een bescheiden omvang en moet zich aanzienlijke sturing laten welgevallen van een nationalistisch liberale afscheding op rechts, maar het is de grootste partij en leverancier van de minister-president. Dat is sinds Cort van der Linden niet meer zo geweest.

Voor de helderheid: Smeets meldt in het zelfde stuk dat de PvdA haar verankering in de samenleving aan het kwijtraken is. “Als er over vier jaar een liberale en een sociaaldemocratische stroming is, met verankerde macht, dan is dat een hele prestatie.”

Erg helderziend is dat ook niet: VVD 31 zetels, PvdA 30 zetels. Is dat “verankerde macht”? De VVD moet gesteund worden door het nationalistisch liberalisme van de PVV; dat had niemand gedacht toen de astrante Limburger Wilders voor zichzelf begon.

De VVD heeft een broze machtspositie, die door een broze constructie wordt geschraagd, maar we moeten nog afwachten waar de politieke winst neerdaalt. De crisis van de sociaal-democratie is al van een oudere datum. De PvdA deed het even goed met de nieuwe lijsttrekker Cohen, maar heeft dat krediet inmiddels al bijna geheel weer verspeeld in de peilingen. En een heldenrol heeft de partij in de formatie niet gespeeld. Daar helpen alle verbindende kwaliteiten van Cohen niet tegen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De droom van het dualisme

Nu de mooiste analyses bij het debat over de regeringsverklaring al gemaakt zijn door Tom Louwerse (verschilt het taalgebruik van Balkenende en Rutte? En wat zijn de patronen in het stemgedrag in de eerste stemmingen met dit nieuwe kabinet?) rest mij niets anders dan een inhoudelijke analyse te geven van het eerste optreden van het Kabinet-Rutte, zijn gedoogpartner Wilders en oppositie.

De formatie van het minderheidskabinet was in mijn ogen een mogelijkheid om de traditionele tegenstelling tussen oppositie en coalitie te overwinnen. Een mogelijkheid voor dualistischere politiek. De progressieve partijen, GroenLinks, D66 en de ChristenUnie, zouden het CDA en de VVD kunnen overhalen om socialer en groener beleid te maken: papaverlof, AOW-leeftijd, innovatie, dierenwelzijn, ontslagrecht noem maar op. De echte beslissingen zouden kunnen worden overgelaten aan de Tweede Kamer.

Er is in de Nederlandse politiek traditioneel een sterke tegenstelling tussen de coalitie en de oppositie. Dat noemen wij zelf in Nederland monisme. De coalitie steunt de ministersploeg en hun plannen door en door. De ideeën van de oppositie komen er nooit doorheen, onafhankelijk van de kwaliteit, omdat de coalitie en bloc tegenstemt. Alle belangrijke beslissingen worden vooraf genomen door de coalitie, en zo wordt het parlement uitgeschakeld. Een minderheidskabinet zou een mogelijkheid kunnen zijn voor nieuwe dualistischere verhoudingen. Een minderheidskabinet moet voortdurend voor haar voorstellen op zoek gaan naar meerderheden. Dit schept de mogelijkheid van wisselende meerderheden en laat ruimte voor initiatieven van oppositiepartijen. In deze verhoudingen zouden argumenten kunnen tellen en niet de vraag of een voorstel wordt gedaan door een coalitie- of een oppositiepartij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweedelingen in Europa

Vandaag een bijdrage van Bert van den Braak, medewerker van het Parlementair Documentatie Centrum van de Universiteit Leiden en verbonden aan het Montesquieu Instituut. De bijdrage is ook op het blog van het instituut te lezen.

zweedse verkiezingsposterDe recente verkiezingen in Zweden leidden tot een parlement waarin geen van de twee grote blokken een meerderheid behaalde. In het Verenigd Koninkrijk was eerder dit jaar voor het eerst sinds lang sprake van een ‘hung parliament’, een ‘onbesliste uitslag. Kabinetsformatie in België en Nederland is en blijft traditioneel moeilijk. En in Duitsland kalven de centrumpartijen steeds meer af, waarbij de komst van een nieuwe rechtse partij vooral een bedreiging is voor de CDU.

Los daarvan is steeds meer sprake van tweedelingen. Soms, zoals in Griekenland en Spanje, was dat traditioneel al zo, maar het verschijnsel lijkt sterker te worden. Daar waar twee grote blokken tegenover elkaar staan en een (nieuwe) derde partij sterk opkomt, wordt regeringsvorming per definitie moeilijker. De komst van de extreemrechtse Zweden Democraten is daarvan een goed voorbeeld.

Daaruit zijn twee conclusies te trekken. Ten eerste: welk kiesstelsel een land ook heeft, er is geen zekerheid voor het tot stand komen van een duidelijke parlementaire meerderheid. Ten tweede: polarisatie biedt kansen aan kleine en soms extreme partijen om grote invloed uit te oefenen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Bellegië

Ondertussen in België: “Dit zijn praktijken die de Duitse bezetting waardig zijn. Het is zoals men tijdens de bezetting burgemeesters benoemde omdat ze de bondgenoten waren van de bezetter”.

Probeer maar eens een land te leiden, wanneer een ietsje teveel democratie naar ronduit onbestuurbare vormen leidt.
Volgt een spoedcursusje België…
Het gaat hem nog steeds om een triviale theatraliteit: een juridische splitsvondigheid van een kiesdistrict. Basically stelt de gepolariseerde Vlaam dat er volgende de wet Nederlands moet gesproken worden, en stelt de gepolariseerde Waling dat er een meerderheid Franstaligen zijn en dat drie burgemeesters hun brieven in het Frans mogen opstellen en verzenden. Komt er natuurlijk een Vlaams minister die de benoeming van de burgemeesters ongedaan maakt. Waarom nu? Omdat er achter de schermen onderhandeld wordt door meesterloodgieter Jean-Luc Dehaene – om die knoop te ontwarren. Dat gaat veel te goed volgens de – en nu komt het – in de Vlaamse peilingen tweedegrootste partij: de Nieuwe Vlaamse Alliantie. Niet alleen wil die democratische partij ideologisch gesproken er alles aan doen om België te vernietigen, maar zijn er ook van overtuigd dat ze op deze manier nog veel meer stemmen zullen scoren. Aande andere kant heb je pipo Maingain (niet Engels uitspreken!) die het citaat van de dag presteert.
Uiteraard zijn zij volstrekt gelijk in de beweegredenen van hun Vlaamse antibroeders: België vernietigen en zelf meer stemmen vergaren.
In de analyse van De Morgen lijkt het er alvast op dat andere partijen niet willen meegaan in de Waanzin Der Nitwits. Misschien dat polarisatie nog voor één iets goed is: schaamrood op het geweten van een bestuurlijke macht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Us versus Them

First, Immanuel Wallerstein on nationalism and xenophobia:

the american taxpayers are the jews of Obama's ovens“We may applaud the nationalism of the oppressed as something that is worthy and progressive. We may condemn oppressive nationalism by the strong as unworthy and retrogressive. There is however a third situation in which xenophobic nationalism rears its head. It is that of a state in which the population feels or fears that it is losing strength, is somehow in “decline.”

The sentiment of national decline is inevitably particularly exacerbated in times of great economic difficulty, such as the world finds itself in today. So it is no surprise that such xenophobia has begun to play an increasingly important role in the political life of states around the world.

We see it in the United States, where the so-called Tea Party wants to “take back the country” and “restore America and…her honor.” At the rally in Washington on Aug. 28, the organizer, Glenn Beck, said: “As I look at the problems in our country, quite honestly, I think the hot breath of destruction is breathing on our necks and to fix it politically is a figure that I don’t see anywhere.””

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QvdD: I haven’t left the Republican Party. It left me.

While I regret this development, I am not in mourning, for I no longer have any clear idea what, exactly, the modern conservative movement stands for. Eight years of “conservative” government has brought us a doubled national debt, ruinous expansion of entitlement programs, bridges to nowhere, poster boy Jack Abramoff and an ill-premised, ill-waged war conducted by politicians of breathtaking arrogance. As a sideshow, it brought us a truly obscene attempt at federal intervention in the Terry Schiavo case.

So, to paraphrase a real conservative, Ronald Reagan: I haven’t left the Republican Party. It left me.

Christopher Buckley kondigt zijn ontslag aan bij het conservatieve tijdschrift National Review na een tsunami aan hatemail over een column waarin hij zijn voorkeur voor Barack Obama verkondigde. Wat dit extra pikant maakt is dat Buckley de zoon is van William F. Buckley, de oprichter van de National Review en één van de grondleggers van de conservatieve revolutie in de Verenigde Staten.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CoalitieChecker: Polarisatie compleet

GC CoalitieChecker logo

Het zat er al een tijdje aan te komen, maar nu is het dan toch echt gebeurd: er zijn geen coalities meer mogelijk met minder dan vier partijen. Uit de gegevens van de laatste poll (politieke barometer) en onze CoalitieChecker blijkt dat het verlies van vier zetels voor Verdonk’s beweging ervoor zorgt dat de bij de vorige peiling nog mogelijke coalitie CDA-Verdonk-PvdA een onmogelijkheid is geworden, ondanks een kleine winst van het CDA.

Opvallend in de peiling is dat de SP, ondanks het vertrek van Marijnissen, stabiel blijft. Maar wat niet is kan nog komen, omdat maar liefst een kwart van de kiezers aangeeft dat de SP voor hen nu minder aantrekkelijk wordt.

Maar voor nu: wat is uw favoriete vierpartijencoalitie?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Polarisatie in de praktijk

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Arnoud de Jong van Verbal Jam. Dit stuk verscheen eerder op zijn eigen blog.

Fear Button

Er wordt wel eens gesteld dat wij in Nederland geen debatcultuur hebben. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk, waar in het onderwijs aan de kunst van het debatteren nadrukkelijk aandacht wordt besteed. En dat is te merken. Sommige discussies op de Nederlandse internetfora zijn van een dermate bedroevend niveau, dat ze een regelrechte verspilling zijn van de vrijheid van meningsuiting.

Zo bracht mijn vorige stuk over de verdraaide feiten in Fitna op diverse weblogs de gemoederen in beweging. Opvallend daarbij was dat de (vermoedelijke) Wilders-adepten bij gebrek aan solide argumenten al snel hun toevlucht namen tot de gebruikelijke dooddoeners en kleinerende bewoordingen, vooral natuurlijk aan mijn adres. In hun angst voor het islamitisch geweld scharen ze zich onvoorwaardelijke achter Wilders, als moslims achter hun profeet.

Ondertussen gaan ze geheel voorbij aan het werkelijke punt dat in het stuk van gisteren nu eigenlijk wordt gemaakt. In hun bangelijke agitatie merken ze het waarschijnlijk niet eens op. Het enige wat ik deed was de ene vertaling naast de andere leggen en concluderen dat er sprake was van selectief, onjuist en onvolledige gebruik van citaten uit de Koran door Wilders. En dus van misleiding. Daar moet ik, net als elke andere burger die de democratische rechtsstaat aan het hart ligt, alert en kritisch op zijn.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende