KORT | De echte wereldmacht zit niet in Washington

Lang heb ik me verbaasd over het fenomeen Silvio Berlusconi. Via selectieve berichtgeving door zijn overweldigende media-imperium Mediaset kon hij kiezers in Italië manipuleren en won hij verkiezingen. Eenmaal de hoogste baas liet hij wetten maken en omvormen opdat hij ongestraft zijn gang kon gaan: corruptie, seks met minderjarigen, maffiabanden. Als eindbaas van de publieke omroep liet hij onwelgevallige programma's van de tv verdwijnen. Directe medestanders van Berlusconi zijn veroordeeld, maar Silvio ontsprong keer op keer de dans, meestal door het afknijpen van de rechterlijke macht gecombineerd met belachelijke amnestieregelingen. Zijn tv stations zorgden elke keer weer voor zijn herverkiezing, hoe bont hij het ook maakte. Maar Berlusconi is klein bier. Blijkens dit verhaal is een Amerikaan van Australische komaf de kracht achter de op handen zijnde EU-exit van het Verenigd Koninkrijk. Al langer is zijn imperium via Fox News mede verantwoordelijk voor de extreme politisering van de Amerikaanse politiek. Een politiek die leidt tot het sluiten van een overheid, van het voor de rechter dagen van de president vanwege politieke besluiten die met name de Republikeinen niet kunnen verkroppen. Deze man is een gevaar voor de westerse democratie, niet in de laatste plaats vanwege de slappe knieën en angst van politieke leiders. Als we onze democratie liefhebben is het tijd de vijand te benoemen. Rupert Murdoch is zijn naam.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso
Waan van de dag

Daklozenkrant maakt k*tkrant

, door

NIEUWS - Het Haags Straatnieuws, de Haagse daklozenkrant, heeft ook last van komkommertijd. Tijdens een redactievergadering klaagde de hoofdredactrice dat “het zomernummer altijd een k*tnummer is omdat die door de vakantie minder verkoopt.” Het leidde tot het  idee er dan maar een echt kutnummer van te maken. Met artikelen over kutjekleien, kutcakes, Goedele Liekens en pornoactrice Bobbi Eden. De hoofdredactrice:

We willen niemand kwetsen, dit nummer is met respect, liefde en een knipoog gemaakt

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Jon S (cc)

Israëlische politie speelt smerig spel met familie vermoorde tiener

, door

De Israëlische politie en speelt een opmerkelijk smerig spel rond de moord op de zestienjarige Muhammad Abu Khdeir, die woensdagochtend voor het ochtendgebed werd ontvoerd en wiens lichaam later verminkt en verbrand werd teruggevonden in een bos bij Deir Yassin.

Woensdag werd al duidelijk dat de politie de familie zwaar onder druk had gezet om er vooral niet vanuit te gaan dat Joden de daders waren van de moord. De vader van Muhammad werd urenlang vastgehouden op het politiebureau en verhoord, omdat hij ontkende dat zijn zoon door familieleden was gedood uit ‘eerwraak’. Intussen gaf de politie zelf alvast aan de pers door dat eerwraak in het spel was omdat Muhammad homoseksueel zou zijn geweest. Blogger Richard Silverstein achterhaalde dat de politie zelf de bron was achter dit lasterlijke bericht.

Nu lijkt het erop dat de politie de familie alsnog onder druk zet om te erkennen dat Muhammad is gedood in een gewone ruzie van Palestijnen onderling. De site Arab 48 meldt (Arabisch) dat de vader van Muhammad weigert om het lichaam van zijn zoon in ontvangst te nemen, zolang de politie niet wil toegeven dat Israëli’s de moord hebben gepleegd uit wraakgevoelens.

De familie had al een rouwtent opgezet, zoals in dit soort gevallen gebruikelijk is, en daar hielden diverse sprekers gisteren speeches waarin zij de Palestijnse Autoriteit en Mahmoud Abbas slapheid verweten en opriepen de zaak aanhangig te maken bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag.

Foto: Jan Krömer (cc)

Lokale onderzoeksjournalistiek: begin met een ‘eenvoudige’ reconstructie

, door

ACHTERGROND - Er zijn nog genoeg mogelijkheden om (lokale) onderzoeksjournalistiek te bedrijven, althans zolang je een beroep kunt doen op onbetaalde krachten.

Je kan groots analyseren dat de lokale democratie geen waakhonden meer heeft. Dat de monitoring citizen wel wakker wordt als er iets onrechtvaardigs in zijn omgeving gebeurt. Dat de raadsleden de nieuwe waakhonden zijn. Kan allemaal. Dan sluit je je op in een vergaderruimte en klaag je tot er geen oplossing komt. Je kan ook praktischer aan de slag. Jat een format (in dit geval: Andere Tijden), bel wat rond met mensen in je kaartenbak (of van wie de nummers gewoon op de site staan) en ga aan de slag.

Reconstructie

De opdracht: reconstrueer de vorming van een nieuw college. Benader de hoofdrolspelers, bestudeer hun verkiezingsprogramma’s en leg dat eens naast het beleids- en bestuursakkoord en zoom tijdens de interviews in op de verschillen en overeenkomsten. Deze eenvoudige opdracht kostte zes studenten aan de master Journalistiek en Nieuwe Media twee volle weken en een paar hele drukke dagen montagetijd. Dat is heel duur.

Studenten

Dus werd de minidcumentaire niet gemaakt door het Leidsch Dagblad, maar… inderdaad: door journalisten-in-opleiding. En die kregen de lof toegezwaaid die ze verdienden (kijk zelf even). Tijdens de screening, met een aantal lokale politici vol in campagne (de docu was klaar vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2014), oogstte hun productie de nodige reacties in de zaal en naderhand aan de toog in de kroeg. Want daar kwamen nog een aantal saillante details boven tafel. Ook daar hadden de journalisten-in-spe een stuk over kunnen maken. Ze beloofden in februari met een follow-up te komen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Lokale pers en de vloek van toegang

, door

OPINIE - De hoofdredacteuren van de NOS, NRC, ANP en Omroep Brabant moeten natuurlijk niet zo zeiken. Dat ze in de grap van de homowijk zijn getrapt, onthult hun blinde vertrouwen in het openbaar bestuur. Dat het ANP de gemeente Tilburg op een lijst dubieuze bronnen heeft geplaatst, lijkt mij overigens terecht. Daar zouden alle gemeenten van Nederland op moeten staan. Het houdt de redactie scherp en dwingt hen elk persbericht tegen het licht te houden. En daarmee houdt het professionele communicatieafdelingen ook scherp – niet alles kan zomaar naar buiten.

Peter Burger (full disclosure: een directe collega van mij aan de Universiteit Leiden) heeft natuurlijk gelijk als hij zegt dat de boze brief naar Noordanus, de Tilburgse burgervader in het complot, een stijloefening in hypocrisie is en de reden waarom er waarschijnlijk niemand op zijn stuk heeft gereageerd. Maar achter de onterechte misbaar gaan twee structurelere problemen in het lokale openbaar bestuur en politieke communicatie schuil: dubbelchecken kan bij gebrek aan tijd en mankracht nauwelijks meer en als journalisten dat willen, gaan gemeentehuizen op slot.

Er bestaat geen organisatie die toegeeft ruim in het personeel te zitten. Er zijn altijd handjes te kort. Dat is in de (lokale) journalistiek bijzonder nijpend wanneer de andere kant – het gemeentehuis – voldoende handen heeft om de deuren angstvallig dicht te houden. Journalisten moeten kritischer zijn, zeggen burgemeesters, wethouders en raadsleden regelmatig. Maar als je aanbelt om je neus ergens in te steken, slaan zij vaak als eerste de deur dicht.

Foto: RXAphotos (cc)

Henk en Ingrid hebben het niet gedaan

, door

OPINIE - Gisteren gelezen op een Engels blog:

When we talk about fascism and far right politics, we are too quick to talk about the role working class people play in driving it forwards, and too slow to talk about the responsibility of journalists, academics, politicians, scientists, and all sorts of other middle class professionals who have historically been central to the rise of fascism whenever it has occurred.

En alsof je de duvel op zijn staart trapt, is hier Elsevierredacteur Eric Vrijsen op de website van zijn werkgever:

Bij terugkeer in Nederland zullen [Syriëgangers] hun gevechtservaringen, trauma’s en frustraties concretiseren in geweld tegen Nederlanders. […]

Justitie zal er uiteindelijk niet aan ontkomen om deze ‘veteranen’ preventief op te sluiten. Zo ontstaat een Nederlandse versie van Guantánamo Bay. De PvdA waarschuwt daar nog tegen, maar op den duur zal ook deze partij moeten meegaan in de trend van een keiharde aanpak.

Ofwel: de Nederlandse rechtsstaat mag op de mestvaalt. Gewoon een beetje preventief staatsautoritarisme in de onvermijdelijke clash tussen beschaving en bruine mensenbarbarij.

En Elsevier heeft uiteraard de reputatie van een fatsoenlijk blad voor de beter gesitueerden. De verslaggevers en redacteuren dragen op de meegeleverde foto’s keurige overhemden en dassen. Vrijsen zelf afficheert zich als gestudeerd politicoloog.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Nieuwslezer verwart bombardement Gaza met Israël

, door

Er wordt over en weer een hoop geklaagd over hoe de media berichten over het Israëlisch-Palestijnse conflict. Wie Israël een warm hart toedraagt ervaart de berichtgeving en opiniëring meestal als te pro-Palestijns; wie met de Palestijnen sympathiseert, vindt de berichtgeving meestal veel te pro-zionistisch.

Joris Luyendijk besteedt in zijn boek Het zijn net mensen ettelijke pagina’s over de vraag hoe het komt dat verslaggevers en redacties er over het algemeen meer toe geneigd zijn het Israëlisch perspectief te kiezen.

Onlangs maakte het Jeugdjournaal onmiskenbaar een uitglijder, waar verscheidene redacteuren inmiddels hun spijt over hebben betuigd.

Maar zelden ging het zo gruwelijk mis in dit fragment op een landelijke Amerikaanse zender, waar sterpresentator Diane Sawyer een filmpje over het verwoestende bombardement op Gaza voorstelt alsof men kijkt naar de gevolgen van de mortierregen van Hamas op Israël.

Zoals Rania Khalek op de Electronic Intifadah opmerkt:

Sawyer’s bald misreporting reflects either a deliberate lie by ABC News or willful ignorance so severe that Palestinian death and misery is invisible even when it’s staring ABC producers right in the face.

Sommige journalisten zijn blijkbaar inderdaad zo onwetend over het conflict dat ze Palestijnse misère zelfs niet zien terwijl ze het van commentaar voorzien.

Foto: Pascal (cc)

Houd jij ze dom, dan houd ik ze arm

, door

Zei de directeur tegen meneer pastoor.

Voor dat arm houden hebben we zoals altijd – lekker traditioneel! – de werkgevers.

Voor dat dom houden, hebben we columnisten bij landelijke dagbladen.

Zoals Lex Oomkes in Trouw.

Zomaar een passage uit ‘De SP mag straks terecht de erfenis van Drees claimen’:

De PvdA schudde, om de beruchte Paradiso-rede van Wim Kok te parafraseren, in de jaren negentig in de paarse periode niet alleen de ideologische veren op, de partij liet er ook een paar. Begrijpelijk in het tijdsgewricht, maar, met de wijsheid achteraf, de kans voor open doel waar de SP op wachtte.

Naar verluidt heeft partijleider Diederik Samsom prominente vertegenwoordigers van de PvdA uit de paarse periode als Jo Ritzen, voormalig minister van onderwijs, die wel weer iets wilden doen in de partij, te verstaan gegeven niet op hun bemoeienis te zitten wachten. De huidige partij wil niet geassocieerd worden met de neo-liberale wind van destijds.

Mocht in dat gerucht waarheid zitten, dan is het een ontkenning van de situatie waarin de PvdA zich bevindt. Hoeveel goede redenen daar ook voor zijn – hervormingen in de economie zijn noodzakelijk, de crisis kan niet worden bestreden door de overheidsfinanciën verder en verder in het slop te helpen – uiteindelijk is van de sociaal-democratische ambitie om de scherpste kantjes van crisisbeleid af te slijpen niet veel zichtbaar.

Quote du Jour

Quote du jour | Bij wijze van spreken

, door

Als de zionistische entiteit een faux pas begaat, is ze de eerste om verontwaardigd te protesteren. Dan stroomt het Museumplein bij wijze van spreken onmiddellijk vol. Als moslims op grote schaal moslims afslachten blijft het nagenoeg stil.

Elma Drayer in Trouw.

Voor wie het nog niet opviel: de uitdrukkingen ‘bij wijze van spreken’ en ‘faux pas’ doen veel werk in bovenstaande ‘conclusie’.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende