Mark & Samsommeke en de hete herfst

Het bij elkaar gegunde kabinet-Rutte II had een mooi plan. Nog voor de krachtmeting echt zou beginnen, zou het met een web van deelakkoorden alle partijen in het midden aan zich gebonden hebben en via sociale akkoorden met vakbonden zou de ontevreden zuurstof uit de SP en de PVV gezogen worden. Inmiddels is het kabinet toe aan zijn eerste echt politiek geladen begroting, maar staat het eenzamer dan ooit. De PVV claimt succes met zijn protesttoer, de SP maakt zich breed in een massief zorgprotest, in het CDA heerst de stilte van een aanstaande broedermoord, bij de SGP skeelert de achterban er vandoor, 50Plus heeft dit land al een keer opgebouwd, GroenLinks waarschuwt President Assad nog één keer en D66 wil meedoen met geld verdelen, niet met bezuinigen. Alleen Arie Slob zal nog genieten van het idee te mogen aanschuiven. De rest is er wel klaar mee. En dat terwijl de oppositie toegang heeft tot een serieus veto point: de Senaat. Het worden interessante tijden, die we hier graag volgen. Vorige keer in de vorm van wedstrijd, dit keer als feuilleton. Het zal namelijk, denk ik, vooral om de beeldvorming gaan.

Foto: Sebastiaan ter Burg (cc)

Mark Rutte onbewust onbekwaam

OPINIE - Mark Rutte doet alsof hij weet hoe de crisis op te lossen, maar hij is onbekwaam. Beter neemt hij een voorbeeld aan Maarten van Rossem.

De politiek is op reces en uit Den Haag vernemen we voorlopig niet veel. Toch was er aan het begin van de vakantie nog even nieuws, want “Den Haag” was in Texas. De premier was daar met enkele ministers voor een werkbezoek. Nieuwsuur deed op 13 juli verslag van de reis en Nynke de Zoeten interviewde de Premier. Het viel nauwelijks op in de media. Een enkeling ergerde zich aan zijn optimisme  en anderen vermaakten zich over het cowboyspelen en ‘howdy’ roepen van Mark Rutte.

De muziekkeuze voor de reportage was weinig origineel maar wel toepasselijk: muziek uit de film Paris, Texas van Ry Cooder. Paris, Texas gaat over een man die op zoek is naar zichzelf omdat hij de weg in het leven is kwijtgeraakt. Die muziekkeuze is toepasselijk, want Mark Rutte is ook de weg kwijt, al weet hij het nog niet.

Gebrek aan inzicht

In de reportage is een optimistische en zelfverzekerde Mark Rutte te zien. Als Nynke de Zoeten hem vraagt of hij nooit twijfelt omdat zoveel economen kritiek hebben op de bezuinigingen, antwoordt hij zonder aarzelen: ‘Geen seconde om heel eerlijk te zijn, omdat ik tegelijkertijd zie dat we ook dit jaar weer 20 – 22 miljard te veel uitgeven.’ Hij vertelt haar dat hij ‘in deze baan zit met een absolute overtuiging en missie.’ Hij wil Nederland ‘mooier maken […] nu wij door een zeer zware economische crisis’ gaan. Het heeft zijn ‘allereerste prioriteit.’ Het is duidelijk dat Rutte niet beseft dat de crisis het gevolg is van zijn eigen beleid. Het is stupiditeit, schrijft een geërgerde Ewald Engelen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Pete Simon (cc)

Rutte, DNB en NRC geloven in de vertrouwensfee

Bestuurders roepen radeloos om meer vertrouwen terwijl het publiek steeds hopelozer wordt door de onheilstijdingen. Men gaat door met bezuinigen terwijl er wel een goede oplossing is.

OPINIE - Nu het steeds duidelijker wordt dat ondanks keihard snoeien en lastenverzwaring de crisis niet over gaat, begint het op te vallen dat politici en journalisten steeds wanhopiger smeken om vertrouwen. Bezuinigen en lastenverzwaring zijn de enige maatregelen waarover wordt gepraat, ook al is de enige onderbouwing een onjuiste vergelijking met huishoudboekjes die op orde gehouden moeten worden.

Het is een rare eenzijdige discussie, waarin de Keynsianen nauwelijks aan het woord komen. Daarom wordt de echte oplossing – stoppen met bezuinigen en de economie stimuleren – wordt maar zelden genoemd. Pas de laatste tijd komt hier een beetje verandering in dankzij mensen als Ewald Engelen en Bas Jacobs, zoals hier:

[kliktv nr=1] De politiek weet het niet

Dagelijks zien we bestuurders met strakke gezichten beweren dat nieuwe bezuinigingen nodig zijn omdat we als klein landje afhankelijk zijn van de export. ‘Wij kunnen er ook niets aan doen,’ lijken ze te zeggen. Om ons moed in te praten vertellen ze ons dat het volgend jaar weer beter gaat. We moeten vertrouwen hebben in de toekomst en geld uitgeven, want dat is goed voor de economie.

Foto: Maarten (cc)

Mark, Stef, Jet

COLUMN - Over een maand of drie heeft de crisis ook mij bereikt. Statistisch gezien zal ik 443 dagen werkloos zijn en heb ik een kans van 57% op ‘uitstroom naar een baan’, zo vertelt mijn juridisch adviseur me. Het zijn boeiende cijfers. Ook ik mag mij nu in de wondere wereld der WW gaan storten.

Tenzij ik besluit de statistieken te ontkennen, wat een verstandig mens beter niet doet, zal ik voorlopig rekening moeten houden met 30% inkomensdaling. Omdat de vaste lasten niet mee dalen, daalt mijn besteedbare inkomen met 41%. Dat wordt dus niet weinig bezuinigen; geen cent de deur meer uit.

Volgens Mark is dat ‘somberen’ en moeten we dat niet doen. Nee, we moeten de economie aanjagen. Geld niet oppotten, maar uitgeven!

Ik zou nu kunnen protesteren door erop te wijzen dat ik helemaal niet ‘somber’, maar gewoon een rekensom maak, aan het einde waarvan ik geld tekort kom. Ik zou ook kunnen roepen dat ik op de lagere school wél heb leren hoofdrekenen, in tegenstelling tot Mark, die het dan ook stukken verder geschopt heeft dan ik.

Maar dat is uiteindelijk het punt niet. Dat is al eeuwen geleden gemaakt door die grappenmaker van Van Nazareth: de mens is er niet voor de economie, de economie is er voor de mens.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Afschrijvingen | 3, 2, 1… KOOP!

Originele analyses over onze economie komen vaak van ‘buiten’. Afgelopen zaterdag betuigde microbiologe Rosanne Hertzberger in NRC haar steun aan Mark Rutte die opriep om te stoppen met somberen en te gaan consumeren. Hertzberger begreep Rutte opeens toen ze vastzat in een file: ‘Al die auto’s staan daar alleen maar stil omdat de persoon vóór hem stil staat, en die staat weer stil omdat die persoon voor hem weer stil staat. En zo staan er tien kilometer aan auto’s te wachten. Doodzonde. Als iedereen gewoon tegelijkertijd in hetzelfde tempo optrekt, kunnen we verder met ons leven,’ aldus Hertzberger. Zo moeten we Rutte’s oproep dus zien: we trappen allemaal tegelijkertijd op het consumptiepedaal en zetten zo de hele economie weer in beweging. Een mooie vergelijking. En hij werkt.

Als we er even van uitgaan dat het inderdaad beter zou zijn als we met z’n allen tegelijkertijd meer gaan consumeren – we doen even net alsof duurzaamheid niet belangrijk is – dan zijn er wel twee typen individuen die een probleem vormen. De ene groep vertrouwt er niet op dat anderen gaan bewegen en willen het risico niet nemen dat ze als enige gaan rijden en brokken maken – een prisoners dilemma ‘from hell’. En dan is er nog een andere groep die simpelweg niet in de positie is om meer uit te geven, ook niet als het hen beter zou vergaan. Als je echt in de schulden zit, is het fijn dat je je baan niet verliest doordat anderen gaan consumeren, maar is het niet verstandig omdaar zelf ook aan mee te doen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Erdogan op de koffie

COLUMN - Dat maart nogal eens de neiging heeft zijn staart te roeren, blijkt wel weer. We hebben nog geen nieuwe Paus of de studio van Erwin Olaf staat in de fik. Ik heb mijn zomerjas nog niet aan of er ligt alweer een sloot gesmolten hagel in mijn capuchon. Of stel je voor, je voedt een kind fatsoenlijk op, heb je opeens Erdogan op je stoep.

De man met een indrukwekkende naam, Recep Tayyip Erdogan, komt vandaag op de koffie bij de man met een iets minder indrukwekkende naam, onze minister president, Mark Rutte. Ze slurpen aanvankelijk ongemakkelijk een beetje aan de genoemde koffie. Ze leuteren over voetbal, over, naar ik hoop, Wesley Sneijder. De man met de indrukwekkende naam is kritisch. De goal tegen Kayseri was behalve vroeg ook belangrijk en mooi, maar de Nederlandse middenvelder is momenteel nog ver van het inlossen van zijn belofte. De man met de iets minder indrukwekkende naam zal het schamper weglachen.

Er valt al snel niet zo veel meer te lachen, als het tijd wordt om het over de eigenlijke reden van de koffie-afspraak te spreken. Beide mannen worden ernstig. ‘WHO THE FUCK is Lodewijk Asscher?’ Wij weten, behalve wie Asscher is, ook dat hij de zogeheten bad cop is, in een strategie waarin Rutte de rol van good cop inneemt. Als eerstgenoemde de archiefkasten door de verhoorkamer heeft gesodemieterd, dan kan laatstgenoemde rekenen op meer goodwill van de verhoorde. Tenzij de verhoorde met de indrukwekkende naam daar niet zo’n zin in heeft natuurlijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Niets wat niet gerepareerd kan worden

COLUMN - Afgelopen maandag hadden ze klaar moeten zijn. Maar men was nog amper op de helft. Het Brabantse bouwbedrijf dat hij op aanraden van Blok ingehuurd, bleek tijdens carnaval haar werknemers vrij te geven; de stukadoor had een complete kamer gestuct die nog niet gestuct had mogen worden; tijdens de renovatie van het plafond kwam men een verrotte balk tegen die vervangen moest; de keuken was, na een veel te lange levertijd, op de verkeerde plek gezet; en men was vergeten het bad te installeren. Alles wat fout kon gaan was fout gegaan.

De aannemer had toegegeven dat hij fouten had gemaakt. Maar dat kwam vooral doordat hij zulke slechte tekeningen had. Dat die tekeningen door zijn collega waren gemaakt, noodde de man kennelijk niet tot enige discretie.
“Komt het wel goed?”, had Mark Rutte uiteindelijk gevraagd.
“Er is niets mis wat niet gerepareerd kan worden, mevrouwtje”, had de aannemer gezegd.
“Het is meneer”, zei Mark Rutte.
“Whatever”, zei de aannemer.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

Kort | Kapot bezuinigen

Het kabinet is een aantal extra bezuinigingen overeengekomen. Volgens premier Rutte gaat het pijn doen en zijn bezuinigingen in 2014 nodig om Nederland sterker uit de crisis te krijgen. De teller staat daarmee (exclusief Rutte I) op 25 miljard aan snijwerk. Rutte belooft wel een pakket van 500 miljoen euro om de economie weer aan te jagen.

Nederland is weer te repareren’, sust de premier. De vraag is echter, wie heeft wat kapot gemaakt? Misschien kan het Centraal Plan Bureau de volgende keer berekenen wanneer precies de economie is kapot bezuinigd.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende