Fotos des Tages | Super Hero
De instant Godwins van de Indonesische fotosjop kunstenaar Agan Harahap: SUPER HERO
In tijden van crisis wordt duidelijk aan wie je wat hebt. Wie houdt zijn rug recht en durft te vechten en wie capituleert en vlucht? De strijdvaardige Britse Milieuminister Ed Miliband (40) is iemand met wie je de oorlog kan winnen: de oorlog tegen klimaatontkenning. Op het moment dat zijn Nederlandse collega Jacqueline Cramer in een bange reflex al met haar pootjes omhoog gaat liggen en kritiekloos de beweringen van smaadcampagne tegen het IPCC overneemt toont Miliband juist zijn tanden. Zondag waarschuwde hij in een interview met kwaliteitskrant The Guardian voor de desastreuze gevolgen als we (klimaat)wetenschap opzij schuiven voor smaad en desinformatie. Hij sprak zich vastberaden uit voor bestrijding van de misleidende smaadcampagne van de klimaatontkenners tegen het IPCC. Zo zegt Miliband: "There are a whole variety of people who are sceptical, but who they are is less important than what they are saying, and what they are saying is profoundly dangerous.. ..Everything we know about life is that we should obey the precautionary principle; to take what the sceptics say seriously would be a profound risk".
De instant Godwins van de Indonesische fotosjop kunstenaar Agan Harahap: SUPER HERO
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Voor een glimlach op vrijdagmiddag, alle drie goed… alle drie embedded…
Overdrijving moet je bestrijden met overdrijving.
Update:Buma ‘zwicht’ voor kritiek: “Buma / Stemra heeft na overleg binnen haar branche organisatie, VOICE, besloten om het tarief voor niet-bedrijfsmatig gebruik van muziek in embedded files niet ten uitvoer te brengen (zoals particuliere profielen op sociale netwerken).”
‘Buma’ legt even uit hoe hij het internet gaat beeïndigen.
Vincent Everts analyseert sluwe zet Buma/Stemra.
PvdA Kamerlid Diederik Samsom geeft geschiedenisles naar aanleiding van het voorstel van Geert Wilders voor de invoering van een ‘kopvoddentax’. Samsom laat zien dat een dapper democraat een Godwin niet hoeft te schuwen als hij weer eens de geschiedenis aan zijn kant heeft. Bravo Samsom!
• Hier als extra nog de missing link tussen de kopvoddentax en de sharia. • Zelfs de vertegenwoordiger van Playboy’s Playmates [mirror] protesteert tegen de kopvoddentax! • Internetarcheologie: oorsprong woord ‘kopvod’ ligt bij Stormfront. Eat this Geert!
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Leave the hippos alone! Don’t forget, we humans are the worlds most destructive and invasive species! (NYT)
Reaguurder Chris uit New York uit op 11 september zijn verontwaardiging over het mogelijk afschieten van de nijlpaarden van Pablo Escobar in het Zuid-Amerikaanse Colombia. De wijlen drugsbaron die in 1993 in Medellin tijdens een achtervolging met de politie op een dak zelf ook werd neergeschoten blijft Colombia en de wereld bezighouden. In zijn bloeiperiode richtte Escobar een buitenverblijf in met een stierenvechtplaats, betonnen dinosauriërs én talloze Afrikaanse wilde dieren (filmpje!). Na zijn dood werden de meeste exotische dieren verplaatst naar dierentuinen, maar de nijlpaarden bleven en vermenigvuldigden zich.
Nu zijn het er inmiddels bijna dertig en als het zo doorgaat binnen tien jaar meer dan honderd. Het nijlpaard is -op Hitler na- de dodelijkste vegetariër op aarde: een serieus gevaar voor de plaatselijke bevolking nabij het vervallen landgoed.
Daarbij is de aanwezigheid van Hippopotamus amphibius in de Nieuwe Wereld regelrechte fauna vervalsing en een verstoring van het ecosysteem, natuurlijke vijanden zijn er immers niet. Het gevaar en de potentiële schade van deze invasieve soort doet nu stemmen opgaan om de dieren af te schieten. Er zijn weinig alternatieven: castratie schijnt bij een volwassen nijlpaardhengst(?) praktisch onmogelijk te zijn. Wegvangen en afvoeren naar Afrika: te duur. In juli dit jaar schoot het Colombiaanse leger al een nijlpaard af dat het landgoed had verlaten. De plaatselijke bevolking heeft angst dat de nijlpaarden binnenkort de rivier zullen overnemen en hun transport-route wordt geblokkeerd door de gevaarlijke lobussen. Dierenrechtenactivisten zijn echter fel tegen het afschieten van de nijlpaarden. “Waarom heeft een nijlpaard in Zuid-Amerika geen recht op leven?” zo stellen de lokale Mariana Tomillo’s. Voorlopig zal de curieuze ecologische erfenis van Escobar dus nog wel even doorhobbelen in Colombia.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.