In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Closing Time | The Wind Cries Mary
, door
Vandaag, 27 november 2022, zou Johnny Allen Hendrix 80 jaar zijn geworden – als hij niet was overleden op 18 september 1970.
En als je bedenkt dat Hendrix een generatiegenoot was van, bijvoorbeeld, Bob Dylan en Mick Jagger, dan vraag je je toch af welke platen hij nog had kunnen maken, en hoe zijn carrière zou zijn verlopen.
Wat een geluid was dat ook: die gitaar, die drums, die bas en die zang. Zouden die 10 (11?) jongeren op de grond, daar in die studio in Stockholm, hebben beseft waar ze naar aan het kijken waren?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Closing Time | While You Were Sleeping
, door
Elvis Perkins is een singersongwriter die in februari 2007 zijn debuutalbum uitbracht. Het openingsnummer van die plaat is While You Were Sleeping.
Daarna ging de carriere van Elvis Perkins door. Hij schreef nog meer liedjes, liet zijn baard staan, bracht een nieuwe elpee uit, liet zijn haar groeien, ging op tournee naar Euopa, knipte zijn haar weer kort, schoor zijn baard weer af, maar een mooier liedje dan While You Were Sleeping, heeft hij nooit meer gemaakt.
Closing Time | Fat Man Blues
, door
Voor een blues is nodig: een staande bas, een drummer en een gitarist. En het wordt een goeie blues als je een goeie bassist hebt. En een goeie drummer. En een goeie gitarist. Tekst? Nee, laat die woorden maar even weg. Denk zelf maar aan iets. Of aan niets. Mag ook.
Closing Time | Geef Mij Wat Vloerbedekking Onder Deze Vette Zwevende Sofa
, door
Ahoy, Rotterdam, 27 november, 1971. Wat een gekke teksten maakte men toen, Frank Zappa dan. Maar ook wel poëtisch. Ik kan die vloerbedekking onder die sofa wel waarderen. Ook al heb ik geen idee waar het over gaat. En wat kende hij zijn talen, ik hoor ook nog Duits. En de muziek? Een mengeling van gospel, jazz, vaudeville, spoken word en pop. Plus vreemde maatsoorten en ritmes naast wat weirdness, virtuositeit, experiment en gekkigheid.
Closing Time | Lament
, door
My Uncle Jimmy lives next door to a church of Christ. And the preacher would come over sometimes and he’d always hide his beer and his cigarettes, so I wrote a song about it
The Gourds is een leuke band, maar je moet ze wel live zien/horen. Als je ze op een studio cd hoort, dan verliest het geluid veel van z’n aantrekkelijkheid. En de band weet dat kennelijk, want van de cd gogitchyershinebox zijn de eerste drie songs opgenomen in de studio en bij de songs die daarna volgen staat: Live at the Melkweg. Je vraagt je af of een niet-Nederlandse fan weet wat er bedoeld wordt met Melkweg.
Closing Time | Phoenix (live)
, door
Ik zat aan de keukentafel en uit de speakertjes van mijn laptop klonk de nieuwe plaat van Big Red Machine, om precies te zijn, het nummer Phoenix. ‘Mooi he’, zei ik tegen M. M. luisterde even, haalde haar schouders op en zei ‘ik vind het maar een saai nummer.’
Big Red Machine heeft dus een tweede plaat uit waar de meningen kennelijk over verschillen.
Closing Time | The Way Young Lovers Do
, door
Een staande bas, een cello, violen, een saxofoon, een trompet, een vleugel, een percussionist, een losjes drummende drummer en een scattende zanger die zich als André Hazes gekleed heeft– daar word ik nou helemaal astraal en week van.
Nou had ik begrepen dat Van Morrison niet altijd het zonnetje in huis is, maar wat een song die blaakt van optimisme, blijheid en lichtheid heeft hij dan gemaakt met The Way That Young Lovers Do. En wat wordt die prachtig uitgevoerd veertig jaar nadat het nummer op de plaat werd gezet. Daar wordt een monumentje neergezet. Daar zou een zich achter de laptop bevindend sargasso-schrijvertje haast een traan van in zijn ogen krijgen. Haast dan hè, niet echt natuurlijk,
Closing Time | The Four Mills Brothers
, door
Ik maakte kennis met de muziek van het fenomeen Van Dyke Parks in 1984, in de ochtend na een groot feest. Ik was blijven overnachten en hielp dus mee met opruimen: de flesjes in de kratten, stofzuigen, dweilen en afwassen. En iemand had bedacht dat het een goed idee was om die activiteiten muzikaal te begeleiden met de elpee Jump van Van Dyke Parks, die toen net uit was. Ik vond er toen niet veel aan, iets teveel opgeklopte vrolijkheid voor mijn kater. En het klonk wat ouderwets ook, vond ik.
Closing Time | Odetta In Paris
, door
Toen ik de eerste keer dit filmpje zag, Odetta in Paris, dacht ik, waar zijn de microfoons, waar is de snoerenspaghetti op het podium? Waar zijn de pedalen, de kastjes, de boxen, de knopjes? Is het wel live? En wat een vreemd zaaltje, zo met al die losse houten stoelen. En wat een net publiek, jong oud, maar allemaal netjes met bloesje, stropdas, colbertjasje, haar netjes geknipt, en heerlijk, een paar dames met de tas op schoot. En niemand die joelt, roept of op zijn vingers fluit tussen de nummers door. En tijdens de nummers houden ze ook heel netjes hun bakkes. Moet je tegenwoordig ‘ns horen tijdens een concert. Enfin. Toen ik het filmpje nog een keer bekeek zag ik toch een microfoon op een standaard een eindje voor de bas staan. Idem bij de gitaar. Maar waar zingt Odetta in?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.