Woorden met gevolgen

Onieuw is er ophef in de Tweede Kamer over uitspraken van Wilders. Eind december schreef hij over de nieuwe minister van Justitie Dilan Yeşilgöz: 'Een VVD-er van Turkse afkomst op Justitie. En nu maar hopen dat ze mijn beveiliging niet opheft want het liefste zien ze me natuurlijk onder het gras verdwijnen.' In het Kamerdebat over de regeringsverklaring weigerde hij dit terug te nemen. Met 'ze' was de VVD bedoeld, zei hij. Die partij probeert hem al jaren 'kapot te maken'.  Vervolgens kwam er in zijn betoog over het coalitieakkoord opnieuw een aanval op de pers 'die zich gedraagt als lakei van de macht'. Toen hij daarna ook nog eens D66 Kamerlid Fonda Sahla aanviel op haar hoofddoekje met de uitspraak "We zijn het Nederlandse parlement. Met een hoofddoekje ga je maar in Saudi-Arabië in het parlement zitten" was de maat vol. Kamerleden vroegen Kamervoorzitter Vera Bergkamp dringend om in te grijpen. Bergkamp vond de opmerking van Wilders over de hoofddoek van hun collega 'niet respectvol', maar verder ging zij niet (vandaag schijnt ze toch wat strenger op te treden). Sleets Wilders leeft van ophef. Zijn populariteit is voor een groot deel te danken aan zijn 'recht-voor-zijn-raap' taalgebruik. Hij is niet vies van scheldpartijen tegen gevestigde partijen, integendeel. Het is zijn handelsmerk. En het vermoeden is dat hij nu een tandje bijzet omdat hij vreest voor de concurrentie van FvD. Zijn islamofobie begint ook een beetje sleets te worden. Bergkamp zit met de vraag of zij de traditioneel grote vrijheid van Kamerleden moet gaan beknotten. De aandrang van de collega's wordt steeds groter. Dat heeft niet alleen te maken met de verruwing van de onderlinge verhoudingen in de Kamer. Het gaat vooral om het risico dat het grof geschut van sommige Kamerleden oplevert voor ontsporingen buiten de Kamer, bedreigingen op sociale media en fysieke bedreigingen die daar dan weer uit kunnen voortvloeien. 'Steeds minder deinzen Kamerleden ervoor terug de woorden van politici te verbinden aan wat er online én op straat gebeurt.' Haakje CDA-fractievoorzitter Heerma gaf Bergkamp naar mijn idee dan ook een goed advies voor de aanpak van Kamerleden die met scheldpartijen en bedreigingen grenzen overschrijden. Heerma 'wil dat het dagelijks bestuur van de Tweede Kamer onderzoekt of er een verband ligt tussen de persoonlijke aanvallen van Wilders en de beveiliging die mensen daarna nodig hebben. Als dat zo is, heeft de Kamervoorzitter „een haakje” om in te grijpen, zegt Heerma.' Het zal geen eenvoudige opgave zijn om een direkt verband aan te tonen tussen wat politici zeggen en wat ze daarmee in hun achterban aanrichten. Maar het is wel de enige juiste benadering. De grens van de uitingsvrijheid ligt bij de schade die opruiiende woorden en scheldpartijen hebben. Ook Kamerleden moet daarop worden gewezen. Zij fungeren toch vaak als voorbeeld en aangrijpingspunt in het maatschappelijk debat. Vorig jaar zei Wilders dat 'journalisten, uitzonderingen daargelaten, tuig van de richel' zijn. Journalistenvakbond NVJ meende terecht dat dergelijke uitspraaken kunnen worden gezien als rechtvaardiging voor agressie tegen journalisten. Algemene verontwaardiging over onfatsoenlijke, respectloze of discriminerende uitingen van Kamerleden zal hen niet stoppen, zoals al meerdere keren is gebleken. De stelling dat woorden 'er toe doen' is op zich nog onvoldoende om een grens te markeren. Hiermee kunnen ook buiten het strafrecht om allerlei beperkingen op de uitingsvrijheid worden verdedigd. Het gaat er om vast te stellen wélke woorden in welke context tot schadelijke gevolgen leiden. Alleen op die manier komen we bij een zuivering van het publieke debat die het grondrecht van de vrijheid van meningsuiting in tact laat. [overgenomen van Free Flow of Information]

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: James Cridland (cc)

Fleur Agema en het recht op democratie

OPINIE - Fleur Agema heeft een pagina met factchecks over haar uitspraken uit de zoekresultaten van Google laten verwijderen. De verwijdering legt een breder probleem bloot op internet, waarbij de belangen van het individu het soms onterecht winnen van de belangen van de samenleving.

Zo af en toe komt er een mailtje binnen met het onheilspellende onderwerp ‘Kennisgeving van verwijdering uit Google Zoeken wegens Europese gegevensbescherming’. Het is een mailtje dat me vertelt dat er weer eens een pagina op een van de sites die ik beheer uit de zoekresultaten van Google wordt gehaald. Meestal is dat Sargasso, maar deze keer ging het over StellingChecker en het onderwerp was PVV-er Fleur Agema. Zij wil blijkbaar niet dat mensen deze pagina met verzamelde factchecks over haar kunnen vinden op het internet.

Ze kan dat doen met een beroep op het door het Europees Hof van Justitite ingestelde ‘recht op vergetelheid’,  een recht om bepaalde verouderde of onjuiste privacygevoelige informatie te laten verwijderen door verwerkers van persoonsgegevens, zoals ook Google.

Actieve politici

De zoekmachine legt dit recht vrij ruim uit, en dat is ook begrijpelijk. Mensen die een misstap hebben begaan in het verleden hoeven daar niet de rest van hun leven mee geconfronteerd te worden. Het probleem ontstaat echter als actieve politici als Agema besluiten dat bepaalde informatie die wel relevant is moet worden verwijderd, omdat hen dat beter uitkomt. Zoals hier dus een verzameling factchecks. Want hoe vaak een politicus in het verleden een loopje nam met de waarheid is wel degelijk relevant voor de toekomst.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Frederick Dennstedt (cc)

Grenzen trekken

COLUMN - Het blijft lastig, als het om de uitingsvrijheid gaat.

Ian Buruma, de onfortuinlijke hoofdredacteur van de The New York Review of Books, zag zich al na korte tijd gedwongen ontslag te nemen nadat hij een artikel had geplaatst van een man die beschreef hoe hij door een #MeToo affaire plots als paria werd behandeld. Voor veel lezers bleek het een brug te ver om deze paria een podium te geven. Bij zijn aftreden schreef Buruma een commentaar en daarin maakte hij het onderscheid tussen insult (belediging) en offense (aanstoot).

Het eerste is bewust, het tweede afhankelijk van de ontvanger. ‘Aanstoot wordt genomen, belediging uitgedeeld.’ Aanstoot geven moet kunnen, beledigen is een moedwillige poging om iemand kwaad te doen en dat gaat volgens Buruma over de grens. Coen van de Ven schrijft er over in De Groene.  Hij levert terecht kritiek op het besluit van de The New York Times om, na alle ophef over een spotprent van Trump met een keppeltje achter een blindengeleidehond met davidster die de Israëlische premier Netanyahu moet voorstellen, nu maar helemaal geen cartoons meer te plaatsen. Redactionele luiheid, vindt hij. Cartoons moeten het hebben van scherpte, ze zullen altijd wel bij iemand voor aanstoot zorgen. En hij citeert cartoonist Joep Bertrams: ‘Door volledig te stoppen met het genre zeg je eigenlijk: ik heb geen zin in dat gehannes’.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Bezorgde burgers

Bezorgde burgers in Pakistan zouden graag een klopjacht op Geert Wilders en Hollanders in het algemeen organiseren, omdat ze zich in de kern van hun identiteit aangetast voelen en de regering weigert naar hen te luisteren. Ik vind dat een verwerpelijk plan, maar er is ook een stemmetje in mijn achterhoofd dat zegt: kom uit je bubbel, bezorgde burgers hebben recht op hun gelijk.

Ik ging dus piekeren: wie ben ik dat ik anderen de maat neem? Het piekeren sloeg om in een lichte nervositeit, die weer uitgroeide tot een stevige bezorgdheid. Waarmee ik zelf een bezorgde burger was geworden en het probleem uit de wereld had geholpen. Burgers met andere zorgen dan de mijne zijn geen echte bezorgde burgers. Ze kunnen in de stront zakken.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: nizz7 (cc)

Kamervragen over de martelaar

ACHTERGROND - Wie online een beetje bekend is, is het vast opgevallen dat Tommy Robinson op 25 mei jongstleden gearresteerd is. Alweer? Ja, alweer. Maar wel serieus: niet langs start en rechtstreeks naar de gevangenis om een straf van 13 maanden uit te zitten.

Al snel werd de hashtag #FreeTommyRobinson trending en er kwamen zelfs mensen op de been, niet alleen in Groot-Brittanië, maar ook elders in de wereld, zoals Texas en Tel Aviv. Het kwam zelfs zo ver, dat onze eigen Geert Wilders er Kamervragen over stelde en een korte speech hield voor de Britse ambassade. Er was een aanval op de vrije pers, op de vrijheid van meningsuiting gepleegd! Dat verdient ophef!

Tommy wie?

Voor sommigen verdient Robinson misschien wat introductie. De echte naam van Tommy Robinson is Stephen Yaxley, hij is op 20-jarige leeftijd een jaartje lid geweest van de British National Party (BNP), een extreemrechtse en fascistische politieke partij. De BNP was openlijk antisemitisch en richt haar pijlen inmiddels ook op islam en moslims. Eigenlijk tegen iedereen die niet blank is.

Later richtte Robinson de English Defence League (EDL) op, een groep die niet bepaald bekend stond om haar vreedzame demonstraties tegen de islam. Volgens eigen zeggen is de EDL niet racistisch, het Britse publiek denkt daar anders over. Er zijn verschillende individuele leden gearresteerd wegens geweld tegen moslims en ook de pers en politie moeten het regelmatig ontgelden. In 2014 moest Robinson de gevangenis is wegens hypotheekfraude, zijn vervroegde vrijlating had onder andere als voorwaarde dat hij geen contact mocht zoeken met de EDL. Robinson heeft een behoorlijke historie van vechten, arrestaties en gevangenisstraf.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Moslimmomentje

In Den Haag woont een imam die ‘ga eens deaud’ gezegd heeft tegen Theo van Gogh en Ayaan Hirsi Ali. Aan zijn repertoire voegde hij onlangs toe ‘uw partij verkracht kinderen’ – o wacht, nee, dat was iemand anders, ik bedoelde: – ‘uw partij bestrijdt moslims’. Dat zei hij tegen de burgemeester van Rotterdam. Die haalde zijn schouders op. Hij wordt aan de lopende band door schertsfiguren beledigd en bedreigd, dus het zal allemaal wel.

De Tweede Kamer voerde er een debat over. Het zal eens een keer niet. Het hoogste woord werd gevoerd door een advocaat-parlementariër die onlangs nog alle vormen van haatzaaien wilde toestaan. Een partijgenoot van de kinderverkrachthitser haalde zijn lijfwoord ‘knettergek’ van stal. De minister had heel veel woorden nodig om ‘fuck you’ te zeggen. En toen had iedereen zijn moslimmomentje weer gepakt en ging verheugd uitkijken naar het volgende.

Quote du Jour | Bondgenoot

PVV-leider Geert Wilders ziet Rusland ook als bondgenoot, verwijt anderen ‘valse vijandbeelden’, maar weigert geld. ‘Er rollen geen roebels.’

In een interview in Elsevier geeft Geert Wilders aan dat hij tegenwicht bieden aan de hysterische russofobie die her en der heerst. Rusland is volgens hem geen vijand.

Want een echte bondgenoot mag gewoon jouw burgervliegtuig uit de lucht schieten, journalisten om zeep laten helpen, de mediavrijheid sterk beperken, delen van buurlanden inlijven en discriminatie van de LGBHT gemeenschap aanmoedigen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | Nee, Thierry Baudet is het ook niet

COLUMN - Misschien was het niet de insteek van de interviewers. Misschien wilden ze echt helemaal niks weten over de inhoudelijke standpunten van Thierry Baudet. Misschien had Baudet daar ook niets bijzonders over te melden – afgezien van de overtuiging dat het bindend referendum een einde zal maken aan alle politieke kwesties.

Hoe dan ook, het NRC Handelsblad publiceerde afgelopen zaterdag twee volle pagina’s interview met Baudet, uitsluitend over bijzaken. Doet u het voor het geld? Waarom bent u zo weinig in de Kamer? Had u in de formatie mee willen praten? Waarom was u (na die sketch met het camouflagepak) niet bij het debat over defensie? En ga zo maar door. Iedereen kon de antwoorden voorspellen.

Toch leren we nog iets. Baudet wil het land redden; de Tweede Kamer is ‘nog oppervlakkiger dan ik dacht’ en ‘het linkse blok heeft de media in handen’. En dan zijn er een aantal uitspraken over ‘de beschaving’. Hij raakt dat thema vier keer aan. Ik citeer volledig:

Ik heb echt het idee dat er iets fundamenteel aan het ontsporen is en het heel erg snel bergafwaarts gaat met onze beschaving. Lange tijd dacht ik dat ik dat van buiten kon bijsturen. Maar zelfs toen we [het Oekraïnereferendum hielden] kregen we niks gedaan. Dus waren er twee opties: of dit loslaten, of de Rubicon oversteken en echt de politiek proberen te veranderen. Ik wist vanaf het begin dat ik de enige zou zijn die dat zou kunnen. Ander talent zie ik op dit moment niet in Nederland. …

… Wat wij nu aan moderne kunst en stedenbouw tot stand brengen komt voort uit dezelfde mindset als ons migratie-  en multiculturalismebeleid. Er is een knak gekomen in het grote beschavingsproject van het Westen; de destructie van de afgelopen honderd jaar. Maar ik sta in de traditie van de drieduizend jaar daarvoor. De tijd van Homerus tot James Joyce, van Odysseus tot Ulysses. Die wil ik behouden, beschermen. …

… Er is sprake van een enorme schizofrenie bij onze “gegoede burgerij”. Die mensen wonen in deftige wijken waarin ze niet geconfronteerd worden met de effecten van massale immigratie, ze hebben figuratieve kunst aan de muur en luisteren naar klassieke muziek. Maar met hun mond belijden ze dat immigratie goed is, dat moderne kunst goed is. Het is een schijnwereld waardoor de universiteiten zijn ontspoord en de kranten zijn gekaapt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende