Hoesnalistiek

Deze maand lokte PowNews burgemeester Onno Hoes van Maastricht in de val. Wie houdt journalisten aan hun eigen normen? Britse en Europese instanties adviseren het instellen van een onafhankelijke mediaraad met vergaande bevoegdheden. Misschien ook iets voor ons land? “Mission accomplished.” Dat dacht Dominique Weesie naar eigen zeggen toen de top van de Nederlandse Spoorwegen was opgestapt. De toenmalige hoofdredactie van de Telegraaf had Weesie, nu voorzitter van publieke omroep PowNed, in december 2001 een opdracht gegeven wat betreft de Spoorwegen: “Je hebt een week de tijd om de directie weg te krijgen.” Het lukte al na vier dagen. Dertien jaar later lijkt het aantal missions accomplished alleen maar toegenomen. De vraag rijst of journalisten zichzelf en elkaar afdoende aan journalistieke normen houden. Zo niet, en er is niemand anders om die normen af te dwingen, dreigt dan eenzelfde situatie als met de Britse pers? In het openingsartikel van 11 december noemde NRC Handelsblad de valstrik voor Hoes “Angelsaksisch.”

Wijze woorden van wijlen Ben Bradlee tijdens Watergate

Sinds de affaire-Ramesar bij Trouw, die leidde tot een extern onderzoek naar het bronnengebruik van de ontslagen redacteur en het intrekken van 126 artikelen, ligt het gebruik van anonieme bronnen onder het vergrootglas.

Dit bleek dit weekend opnieuw na de onthulling van de Volkskrant dat Wilders de advocaatkosten van ruim vijf ton zou hebben geprobeerd te declareren bij de Tweede Kamer.

Deze onthulling van Jan Hoedeman, die ook een smetje op zijn blazoen heeft, was gebaseerd op anonieme bronnen in het presidium van de Tweede Kamer. Eerder mochten in de Volkskrant anonieme bronnen uit de PvdA-fractie in de Tweede Kamer losgaan op de twee Turkse dissidente fractieleden, Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, nadat zij net uit de PvdA-fractie waren gezet na een conflict met Diederik Samsom over de integratiekoers van PvdA-minister Lodewijk Asscher.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: European Commission DG ECHO (cc)

De grote ebolaleugen

ACHTERGROND - Of: hoe journalisten wetenschappers een slechte naam geven.

Afgelopen zondag verscheen een artikel in de New York Post getiteld ‘The great Ebola lie – Outbreak hyped for funding & media attention’, waarin werd gesteld dat allerlei eerdere voorspellingen over het aantal ebolaslachtoffers schromelijk waren overdreven:

But the media weren’t asking skeptical questions. The next day, reporting on a separate WHO conference, a New York Times headline blared: “New Ebola Cases May Soon Reach 10,000 a Week, Officials Predict.”

The “soon” in that warning from the WHO’s Bruce Aylward was “by the first week in December.”

Well, the WHO has now reported cases for that period. Total: 529. It was no fluke; the average over the last three weeks was 440.

En dus volgde al snel deze conclusie:

You’ve been lied to, folks. For months.

En waarom?

The political chiefs at the WHO — and at our own Centers for Disease Control — were promoting hysteria in bids for more funding. They either refused to look for the facts, or ignored them.

Dat zijn forse beschuldigingen, die – zo lijkt het op het eerste gezicht – worden ondersteund door de cijfers: die 10.000 nieuwe ebolabesmettingen in de eerste week van december zijn er inderdaad niet gekomen.

Foto: Jeroen Mirck (cc)

Wat de verborgen camera van PowNed onthulde

ACHTERGROND - Een burgemeester die flirt met een jonge man: schande! Maar waarom precies? Omdat de burgemeester er nog lang niet aan toe is, vindt Rutger Castricum van PowNed. Deel 2: juiste methode, verkeerde invalshoek (deel 1 hier).

‘Wat bleek? Bij de eerste ontmoeting… ging het eigenlijk al direct over het sociale mediagebruik van de burgemeester,’ zo leidde Castricum de ‘ontmoeting’ in tussen de anonieme bron van PowNed en burgemeester van Maastricht, Onno Hoes. Het was tijd voor de beelden met de verborgen camera.

Na de inleiding (zie vorige post) werd het tijd om barbertje op te hangen. Het gaat over direct messages die door Hoes ‘heel bedachtzaam’ werden gewist. Dat moet dan de opmaat zijn voor de normoverschrijding waarnaar het halverwege het item nog altijd raden is. We zien Hoes binnen komen lopen, onder in beeld het (vreemde) onderschrift ‘Daten met een verborgen camera’ (volgens mij is het een date met Hoes…). Het gesprek tussen Hoes en zijn date begint.

‘Op Facebook heb je privé en zakelijk, want je hebt ook gewoon een privéleven,’ zegt de bron. Blijkbaar niet, want de man heeft een camera omhangen van PowNed. Op Twitter staat bij Hoes’ functie (burgemeester) genoemd. ‘Maar ik raak je toch op een privévlak,’ zegt de bron. Hoes beaamt. Bron: ‘Met wat je stuurt, moet je oppassen! Vandaar de keus om te reageren vanuit een privébericht.’ Hoes beaamt.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du jour | Context

Perdiep heeft inderdaad grove en onvergeeflijke fouten gemaakt en had beter gecontroleerd moeten worden. Maar ook al verzon hij geregeld bronnen, dan wil dat nog niet zeggen dat de context waarin de spookbronnen werden opgevoerd ook uit zijn duim is gezogen.

Neem nou de beruchte schets die Ramesar maakte over de Haagse Schilderswijk. Misschien geen shariawijk inderdaad, maar wel een buurt waar de meest weerzinwekkende demonstratie van het jaar heeft plaatsgevonden afgelopen zomer. Tientallen duistere figuren paradeerden in de Schilderswijk met hun zwarte vlaggen. Geen toeval dat dit op die plek gebeurde, dunkt me. Ze betuigden hun steun aan de koppensnellers, verkrachters en slavendrijvers van de Islamitische Staat.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Ook in AD-periode verzon Ramesar waarschijnlijk bronnen

En ook daar stak de redactie de kop in het zand:

Het vreemdste verhaal uit Ramesars AD-periode komt voort uit een vakantiereis van Haagse Hindoestanen naar Lloret de Mar, waarvan Ramesar in een aantal stukken verslag deed. Hij reisde mee en kwam terug met een schokkend verhaal: een meisje van 13 was met drugs in haar drankje bedwelmd en verkracht door een groep daders. Een week daarna had ze zelfmoord gepleegd omdat haar ouders haar niet geloofden. Alle bronnen voor dit verhaal zijn anoniem: de hindoepriester van de familie, een familielid van het slachtoffer, en een reisleider. Ramesar tekent aan dat de ouders in Spanje en in Nederland geen aangifte hebben gedaan en dat ook de Nederlandse politie en justitie daardoor van niets weten.

Dit schokkende verhaal is vreemd genoeg niet door andere media opgepikt, wat ook reageerders op het Hindoestaanse forum Indianfeelings destijds al verwonderde. Was er op de AD-redactie destijds niemand die nattigheid voelde?

Trouw trekt 126 artikelen van Perdiep Ramesar terug

Inclusief het beruchte verhaal over de ‘shariadriehoek’.

Ook opvallend: Teeven lult over Eritrese asielzoekers en Ramesar vindt er meteen wat in een busje langs de snelweg. Met andere woorden: hij had een fijne antenne over wat de weldenkende Nederlander wilde horen.

Ook opvallend #2: er bestonden al langer twijfels binnen de Trouwredactie over Ramesars brongebruik. Maar niemand greep in.

De volledige lijst van artikelen staat hier.

Quote du jour | Kill the messenger

Het resultaat is dat niemand het meer over de inhoud van zijn kritiek hoeft te hebben. De boodschapper is gepakt, de boodschap wordt genegeerd.

Veit Bader (emeritus hoogleraar sociologie en politieke filosofie, UvA), Ton Korver (oud-lector HHS, Den Haag), Pieter Pekelharing (docent sociale en politieke filosofie, UvA) komen in een ingezonden stuk terug op de berichtgeving in Volkskrant en NRC over Ewald Engelen.

Engelen beging een faux pas, betuigde zelf spijt, wat door de kwaliteitskranten als een mooie aanleiding werd gezien om ook de kern van zijn boodschap, de bancaire sector is nog altijd door en door rot, te negeren.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende