Voor de IJszeef-dummies is de periode van het Lange Wachten aangebroken

22 oktober is de finale datum waarop de brief van De Nederlandsche Bank (DNB) ontvangen moet zijn, op grond van de administratie die de failliete IJslandse bank heeft overgedragen teneinde de inmiddels door de staat overgenomen garantieregeling uit te voeren. Enige opluchting voor degenen die de twijfelachtige eer hebben voor het eerst een brief van dit machtige instituut te ontvangen. Het klamme zweet is er voor die spaarders, die geen bericht hebben ontvangen. Hen wacht een eindeloze procedure, om hun spaarcenten alsnog boven het ijswater te krijgen. Maar voor allen geldt dat geduld een schone zaak zal zijn: als het meezit komen de liquide middelen over een maand of drie beschikbaar. Met pech duurt het een half jaar of langer, of een eeuwigheid. Dit bericht zou niet geschreven zijn als deze blogger niet zou zijn aangeschreven met een brief waarin DNB ons persoonlijk meldt dat de Collectieve Garantieregeling uiteindelijk zal leiden tot teruggave van de spaartegoeden. Dat is een zucht van opluchting waard. Zeker als men bedenkt dat de betreffende bank in haar vlucht uit het Amsterdamse alle 1,5 miljard aan spaartegoeden, incluis de eigenaren en overige administratie, op een lullige usb-stick heeft weggeschreven. DNB-man Nout Wellink vertelde dit nogal lakoniek, vrij snel nadat de bancaire kantooretage geheel ontzield werd aangetroffen. Wat als dit stickje corrupt was geweest, of op een of andere wijze verloren was gegaan? Kan het absurdistischer: 1,5 miljard euro op zo'n plastic fluitje flashmemory!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gemeenten en provincies hebben genoeg vlees op de botten

, door

Een paar handjes vol gemeenten, provincies en wat aanpalende instellingen is waarschijnlijk hun in IJsland geparkeerde spaartegoeden kwijt. Minister Bos lijkt niet genegen deze risico’s ook nog voor zijn rekening te nemen en de Tweede Kamer zal hoogstens op een soort ‘vangnet’ aansturen. Maar geen nood, de lagere overheden hebben over het algemeen voldoende vlees op de botten. De relatief kleine verliezen zullen alleen de reserves hier en daar min of meer gevoelig aantasten.

Het betreft voornamelijk deposito’s die voor meerdere jaren, veelal vijf of tien jaar, zijn vastgezet. Dat zijn dus niet de bedragen waarmee zij hun jaarlijkse kosten financieren. Hoogstens gaat het om geplande investeringen, die erdoor vertraging kunnen oplopen. Gerelateerd aan de jaarlijkse inkomsten uit belastingen en het Gemeente- en Provinciefonds (de pot waarmee het rijk de vele miljarden uit de rijksbegroting onder provincies en gemeenten verdeelt) zijn de nu bekende verliezen dus peanuts.

Slappe was

Reserves die worden weggezet in langlopende deposito’s zijn niet zelden het eigen vangnet van gemeenten en provincies, om de fluctuaties in de rijksbijdragen op de lange termijn op te vangen. Want de omvang van de rijksbegroting van een bepaald jaar is bepalend wat gemeenten, provincies en waterschappen uit de rijksruif krijgen. Bij bezuinigingen is het pech hebben, bij extra uitgaven profiteert men mee. Voor 2009 is dat laatste het geval, dus de slappe was is al binnen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour

Quote du Jour | IJsland, kaartenhuis…

, door

”Geen land is in vredestijd zo snel en zo hevig ineengestort als IJsland nu” (de IJslandse econoom Jon Danielsson)

Arm IJsland. Het land krijgt harde klappen. IJsland, schurkenstaat, klinkt nu al. IJsland, het land van grote eenzaamheid. Land van vulkanen, geisers en pruttelende modderpoelen. Land van amper 300.000 mensen en Nobelprijswinnaar Halldor Laxness, de Vestdijk van IJsland. Land van zwavelgassen en rokende puinhopen. Rokende puinhopen, vooral dat. Vanaf de Faroër-eilanden zijn ze in de verte te zien. Alsof er een a-bom op IJsland is gevallen. Niets is zeker meer in IJsland. Maar schurkenstaat? Nee toch, IJsland toch niet? Nou ja, een paar schurken dan… Maar echt een paar, meer ook niet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat kan de Nederlandse overheid doen voor de Icesave spaarders?

, door

Icesave LogoWanneer ik zo kijk op allerlei forums over de perikelen rondom Icesave en de kredietcrisis dan vraag ik mij af waar we staan en of er iemand een idee heeft waar de bodem is en wanneer deze in zicht is.

De situatie rondom Icesave geeft een aardig voorbeeld van de tegengestelde krachten die oplossen van deze crisis volgens mij zo moeilijk maakt. Enerzijds zorgt eerlijke berichtgeving op voorhand voor een directe verslechtering van de situatie, anderzijds zorgt achterhouden van informatie voor een nog veel grotere vertrouwenscrisis op de langere termijn.

De werkelijkheid van de IJslandse financiën is waarschijnlijk dermate dramatisch dat uitbetaling van het eerste deel van het spaartegoed, maximaal 20.000 euro per spaarder, zonder ondersteuning van derden zeer twijfelachtig is. De totale schuld van het IJslandse bankwezen en overheid afgezet tegen de populatie van het land laten getallen zien om van te duizelen. Alleen het uitbetalen van de maximaal 2.400.000.000 (120.000 spaarders * 20.000) euro betekent een schuld van zo’n 8.000 euro per IJslander. En dan hebben we het alleen nog maar over de Nederlandse tak van één IJslandse bank.

Wat zou De Nederlandse  overheid kunnen doen voor de Nederlandse spaarder? Het direct overnemen van de schuldenlast geeft zowel een verkeerd signaal aan de consument, namelijk dat het nemen van risico’s loont, als een verkeerd signaal aan de regering van IJsland. Namelijk dat zij niet aan haar verplichtingen hoeft te voldoen. Het niet overnemen van deze schuldenlast zal het al wankele vertrouwen van consumenten in banken nog verder ondermijnen. Een lastige positie dus.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige