Politiek Kwartier | Schuldenstelsel

Het akkoord over het sociaal leenstelsel heeft meer nadelen dan voordelen. Maar klaarblijkelijk had van Ojik behoefte aan zijn eigen 'Kunduz'. Van Ojik heeft wat uit te leggen. Deze week tekende hij een akkoord waarmee de gemiddelde studieschuld met 15.000 euro wordt ophoogt. Volgens hem wordt het stelsel er eerlijker op. Toegegeven, sommige zaken in het plan zijn goed verdedigbaar. Het maximale percentage van het loon dat verplicht afbetaald wordt ligt flink lager, en mensen met een laag inkomen worden bij het afbetalen meer ontzien dan nu het geval is. Inderdaad een forse verbetering ten opzichte van de situatie nu. Verder is het natuurlijk leuk dat er wat extra OV-kaarten worden uitgedeeld. Maar dat was het dan ook wel.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

I <3 EU

BRIEF - Jesse Klaver is het gezeik over de EU beu en lanceert daarom de campagne I <3 EU. Hij erkent dat niet alles goed gaat in de EU, maar vindt dat het negativisme nu te veel overheerst. Tijd om weer oog te krijgen voor de goede dingen die de EU ons heeft gebracht. En ondertussen werken aan de punten die nog niet in orde zijn:

Ons Europa is niet perfect. Zij kan nogal dominant zijn en haar zin willen doordrukken. Dan moet alles, soms tot in de kleinste details, op haar manier. Wij bakkeleien regelmatig over waar ons huishoudgeld het beste aan kan worden uitgegeven. Hoeveel aan de schoolboeken voor onze kinderen? Is het echt nodig om veertig procent van ons budget te besteden aan plofkippen en gemanipuleerde mais? En de jaarlijkse verspilling van 150 miljoen euro aan het verhuiscircus van het Europees Parlement naar Straatsburg, vinden wij ook maar niks. Wat voor ons belangrijk is, gaat ook nog weleens langs haar heen. Meer interesse, overleg en verantwoording zouden wij op prijs stellen. Zoals in elke goede relatie is er genoeg om aan te werken.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Waarom ik geen Marokkaan ben

OPINIE - We moeten af van het wij-zij-onderscheid tussen Nederlanders en ‘Marokkanen’ – ook als dat goed bedoeld is.

Van mijn GroenLinkse partijvoorzitter Rik Grashoff kreeg ik een oproep ook te laten weten dat ik een Marokkaan ben. Ik ga daar niet aan meedoen. Daar is een eenvoudige reden voor: ik ben namelijk werkelijk geen Marokkaan en ik heb ook niet de pretentie er een te zijn (eerlijk gezegd zou ik dat nogal aanmatigend vinden). Ik zou de actie domweg kunnen negeren, maar ik vind dat er een ongewenst randje aan zit.

De actie gaat namelijk mee in het frame van Geert Wilders. Er is in Nederland sprake van wij, de Nederlanders, en zij, de Marokkanen. Het is natuurlijk een roerend gebaar van solidariteit dat Nederlanders zich voor de bühne bij de Marokkanen voegen, maar het is ook een boodschap die het onderscheid in stand houdt. De vele born here selfies, waarbij Marokkaanse Nederlanders zich met hun paspoort portretteerden, bieden een veel positiever signaal door de nadruk te leggen op de eenheid in plaats van de verdeeldheid.

Marokkaanse Nederlanders van de jongste generatie zijn in feite verder in hun denken dan de Nederlandse Nederlanders die menen voor hen op te moeten komen (dat heeft toch altijd iets paternalistisch, alsof ze niet uitstekend in staat zijn zichzelf te verweren). Denk ook aan de positieve boodschap waarmee Nida Rotterdam uit het niets twee zetels haalde bij de gemeenteraadsverkiezingen. Dat is de houding waarmee Nederland vooruit geholpen wordt. Het PVV-sentiment bestrijd je niet door er luidkeels tegenin te gaan, maar door de irrelevantie ervan te tonen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Van de regen in de drup

COLUMN - Wie in Amsterdam op D66 stemt omdat hij het helemaal gehad heeft met de landelijke koers van de PvdA, helpt de stad van de regen in de drup.

Meeliftend op het succes van Pechtold staat D66 op het punt van een doorbraak in de Amsterdamse politiek. Voor het eerst sinds decennia lijkt de PvdA niet de grootste partij te worden in de hoofdstad.

Dat mensen het volledig geschoten hebben met de PvdA, daar kan ik me iets bij voorstellen. Veel traditionele PvdA-kiezers zien, na het slikken van pijnlijke principiële zaken als de JSF en het strafbaar stellen van illegalen, staatssecretaris Jetta Klijnsma als triest symbool voor het mes in de rug van mensen in de bijstand en de Wajong. Als tegelijkertijd van rijkswege flinke bezuinigingen bij de gemeenten in de zorg worden opgelegd weten we het al: even geen PvdA.

Maar met D66 raken we in de hoofdstad naar ik vrees van de regen in de drup.

Op zich sta ik meestal wel sympathiek tegenover die partij. Humanisme, mensenrechten, een groene economie en aandacht voor ondernemend Nederland, dat zijn voor mij de positieve zaken van D66.

Maar helaas gaat dit nog altijd gepaard met een angstwekkend vertrouwen in marktwerking. D66 is landelijk gezien duidelijk rechtsaf geslagen, en ook in Amsterdam koerst de in naam zo pragmatische partij op een ideologie van naïef marktliberalisme.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Schijnheil

COLUMN - ‘De verontrusting over privacy is reëel,’ zei minister Plasterk zei vorige week. Hij voegde er quasi-verbaasd aan toe: ‘Het gekke is, als ik op werkbezoek ben, dan tilt men er niet zo aan.’

Vreemd is dat toch, hè. Hamert de politiek er tien jaar op dat wij burgers onze privacy moeten inleveren omwille van onze eigen veiligheid, en dan gaan wij dat gaandeweg nog geloven ook! Plasterk beziet het met kennelijke verwondering.

Maar dat is schijnheil en huichel. Want de AIVD – die onder Plasterks verantwoordelijkheid valt – blijkt op grote schaal internetfora te hacken en daar gegevens van alle bezoekers weg te slurpen. Dat mag helemaal niet, sleepnetacties zijn verboden; de AIVD mag alleen gericht onderzoek doen, en uitsluitend wanneer er een gerede verdenking ligt. Onder Plasterks gezag werden de wet, de privacy en de rapportageregels grof geschonden. Die wetenschap tovert Plasterks schijnheil om in pure hypocrisie.

De illegale praktijken van de AIVD worden niet bestraft, doch met de mantel der liefde bedekt. Er ligt een voorstel dat de bevoegdheden van de inlichtingendiensten regelt, de WIV 2014, waarin sleepnetacties en ongerichte gegevensopslag worden gelegaliseerd. De wet is nog niet door het parlement heen, maar de AIVD heeft de benodigde computersystemen alvast ingekocht. Dan kunnen ze straks lekker snel verder.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | De realiteit van de heilige koe

COLUMN - Deze week verbaast Klokwerk zich over de auto-agenda van diverse partijen.

Drie keer opmerkelijk auto-nieuws deze week.

Ten eerste: GroenLinks wil een autopartij worden. Echt. Liesbeth van Tongeren op Radio 1: ‘GroenLinks wil zich neerzetten als autopartij van de toekomst. Dat betekent onder meer dat we oude vieze vervuilende auto’s willen inruilen voor nieuwe mooie, schone auto’s’.

Het is even wennen. Maar op zich prima nieuws voor mensen die voor hun mobiliteit op de auto zijn aangewezen. Want ondanks dat de reistijd met het openbaar vervoer standaard overschat wordt, is het voor veel verbindingen toch nog steeds geen geloofwaardig alternatief. En als je dan toch op de auto aangewezen bent, dan graag zonder gevaar voor de gezondheid. Want het gaat hier om meer dan alleen CO2. De fijnstof uitstoot moeten we echt niet alleen willen terugdringen omdat het van Europa moet.

Leuk dus, maar het tweede nieuws vond ik opmerkelijker: Een VVD minister die toegeeft dat meer asfalt niet de oplossing is voor het fileprobleem.

Helemaal goed. Want naast gebieden waar een auto voor de deur noodzakelijk is, zijn er ook de binnensteden. Daar kunnen we extra wegen naar aanleggen, het verkeer gaat er door de dunne straten die erop aansluiten echt niet sneller op. In de binnensteden betekenen auto’s vooral luchtvervuiling, ruimteverspilling en tijdverlies.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

GroenLinks pleit voor kortere werkweek

GroenLinks pleit voor een kortere werkweek. Als er dan toch te weinig werk is, dan kan je het beter eerlijk verdelen dan de ene helft van de bevolking steun te laten trekken en de andere helft de stress in te jagen.

Er staan veel te veel mensen aan de kant en ondertussen is werken voor de mensen die wél een baan hebben haast topsport geworden. We moeten het werk dat er is eerlijker delen. Daar krijgen we allemaal meer zekerheid voor terug.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-10-2022

Halfvol of halfleeg Energieakkoord?

OPINIE - Het recent gesloten Energieakkoord is een sprint naar het behalen van bestaand Europese verplichtingen in 2020, maar het biedt geenszins de oplossingen die nodig zijn voor een energierevolutie in 2050, vindt Europarlementariër Bas Eickhout (GL).

Daar is ie dan: na maanden polderen ligt er een energieakkoord wat Nederland eindelijk op het pad moet brengen van een duurzame economie. Tot nu toe is Nederland nogal een lachertje in Europa. Met het aandeel  groene energie rond de 4%, bungelt Nederland onderaan het Europese lijstje in de categorie van Malta, Luxemburg en Cyprus. De bijna jaarlijks veranderende politieke ondersteuning voor groene energie is dodelijk geweest voor een stabiel investeringsklimaat. Zeg nu zelf: in welk land zou je als investeerder voor groene energie gaan? In Nederland, of toch liever Duitsland wat al jaren een stabiel politiek programma heeft en gestaag aan een opmars van groene energie werkt.

In die zin is het Energieakkoord hard nodig. In 2008 heeft Nederland samen met de andere Europese landen afgesproken dat de hele EU in 2020  gemiddeld 20% groene energie zal produceren. Nederland heeft een doelstelling van 14% op zich genomen, maar kiest tot nu toe voor de weg van de minste weerstand. Sinds 2008 neemt het aandeel groene energie in Nederland eigenlijk alleen toe door extra biomassa in inefficiënte kolencentrales bij te stoken. Van een echte transitie naar een groene economie is nog niets terechtgekomen. Vandaar dat onderzoekbureaus als het ECN (Energie Centrum Nederland) en PBL (Planbureau voor de Leefomgeving) al jaren waarschuwen dat Nederland zijn Europese verplichting niet gaat halen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende