"You don’t always need The Hague to stimulate sustainability – that’s been proven under the Balkenende cabinets." (RUG.nl) Prof. Henk Moll hoogleraar Natuurlijke hulpbronnen aan de Rijksuniversiteit Groningen somt in een opiniestuk op waarom we van het komende PVC-kabinet niets hoeven te verwachten op het thema duurzaamheid. Volgens de ooit groen-rechtse Mark Rutte draaien windmolens immers niet op wind maar op subsidies. Het CDA zit in de tang van de bioindustrie-lobby en de PVV wil alleen maar scoren met kiloknallers voor haar electoraat. Maar op veel dossiers kunnen de rechtse partijen enkel wat symboolpolitiek bedrijven en dus ook niet veel slechts doen aldus Mol. Klimaatbeleid komt immers van Brussel en op het gebied van kernenergie kunnen ze hooguit wat plannetjes maken maar niks op korte termijn realiseren. Verduurzaming hoeft echter niet van Den Haag te komen op het niveau van gemeente en provincie is al heel veel in gang gezet (waaronder klimaatneutrale gemeenten) en dat gaat gewoon door. PVC of geen PVC...
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op de middelbare school leren leerlingen netjes de door historici bedachte tijdsindelingen. Oudheid, Middeleeuwen, Renaissance enz. We moeten die indeling niet té serieus nemen. Het dient als kapstok om feiten te plaatsen in de tijd. Zodat ze niet als los zand in het luchtledige blijven hangen. De Middeleeuwen begonnen niet in 476, ook niet in 500, maar wanneer dan wel? En hoe donker waren de Middeleeuwen? Vragen, vragen, maar verwacht van de wetenschapper geen simpele en eenduidige antwoorden. De mens is de uitvinder van het begrip tijd en historici hebben de periodes door hun indeling voor eeuwig gebrandmerkt. De Middeleeuwer leefde niet in de Middelleeuwen, hij leefde in het nu. Net als wij. Over honderd jaar is het heden een eeuw geleden en de huidige stand van de wetenschap hopeloos verouderd.
Waarheidsvinding
De wetenschap is er onder andere voor waarheidsvinding. Maar wat is waar? De koningin van alle wetenschappen was tot in de 19e eeuw de theologie. In het Heilige Boek, De Schrift, lag alle waarheid goed verborgen. Doel van de 16-jarige studie theologie was de tegenstrijdigheden te verklaren en zo tot waarheidsvinding te komen. De Bijbel werd gezien als handboek, geen praktisch handboek, maar desondanks een handboek. Uiteindelijk loste na een dikke 700 jaar de wiskunde de theologie af als de moeder aller wetenschappen. Het idealistische vooruitgangsdenken culmineerde in 1900 samen in de uitspraak van David Hilbert ‘in de wiskunde is er geen ignorabimus’. Al binnen een jaar werd zijn ongelijk door Russell’s paradox aangetoond. Eén van de pijlers van de wiskunde, de verzamelingenleer, werd hiermee in één keer onderuit geschopt. Zelfs de logica bleek niet logisch, maar een vat vol tegenstrijdigheden en paradoxen.
Vandaag een serieus onderwerp in Saillant: de Elfstedentocht. De stelling luidt: “De Elfstedentocht Hoax moet gestopt worden.” Of, als we de stelling wat breder trekken: “Leugens op Internet moeten aangepakt worden.”
Iedere Nederlander kent de Elfstedentocht. Het is een mythische tocht door Elf Friese steden met een lengte van bijna 200 km. Tot zover de mythe. Schadelijk is dat steeds meer media de Elfstedentocht niet langer als mythe presenteren, maar als vaststaand feit. U leest het goed: de mythische tocht zou werkelijk hebben plaatsgevonden. En niet alleen obscure websites maken zich hieraan schuldig. Oude media nemen de verhaaltjes klakkeloos over, inclusief verzonnen helden.
Zo zijn de winnaars stuk voor stuk biologische spruitjestelende boeren. Waarom biologisch? Toeval? Zeker niet. De leugenmachine van de klimaatterroristen werkt op volle toeren. Immers, als we vroeger om de haverklap meters ijs hadden, moet dat haast wel betekenen dat de temperatuur stijgt. En wiens schuld is dat? U weet het niet? De klimaatmaffia weet het antwoord wel: de hardwerkende Nederlander. De Nederlander die voor dag en douw opstaat, de ruiten van z’n dieseltje krabt en braaf naar z’n werk kachelt om dit land draaiende te houden. Jan met de Pet, die geen tijd heeft om door de linkse kerk gemaakte films te bekijken en geen geld heeft om zonnepanelen op zijn dak te plaatsen. Kortom: burgers zoals ú!
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
“Overdrijven, liegen en doemdenken is een slechte strategie voor de klimaatbeweging.”
De conferentieleden in Kopenhagen werden bij aanvang warmgedraaid met een onheilspellend filmpje van een meisje dat zich alleen nog maar kon vastklampen aan een verdorde boom. Is dat motiverend?
Een ander voorbeeld. In de maandag uitgezonden film annex documentaire ‘The Age of Stupid’, liet men een Engelse dame aan het woord die demonstreerde tegen windmolens. Ze won een proces en de windmolens werden niet geplaatst. In het volgende shot zien we een overstroming in hetzelfde gebied. Wat zien we? Een oudtestamentische God der wrake? Good old ‘boontje komt om zijn loontje’? Of misplaatste propaganda? Een derde voorbeeld: smeltende gletsjers in de Himalaya. Deze gletsjers zouden 1 miljard mensen van schoon drinkwater voorzien. Het bleek een broodje aap verhaal te zijn. De Wereldbank heeft onderzocht dat de Ganges voor 96% bestaat uit regenwater, het smeltwater van de gletsjers is voor de Ganges dus van marginaal belang.
Wat wil ik nu zeggen? De wereld bestaat uit een klein percentage klimaatsceptici en een klein percentage fanatieke klimaatdoemdenkers. De grote middengroep weet het niet, wil het niet weten of interesseert het gewoon geen drol. De doemdenkers proberen met zwarte scenario’s, leugens en overdrijving de aandacht te trekken. Dat lukt op korte termijn aardig, maar de aandacht wordt niet verzilverd. Immers, de twijfelaars zien dat het doemscenario rammelt. Regenwater blijkt de Ganges te vullen, natuurrampen vonden ook in de prehistorie plaats en niemand weet de exacte gevolgen van een graadje stijging. Zul je net zien: hebben we er net voor gezorgd dat het niet warmer wordt, belanden we met zijn allen in de volgende IJstijd. Hebben wij weer.
Onderstaande column sprak Stefan Verwer: directeur Lokaalmondiaal gisteren uit op de Grote Ontwikkelingsquiz die jaarlijks in LUX Nijmegen wordt georganiseerd. Hij gaat in op het (on)gelijk van Hans Labohm en op de invloed van de klimaathype op ontwikkelingsorganisaties.
Het is onrustig in klimaatland… En dat heeft nu eens niet te maken met de voorbereidingen voor Kopenhagen – Nee, het heeft te maken met het feit dat steeds meer wetenschappers openlijk hun twijfels uiten over het wetenschappelijk bewijs voor het bestaan van de klimaatproblemen.
Na de alarmerende film ‘An Inconveniant Truth” van Al Gore wist de hele wereld het zeker: wij hebben een groot probleem. Wetenschappers claimden dat het nu 99% zeker was: het klimaat verandert door toedoen van de mens en als de wereld niks doet, dan zijn de problemen onoverkomelijk en onomkeerbaar. De enkele criticus die nog over bleef werd de mond gesnoerd, want de wereld was overtuigd van de klimaatproblematiek.
De belangrijkste kritiek op Al Gore was in de afgelopen jaren dan ook dat hij zich weliswaar voordoet als de wereld klimaat kampioen, maar dat zijn energiegebruik in zijn huis allesbehalve als duurzaam te kwalificeren valt.
Naar verluidt zou de ´Gore mansion`, het optrekje van Gore in Louisiana evenveel energie per maand verbruiken dan een gemiddeld Amerikaans huishouden in een jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.