Neonazi’s in het Russische leger

gastbijdrage van Ardy Beld Vladimir Poetin verklaarde op 24 februari Oekraïne met een 'speciale militaire operatie' te willen denazificeren. In schril contrast met dit door Russische en zelfs enkele westerse media overgenomen 'argument' voor de vernietigingsoorlog staat een intern document van de Duitse inlichtingendienst BND. In het interne rapport dat bij opinietijdschrift Spiegel belandde, wordt de officiële deelname van twee uitgesproken neonazistische groeperingen uit Rusland bevestigd. Het gaat hierbij om vrijwilligers van de organisatie Rusich (spreek uit 'Roesietsj) en het zogenaamde Rijkslegioen. Voor de tsaar met het Rijkslegioen Het Rijkslegioen heeft zijn oorsprong in Sint-Petersburg. Het Amerikaanse Center for International Security and Cooperation (CISAC) beschrijft het Rijkslegioen als gewapende tak van de Russische Rijksbeweging (RIM): „De beweging promoot etnisch Russisch nationalisme, pleit voor herstel van het tsaristische regime en tracht de ideologie van blanke suprematie te verspreiden. De RIM onderhoudt contacten met neonazistische en white power- groeperingen in Europa en de Verenigde Staten. Ze geeft in Sint-Petersburg paramilitaire opleidingen aan haar eigen leden en die van gelijkgezinde organisaties uit Rusland en andere landen. Leden van de gewapende vleugel van de RIM, het Russische Rijkslegioen hebben gevochten aan de zijde van pro-Russische separatisten in Oost-Oekraïne en waren betrokken bij conflicten in Libië en Syrië. Naast ultranationalistische overtuigingen staat de RIM bekend om zijn antisemitische en anti-Oekraïense standpunten. Het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken plaatste de Russische beweging al in april 2020 op de lijst van terroristische organisaties.” Na het begin van Ruslands 'speciale militaire operatie' schreef legioenchef Denis Gariev via de berichtendienst Telegram: "Uiteraard zijn wij voor de liquidatie van de separatistische entiteit Oekraïne." In het Duitse rapport werd vermeld dat het Rijkslegioen eveneens via Telegram actief zocht naar strijders met gevechtservaring. Volgens de BND blijft het onduidelijk of het besluit over deelname van de gewapende tak van de tsaristische Rijksbeweging is genomen in overleg met de Russische regering. Wel wist de Duitse inlichtingendienst te melden dat in april de plaatsvervanger van Gariev zou zijn gesneuveld in Oekraïne en de leider zelf gewond raakte. Op 15 mei verscheen op de pagina van het Rijkslegioen op het sociale netwerk vk.com de volgende pathetische boodschap: „Het belangrijkste is dat wij Russisch-orthodoxe mannen onze plaats in deze strijd hebben gevonden. Onze plaats is aan de zijde van God. Onze God is Christus!!! Christus is opgestaan.“ Op een recente foto van het front is een geïmproviseerde iconenwand met Russische heiligen te zien geplaatst tegen een rugzak. Verminken met de vrijwillige verkenners van Rusich Leider van de eveneens uit Sint-Petersburg afkomstige 'vrijwillige verkennerseenheid Rusich' (onderdeel van de Wagner Group) is de neonazi Aleksej Miltsjakov, ook bekend onder de codenamen Fritz en Serb. Al in zijn vroege jaren deed hij als sadist van zich spreken door straathondjes aan stukken te snijden en video's van deze weerzinwekkende taferelen online te zetten. In 2014 kreeg de Rus tijdens de oorlog in de Donbas de unieke kans zich in alle vrijheid op mensen uit te mogen leven: hij sneed steevast de oren van zijn slachtoffers af en kraste hen ‘kolovrats’ (Slavische swastika’s) in het gezicht. Ook plaatste Miltsjakov regelmatig foto’s van zichzelf poserend naast stapels lijken op zijn account op vk.com. In 2016 kwam de Russische neonazi in het nieuws in Belarus omdat hij er trainingskampen voor de jeugd zou leiden. De BND zwijgt over het aantal strijders van Rusich. Volgens de pagina van de 'verkennerseenheid' op vk.com, nemen de vrijwilligers echter 'volop deel aan de oorlogshandelingen op het grondgebied van het voormalige land Oekraïne'. De pagina toont eveneens een video uit 2019 van oefeningen van het neonazistische bataljon in de Volksrepubliek Loegansk. In een recent interview met de Russische zender Tsargrad TV, dat in haar uitzendingen extreemrechts gedachtegoed met een monarchistische wereldbeschouwing en complottheorieën combineert, zei de Peterburgse oorlogsmisdadiger: 'Ik ben een nazi. Mijn arm gaat als vanzelf de hoogte in.' Bekend is eveneens dat Hitlerfan Aleksej Miltjsakov nauw betrokken is bij de activiteiten van de Wagner Group, het beruchte huurlingenleger van het Kremlin, dat in de Donbas, maar ook in Syrië en een groot aantal Afrikaanse landen wordt ingezet. Deze mannen voor het vuile werk hebben, net als de neonazistische vrijwilligers, weinig op met democratie. In een anoniem interview vertelden Wagner-militairen over Dmitri Oetkin, wiens codenaam dienst deed als benaming voor de gehele groep: „Wagner (Dmitri Oetkin) is een keiharde vent. Hij arriveerde op onze positie bij Palmyra. Hij trok zijn T-shirt uit. Op zijn schouder heeft hij een tatoeage van een hakenkruis. Hij draagt een helm met twee horens. Hij is een 'rodnovér' (slavische neo-paganist, nvda). Maar Oetkin is niet de leider van de organisatie, hij is slechts één van de commandanten.“ De huurlingen worden ingezet om de geopolitieke ambities van het Kremlin kracht bij te zetten én de directe zakelijke belangen van Jevgeni Prigozjin, oligarch en vertrouweling van Poetin te ondersteunen. Volgens Raphael Glücksmann, afgevaardigde van het Europees Parlement, werden onlangs huurlingen van de Wagner Group naar Oekraïne uitgezonden om president Volodymyr Zelensky te vermoorden. Azov als argument De Russische regering wast inmiddels de handen in onschuld. Het argument voor denazificatie van Oekraïne blijft als een rots in de branding staan. Staatsmedia blijven gretig met de beschuldigende vinger wijzen naar het Oekraïense Azov-regiment dat als zogenaamd bewijs dient dat alle Oekraïners neonazi's zouden zijn. Leden van het veelvuldig door het slijk gehaalde vrijwilligersbataljon dat in 2014 werd opgericht en later geïntegreerd in de Oekraïense strijdkrachten trokken aanvankelijk inderdaad de aandacht met extreemrechtse uitspraken. Dit stadium lijken ze inmiddels te zijn gepasseerd. Andreas Umland van het Centrum voor Oost-Europese Studies in Stockholm zei tegenover het Franse persbureau AFP dat Azov een normale gevechtseenheid is geworden, vrij van ideologie. Het bataljon gebruikt wel nog steeds de wolfsangel als herkenningsteken op de uniformen. Na de inname van het verwoeste Marioepol verscheen een reportage van een zender uit de Volksrepubliek Donetsk vanuit de uitgebrande kelders van het fabrieksterrein Azovstal dat wekenlang heldhaftig door Azov-strijders werd verdedigd. Als bewijs voor het welslagen van de 'denazificatie' werd met groot enthousiasme ingezoomd op kennelijk zojuist gevonden badges met de wolfsangel te midden van verbrande laptops. Op 23 juni nam Vladimir Poetin per videoconferentie deel aan het 14e BRICS-congres, een samenwerkingsverbond van Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika. Hier sprak hij nog eens uitdrukkelijk over het 'naziprobleem' van Oekraïne: „In geen enkel beschaafd land worden fakkeltochten van duizenden mensen met nazisymbolen door de overheid aangemoedigd. Dit wordt nergens gedaan. Tot onze grote spijt  gebeurt dit alleen in Oekraïne.“ Om welke overheid het hier gaat en wat de nationaliteit van de genoemde 'duizenden mensen met nazisymbolen' zou zijn, liet de Russische president in het midden. Ardy Beld is vertaler Russisch en freelance auteur en journalist. Zijn nieuwste boek 'Donbas - verscheurd tussen Oekraïne en Rusland' vertelt het verhaal over de ontstaansgeschiedenis van de 'volksrepublieken Donetsk en Loegansk' die door Poetin als voorwendsel werden gebruikt voor zijn oorlog in Oekraïne. Het boek bevat naast achtergrondartikelen en portretten van separatistenleiders, huurlingen van de beruchte Wagner Group ook interviews met ex-gevangenen, muzikanten, kunstenaars en filmmakers uit de regio.

Door: Foto: elnina (cc)
Foto: Just Click's With A Camera (cc)

Surrealistische Russische Censuur

In Rusland is het woord “oorlog” verboden in alle uitingen. En protesteren tegen de huidige oorlog die Rusland in Oekraïne voert al helemaal.
En zoals dat tegenwoordig gaat in Rusland, handhaven ze dat heel hard. Maar goed, als je het woord “oorlog” niet mag noemen, verzin je wat anders. Zo ontstaat er een surrealistische “oorlog” tussen de mensen die wel willen protesteren en de autoriteiten.
Alhier gevat in een paar tweets.

In den beginne mocht dit dus niet meer:

Maar goed, met een beetje creativiteit kan je het Russische “No to war” (нет войны) ook vervangen door drie en vijf sterretjes.
Helaas:

Nou, dan maar een papiertje omhoog houden met “twee woorden” in het Russisch?
Sorry:

Jeemig, dan maar een leeg papier proberen:
Nope:

Nou zouden ze nog kunnen proberen alleen nog maar te doen alsof ze een papier vasthouden. Maar dat mocht ook in 2014 al niet meer (onterecht als huidig protest gemeld, zie reacties).

En een tekst uit de grondwet op een papier zetten? Mag ook al niet.

En dan in Nederland durven roepen “je mag ook niets meer zeggen!”

Quote du jour | Juichen voor de invasie

QUOTE - Dit voorspelt niet zo veel goeds voor de toekomst van de Balkan:

Newspapers that support the Serbian government hailed the Russian invasion of Ukraine on their front pages on Friday, 24 hours after Russian President Vladimir Putin launched his military assault.

Mainstream Serbian media, which are usually pro-Putin, continued to support him after he recognised the independence of two breakaway regions of eastern Ukraine, Donetsk and Luhansk, on February 21.

Tabloid Informer went the furthest on Tuesday, publishing a front-page headline that claimed that “Ukraine attacked Russia”.

Foto: Photo: Michael Jahn (Pixabay)

‘Eigenlijk kan ik nog steeds niet geloven dat dit gebeurt’

LONGREAD - Sinds Rusland Oekraïne is binnengevallen heb ik elke dag contact met mijn twee vrienden in Kyiv, Viktor en Ada. Samen met hun vierjarige zoontje zitten ze in een schuilkelder. Ik schrijf op wat ze meemaken. Dit is deel twee.

Donderdag 3 maart. Het eerste wat ik doe als ik wakker word is kijken wat er afgelopen nacht in Kyiv is gebeurd. Ik was bang dat het Russische leger de stad was binnengevallen. Tenslotte staat het 60 km lange konvooi al een paar dagen bij de stad.
‘Het was hetzelfde zoals de afgelopen acht nachten,’ laat Ada weten. ‘De vijand zit niet in Kyiv, alleen de buitenwijken worden aangevallen. Waar wij zitten zijn we veilig, hier vallen geen bommen. Maar we horen ze natuurlijk wel vallen.’

‘Onze troepen hebben bij de grenzen ervoor gezorgd dat die klootzakken zich moesten terugtrekken!’, klinkt Viktor triomfantelijk, om meteen daarop te zeggen dat het echt nog gevaarlijk is. ‘Het zijn maar kleine stappen tot onze overwinning. We geloven het steeds meer. Maar het is verdrietig dat mensen lijden. Dat onze huizen, wegen, bruggen en andere infrastructuur compleet worden vernietigd. Eigenlijk kan ik nog steeds niet geloven dat dit gebeurt.’

“Nooit meer”?

Foto: Elena Mozhvilo (Unsplash)

‘Hopelijk overleven we dit’

LONGREAD - Viktor en Ada en hun vierjarig zoontje zitten vast in een schuilkelder van hun huis in Kyiv, terwijl explosies om hen heen klinken. Sinds het uitbreken van de oorlog heb ik elke dag contact met ze.

‘Het is afschuwelijk wat hier gebeurt. Vanmorgen werden we wakker van enorme explosies hier in Kyiv. We zijn ongedeerd, maar het is heel erg eng.’ Viktor is een stoere man, hij praat normaal in understatements. Als iets heel erg eng is, dan moet hij onbeschrijflijk bang zijn.

In 2014 ontmoet ik hem en zijn vrouw Ada in Barcelona, in een veel te warme rij voor een toeristische attractie. Als de rij maar niet opschiet raken we met elkaar aan de praat. Ze vertellen dat ze uit Oekraïne komen. Juist is op dat moment de onrust op de Krim volop in het nieuws. Ik vraag ze ernaar. Nuchter haalt Viktor zijn schouders op: ‘We wonen in Kyiv, ver weg van de Krim.’

We houden contact via sociale media. Op Instagram post Viktors Instagram vooral foto’s van stoere avonturen in de sneeuw en in het water. Ada post foto’s van vakanties, en zo zie ik dat twee jaar na onze ontmoeting hun zoontje is geboren. Hij gaat als baby mee op hun reizen door Europa. Napels, Rome, Warschau en nog meer. Altijd keren ze weer veilig terug naar Kyiv.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Generaal Breedlove (ex-NAVO) onder dubieuze invloed

Het meest angstaanjagende nieuwsbericht van vorige week:

Dangerous Propaganda: Network Close To NATO Military Leader Fueled Ukraine Conflict

Notendop: uit gelekte e-mails blijkt dat Generaal Philip Breedlove, tot voor kort de SACEUR (Supreme Allied Commander Europe) van NAVO, onder invloed van een netwerk stond dat op basis van dubieuze informatie een escalatie van de oorlog in Oekraïne zocht.

Al eerder wist Der Spiegel te melden dat uitspraken van “superhavik” Breedlove volgens Duitse inlichtingen niet betrouwbaar waren en schijnbaar alleen bedoeld om een diplomatieke oplossing te ondermijnen, deze gelekte e-mails bevestigen dat Breedlove inderdaad niet afkerig was van wat alarmistische overdrijving voor het goede doel: oorlog.

Foto: Sasha Maksymenko (cc)

De akelige Oekraïne

OPINIE - Boeiend stukje over de enquête van Foreign Affairs, onder 23 deskundigen, met de vraag of het westen Rusland geprovoceerd heeft, met de annexatie van de Krim en de onrust in het oosten van  Oekraïne als gevolg. Wie de antwoorden bekijkt, ziet dat men op basis van dezelfde feiten niettemin sterk verschillende antwoorden geeft op de vraag. De meerderheid zegt dat het westen niet geprovoceerd heeft, maar toch zijn er ook mensen die het sterk eens zijn met de stelling.

Poetin en Stalin

Het is een aansporing verder te kijken. Helpt het gepsychologiseer over Poetin? Ik aarzel. Regressie naar Stalin is onmiskenbaar, met bijbehorende show: Poetin de jager, Poetin de motorpunk, Poetin de jet-piloot, Poetin de judoka. Gary Kasparow noemt Poetin een groot risico. Ook ik huiver als Poetin openlijk refereert aan de mogelijke inzet van kernwapens, maar het blijft onbevredigend.

Zou de wereldgeschiedenis geheel anders verlopen zijn, als b.v. Hitler in 1936 zou zijn gedood bij een aanslag? Het is wel een boeiende vraag: waren de Duitsers zo gevaarlijk en rancuneus, dat een oorlog ook zonder Hitler zou zijn ontvlamd? Meer dan onderhoudende speculatie is het toch niet, want het is niet zo gelopen.

Foto: Andriy Baranskyy (cc)

Oekraïne: beslist de economie?

OPINIE - De media-aandacht voor Oekraïne is gericht op het gewapend conflict in het oosten van het land. Maar op de achtergrond speelt een economische crisis, door de oorlog verscherpt, die wel eens beslissend zou kunnen zijn voor de toekomst van Oekraïne. Economische dwang zou daarom tot een schikking tussen Oekraïne en Rusland kunnen leiden, meent Hans van Zon.

Nog voor de EuroMaidan revolutie van begin 2014 stond Oekraïne aan de rand van het bankroet. Dat was niet uitsluitend te wijten aan het bijzonder corrupte bewind van president Janoekovitsj. De elite van Oekraïne als geheel heeft gefaald sinds het land eind 1991 onafhankelijk werd.

Was het welvaartspeil in Oekraïne in 1991 op ongeveer gelijk niveau als dat van Polen en Rusland, nu zijn beide buurlanden ongeveer twee en een half keer zo rijk, gerekend in bruto nationaal product per hoofd van de bevolking. Oekraïne heeft sinds 1991 vrijwel geen economische vooruitgang geboekt. Nu is het gemiddelde maandloon 213 dollar (officieel geregisteerde verdiensten, wisselkoers 16 hryvna voor een dollar) terwijl de prijzen van eerste levensbehoeften, zoals voedsel, niet veel lager zijn dan in Nederland.

Gelukkig betalen Oekraïners heel weinig voor energie. Maar hier ligt nu juist een probleem. Volgens het IMF subsidieert de regering energieverbruik tot een bedrag van 7% van het Bruto Nationaal Product. Ondanks die subsidies kan het staatsgasbedrijf de Russische gasrekening niet betalen. Dat in december de uitstaande schulden alsnog betaald zijn, zodat na een half jaar onderbreking Rusland de gasleveranties weer kon hervatten, is te danken aan druk van de EU die Oekraïne tot een nieuw gasakkoord dwong alsook door het feit dat de EU en IMF de Oekraïense gasschulden betalen.

Russische economie nog steeds in negatieve spiraal; Poetin omringt zich met hardliners

Over de Russische economie: Remember Russia? It’s still doomed.

Over Poetins nieuwe coterie: The Chilly Fallout Between Putin and His Oligarch Pals:

Vladimir Putin isn’t just angering leaders from Berlin to Washington. He’s irking some of his richest friends, too, by snubbing their pleas to end the conflict in Ukraine and ostracizing all but a handful of hardliners. […]

Businessmen who have long been close to Putin are “on the periphery now,” said Sergei Markov, a political consultant who helped monitor the referendum in Crimea that led to Russia’s annexation of the peninsula in March.

The core group around Putin is led by Security Council Secretary Nikolai Patrushev, Federal Security Service head Alexander Bortnikov, Foreign Intelligence Service chief Mikhail Fradkov and Defense Minister Sergei Shoigu, according to Markov.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende