Metro-columniste Annelies van der Veer probeert weer eens een actueel thema te duiden met wat moslim-onzin. Les Clochards roept haar maar weer eens tot de orde. Annelies van der Veer had vanochtend in de Metro weer een paar pogingen nodig om islam en geweld met elkaar in verband te brengen, alleen ging het deze keer niet echt van een leien dakje. Ze begint bij een meneer Badr. Die is beroemd omdat hij met Estelle is en die is weer beroemd omdat ze met Ruud Gullit was. Meneer Badr is dus een soort van tweede afgeleide van Ruud Gullit, die ook beroemd is, maar dan met een reden. Meneer Badr heeft losse handjes naar het schijnt. Althans: hij wordt in de pers met een incident geassocieerd. Of meneer Badr moslim is, kan ik u niet vertellen, en Annelies ook niet. Annelies vraagt zich echter af waarom die meneer vernoemd is naar een veldslag. Voor wie het niet weet: in het jaar Onzes Heeren 624 werd ergens op het Arabisch schiereiland een kleine schermutseling uitgevochten tussen moslims en -heidense- inwoners van Mekka. De moslims hadden zich -zacht gezegd- niet zo goed voorbereid op dit treffen en kwamen er pas aan het begin van de slag achter dat ze met slechts driehonderd man tegen een overmacht van zeker duizend Mekkanen vochten.
GEKLEURD – Russia Today (pro-Gadaffi, pro-Assad) schildert Amsterdam af als één groot Islamistan. De roze buren applaudisseren. FILMPJE!
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Samira Bouchibti schreef met De islam, de moslims en ik een liefdevolle kritiek op haar cultuur van herkomst – waarover een andere keer meer – en een pleidooi voor een respectvol maar krachtig integratiebeleid. Ze noemt zich liberaal, en dat noemt ethicus Bart Voorzanger zich ook me ook, maar er zijn desondanks een aantal punten waarop ze tot behoorlijk verschillende keuzen komen. Zijn gepieker daarover bracht hem tot het volgende.
Liberalen zijn er in soorten. Zie voor een genuanceerder beeld van het liberale landschap Rutger Claassens Het huis van de vrijheid, waar ik ook graag eens op terugkom. De meest genoemde tegenstelling is die tussen rechtse en linkse liberalen, waarbij rechtse liberalen vrijheid allereerst zien als afwezigheid van dwang, terwijl linkse liberalen eerder, of in elk geval daarnaast, denken aan de beschikbaarheid van reële alternatieven en het vermogen daartussen weloverwogen te kiezen. Een rechtse liberaal is tevreden als niemand de schoenpoetser verhindert om advocaat te worden; een linkse liberaal is dat pas als de rechtenstudie voor de schoenpoetser economisch en sociaal een reële optie is, en als hij geestelijk is toegerust voor een zorgvuldige keuze. Vooral dat laatste maakt linkse liberalen wel eens wat bevoogdend. Hoe dan ook, ik geloof niet dat hier het verschil tussen mevrouw Bouchibti en mij zit.
Wie een moslim vraagt wat zijn of haar geloof inhoudt, zal al snel vernemen dat het draait om vijf dingen, de ‘vijf zuilen’ van het de islam. De eerste daarvan is het inzicht dat er maar één God is en dat Mohammed Diens profeet is. Deze geloofsbelijdenis zul je in het Midden-Oosten enkele keren per dag horen, want ze vormt ook de oproep tot het gebed. Dat gebed vormt de tweede zuil, en zoals bekend wenden de geloven zich daarbij naar Mekka en maken ze verschillende buigingen. De derde zuil is de vastenmaand ramadan, tijdens welke een moslim zich gedurende de dag moet onthouden van drinken en eten. Ten vierde is er de plicht aalmoezen te geven.
De overgrote meerderheid van de gelovigen zal zich hiertoe beperken en ieder geeft er op zijn eigen wijze vorm aan. Ik heb eens een reis door oostelijk Turkije gemaakt met een chauffeur die bleef vasten (hoewel reizigers dispensatie hebben voor de ramadan en ondanks het feit dat hij vijfentwintig man in zijn bus had), maar ik heb ook meer seculiere mensen ontmoet die weinig deden aan de vasten. Mijn buurjongen krijgt elke dag SMSjes die hem in staat stellen zich tot op de minuut te houden aan de gebedstijden, terwijl een goede vriend in Teheran meteen na het opstaan al zijn gebeden opzegt. Zoveel hoofden, zoveel zinnen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dit verhaal van me is een paar jaar geleden gepubliceerd in NRC Handelsblad en kwam ik onlangs weer eens tegen. Het leek me nog steeds actueel.
Jezus is niet gekruisigd. Jezus is 120 jaar geworden. Jezus was een moslim. Islamitische groeperingen hebben zo hun eigen ideeën over een bij uitstek christelijke figuur. Wil de echte Jezus opstaan?
Zij hebben Hem niet gedood en zij hebben Hem niet gekruisigd. Daar is de Koran heel duidelijk over. Nog voor de lijdensweg van Christus begon, voordat zijn schouders het zware kruis moesten torsen, legde Allah de beeltenis van Jezus over een ander persoon. Allah hief Jezus na deze opmerkelijke persoonsverwisseling tot zich op in de hemel. Daar zal Jezus, of zoals moslims zeggen Isa, tot de dag der opstanding blijven. Zij [de Israëlieten] maakten plannen [voor de kruisiging] en God maakte plannen, maar God is de beste plannenmaker, leert soera drie, vers 54. Sommige moslims denken dat Judas in plaats van Jezus is geëindigd aan het kruis.
Over Jezus spreekt de Koran veelvuldig. Hij wordt 24 keer genoemd, 20 keer meer dan Mohammed. En, belangrijk, Jezus is in de kern moslim. Ondanks de ogenschijnlijke helderheid van het heilige boek geven verschillende groepen moslims een geheel eigen invulling aan de rol die Jezus in het geloof heeft gespeeld.
DATA - Het Pew Forum on Religion & Public Life verzamelde wereldwijd gegevens over migratiestromen en de religieuze achtergrond van de betrokken migranten.
Het onderzoek leidde tot een lijvig maar leesbaar rapport (pdf), plus een overzichtelijke website voor wie liever klikt dan leest.
Faith on the Move maakt korte metten met schrikverhalen over een islamitische tsunami. Zo blijkt de absolute meerderheid van de immigranten in de Europese Unie (56%) christen te zijn, terwijl nog geen derde (27%) moslim is, en zelfs als we de migranten uit ándere EU-landen niet meetellen, vormen christenen (met 42%) nog altijd de grootste groep (39% van die groep is moslim). Immigratie zal ons land eerder kerstenen dan islamiseren.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
PROTEST – Als bijval voor de Nude Photo Revolutionary Calendar poseren Iraanse vrouwen naakt voor de camera. De kalender is een homage aan de Egyptische Aliaa Magda Elmahdy die werd aangeklaagd vanwege naaktfoto’s op haar blog.
Oja, alle beklikbare delen in deze post bevatten naakte beelden (NSFW dus) en die Iraanse vrouwen in het filmpje wonen veilig buiten Iran. Dat u het even weet.
Saoedi-Arabië: religie-politie belaagt vrouw in winkelcentrum maar ze bijt van zich af: “ik doe wat ik wil en jullie gezichten zullen op Facebook en Twitter verschijnen”