Kunst op Zondag | Parlementaire kunst

De NOS probeerde alvast een vuurtje te stoken onder de nieuwe kunstcommissie van de Tweede Kamer. Alexander Pechold wordt de voorzitter en de NOS hoopt dat Thierry Baudet zitting in de commissie krijgt en Pechtold het leven zuur gaat maken. De commisie moet nieuwe kunstwerken uitzoeken die na de renovatie van het Binnenhof de democratie mogen sieren. De NOS verwacht een culturele clash tussen de heren omdat Baudet een uitgesproken mening over kunst heeft en wel over hedendaagse kunst. Vooral de abstracte kunst vindt Baudet een “aanval op ons thuis”. Dat heeft hij inderdaad eens gezegd in een interview in het AD, waarin hij langs zijn neus weg architect Rem Koolhaas “de grootste misdadiger tegen de menselijkheid” noemde. Dat was, zo zei hij niet veel later in een gesprek met het NRC, “natuurlijk met een dikke knipoog, een hyperbool”. In dat gesprek beweert Baudet ook dat “figuratieve kunst toch veel mooier is dan wat we tegenwoordig maken”. Wat figuratieve kunst betreft zullen Pechtold en Baudet het uitstekend met elkaar kunnen vinden.

Door: Foto: risastla (cc)
Foto: strassenstriche.net (cc)

Een ongewenste campagne

OPINIE - De Turkse campagne voor Erdogan’s grondwetswijziging komt de Nederlandse campagnevoerders voor de Tweede Kamerverkiezingen slecht uit.

Premier Rutte vindt het ongewenst dat zijn Turkse collega Cavusoglu naar Nederland komt om campagne te voeren voor het referendum in Turkije over een nieuwe grondwet. In Nederland woont een kwart miljoen Turken met stemrecht. Bij de parlementsverkiezingen in november 2015 bracht minder dan de helft een stem uit, maar de overgrote meerderheid van de stemmen ging wel naar de AK-partij van Erdogan. De Turkse president wil geen enkel risico lopen. Volgens een peiling van onderzoeksinstituut Gezici wijst 58 procent van de Turken de invoering van het presidentieel systeem af.

Cavusoglu is niet van plan zijn bezoek aan Nederland af te zeggen. ‘Wij gaan waarheen wij willen en praten met onze staatsburgers.’ Fijntjes voegde hij daaraan toe: ‘Waar is de democratie of de vrijheid van meningsuiting waarover jullie zeggen ons iets te willen leren? Hoe zit het met de vrijheid van vergadering?’ Vice-premier en PvdA lijsttrekker Lodewijk Asscher reageerde daarop verontwaardigd: ‘Zijn staatsburgers wonen in Turkije, en daar kan de vrijheid van meningsuiting een stuk beter.’ Hij vindt het verkeerd om Turkse Nederlanders steeds ‘aan hun haren terug te slepen’ en noemde de uitspraken van de Turkse minister een gotspe. D66-lijsttrekker Pechtold zei zich voor 100 procent bij de woorden van Asscher aan te sluiten.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Pechtold blokkeerde Paars

[qvdd]

Ik vond: dat is niet handig, want daarmee limiteer je de opties. Dan behoort paars niet meer tot de mogelijkheden.

Deze quote van Rutte in een nieuw verschenen boek over de formatie wordt in de media gepresenteerd als zou Pechtold hiermee Paars hebben geblokkeerd. Een overtrokken conclusie?

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Politiek Kwartier | Antilliaanse diplomatie

COLUMN - Waarin Klokwerk stelt dat diplomatie toch iets anders is dan om de waarheid heen blijven draaien.

Kijk die Rutte eens genereus zijn! Als de Antilliaanse eilanden ons Koninkrijk willen verlaten, dan mogen ze dat van ‘m.

Alexander Pechtold echter stond direct op zijn achterste poten. Hoe haalt de premier het in zijn hoofd! Rutte zou populistisch en weinig diplomatiek zijn. En ook in de media is de associatie van Rutte’s uitspraken met eerdere uitspraken van Brinkman snel gelegd.

Maar dat lijkt mij onterecht. Rutte drukte zich niet uit in beledigende termen. Geen flauwe suggestie de eilanden op marktplaats te zetten, geen bewering dat het niets dan corrupte boevennesten zouden zijn. Een wereld van verschil. Daarbij zei Rutte niet dat hij zélf de eilanden liever kwijt dan rijk is – hij benadrukt enkel de eigen keuze.

‘Stel dat hij dit over Limburg had gezegd,’ foeterde Pechtold, ‘dan was het huis te klein geweest.’

Geen juiste vergelijking. Want de uitspraak van Rutte komt niet uit de Nederlandse lucht vallen. De suggestie van een Antilliaanse exit is bepaald niet aan Nederlandse populisten voorbehouden. Juist Antilliaanse politici dreigen hier regelmatig mee. En waarom zou een Nederlandse premier daar dan niet op in mogen gaan?

Foto: copyright ok. Gecheckt 27-03-2022

Ik stem toch D66

Normaal gesproken stem ik D66. Ten eerste spreekt de houding mij aan. D66 is open minded, eerlijk en optimistisch. D66 houdt het hoofd koel, maar heeft – in tegenstelling tot de VVD –een warm hart. D66 is vooral ook een ideeënpartij en geen belangenpartij en dat maakt D66, denk ik, inhoudelijk sterker dan andere partijen – reden twee. D66 doet de meest redelijke en vooruitziende voorstellen wat betreft onderwijs, milieu, woningmarkt, arbeidsmarkt en pensioenen. En ten derde zijn D66-ers effectieve politici. Zij krijgen relatief veel gedaan. Boris Dittrich was bijvoorbeeld het enige Kamerlid sinds 1838 dat vier initiatiefwetten door de Kamers heeft geloodst. Mijn grote bezwaar is wel dat D66 te ver op drift is geraakt wat betreft Europa.

“Europa. Ja!”, was de slogan van D66 bij de Europese verkiezingen van 2009. Het was relatief makkelijk om daarmee stemmen binnen te halen. Een groep kosmopolitische, kennisintensieve kiezers, die zich afzette tegen het opgekomen anti-Europa sentiment, lag voor D66 gewoon voor het oprapen. Een simpel “Ja” was genoeg, helaas.

D66-ers lopen wat betreft de Europese integratie te ver voor de troepen uit. Zij snappen niet dat anderen niet snappen wat zij snappen. Voor een D66-er is de Europese Raad en de Raad van Europa, de ECB en ECR, de CAP en CEPS, gesneden koek. Voor een D66-er is de logica van een stap vooruit, naar een echte (gekozen) Europese regering, en een echt Europees parlement (met Europese kieslijsten), zo klaar als een klontje. Sowieso snapt een D66-er niet dat mensen niet de geestelijke ruimte hebben om verschillende identiteiten te hebben. De Venloose, Limburgse, Nederlandse en Europese identiteit bestaan toch gewoon naast elkaar?

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Coalitie voor verkiezingen

[qvdd]

“Ik zou graag een coalitie sluiten, en wat mij betreft is dat vóór de verkiezingen, van partijen die niet dat doemdenken van bezuinigen voorop willen stellen, maar die iets willen veranderen aan de arbeids- en woningmarkt, het onderwijs, klimaat- en energiebeleid. Op die fronten moeten we iets hervormen om te behouden.”

Alexander Pechtold wil graag met een coalitie de verkiezingen in. In de jaren zeventig leidde een dergelijke progressieve samenwerking tot het Kabinet Den Uyl.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Angst domineert het discours

De Tweede Kamer (Foto: Kaj Leers)

In heel Nederland kwamen enkele tienduizenden mensen bijeen om te schreeuwen tegen de bezuinigingen op cultuur (in feite: de uitgaven op die van 2010 zetten voor de komende jaren) en de verhoging van de BTW op kaartjes voor de podiumkunsten. Linkse partijen zijn content: ze denken een belangrijk onderwerp te pakken te hebben, een stok waar ze Rutte’s kabinet mee kunnen slaan. Dat zou nog wel eens tegen kunnen vallen. Kan de linkse oppositie niet iets beters verzinnen, iets dat dichter bij de mensen staat?

Erst kommt das Fressen / Dann die Moral. Een Brechtiaanse zin gebruikt in een heel andere context, maar wel zo toepasselijk in een discussie over de financiering van podiumkunsten. Ook de inhoud liegt er niet om, want in een tijd van somberheid, overheidstekorten en bezuinigingen denken ook kiezers aan de linkerzijde eerst aan hun portemonnee, en dan aan de moraal.

Kunst kan je niet eten. Dat is natuurlijk die Moral.

Hypotheekrenteaftrek in stand houden. De WW niet aanpassen. De spaarpotten niet benadelen. Voor ondernemers de vennootschapsbelasting verlagen. Met dit soort voorstellen houd je geld over om van te eten.

In een tijd waarin die overgrote meerderheid van de Nederlanders best zonder een theater- of dansvoorstelling kan, nooit een museum van binnen ziet maar wel het idee heeft veel belasting te betalen voor een overheid die in de beeldvorming vaak steken laat vallen,  klinkt een sobere boodschap helemaal zo gek nog niet. In een tijd waarin mensen, voornamelijk de babyboomers, liever zien dat alle sectoren wat inleveren opdat hun pensioen veilig wordt gesteld, vinden velen het niet zo erg om te weten dat balletdansers iets minder vaak hun maillot aantrekken. Liever zij dan wij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar de oppositie vergat door te bijten

Het spoeddebat van gisteren leverde een hoop vuurwerk op, maar de coalitie had een hele dag besteed aan het vakkundig schoonvegen van hun straatje, dus ging er niemand onderuit. Maar terugkijkend op het geheel knagen er toch twee dingen. Dingen waar de premier zich niet eens uit hoefde te draaien omdat niemand hem erop wees.

Allereerst was er de kanttekening van van Walsum. Dit vormt de kern van de verdediging van de premier dat het volkenrechtelijk allemaal misschien wat [i]shaky[/i] was, maar dat er ook nog politieke factoren kunnen meespelen. Inmiddels heeft hij er de frase ‘met de kennis van toen’ aan toegevoegd, maar het verandert niks aan het gegeven dat zonder die kanttekening hij geen poot had om op te staan. Maar wat staat er nu op die ene zalmroze bladzijde (.pdf, pag.270)?

Allereerst het punt waar de premier ons zo graag aan herinnert: er spelen ook nog andere factoren dan volkenrecht:

“Volgens hem [van Walsum] dient een verantwoordelijke regering zich niet alleen door de regels van het volkenrecht maar ook door de eisen van de internationale politiek te laten leiden. Als de twee met elkaar in botsing komen ontstaat een dilemma, maar geen regering zal accepteren dat haar vitale politieke doelstellingen onder alle omstandigheden voor het volkenrecht zullen moeten wijken.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

D66 is de beste oppositiepartij – laat dat zo blijven!

D66 logo

In een recente peiling bleek dat, als er op dat moment verkiezingen zouden worden gehouden, D66 op 22 zetels uit zou komen. De kiezer wil D66 belonen voor de uitstekende manier waarop fractievoorzitter Pechtold oppositie voert. Kiezers met een geheugen (en dat zijn er niet veel) zullen door deze ontwikkeling verontrust zijn. Want wat zal het gevolg zijn als een groot deel van de Nederlandse bevolking het oppositie voeren van D66 beloont? Dan zal het met het oppositie voeren van D66 heel erg snel afgelopen zijn. Want dan komt D66 namelijk in de regering. Hoe dat was zijn de meeste mensen, met hun goedkope ontevredenheid met het huidige kabinet, blijkbaar al lang weer vergeten.

Aan het begin van de Paarse kabinetsperiode stond er een cartoon in het dagblad Trouw, waarin een woordvoerder zei: “Wij smeken u, ruil ons toch in. Het moet nu toch duidelijk zijn – het CDA kan geen oppositie voeren, en D66 kan niet regeren.”

In de twaalf jaar die volgden heeft de partij het beeld niet kunnen veranderen. In de jaren tachtig en de vroege jaren negentig was D66 met afstand de beste oppositie-partij. De regeerperiodes die volgden waren dramatisch. In Paars I was er het stuntelen van Winnie Sorgdrager, en het cynisme waarmee Hans Wijers op Economische Zaken de oude milieu-idealen van de partij op sterk water zette. In Paars II was er de farce rondom het correctief referendum, toen D66 de regering liet vallen, om, met een snelle blik op de opinie-peilingen, snel terug te krabbelen – hetgeen onder Balkenende II nog eens dunnetjes werd overgedaan, dit keer in verband met het gekozen burgemeesterschap. De lachwekkende vernederingen die de partij zich liet welgevallen om maar aan de macht te kunnen blijven waren stuitend.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beste politicus aller-Balkenende-tijden

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, die de beste politicus van het Balkenende-tijdperk wist te vinden.

Nou, in grote eenstemmigheid mag Alexander Pechtold zich politicus van het jaar noemen. Zowel het publiekspanel van EenVandaag, als de parlementaire pers waren het roerend eens. Enige dwarsligger was de Tweede Kamer, die om een of andere onduidelijke reden Mark Rutte alle lof toezwaaide.

Balkenende heeft nog krap anderhalf jaar te gaan en daarom leek het me wel aardig eens te kijken wie de beste en slechtste politicus van het Balkenende-tijdperk is. Om dat te bepalen heb ik een uiterst simpele methode gebruikt. Alle uitslagen van EenVandaag, Tweede Kamer en de parlementaire pers verzameld, voor zover dat te vinden was. Alleen het jaar 2002, de aftrap van het Balkenende epoche, ontbrak. Maar van 2003 tot nu was het wel te vinden (Bronnen: EenVandaag, NOS, Wikipedia).

De drie beste en de drie slechtste op een rij gezet. Vervolgens elke nummer één 3 punten toegekend, de nummers twee uiteraard 2 punten en de nummers drie kregen 1 punt. De parlementaire pers is in 2005 gestopt met het benoemen van een slechtste politicus. Geeft niet, want dat zou de uitslag vooral in positieve zin beïnvloeden. Tja, en toen maar alles opgeteld. Tot slot de punten die politici verdienden met de waardering ‘slechtste’ afgetrokken van hun ‘beste’ score.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende