Kunst op Zondag │Edmondo Bacci in Venetië

De tentoonstelling Edmondo Bacci: Energy and Light is de eerste en meest uitgebreide retrospectief expositie gewijd aan deze Venetiaanse kunstenaar. Er zijn ongeveer tachtig werken te zien, waarvan een groot aantal nog nooit eerder is geëxposeerd. De beeldtaal van  kleur en licht maakte zowel op Peggy Guggenheim indruk als op Alfred H. Barr Jr., de directeur van het Museum of Modern Art in New York. Het MoMa kocht in 1953 Bacci’s werk Avvenimento #13R . Dit doek is nu teruggekomen naar Italië, waar het deze zomer voor het eerst voor het publiek te zien is in de Peggy Guggenheim Collection in Venetië. [caption id="attachment_345322" align="aligncenter" width="450"] Edmondo Bacci aan het werk in zijn atelier © foto Peggy Guggenheim Collection © Chiara Bertola.[/caption] Wie was Edmondo Bacci? Edmondo Bacci (1913–1978) was een van de vertegenwoordigers van de Venetiaanse naoorlogse kunst. Samen met collega-kunstenaars Tancredi Parmeggiani en Emilio Vedova behaalde hij internationaal succes en faam. Bacci was een van de weinige kunstenaars in Italië die de mogelijkheden van het nieuwste type abstractie begreep. Hij voegde hedendaagse trends in Europa en de Verenigde Staten samen met zijn persoonlijke stijl. Ik zie alleen abstract werk, vaak series met een titels zoals Fabrics en Avvenimento. Als ik dat laatste woord vertaal in het Nederlands krijg ik twee opties: evenement en gebeurtenis. Als ik de PR-dame vraag welke van deze twee begrippen de lading het beste dekt, is haar reactie: “liever niet vertalen, dat doen wij ook niet”. [caption id="attachment_345325" align="aligncenter" width="450"] Zaalimpressie tentoonstelling Edmondo Bacci in Peggy Guggenheim Collection © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Een Venetiaanse grootheid Edmondo Bacci is anno 2023 buiten Venetië niet echt bekend (meer). Hij heeft tijdens zijn leven wel enkele exposities gehad in Genua, Rome, Milaan, Ascona (Zwitserland), Londen, New York (1956) en Buenos Aires (1956). In 1958 werd op de 24e Biënnale van Venetië een kamer aan zijn werk gewijd. Als gevolg hiervan kreeg hij in de jaren zestig verschillende galerie exposities in Duitsland, Engeland en de Verenigde Staten. Voor zover bekend is zijn werk nog nooit in Nederland geëxposeerd. In 1974 behaalde hij de leerstoel Schilderkunst aan de Academie voor Schone Kunsten in Venetië. Bacci overleed op 16 oktober 1978 in zijn geboorteplaats Venetië aan een hartaanval. [caption id="attachment_345330" align="aligncenter" width="450"] Avvenimento # 292 © Edmondo Bacci (1961) Peggy Guggenheim (Collection Venetië) © collage Wilma_Lankhorst.[/caption] Waarom deze titel Energy and Light? Op de vraag “Hoe kun je Bacci beschrijven? antwoordde Peggy Guggenheim destijds: “Ik heb geen idee van hem. Hij is een ondoorgrondelijke, bescheiden, gevoelige, zichzelf wegcijferende man. Hij is mijn Venetiaanse buurman en woont een brug bij mij vandaan (zo meten we afstand in Venetië). Ik ontmoet hem bijna dagelijks in de Calle (straat) bij mijn huis of in de Traghetto. Onze begroetingen zijn formeel maar vriendelijk, ik leer hem nooit beter kennen. Maar zijn schilderijen, dat is een andere zaak. Ik ken hen, het zijn kinderen van nu. Ze zijn dynamisch, het is de atoombom op canvas. Zijn doeken barsten van lichtenergie en kleur. Elk nieuw werk is belangrijker dan de vorige. Ik heb het gevoel dat ze zo explosief zijn dat ze de veiligheid van mijn paleis in gevaar brengen”, aldus Guggenheim in 1958 in Edizioni del Cavallino, Venetië. [caption id="attachment_345326" align="aligncenter" width="450"] Sfeerbeeld, tentoonstelling Edmondo Bacci in Peggy Guggenheim Collection © foto Wilma Lankhorst.[/caption] Wat heb ik gezien in Venetië? In de tentoonstelling Energy & Light hangen circa 80 schilderijen en ongepubliceerde tekeningen. De meeste werken die hier hangen, heeft Bacci in de jaren vijftig gemaakt. Volgens kenners was dit de meest lyrische en creatieve periode uit zijn de carrière. Het was ook de tijd waarin hij internationaal succes boekte. Bacci sloot zich na die Tweede Wereldoorlog aan bij de stroming van Lucio Fontana, het Spazialisme. Ik zie in de tentoonstelling geen verandering in Bacci’s werk voor en na zijn aansluiting bij deze stroming. Het zijn voor mij allemaal dezelfde type variaties op een thema. Als je de Peggy Guggenheim Collection in Venetië (nog) niet kent, zul je waarschijnlijk meer plezier beleven aan het ontdekken van de vaste collectie (moderne) kunst dan aan Bacci’s tentoonstelling. Daarnaast is de ligging van het museum aan de Canal Grande in de wijk Dorsoduro zeker de moeite waard. Naast een binnen museum zijn er een tuin en terras met mooie beelden. Edmondo Bacci: Energy and Light is tot en met 18 September 2023 te zien in de Peggy Guggenheim Collection in Venetië. [caption id="attachment_345329" align="aligncenter" width="450"] Uit de serie Fabbrica (1953) © Edmondo Bacci © foto Wilma Lankhorst.[/caption] © tekst en foto’s Wilma Lankhorst © gebruik van de foto’s met dank aan en toestemming van de Peggy Guggenheim Collection, Solomon R. Guggenheim Foundation New York, Fondazione Querini Stampolia Venezia, Ivanon Manarim Collezione Spinea Venezia en alle bruikleengevers.

Door: Foto: Catalogi van tentoonstelling Edmondo Bacci © foto Wilma Lankhorst.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Autopech door straling

Michiel Wijnbergh is fotograaf. Meer van zijn werk vindt u op zijn eigen site.

Het werd in het RTL4journaal op zondagavond tussen neus en lippen even genoemd: bij het Guggenheimmuseum in Bilbao komt veel autopech voor door straling.
Huh? Ik was in mei nog bij het Guggenheim. Ik heb dus enorme risico’s gelopen, maar ben zonder pech weer thuisgekomen.

Even de ANWB gebeld. Blijkt om ongevaarlijke straling te gaan. Radiogolven enzo. Die brengen de afstandsbedieningen van auto’s in de war en dan “verzuimen auto’s open te gaan of te starten”. Het euvel kan echter makkelijk verholpen worden door de auto een paar meter verderop te duwen, aldus de ANWBman.

In Nederland zijn er ook plekken waar straling het leven van de automobilist verzuurt. Bij Schiphol, bij een uitkijkpunt bij Vlissingen, op het Zwarte Pad in Scheveningen vlakbij een militaire installatie. “Er was laatst een man”, zegt m’n ANWBwoordvoerder, “die zet z’n auto elke dag op dezelfde plaats en plotseling doet de afstandsbediening van de auto het niet meer.” Er blijkt een automatische zonwering te zijn geplaatst die met het signaal de auto beïnvloedt. Even een stukje duwen, dus.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.