Zomerquote | The Philosophical Baby

"Children are unconsciously the most rational beings on earth, brilliantly drawing accurate conclusions from data, performing complex statistical analyses, and doing clever experiments." (Alison Gopnik, filosoof en ontwikkelingspsycholoog) Dit zegt Alison Gopnik in haar nieuwe boek The Philosophical Baby – What Children's Minds Tell Us about Truth, Love, and the Meaning of Life. Mevrouw komt duidelijk niet uit het land van ‘doe maar gewoon’. Ook is het niet zo dat ze alleen maar een omgevallen boekenkast is. Haar bio vermeldt dat ze naast haar academische werk ook nog drie zoons heeft gebaard.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

1 op 101 kinderen onder voogdij Staat

Het was een van de vele statistische berichten van het CBS met als kop “Meer kinderen onder toezicht“. Dat komt dan ook netjes zo in de kranten, want veel meer valt er niet over te vermelden toch? Maar een stijging van 40% is wel heel opvallend. Echter, het getal van 29.000 is redelijk abstract.
Maar toen ik aan het rekenen sloeg, kwam ik tot de conclusie dat het totale aantal kinderen dat onder toezicht staat (onder de 18) in verhouding tot de omvang van die groep op 1 staat tot 101 uitkwam. Ten opzichte van 1 op 141 in 1998.
Dat is dan toch wel even schrikken.
Is dat wel de juiste weg?

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Burgemeester zegt hoe u moet opvoeden

Als je denkt dat je alle bemoeizuchtige en bemoeizorgige voorstellen van de regering al gehad hebt, komt er toch nog eentje voorbij:
Burgemeesters krijgen in het voorstel via de Raad voor de Kinderbescherming toegang tot de kinderrechter. Het gaat dan om situaties waarin opvoedingsondersteuning voor de ontwikkeling van het kind noodzakelijk is, maar waarin deze niet vrijwillig wordt aanvaard. Het kabinet stelt daarbij dat overlastproblematiek gezien kan worden als (een aspect van) een voor de ontwikkeling van een kind bedreigende situatie.

Vrij vertaald. Als de burgemeester denkt dat een kind later hangjongere wordt, mag hij zeggen dat er ingegrepen moet worden.
Dus denk goed na voordat u een woonplaats kiest. Een beetje streng christelijke burgervader en half het dorp kan aan de heropvoeding. Het is te zot voor woorden. What’s next? Politieagent die mag meebeslissen of een kind uit huis geplaatst wordt omdat hij denkt dat over 10 jaar een diefstalletje niet onwaarschijnlijk is?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ouders moeten kinderen opvoeden

Air school kids (Foto: Flickr/dhammza)

Je zou denken, een inkoppertje: ouders moeten kinderen opvoeden. Maar nee hoor: Acht van de tien schoolbesturen vinden namelijk dat zij als scholen ook opvoeding als taak hebben. Nu is dit geen nieuw debat, aangezien docenten vorig jaar ook al vonden dat ouders tekortschoten in de opvoeding. Sterker nog, zelfs ouders willen al een hele tijd dat de school de opvoedtaak op zich neemt.

Ze zijn natuurlijk niet de enige instantie die zich met de opvoeding van kinderen bezighouden. Voordat een kind de leeftijd bereikt om naar de basisschool te gaan is er al een batterij aan deskundigen overheen gegaan: peuterspeelzaal of kinderopvang, consultatiebureaus (binnenkort vanuit de nieuwe Centra voor Jeugd en Gezin), of als het in de ontwikkeling van het kind ‘fout’ gaat ook nog alles van opvoedondersteuning tot gezinscoaching en maatschappelijk werk tot jeugdzorg. Je hebt er als ouder een dagtaak aan om dat allemaal bij te houden. Maar werkt het ook?

Het gaat goed
Saai, maar waar: met de meeste jongeren in Nederland gaat het goed, dus met hun opvoeding zit het dan ook wel snor zou je denken. Het Sociaal Cultureel Planbureau meldde over de jeugd in Nederland een aantal jaren geleden hoopvolle cijfers. Hun onderzoek toonde aan dat de meeste jeugdigen positief zijn over hun leven en weinig emotionele problemen hebben:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Koekoekskinderen en alimentatie

KoekoeksklokAls ik dan toch nieuwe woorden aan het leren ben, kan er vandaag “koekoekskinderen” ook nog wel bij. In Nederland staat het nog niet in de van Dale, maar het begrip spreekt wel voor zich. Volgens mij komt het van het Duitse “Kuckuckskindern”. Het gaat om kinderen geboren in een relatie (ouderwetsch man – vrouw) waarvan de man denkt dat hij de biologische vader is maar dat later niet zo blijkt te zijn. Schattingen van tussen de 1 op 10 en 1 op 25 doen de ronde, maar het meest concrete onderzoek in Europa geeft aan dat het om 3,7% van de kinderen gaat. En dat is nog steeds best veel.
Nu is dit natuurlijk een stevige schok voor het kind wanneer hij/zij er na lange tijd achter komt dat de man die altijd voor vader aangezien is dat helemaal niet blijkt te zijn.
Maar voor de “vader” is dit net zo goed een stevige klap.
En als je dan in de situatie zit dat je al jaren gescheiden bent en stevig wat alimentatie betaalt voor een kind dat niet van jou blijkt te zijn, kan ik me voorstellen dat je daar iets aan wilt doen.
Volgens mij is het in NL in ieder geval voldoende reden om de alimentatie te laten stoppen. Maar in Duitsland is de rechter recent nog wat verder gegaan. De vrouw moet alles aan de man terug betalen.
Terecht of niet?

Quote du Jour – tevergeefs

“We waren de tijd uit het oog verloren […] Toen we de kinderen wilden roepen, bleken er twee vermist. Ik heb overal gezocht, gezocht, gezocht,…Tevergeefs”

Alweer een krijs door de nacht van een moederdier wat haar jong(en) niet terugvindt. Het is onvoorstelbaar wat er dan door je heen moet gaan, maar iemand die zijn peuter 2 minuten onverwacht uit het oog verloren is, die kent een druppel van een zee.
De vermoedelijke dader, Ait Out, lijkt nog het meest qua uiterlijk op de kinderkiller die wij in ons repetielenbrein visualiseren, maar dit proces heeft een naargeestig kantje. In Luik, de ‘vurige stede’, de armoe en de zang, het bier verschraald of vers, zijn de twee kinderen van 7 en 10 om 2 uur ’s nachts geroofd, verkracht en omgebracht.
Gaat u mee aan het volksgerecht en is het van “hoe erg het ook is voor de moeder maar ze is wel medeverantwoordelijk”, of weet u gewoon dat zulke dingen gebeuren, en heerst de wet van het (afgrijselijke) ongeluk.

Quote du Jour – Opgevoed

Uiteraard zouden we kunnen veinzen dat de binnenlandse politiek in Myanmar of het energiebeleid van de Europese Commissie ons op dit moment het meeste bezighoudt. Maar dat zou een doorzichtige leugen zijn, aangezien er een kans van 1 op 2 is dat u en ik de uitzending van Peter R. de Vries heeft bekeken. Er keken gisteravond immers 7 miljoen mensen naar de opgeblowde bekentenissen Joran v/d Sloot. Enwel daarom pakken we deze ochtend direct het draadje met Aruba weer op. We doen dit met behulp van een opgebakken quote van enkele weken terug, in een poging om vooral onze collectieve verbijstering te kanaliseren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige