KRAS | Gezelschapsspel

Nou mensen, nog 24 uur en dan is het nationale gezelschapsspel referendumpje ook weer geweest. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik erger me inmiddels meer aan de linkse dan de rechtse tegenstanders van het associatieverdrag. De laatsten zijn eerlijk: de Oekraïne kan ons niet bommen, we willen gewoon een rel schoppen. In bepaalde linkse kringen meent men campagne te moeten voeren met als argument dat ons nee ook beter is voor de Oekraïne zelf. Hallo, mogen ze dat zelf bepalen, ja? Het zal wel een traditionele socialistische bevoogdingsreflex zijn of zo, maar wij zouden toch raar staan op te kijken wanneer Nederland buiten een verdrag gehouden wordt omdat de Belgen vinden dat we te dom zijn om de consequenties ervan te doorzien. Vooral omdat we dan ook wel weten wat er eigenlijk aan de hand is: die Belgen willen de fokking Hollanders pootje lichten. Dat is de inzet vandaag. Stem vooral tegen, als je wilt, maar laat die messiaspretenties alsjeblieft achterwege.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Help Oekraïne energie besparen

Verspilling en corruptie teisteren de energiesector in Oekraïne. Mede dankzij het Samenwerkingsverdrag met de Europese Unie worden de misstanden nu aangepakt.

De meeste woningen in Oekraïne zijn aangesloten op stadsverwarming, een erfenis uit de Sovjettijd. Grote buizen vervoeren de warmte van energiecentrales naar de huizenblokken. Zowel de buizen als de huizen zijn slecht geïsoleerd. Bij gebrek aan een thermostaat kunnen bewoners de temperatuur in hun appartement niet regelen – behalve door het raam open te zetten.

Tot voor kort was er voor energiebedrijven geen enkele prikkel om warmteverspilling tegen te gaan. Dankzij forse subsidies van de overheid konden zij de energietarieven voor huishoudens laag houden. Dat kwam neer op een herverdeling van arm naar rijk, want degenen met de grootste woning profiteerden het meest van de goedkope warmte. Vaak incasseerden de energiebedrijven ook subsidie voor energie die zij niet leverden aan huishoudens, maar lieten weglekken uit het netwerk of clandestien verkochten aan de industrie. Functionarissen en fabriekseigenaren vulden zo hun zakken.

Verspilling en corruptie hebben ertoe geleid dat Oekraïne voor elke euro die het verdient driemaal zoveel energie nodig heeft als het gemiddelde EU-land. Het land is een grootverbruiker van Russisch gas. De rekening is steeds moeilijker op te brengen. Sinds de Maidanrevolutie past Rusland een dubbele verwurging toe op Oekraïne. Terwijl de economie van het land zwaar te lijden heeft onder Poetins annexatie van de Krim en zijn oorlogsstokerij in Oost-Oekraïne, heeft Gazprom de gasprijs voor Oekraïne sterk verhoogd. De regering in Kiev rest geen andere keuze dan de energiesector op de schop te nemen.

Quote du Jour | Strategisch wegblijven?

De meeste peilingen laten zien dat de opkomst van dertig procent makkelijk zal worden gehaald. (…) Voorstanders van het verdrag die gokken op een lage ­opkomst staan op 6 april ’s avonds met lege handen. Dan wint het tegenkamp met een ­ruime marge en staat Nederland in Europa ­buitenspel. Daar is niets ‘strategisch’ aan.

Wie uit strategische overwegingen het aanstaande referendum over de handelsassociatieovereenkomst van de EU met Oekraïne boycot, zou wel eens op een koude douche getrakteerd kunnen worden, menen oud-kamerleden Frans Weisglas en Jeltje van Nieuwenhoven.

Foto: European External Action Service (cc)

Het oneigenlijke referendum

Het referendum gaat niet waarover het gaat, meent Peter Kanne, verkiezingsonderzoeker bij I&O Research, en kan daarom slechts tot cynisme leiden: zie je wel, de politiek doet toch wat het doet.

Op 6 april 2016 vindt een raadgevend referendum plaats over de Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne. Het referendum, een initiatief van GeenPeil en het Forum voor Democratie, komt voort uit onvrede over “de ongebreidelde uitbreidingsdrift van de Europese Unie”.[1] De initiatiefnemers willen met dit referendum “een helder signaal aan Den Haag en Brussel afgeven – én een stukje zeggenschap terug claimen.”[2]

Voorstanders van het instrument referendum zien als belangrijk pluspunt dat burgers zich in het onderwerp gaan verdiepen, dat er publiek debat ontstaat en dat kiezers het laatste woord krijgen over wetten en besluiten. Als argument vóór het instrument referendum wordt ook vaak aangedragen dat politici het zich niet kunnen permitteren om grotere groepen burgers links te laten liggen. Stel dat een meerderheid op 6 april ’tegen’ stemt en dat de 30 procent opkomstdrempel wordt gehaald, krijgen de kiezers dan echt hun “stukje zeggenschap terug”?

Bij dit referendum gaat het op al deze punten mis. Een maand voor het referendum blijkt maar twee procent zijn kennis van de Associatieovereenkomst als ‘goed’ te omschrijven en nog eens twintig procent zegt ‘ongeveer’ te weten wat er in staat. Slechts vijftien procent is van plan zich de komende weken (meer) in het verdrag te verdiepen, maar dit zijn vooral de hoger opgeleiden die zich al enigszins in de inhoud verdiept hebben. De meeste kiezers moeten het dus vooral hebben van de vertaling van journalisten en politieke vertegenwoordigers.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Oekraïense middelvinger

Schande! Schande! Ook als Nederland nietes wilnie zegt tegen het associatieverdrag gaat de Oekraïne lekker door met het bestrijden van corruptie en met andere Europese dingetjes, dreigt een van de perfide lobbyisten die op ons afgestuurd is. Zo steekt het land nu alvast de middelvinger op naar de soevereine wil van het Nederlandse volk. Zul je zien dat die cryptorussen ook nog werk gaan maken van dierenwelzijn, alleen maar om Marianne Thieme te zieken.

En dat terwijl het nee-kamp met creatief subsidiegebruik juist laat zien dat de Oekraïense financiële mores een lichtend voorbeeld voor ons zouden moeten zijn in plaats van omgekeerd. Het toffe prikkeldraad waarmee ze een grens hebben gemaakt die er eerst niet was – we kijken er in Nederland met grote jaloezie naar. We roepen vanuit onze Brusselse gevangenis dat het voor hen het beste is als ze buiten blijven. Maar ze willen niet naar ons luisteren.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Nog een rapport: Associatieverdrag goed voor natuur in de Oekraïne.

“Ook natuur- en milieubeleid is onderdeel van het Associatieverdrag. Dit biedt kansen voor verbetering van het natuurbeleid in Oekraïne, zo beschrijft een whitepaper van IUCN NL. Specifiek komt er wet- en regelgeving die bijdraagt aan (1) betere bescherming van vogelsoorten; (2) meer en beter beschermde natuurgebieden; (3) verbetering van de waterkwaliteit; en (4) meer inspraak voor burgers in besluitvorming over hun leefomgeving.”

Foto: Ivan Bandura (cc)

Ik stem volmondig ja

OPINIE - Het vorige grote referendum ging over de werking en democratie van de Europese Unie. De tekst van de grondwet was relevant, het stemmen lastig.
Dit keer gaat het referendum over iets heel anders. De tekst van het akkoord is eigenlijk irrelevant. Het kiezen makkelijk.

Ik stem straks op 6 april volmondig ja omdat de weg van de meeste weerstand de beste toekomst oplevert.

Op 6 april mag u stemmen. U mag zeggen of u het associatieverdrag van ruim 300 pagina’s met Oekraïne een goede zaak vindt of niet.
De tegenstanders zien het akkoord als het voorbeeld van een ondemocratisch Europa (u is immers niets gevraagd) en zien Oekraïne als een corrupt land waar het beste maar zoveel mogelijk afstand van gehouden kan worden.

Ja, Oekraïne is een instabiel land met veel corruptie. En ja, het besluit tot een associatieverdrag is nou niet direct democratisch te noemen.
Maar door de aandacht daarop te vestigen, wordt het zicht op de achterliggende ontwikkelingen ontnomen. Maar vooral het echte lange termijn perspectief krijgt daardoor te weinig aandacht.

De beste manier om op termijn landen zover te krijgen dat ze in de basis democratisch zijn, weinig corruptie meer kennen, zorgen voor het welzijn van de bevolking en ook nog eens een enigszins
schone economie kennen, is door ze te stapje voor stapje te verleiden tot toetreding tot “ons” blok.

Foto: Ivan Bandura (cc)

Blanco is de beste proteststem

Met nog ruim twee weken te gaan voor het referendum over het associatieverdrag met de Oekraïne zullen Nederlanders een besluit moeten nemen: voor, tegen of wegblijven. Gek genoeg blijft één optie hardnekkig buiten beeld: blanco stemmen. Terwijl daar juist in dit geval alle aanleiding toe is.

Bij normale verkiezingen is wegblijven vooral een uiting van desinteresse. Bij dit referendum blijven mensen strategisch weg omdat ze hopen dat de kiesdrempel niet gehaald wordt. Dat doen ze met name uit weerzin tegen de initiatiefnemers van het referendum. Deels vinden ze het verdrag ongeschikt als onderwerp voor een referendum, deels zijn ze voorstanders die vermoeden dat het nee-kamp niet van de meerderheid valt af te houden, maar wel van de kiesdrempel.

Beide redeneringen snijden geen hout.

De betekenis van blanco

Het verdrag is wel degelijk geschikt als een reden voor het referendum, simpelweg omdat er meer dan 400.000 burgers om gevraagd hebben. Uiteraard zullen de meeste Nederlanders het verdrag niet lezen en de consequenties ervan niet doorzien, of misschien gewoon ‘nee’ invullen omdat ze boos zijn over iets dat helemaal niks met de Oekraïne van doen heeft. Dat is echter ook zo bij verkiezingen, met uitgebreide programma’s, beloften van lijsttrekkers, potentiële coalities en al die andere zaken die maken dat de kiezer niet weet wat de consequentie van zijn stem is. De essentie van democratie is niet dat kiezers een weloverwogen, rationele keuze maken, maar dat hun stem gehoord wordt, ook als ze er maar een slag naar slaan.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Zelfhaat

Bij de roze surrender monkeys, die nog “sorry, ome Poetin, we hadden je land niet mogen afpakken” zouden jammeren als de Russische tanks aan de Oder stonden, lees ik af en toe stukkies die erop neerkomen dat de EU schuld heeft aan de oorlog in de Oekraïne. Het is een vorm van zelfhaat waar ik weinig mee heb, maar die ik wel met interesse beschouw.

Of, nou ja, het is natuurlijk geen zelfhaat, want in de contreien ziet men Nederland eerder als slachtoffer dan als lid van de EU, een abstracte moloch waarvan alleen bekend is dat hij in Brussel huist om van daaruit de belangen van de elites te borgen. Er is van alles mis in de wereld, maar zij hebben er niks mee te maken. De hunkering om het eigen straatje schoon te houden is bijkans aandoenlijk.

Vorige Volgende