[qvdd]Kijk ook naar Nederland, dat zo afhankelijk is van een grotere Europese eenheid, dat zo gericht is op het buitenland. Je kunt de luiken niet dichtdoen. Europa is fantastisch, daar hebben we voor gevochten en nu moeten we even met elkaar de tanden op elkaar houden. (Neelie Kroes, NRC 6 aug 2011, papieren versie, geen link) Dat heeft de regering wel gedaan, letterlijk en figuurlijk zijn de luiken dicht. Nederland is een van de twee landen die uitbreiding van steun aan het noodfonds tegenhoudt. In de zelfde krant staat ook een kort stukje met de titel "Politiek Den Haag ademt grote rust". Elders in Europa zijn regeringsleiders druk in overleg hoe te reageren op de crisis van afgelopen week maar in Nederland is het team "daadkracht" met vakantie. De Premier en de Vice Premier vonden het niet nodig om de vakantie zodanig te plannen dat een van beide aanwezig is om het land te regeren, daar hebben ze ambtenaren voor.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
[qvdd]
Je ziet in heel Europa dat regeringsleiders het moeilijk hebben. Ze hebben onder de bevolking te weinig draagvlak voor hun Europabeleid. In veel landen gaan de belastingbetalers die voor wanbeleid van andere Europese lidstaten moeten opdraaien, al de straat op. Vroeg of laat gaat dat hier ook gebeuren en dan neemt de druk op dit kabinet toe. Dit kabinet is te instabiel om dat te kunnen dragen.
Aldus Ed van Thijn. De achterban van de PVV is tegen Europa, maar juist de Euro-crisis is het grootste probleem waar wij nu mee geconfronteerd worden.
“Denk het onmogelijke”, zo hield ik in deel 1 onder dit kopje onze ministersploeg van Rutte voor. En vooral: daag de politieke partijen uit over hun schaduw heen te springen. Want het zal toch niet waar zijn dat de politiek de ontwikkelingen belemmert. Ik beloofde toen dat ik over buurtzorg ook beelden en gedachten had, die misschien vernieuwend mogen worden genoemd en dat ik niet snap waarom de kansen niet worden gegrepen. Dat kan rechts misschien wel beter dan links.
In mijn vorige blog schreef ik hoe de huisvesting en de woningmarkt nu al jaren effectief worden gefrusteerd, door stokpaarden en angst: hypotheekrente, huurbeleid, huursubsidie, ‘rijkdom’ woningcorporaties. Oplossing: ruilen! VVD en CDA moeten de aftrek van de hypotheekrente laten vallen, de PvdA het verzet tegen de liberalisering van de huren. En wat komt er dan te voorschijn? Een systeem van woningcorporaties, waarin vrijere huurprijzen gelden, waar de huurtoeslag een wettelijke recht is waaraan door woningcorporaties inhoud wordt gegeven, een sociale huisvesting waarop woningcorporaties aanspreekbaar zijn.
Nu dan: de zorg in de buurten. Het regeerakkoord heeft een paar geinspireerde passages, die gaan over ouderen in de buurten en de nabijheid van de zorg. Maar ook hier ontbreken de routekaarten. Dat suggereert een kans: de regering wil kennelijk iets fundamenteels wijzigen in de buurten. Wat zou dat kunnen zijn?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Terwijl de oppositie niet betrokken wordt in het maken van plannen voor de onderkant van het loongebouw wordt de VNG dat wel. En de VNG slaagt waar Cohen tijdens de campagne jammerlijk faalde. In een niet-openbare maar per ongeluk toch op internet geplaatste brief (mirror) haalt de VNG keihard uit naar de voorgenomen bezuiniging op de Wet werk en bijstand (Wwb). Waar het Rijk de uitvoeringskosten van het nieuwe beleid op 4,5 miljoen schat, denkt de VNG minstens 30 miljoen aan ICT-kosten te moeten maken. Om te kunnen plukken van minima moet de sociale dienst van iedere gemeente op de schop en dat is bepaald niet gratis.
In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen bracht EO-Netwerk een bijstandsmoeder aan het huilen met de doorberekening van de bijstandsplannen van de VVD. Rutte reageerde woedend, er was niks van waar. Diezelfde bijstandsmoeder werd ook in de campagne voor de Statenverkiezingen ten tonele gebracht, ditmaal bij Uitgesproken WNL waar ze verklaarde nog niks van de bezuinigingen te merken.
Dankzij Uitgesproken VARA, dat de hand wist te leggen op plannen van de regering om het individuele recht op bijstand af te schaffen, wisten we welke kant het uit zou gaan. Als het aan Rutte ligt dan kunnen thuiswonende kinderen van werkloze ouders als kostwinner worden aangemerkt. Van een student met een bijbaan kan worden verwacht dat zij haar ouders onderhoudt. Cohen ging ermee aan de bak. Het moet eerlijker!
De Provinciale Statenverkiezingen worden door de politici opgepimpt tot formaat Tweede Kamerverkiezingen. Als de gedoogcoalitie geen meerderheid haalt, dan dreigen volgens Rutte ‘Belgische toestanden’. Volgens Job en Jolande kan de gedoogcoalitie bij het niet halen van een meerderheid beter direct de handdoek in de ring gooien. Voorspelbare verkiezingskoorts, maar het heeft weinig met de werkelijkheid te maken. We ‘kiezen’ morgen indirect de leden van de Eerste Kamer. Of de gedoogcoalitie daar nu net wel of net geen meerderheid haalt, is van marginaal belang. De oppositie is immers geen gesloten blok. GroenLinks, D66, ChristenUnie en de aarsconservatieve SGP zullen klaarstaan om het gros van de voorstellen door de Eerste Kamer te loodsen. En wat als er een keer een voorstel sneuvelt? Dan niks. Dan gaat het voorstel retour afzender, wordt het aangepast en leven we rustig verder.
Interessanter dan de eventuele meerderheid van de coalitie, is om te zien of de machtsbalans tussen Mark, Maxime en Geert gaat schuiven. Ik heb het al eerder gezegd: macht is de smeerolie van dit kabinet. Wat gebeurt er met het CDA als de partij procentueel nog minder stemmen haalt dan afgelopen juni? Dat waren voor het CDA al de meest dramatische verkiezingen ooit. Terwijl alle partijen hun kopstokken uit de kast hebben getrokken, houdt Verhagen zich stil. Voorvoelt hij een nederlaag? Wil de sluwe vos zich alvast indekken? Elco Brinkman trekt de verkiezingskar. Met zichtbare tegenzin. De man met het charisma van een oude poetslap. De man die Paars mogelijk maakte door grandioos te verliezen in 1994. Nors. Afwezig. Apathisch bijna. Gaat deze levende dode de christendemocraten werkelijk aan een verkiezingszege helpen?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De regering Rutte gaat in gebieden waar de sociale huurwoning schaars is, forse huurverhogingen mogelijk maken, zo schreef ik hier eerder. Daarmee maak je schaarse (goedkope) woningen nog schaarser door ze duurder te maken. Dat leek me geen goed plan. Maar hoe komen redelijke mensen daarbij? Die vraag bracht mij tot lezing van het partijprogramma van de VVD: je moet altijd proberen andere opvattingen te begrijpen. En nog een gedachte die over-genuanceerd zal lijken: de politieke verschillen tussen de partijen zijn niet zo groot, dus laten we tegenstellingen niet overdrijven. Er is al strijdvaardig geblaat genoeg.
Kortom: heeft de VVD beleid, of is er over nagedacht?
Het VVD-programma “Orde op Zaken” besteedt ongeveer een pagina aan de woningmarkt. Ik zal de spanning niet ondragelijk maken: het is beleid, maar er is niet over nagedacht. Het is een pagina vol ideologische misverstanden, tegenspraken en slordigheden. Als je tussen de regels leest, is nog wel een gedachte aan te treffen, maar geen erg serieuze.
Er wordt dubbel gesubsidieerd, zegt de VVD. De huurprijs wordt kunstmatig laag gehouden en er wordt ook nog huurtoeslag betaald.
Dat is juist: er is inderdaad een dubbel systeem van aanbod-ondersteuning (geweest) waardoor de prijs van het gebouw werd verlaagd en een systeem van vraag-ondersteuning, waarbij lage inkomens worden gecompenseerd voor te hoge huren (vroeger individuele huursubsidie, nu huurtoeslag).
Een gastbijdrage van Esther-Mirjam Sent, hoogleraar Economische Theorie en Economisch Beleid aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Het stuk is ook te lezen op Me Judice.
Ouders moeten zelf kunnen kiezen naar welke school hun kinderen gaan. Studenten moeten zelf hun onderwijskansen kunnen grijpen. Mensen moeten zelf kunnen kiezen of ze hun organen na hun dood ter beschikking willen stellen. En dit is slechts een kleine greep uit de argumenten die we vanuit het kabinet krijgen over voorgenomen beleidswijzigingen. Het onderliggende mensbeeld is dat van een koele en calculerende burger die optimaal gebruikt maakt van de geboden keuzemogelijkheden. Dat geeft de kiezer mogelijk een prettig gevoel, maar sluit absoluut niet aan bij de realiteit.
Ratio en emotie
Rationeel denken, analyseren, beslissen geeft mensen het gevoel dat ze in control zijn. En dat is plezierig, omdat de wereld om ons heen zo complex is geworden. Het verstand is te sturen, de emotie lijkt ongrijpbaar. Daarom denken we graag dat we op grond van redelijke overwegingen handelen, maar niks is minder waar. Ratio en emotie zijn innig vervlochten. Uit experimenten blijkt dat als je mensen een opdracht geeft, ze denken dat ze de vragen heel rationeel beantwoorden, maar het deel van de hersens dat tijdens de beantwoording van de vragen geactiveerd is, blijkt het emotionele deel te zijn (Camerer, Loewenstein en Prelec, 2005). Tegelijkertijd is het zo dat die emoties ons juist kunnen helpen om een rationele beslissing te nemen (Damasio, Tranel en Damasio, 1991). Dat wil zeggen, emoties stellen ons in staat onderscheid te maken tussen dat wat belangrijk is en dat wat minder belangrijk is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Daadkracht is de boodschap van deze coalitie. Echt imponerend willen de daden nog niet worden: we roken aan de bar, rijden met 130 naar huis en timmeren een inbreker naar buiten. Maar met het strafbaar stellen van illegaal verblijf, een PVV ideetje, wil het nog niet zo lukken. Dat is ook prima, want wat moet je met 50.000 nieuwe criminelen erbij?
De regering Rutte heeft niet per definitie ongelijk, vind ik. De VVD en het CDA waren keurige partijen, hetgeen niet zo maar weg kan zijn. Beleid mag worden gemaakt op het vlak van de huren, huurtoeslag en doorstroming, zolang de sociale doelstelling van de huisvesting in stand blijft. Dat mag zelfs als er niets gedaan wordt aan de subsidie op villa’s door de hypotheekrente aftrek. Als het verstandig beleid is, mag het ook krachtdadig zijn. Liberaler kan ik het toch niet maken. Maar helaas: de vorige regering deed bijna alles fout, maar had nog gevoel voor de sociale kant van het wonen.
In 1902 werd met de woningwet een begin gemaakt met de sociale volkshuisvesting. Dat beleid werd gebouwd op de wantoestanden van de revolutiebouw uit de 19e eeuw. Voor Nederland is dit een geweldige overheidsinterventie geweest. Het leverde op: De grootste voorraad goedkope huurwoningen van de ons omringende landen; Een egalitaire samenleving en een geemancipeerde arbeidersklasse, zonder extreme achterstandsbuurten; Een behoorlijk niveau van wonen, ook door die minst verdienenden.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.