Wie denkt Beatrix wel niet wie ze is?

Oké, het staatshoofd, natuurlijk. Maar wel een niet gekozen staatshoofd, dus eentje zonder enig mandaat. Als ze dus de Tweede Kamerleden als schooljongetjes en -meisjes in een bus laat aanrukken om hen toe te spreken dient ze zich totaal te onthouden van welk commentaar dan ook. Een kaakje en een kopje koffie, prima. "Hoe gaat het met de kinderen?" Ook goed. Maar "ik maak me zorgen over de hypes en de vele spoeddebatten, waardoor de Tweede Kamer zich te veel laat meeslepen", dat mag dus niet. Hoe eens ik het ook met haar constatering ben, het Nederlandse parlement is slechts verantwoording schuldig aan zichzelf en het Nederlandse volk. Die heeft het gekozen en niet de Koningin. Zij heeft als ongekozen monarch een zuiver ceremoniële functie. De Tweede Kamer naar een paleis verschepen kan als ontzettend intimiderend gezien worden, zeker als wat binnenskamers gezegd wordt geheim moet blijven. En als een kamerlid, in dit geval Boekestijn, wel wat over het besprokene loslaat, dan moet hij opstappen. Sinds wanneer heeft onze koningin dit (al dan niet indirecte) recht? Rutte verdedigt het opstappen van Boekestijn door te zeggen dat het uit de school klappen "ongepast" en een "doodzonde" was, omdat de vorstin zich niet kan verweren. Oh ja, en onze democratie dan? Kan die zich verweren tegen een monarch die de complete volksvertegenwoordiging ontbiedt om hen te vertellen wat ze vindt van het reilen en zeilen in dit land en zo invloed probeert uit te oefenen? Je zou er spontaan republikein van worden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Cadeautips deel 2

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Ecosphere (Foto: Flickr/Ianiv & Arieanna)

De Sint is weer in het land en met ook de Kerst voor de deur is het weer tijd om te peinzen wat je voor cadeau’s moet kopen en wat je op je eigen verlanglijstje moet zetten. Wij van de WW helpen graag een handje met cadeautips voor de betere beta-nerds. Vorige week gaven we al suggesties voor de wis- en scheikunde-fans, vandaag volgen nog een drietal tips:

Allereerst voor de biologen. Voor normale mensen kan je natuurlijk één enkel huisdier cadeau doen, wie wil er nou geen puppy of poesje in je schoen? Maar voor een bioloog is dat misschien een beetje karig. Eén van de interessante vragen die biologen altijd fascineert is hoe organismen zich verhouden tot de omgeving en hoe een heel ecosysteem in elkaar zit. Daarom is GC’s biologen-cadeautip van dit jaar een heus ecosysteem: de Ecosphere. Wat de Ecoshpere zo interessant maakt is dat het daadwerkelijk een volledig afgesloten systeem in een afgesloten, glazen bol is (natuurlijk is er wel invloed van licht). De Ecosphere is een volledig afgesloten, zelfvoorzienend waterwereldje, waarin rode garnaaltjes en algen elkaar in leven houden. Je hoeft ze dus niet te voeren: ideaal dus voor verstrooide professoren. De ecospeheres zijn er in verschillende soorten en maten (vanaf zo’n 50 euro). Ze zijn behalve in de officiele (Duitse) webshop, ook te verkrijgen bij bijvoorbeeld amazon.com of deze Nederlandse site.

Voor natuurkundigen is het lastiger echt goede cadeau’s te vinden. Hedendaagse natuurkunde is aan de ene kant dusdanig theoretisch van aard dat er weinig cadeau’s voor te bedenken zijn terwijl aan de andere kant de instrumenten waarmee experimentele natuurkunde gedaan wordt bijzonder groot, duur en erg onpraktisch zijn. Voor geinige cadeau’s is het beter om terug te gaan naar de goede oude natuurkunde uit de tijd van Newton. En dan zijn er wel degelijk een aantal gadgets te vinden die natuurkundige principes inzichtelijk maken.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De leegte van links

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Francisco van Jole en verscheen eerder in de Volkskrant.

Vraag aan jongeren welke politicus ze progressief noemen, en ze antwoorden ?Geert Wilders?. De PvdA en GroenLinks vinden ze conservatief. De politiek, zeker de linkse politiek, draagt geen idealen meer uit. Links Nederland heeft geen andere boodschap dan die van de redelijkheid en keurigheid.

Het recht op redelijkheid, dat is de jongste eis aan de media. Kamervoorzitter Verbeet hield afgelopen week een lezing over de parlementaire journalistiek en stelde: ‘Kamerleden die goed kunnen uitleggen waarom ze een compromis hebben gesloten, hebben evenveel recht op zendtijd of een plek in de krant als Kamerleden die roepen “Ik ben woedend!” of: “De minister moet aftreden!”‘

Het klinkt inderdaad redelijk. Maar zou het werken? Kun je in evenveel zendtijd een compromis uitleggen als in een oneliner die de goegemeente tegen het plafond doet springen? Natuurlijk niet. Uitleg vergt altijd meer tijd.

Er is niets tegen politici die uitleggen hoe de wereld in elkaar zit, maar Verbeet heeft het over een ander type. Namelijk de politici die uiteenzetten waarom iets niet kan, die ingaan op het compromis. Daar hebben we er wel erg veel van. Het is bijna een plaag. Bedenk een plan, leg het voor aan een politicus en hij of zij begint te vertellen waarom het niet kan. Of in ieder geval niet zo kan. Is dat de taak van een politicus? Stemmen we op iemand die ons kan uitleggen waarom iets niet mogelijk is?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

EU voor Turkije een brug te ver?

Dit is een gastbijdrage van Merlijn Olnon. Hij is doctorandus in de Turkse Talen en Culturen (Universiteit Leiden), Advanced Master in Asian, African and Amerindian Studies (Research School CNWS, Leiden) en rondt momenteel een proefschrift af over de geschiedenis van de Europees-Osmaanse betrekkingen (Universiteit Leiden). In het dagelijks leven is hij wetenschappelijk boekverkoper bij Athenaeum Boekandel Amsterdam. Onderstaand artikel verscheen ook op: fadsandfancies.com

Onlangs voegde ook de regerende ChristenUnie zich bij monde van Gert-Jan Segers, directeur van het Wetenschappelijk Instituut van de partij, in het spreekkoor tegen een volwaardig EU-lidmaatschap voor Turkije en voor een geprivilegieerd partnerschap met dat land. Het opiniestuk waarmee hij dat deed (in het NRC van 28 oktober ’09) bood een korte en bondige samenvatting van het Turkije-sceptische sentiment van de gemiddelde Europese burger en menig politicus en opiniemaker, maar getuigde – net als dat sentiment zelf – van zo weinig historisch besef en intellectuele nieuwsgierigheid dat het tijd is het simplistische “voor” of “tegen” even te vergeten en de geschiedenis eens aan het woord te laten.

Wat er mis is met Turkije
Het Turkije-sceptische betoog luidt ongeveer zo: sommige Europese politici mogen Turkije dan een belangrijke partner vinden, de Europeaan voelt wel aan zijn theewater dat Turkije geen Europees land kan worden omdat het geen deel heeft gehad in de historische ontwikkeling die vanuit het westers Christendom, via Renaissance en Verlichting, resulteerde in onze tolerante en democratische samenleving. Dat het land sinds de jaren 1920 ingrijpend moderniseerde onder Atatürk en diens republikeinse opvolgers doet niet ter zake, want door elites doorgevoerde juridische en politieke veranderingen kunnen “nooit een geschiedenis en een cultuur veranderen” en Turkije zal dan ook altijd intoleranter, corrupter, autoritairder en vooral islamitischer blijven dan Europa lief is. Alle modernisering ten spijt zullen het eeuwenoude Europees-Turkse antagonisme en de daarmee samenhangende culturele verschillen sterker blijken dan de wens tot integratie. We moeten dan ook niet langer het onmogelijke verlangen (noch van de Europese burger, noch van de Turkse) en een alternatieve vorm zoeken voor de Europees-Turkse samenwerking.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kilometerheffing: een spagaat

Als ‘gelegenheidsautomobilist’, die slechts af en toe gebruik maakt van de auto, irriteer ik me al jaren aan het feit dat ik voor mijn paar duizend kilometertjes per jaar het volle pond aan wegenbelasting moet betalen. Wat mij betreft is het dus goed nieuws dat het kilometerheffing wordt ingevoerd. De gebruiker en vervuiler betaalt, en zo hoort het. Als je 40.000 kilometer rijdt op het Nederlandse wegennet is het niet meer dan logisch dat je óók meer betaalt dan iemand die pak ‘m beet 10.000 kilometer rijdt op jaarbasis.

Maar ik zit een beetje in een spagaat. Want aan de andere kant is het systeem zoals het nu is opgezet nogal privacygevoelig. Er wordt niet alleen gekeken naar hoeveel je rijdt, maar ook naar wanneer en waar. Het achterliggende idee is dat autoverkeer zo op basis van tijdstip en eventueel locatie aanvullend kan worden ontmoedigd, zodat het verkeer zich meer verspreidt buiten de spits, en weg van erg drukke wegen. Dit ontlast het wegennet én het milieu. Dat klinkt allemaal erg goed.

Maar, natuurlijk is er een maar, als bijkomend ‘voordeel’ heeft de overheid een extra instrument om te controleren wanneer elke automobilist zich waar bevindt. Een fantastisch extra opsporingsinstrument, dat hoogstwaarschijnlijk met net zulk enthousiasme als telefoontaps gebruikt zal worden door de Nederlandse politie en AIVD. Ik legde al eerder uit wat het gevaar is van grote databanken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen 18 november: Armoede

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag levert onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, een bijdrage aan de reeks over de gemeenteraadsverkiezingen van onze redacteur Eurocraat.

Dijk Reiderland (Foto: Flickr/Rookuzz)

“Op 18 november vinden er in zes gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen,” zo leidde Eurocraat zijn reeks over bijzondere gemeenten in. Een herindeling moet positieve gevolgen hebben. In de eerste plaats natuurlijk de afslanking van de overheid in het algemeen. En de lokale voordelen in het bijzonder? Mag ik u vandaag de vier armste fusie-gemeenten van Nederland voorstellen? Voor een dubbeltje geboren en nog steeds geen kwartje geworden. Misschien is een stemadvies voor de verkiezingen in maart op zijn plaats?

Als criteria voor het begrip ‘armste fusie-gemeenten’ heb ik het gemiddeld inkomen per inwoner als uitgangspunt genomen. Landelijk ligt dat rond de 21 duizend euro. De vier gemeenten met het laagste gemiddelde inkomen per persoon zijn Reiderland (11.000 euro), Pekela, Dantumadeel (elk 11.100 euro) en Eemsmond (11.200 euro). Reiderland, Pekela en Eemsmond zijn sinds 1990 fusie-gemeenten, Dantumadeel al vanaf 1984. Het zal u niet verbazen dat in deze noordelijke oorden de gemeenteraden worden gedomineerd door linkse partijen. Of wat daarvoor doorgaat. Gerekend over het aantal zetels van al deze vier gemeenten, heeft de linkervleugel 53% in bezit, de rechterflank neemt 27% voor haar rekening en 20% wordt bezet door lokale partijen. In de verhoudingen is er dus een verschil van 26% in het voordeel van links.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen censuur, maar redactioneel format

Joop screenshot (citaat)

Modereren vooraf maakt de tongen nogal los. Ik zou een Stalinist of aanhanger van Honecker zijn en mijn führer Francisco van Jole is een soort optelling van alle erge terreurregimes van de laatste honderd jaar vanwege respectievelijk het gematigd positief staan tegenover en het invoeren van deze grootste aller internetzonden.

Als we deze redenatie doortrekken hebben we onlangs vele eeuwen duistere dictatuur achter ons gelaten. Tot de opkomst van het weblog zo rond 2000 was de enige reactiemogelijkheid die een lezer had immers de ingezonden brief. Het grootste deel van de tijd zelfs alleen op papier dat er één of meer dagen over deed om de redactie van de betreffende krant of tijdschrift te bereiken. Het overgrote deel van wat binnenkwam ging daar rechtsstreeks de papierbak in. Wat werd geplaatst werd vaak ingekort of aangepast. Gelukkig hebben we tegenwoordig weblogs, zodat de democratie eindelijk kan bloeien.

Meer realistisch: de mogelijkheid om meteen te kunnen reageren op artikelen is een aardigheidje. Door de kick die het geeft om meteen je mening kwijt te kunnen is het ook lichtelijk verslavend. Soms ontwikkelt zich een conversatie die leidt tot nieuwe inzichten. Meestal niet, maar daarom is het nog wel leuk om te doen. Daarom gaf ik ook de kwalificatie “kroeggesprek”. Die was niet negatief bedoeld; de meeste weblogs zijn virtuele hang outs, waar de vaste klanten de toestand van de wereld doornemen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Promovendus, blijf bij uw leest

Ook nog zijwieltjes? (Foto: Flickr/sean dreilinger)

Arts-onderzoeker Annemarie Nijboer gaat binnenkort promoveren op een studie naar zo’n dertienhonderd mensen die gewond raakten na een verkeersongeval. Ze keek naar de traumazorg in Nederland, en volgens haar resultaten hebben steeds meer zwaargewonden nek- en hoofdletsel na een ongeluk. Dat is een zeer zorgelijke ontwikkeling en er moet volgens Nijboer dan ook meer aandacht komen voor preventie. Ze oppert daarom ‘voorzichtig’ dat de fietshelm verplicht moet worden.

Pardon? Dit onderzoek ging toch over de traumazorg? Ik mis het onderdeeltje ‘effectiviteit van fietshelmen bij het voorkomen van letsel bij ongelukken’ in haar dissertatie een beetje. Want wie zegt dat het dragen van een helm een oplossing voor het probleem is?

Zij heeft immers alleen de mensen gezien die door een ongeluk in het ziekenhuis terecht kwamen, en niet degenen die na een ongeluk slechts een blauwe plek hadden. Het lijkt er daarmee een beetje op dat je het nut van staatsloten kopen onderzoekt onder alleen de prijswinnaars. Daarnaast kan zij niet zeggen of deze mensen met het dragen van een helm ook niet in het ziekenhuis terecht waren gekomen.

Sterker nog, er is voldoende onderzoek beschikbaar dat aantoont dat het dragen van een helm juist veel gevaarlijker kan zijn doordat de automobilisten onbewust meer risico nemen met fietsers die een helm dragen, dat het dragen ervan niet significant bijdraagt aan het voorkomen van letsel, dat fietsers met helm meer risico’s nemen dan fietsers zonder helm en dat het effect van een verplichte helm er toch vooral voor zorgt dat mensen minder gaan fietsen. Dat laatste zou natuurlijk wel een daling in het aantal verkeersdoden onder fietsers kunnen veroorzaken, ware het niet dat automobilisten zo minder rekening zullen gaan houden met fietsers. Daarbij is fietsen gezond, en zal een afname van fietsers zorgen voor een toename van bijvoorbeeld hart- en vaatziekten die het voordeel van een verplichte helm ruimschoots compenseert.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het grootste probleem van de PvdA zijn PvdA’ers die het over de PvdA hebben

Logo PvdA

Een aardig stuk van PvdA-dinosaurus Rob Oudkerk over de nieuwe Marcouch-rel in Amsterdam (inmiddels al weer voorbij) op, jawel, Joop.nl. Hierin geeft hij aan wat volgens hem de vijf allergrootste problemen van de PvdA zijn: een personeelsprobleem, een existentieel probleem, een geloofwaardigheidsprobleem, een uitstralingsprobleem en de neiging van de hele partij zichzelf voortdurend in de eigen voet te schieten. De ruzie rond het lijstrekkerschap van Marcouch is, aldus Oudkerk, een uitstekend voordeel van het laatste probleem.

Het is een fraaie analyse, maar Oudkerk mist volgens mij wat misschien wel het belangrijkste probleem is: hijzelf, samen met honderden andere PvdA’ers die maar niet kunnen ophouden met publiekelijk analyseren wat de problemen in de partij zijn.

Het schijnt erbij te horen: als je een PvdA-prominent bent zonder directe rol in de landelijke politiek dan hoor je je uit te putten in publieke verzuchtingen over de staat van de partij. Marcel van Dam is er als columnist groot mee geworden. En terecht, want andermans ellende is leuk leesvoer. De PvdA is wat dat betreft al jaren de politieke soapserie van Nederland, die we allemaal aan de buis gekluisterd volgen. Vermakelijk, maar het zorgt wel op verkiezingsnederlaag op verkiezingsnederlaag.

En ik heb dus niet over een inhoudelijke discussie over de politieke koers van de PvdA, dat is helemaal niet ongezond, maar over het terugkerende geweeklaag over de organisatie, het leiderschap van die, hoe die campagne is misgegaan, hoe de binding met die kiezersgroep is verdwenen, enzovoorts. En als het al geen partijprominent is die de PvdA lekker affakkelt dan zorgt de zoveelste interne onderzoekscommissie wel weer voor een rapportje dat zegt dat niks deugt en het eigenlijk nooit meer goed komt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Varkensgriep: vaccinatie artsen vervroegd

Inenting (Foto: Flickr/Scott Ableman)

Eergisteren werd Sesamstraat geschrapt om door middel van een persconferentie aan te geven wat iedereen al verwachtte: kinderen tot 4 jaar worden ook gevaccineerd tegen de Mexicaanse griep. Deze kinderen lopen namelijk een vergrote kans op longschade als zij beademd moeten worden als gevolg van de griep.

De vaccinatie begint op 23 november, dus de komende twee weken heeft het virus nog even de tijd om zich te verspreiden onder deze groep, en mogelijk al wat slachtoffertjes te maken. Voor een heleboel andere groepen is de vaccinatie al begonnen. Geïdentificeerde risicogroepen zoals zwangeren, mensen met hart- en vaatziekten en personeel in de zorg hebben reeds een – niet verplichte – oproep ontvangen.

In eerste instantie was het vaccineren van artsen in bijvoorbeeld het Erasmus MC vanaf volgende week donderdag gepland, maar dit is vooruitgeschoven naar deze week, gezien de opmars van de griep. En deze maatregel lijkt niets te laat te komen, want in dat academische ziekenhuis moeten artsen de eerste extra diensten al draaien wegens uitvallende collega’s, en kunnen sommige kinderen die er behandeld zijn niet worden overgeplaatst naar de omliggende ziekenhuizen, omdat die afdelingen moeten sluiten wegens de griep.

Ook daar, of misschien wel juist daar, worden de gevolgen van de pandemie dus steeds meer gevoeld.

Vorige Volgende