Wat politieke inhoud inhoudt

Rutte I zit er alweer een jaar, maar ondanks de macht die de oppositie in deze gedoogconstructie heeft, lijken de Grieken meer spanning op de coalitie te kunnen zetten dan de linkse wijsvingertjes. Die macht heeft de oppositie, gelijk met het hoofdpijndossier van de Euro, van diezelfde Grieken gekregen. Het Nee van Wilders tegen elke belastingcent die aan De Luie Griek wordt verkwanseld, geeft de oppositie een sleutelrol. Rutte heeft haar voor elke Europese actie nodig, maar ze lijkt niet te weten wat ze met die macht moet en dat is zonde.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Open Draad | Prinsjesdag

Nu is Prinsjesdag van nature een dag van over en weer schieten. Het kabinet bezuinigt, de oppositie schiet terug. Maar vandaag is toch wel bijzonder. Onder de gebruikelijke onenigheid schuilt een onuitgesproken ideologische tegenstelling en een ingewikkelde politieke realiteit.

De ideologische tegenstelling wordt nauwelijks verwoord door de grote oppositiepartijen. De vraag óf er überhaupt zoveel bezuinigd moet worden, wordt door weinigen gesteld. Misschien zit ik een beetje teveel in mijn eigen ‘filter bubble’, maar in mijn kringen staat helemaal niet vast dat er zoveel bezuinigd moet worden. Je kan namelijk ook prima betogen dat juist in tijden van nakende recessie je een stimuleringsbeleid moet voeren.

Daarnaast zitten we in een ingewikkelde politieke realiteit, mogelijk gemaakt door die onuitgesprokenheid. Het kabinet wordt gegijzeld door een partij die de prioriteiten niet op een rij heeft. En het kabinet wordt gesteund door partijen die de wezenlijke filosofie van dit kabinet – nog steeds neoliberaal – eigenlijk niet zou mogen delen.

Komt u er nog uit?

Daarom deze open draad op Prinsjesdag met een drietal vragen, met de commentaren, analyses, opinies en feiten op de achtergrond:

1) Welke bezuinigingen missen we?

2) Welke bezuinigingen moeten weer verdwijnen?

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dualisme in het eurocrisisdebat

GB constateert in deze gastbijdrage dat de PVV op zich niet zoveel aangewreven kon worden, gisteren in het eurocrisisdebat.

Het debat over de Eurocrisis was ook informatief voor de nieuwe staatkundige verhoudingen tussen kabinet en Tweede Kamer. In de vertrouwde verhoudingen was ook wel ruimte voor de oppositie om een minister-president die een fout zelf toegeeft de oren te wassen. Maar als fractievoorzitters van grote coalitiepartijen beginnen over ‘lessen’ en ‘naar de toekomst kijken’, dan was normaliter het speelkwartier voor de oppositie over en werden verdere debatverzoeken uit de agenda gereden. Dat was nu niet het geval. Omdat Rutte voor het hele Europa-dossier aan de ketting ligt bij Cohen, Pechtold en iemand van GroenLinks, moest hij nog een keer opdraven om een echte politieke kras te ontvangen. Want dat is wat er gebeurt als de financieel woordvoerder eerst gedetailleerde vragen op De Jager afvuurt en dan de fractievoorzitter bij de minister-president gaat klagen dat niemand iets van het antwoord begrijpt.

Voor het dualisme lijkt het mij winst als niet de coalitie maar de oppositie besluit wanneer de minister-president voldoende strafrondjes heeft gelopen.

En er gebeurde nog iets opmerkelijks. De PVV werd te grazen genomen omdat ze dit kabinet niet om zeep helpen terwijl het miljarden aan Griekenland leent die volgens de PVV niet meer terug komen. In de plenaire vergadering zette Pechtold de PVV-woordvoerder behoorlijk klem op dit punt en in de commissie had Plasterk het zelfs over ‘politiek bederf’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Macht: dé smeerolie van dit kabinet

De tandem Mark-Maxine, met Geertje sturend en krijsend in het babyzitje, loopt gesmeerd dankzij de wonderolie die macht heet. Als machtsbehoud een doel op zich is, dan zijn idealen, feiten en overtuigingen slechts hinderlijke morele ballast. Minder agenten, minder groene energie en minder geld voor universiteiten. Daarmee maakt Mark Rutte Nederland veiliger, schoner en slimmer. De oppositie roept lauwtjes dat ze het niet geloven. Mark is niet vatbaar voor hun argumenten. Argumenten zijn voor de rasdebater weerloze vliegjes. Daar ga je niet serieus mee in debat, die schiet je met een nonchalante beweging naar het hiernamaals. Zelfs al komen die argumenten van protesterende professoren of verontruste partijgenoten.

In de Volkskrant werd de regeringsfilosofie mooi verwoord door minister Melanie Henriëtte Schultz van Haegen-Maas Geesteranus. Zij had wel even getwijfeld aan deelname aan regeren met de PVV. Vond zij Wilders z’n stigmatiseringen vervelend voor alle hardwerkende moslims? Botste de visie van Wilders met haar eigen liberale gedachtegoed? Neen. “Ik dacht wel even aan mijn reputatie, met dit kabinet” Tja. Zo’n uitspraak zegt waarschijnlijk meer dan Melanie bedoelde. Macht is een prima smeermiddel, maar kan ook verlammend werken. Dat zien we aan het duivelse dilemma van de linkse oppositie: samenwerken of de eigen partij positioneren? Progressieve samenwerking is een nobel doel, maar daarmee wordt het eigen Unique Selling Point onzichtbaar. Elkaar zwartmaken dan? Dat kan virtuele zetelwinst opleveren, maar daarmee breng je het kabinet niet ten val. Lastig.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De meesterzet van Rutte

Hoewel ongetwijfeld ingegeven door rattus catholicus Verhagen deed Rutte vandaag een meesterzet. Met de aangekondigde politionele acties trainingsmissie zaait hij uiterste verdeeldheid in de oppositie. Het Kabinet gebruikt een D66/Groenlinks-motie van voor Cablegate om weer iets te gaan doen in Afghanistan zodat Nederland “internationaal op groot respect kan bogen” om de Minister van Buitenlandse Zaken maar te citeren.

Met een Europees sausje wordt er een artikel 100 brief naar de Kamer gestuurd. PvdA, SP en PVV laten meteen weten mordicus tegen te zijn en GroenLinks en D66 laten tezamen weten vooral te willen letten op het proces, daarnaast willen ze een hoorzitting vooraleer er een standpunt komt. Ondertussen heeft heel de wereld dankzij WikiLeaks kunnen lezen dat Van Rompuy stelt dat niemand meer in Afghanistan gelooft. Enkel en alleen om Amerika te paaien wil het Kabinet Henk en Ingrid gaan naaien zou zomaar een slogan kunnen zijn waarmee de PVV de Statenverkiezingen Senaatsverkiezingen wil gaan winnen. Ironisch genoeg kost de trainingsmissie ongeveer evenveel als de BTW-verhoging op concert- en theaterkaartjes jaarlijks moet gaan opbrengen.

Daarmee heeft het Kabinet Rutte-Verhagen de inzet voor de verkiezingscampagne knap gekaapt. Over de aangekondigde bezuingingen zal het niet meer gaan. Om over echte provinciale items nog maar te zwijgen. De inzet van #PS2011 wordt het wel of niet opleiden van mogelijke overlopers naar de Taliban. Of van mensen die snel geneigd zijn hun AK-47 op de Afghaanse variant van marktpaats.nl aan te bieden. Terwijl WikiLeaks aantoont dat de oorlog tegen het terrorisme een grote leugenmachine is weet Bruin I het zo te manouvreren dat de ontevreden rechtsmens gewoon achter het PVV-geluid kan blijven aanlopen terwijl van de progressieve oppositie (en ook de ChristenUnie en silent partner de SGP) verwacht wordt dat ze uiteindelijk wel voor zullen stemmen. Zonder die verwachting had het Kabinet namelijk nooit een dergelijk voorstel gedaan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ik heb het niet van Joris Luyendijk, maar…

Uitsnede van de cover van 'Je hebt het niet van mij, maar…' van Joris Luyendijk

Met veel interesse heb ik het boekje van Joris Luyendijk gelezen ‘Je hebt het niet van mij, maar…‘. Luyendijk, journalist en antropoloog bracht een maand door aan het Binnenhof en probeerde de relaties tussen journalisten, politici, voorlichters en lobbyisten bloot te leggen. Luyendijk legt interessante patronen bloot.

In de ogen van Luyendijk is er een rare dynamiek aan de hand. We reduceren politiek tot wat er op het Binnenhof gebeurt en dat dan weer tot conflicten tussen politici. Maar daar ligt volgens Luyendijk eigenlijk niet de echte macht: de slecht ondersteunde Nederlandse politici laten hun oren met name hangen naar lobbyisten. Veel mensen wisselen ook tussen deze rollen: oud-politici worden lobbyisten, woordvoerders worden journalist en journalisten worden politici. Volgens Luyendijk is dit allemaal niet transparant en krijgen burgers hier maar moeilijk zicht op.

Luyendijk legt mooi de opmerkelijke elementen van de Haagse politiek weer. Laat ik een voorbeeld noemen: kamerleden hebben maar weinig ondersteuning. De medewerkers zijn vaak net-afgestudeerde academici. Luyendijk vergelijkt hen met co-assistenten die lange dagen en weken draaien in de hoop om een positie als ‘specialist’ (kamerlid) te krijgen. Sommige Amerikaanse senatoren hebben een staf van wel meer dan vijftig mensen. Een Nederlandse kamerlid heeft ongeveer één medewerker. Veel van de problemen in Den Haag zijn in mijn ogen op een manier op te lossen: betere ondersteuning. Meer medewerkers zodat Kamerleden zichzelf beter kunnen informeren, wat betekent dat ze minder afhankelijk zijn van lobbyisten; dat Kamerleden minder afhankelijk zijn van fractiespecialisten en dus zelfstandiger op kunnen treden; dat kamerleden beter contact kunnen houden met ‘de mensen in het land’ en dus niet alleen via de krant zich hoeven te informeren over wat er in de samenleving gebeurt; en dat de Tweede Kamer een beter tegenwicht kan geven tegen de ambtenaren op ministeries.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Een ‘nucleair scenario’

SaillantLOGODe Eerste Kamer moet de begroting van Rutte afschieten. Dit kabinet gaat Nederland niets goeds brengen, des te eerder het struikelt des te beter.

Onze nieuwe premier Rutte zei bij het aantreden van zijn gedoogkabinet dat er voor de oppositie genoeg speelruimte zou zijn om punten binnen te halen. In de praktijk blijkt zijn ‘uitgestoken hand’ echter een dikke middelvinger te zijn. Bovendien steunt de PVV het kabinet vrijwel onvoorwaardelijk, dus heeft de oppositie sowieso het nakijken. Deze week bleek dit nog maar weer eens. De Eerste Kamer nam een motie aan tegen de BTW-verhoging op de podiumkunsten en Rutte laat doodleuk weten er niets mee te doen. Sterker nog hij waarschuwt voor een “nucleair scenario“. Dat klinkt als een dreigement en dat is het ook. Daarnaast is het ook een neologisme. Nederland heeft immers helemaal geen kernwapens, maar dit terzijde.

Rutte-1 maakt duidelijk waar dit kabinet voor staat. Als een regerings de gedoogpartner voorstelt om Iran te bombarderen dan stelt Rosenthal dat dit “niet aan de orde” is. Als de oppositie een begroting zou kunnen gaan torpederen omdat het kabinet een volslagen logische motie niet uitvoert dan is er sprake van een “nucleair scenario”. Het maakt eens te meer duidelijk dat dit kabinet elk gevoel voor proportie ontbeert. Ik zei het eerder en ik zeg het nog maar een keer: Rutte verdient geen steun van de oppositie voor zijn kabinet. Rutte noemt de PVV zaterdag in de Volkskrant een “normale, volwassen partij”. Dan kan hij wat mij betreft ook normaal en volwassen met de PVV regeren. Het gedoogkabinet gedraagt zich als een volslagen ‘normaal kabinet’, onderhandelingsruimte is er niet. De oppositie moet zich daarom niet verder laten piepelen en de begroting waarvan de zo vurig gewenste rechtse bezuinigingen toch een wassen neus zijn in de Eerste Kamer wegstemmen. Wie de baal kaatst kan hem nou eenmaal terug verwachten. Politiek is niet voor zachtaardigen, dan maar een “nucleair scenario”…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Democratie zonder een gezamenlijke moraal

Brug tussen links en rechts? (Foto: Flickr/ecstaticist)

Onze samenleving wordt steeds diverser. Er ontstaan steeds grotere meningsverschillen over welke kant de samenleving op moet. Dat uit zich misschien het best door de recente vorming van een kabinet waarbij ‘rechts zijn vingers af zou likken’ en dat op allerlei ‘linkse hobby’s’ bezuinigt. Is het een probleem als er niet een gemeenschappelijke moraal is? Dat is de vraag die centraal stond bij de tweede debatavond van het wetenschappelijk bureau van GroenLinks en de GroenLinks Academie. De avond stelde het consensus-gerichte denken van Klaas van Egmond tegenover de opvattingen van Dick Pels, die het belang van politieke tegenstellingen daartegenover stelde.

Klaas van Egmond is professor milieukunde aan de Universiteit Utrecht. Daarvoor was hij als directeur van het Milieu- en Natuurplanbureau betrokken bij het onderzoek naar en het beleid over milieu en klimaat. Zijn centrale stelling is dat we als samenleving een gedeelde doelstelling moeten hebben: “Dat betekent dat je een visie moet hebben over het goede leven. Zeker nu we de grenzen aan de groei bereikt hebben, moeten we kiezen: voor welke kwaliteit van leven bieden we ruimte?” Van Egmond onderscheidt, twee grote tegenstellingen in waardenorientaties van mensen. Hij ziet een tegenstelling tussen materiele en immateriele waarden, en tussen zelf- en gemeenschaps-gerichte waarden. In alle vier de richtingen kan een samenleving doorslaan. In reactie op het ontaarden van het communisme, dat te sterk op de groep gericht was, slaat de huidige samenleving door in het egoisme. In ons huidige economische stelsel ‘graait’ volgens Van Egmond ‘de invisible hand er op los’. Dat is de reden van de financieel-economische crisis: “Er is niets mis met voor je zelf opkomen, maar in overdrijving is het rampzalig.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Broodje progressief

,,Een samengaan van GroenLinks en D66 lag lang voor de hand. Maar D66 kruipt naar het midden. GroenLinks praat met de PvdA. De SP houdt zich voorlopig afzijdig,” aldus NRC Handelsblad deze zaterdag. Desondanks proberen PvdA en GroenLinks tot substantiële samenwerking te komen om op te trekken tegen het huidige minderheidskabinet en gedoger PVV. Die samenwerking moet vorm krijgen in het zogenoemde Broodje Progressief-beraad, waar ook D66 en SP voor zijn uitgenodigd. Die houden de boot dus af.

Leuke weekenddiscussie: Is zo’n samenwerking nodig? En zo ja, hoe ver moet die samenwerking gaan?

Update: SP wil ook meer samenwerking

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stemgedrag bij regeringsverklaring: kloof oppositie-coalitie

Het stemgedrag van partijen betreffende de moties die zijn ingediend bij het debat over de regeringverklaring laten een duidelijke kloof tussen oppositie en coalitie zien. Aan de kant van de oppositie staan SP, GroenLinks, D66, PvdA en (iets verder weg) de ChristenUnie. Het ‘regeringskamp’ wordt naast VVD en CDA bevolkt door PVV en SGP. Hoewel er enkele verschillen zijn tussen de regeringspartijen en hun gedoogpartner PVV stemmen zij toch in 74% van de niet-unanieme stemmingen gelijk. De overeenkomst tussen oud-coalitiegenoten CDA en PvdA is 47%.

Op basis van het stemgedrag van partijen kun je een schatting maken van hun ‘ideaalposities’: de onderliggende verschillen van inzicht die ten grondslag liggen aan het stemgedrag. Het eendimensionale model hieronder afgebeeld is behoorlijk accuraat: met behulp van deze partijposities (en bijbehorende posities van elke motie) kun je 88,8% van de stemkeuzes correct voorspellen.

Stemgedrag rond de regeringsverklaring (1-dimensionaal, lijnen geven 95% credibility interval aan)

Aan de linkerkant van het spectrum staan achtereenvolgens PvdD, GroenLinks, PvdA, D66, SP en ChristenUnie. De laatste partij staat al iets verder naar het centrum. Aan de rechterzijde van het spectrum staan SGP, VVD, CDA en PVV. Dit stemgedrag lijkt sterk op dat in het vorige parlement, met een belangrijk verschil: PvdA en CDA staan nu duidelijk verder uit elkaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende