OPINIE - De jager had het koud. De beer had honger. Beiden zwierven op de Krim door het bos en ontmoetten elkaar. Het waren een rustige jager en een sprekende beer, dus ze overlegden over hun probleem. De beer wist een mooi compromis, een win-win oplossing: ‘Ik eet jou op, dan zit jij lekker warm en heb ik geen honger meer.’
Het verhaal komt uit de Russische literatuur, maar de stijl van Poetin is te herkennen. Hij is voorzichtig, maar gaat voor resultaat. Zonder een schot te lossen heeft hij zijn eigen realiteit geschapen. Is het onbegrijpelijk?
Ik zie Hans van Baalen op het Maidanplein, met enige andere Europeanen, de menigte aanmoedigen en denk: ‘Jullie spelen met vuur.’ Er lag een overeenkomst die een dag later, niet na overleg, maar op straat wordt herroepen. Poetin heeft enge vriendjes en regeert in een soortgelijke stijl: met behulp van het fait accompli.
Maar heeft Hans van Baalen op school geschiedenis gehad? Rusland is een grote mogendheid met een invloedssfeer. Daarbinnen zijn grote mogendheden niet erg tolerant.
Rusland heeft altijd, in een soort geopolitieke reflex, gestreefd naar ijsvrije havens. Niet de dreigende deling van een oostelijke en westelijke Oekraïne, brengt de Russische Beer in actie, maar het mogelijke militaire gevolg op de Krim. Volgens Lavrov gaat het om bescherming van Russen, maar het lijkt mij veeleer de havens, de positie van de marine.