KRAS | Rambam

Alles waar de roze paladijnen van Geert zich over ontfermen gaat kapot. De racistische grollen over Zwarte Piet versnellen diens ondergang. Vuurwerk is op weg naar de uitgang. Milieuzones komen er. Het EU-referendum is een doodgeboren kindje. De grootste golf vluchtelingen sinds mensenheugenis wordt relatief eenvoudig geabsorbeerd. De reden is simpel: als rabiate schreeuwers zich een zaak toe-eigenen, haakt de redelijke meerderheid af, zeker als het 'verzet' gewelddadige vormen aanneemt. Het echte verzet zit bij de mensen die het rambam kunnen krijgen, die stug hun weg vervolgen, gewoon omdat je best een beetje rekening kunt houden met elkaar. De radicalisering op rechts kweekt haar eigen irrelevantie. Dat is toch een vrolijke gedachte om de feestdagen mee in te gaan.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Quote du jour | Poepstampen

Dat Tofik een flikkerse bruinneuzende rugridder is die weet waar Ibrahim de poppers haalt. Dat Tofik het poepstampen bijkans heeft uitgevonden, dat-ie meermalen gespot is in het Schwulen Circuit van Berlijn en dat-ie het thansch doet met het top-beertje Kustaw Beffems van de Volkskrant. Dat was reedsch gevoegelijk bekend.

Mooi staaltje humor van GS’er ‘Pritt Stift’ (ook al humor).

Maar vooral ook een mooie illustratie van het gegeven dat voor sommigen homohaat alleen een probleem is als het om islamitische homohaat gaat. Ofwel: bruinneuzende rugridders zijn een prima stok om rifapen mee te slaan, maar voor de rest moeten we niks hebben van hun viezigheid.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

De Roze Khmer en de Vrijheid van Meningsuiting

GeenStijl is een blog met een duidelijke eigen politieke agenda en een achterban die niet terugschrikt voor intimidatie. Toch durft de NRC dit in haar analyse niet rechtstreeks te benoemen. Wat misschien op zich al genoeg zegt…

Kennelijk heeft het slagen van een oproep voor een referendum nogal indruk gemaakt, want de NRC vond het anno 2015 weer eens nodig een analyse te plaatsen van het weblog GeenStijl. Helaas stelt die analyse nogal teleur:  “GeenStijl heeft geen ideologie, het weblog schopt slechts tegen de gevestigde orde, zonder duidelijk te maken waar ze zelf voor staan”, schrijft Andreas Kouwenhoven op zaterdag 18 oktober in zijn analyse. Weliswaar tekent hij dit op uit de mond van een hoogleraar, maar hij stelt er vervolgens geen enkel vraagteken bij. GeenStijl verzet zich volgens het artikel consistent tegen het establishment en heeft daarmee geen politieke agenda. Het weblog vindt het gewoon leuk om ‘hypocrisie aan te tonen’.

De stijl
Die stelling lijkt mij klinkklare onzin. Als het waar zou zijn dat GeenStijl consequent anti-establishment zou zijn, dan zou het weblog immers ook wat doen met de onvrede van mensen met een meer ‘linkse’ agenda jegens de overheid. Geen woord echter over bijvoorbeeld de ‘dwangarbeid’ van staatssecretaris Klijnsma en minister Asscher. Laat staan dat er klachten zouden komen als het establishment in al haar wijsheid besluit om twee soorten rangen burgers te introduceren in Nederland. Het weblog grossiert daarentegen in stukken tegen de EU, tegen de komst van vluchtelingen, en voor een harde lijn ten opzichte van criminaliteit. GeenStijl volgt in haar stukken kortom een zuivere conservatief-rechtse agenda die een flink eind in de richting gaat van de beweging van Geert Wilders en het huidige rechtse kabinet.

Foto: Quentin Verwaerde (cc)

Het Jaar van de Truttigheid

COLUMN - Ik weet het zeker: 2015 wordt het jaar van de truttigheid. GeenStijl/PowNed heeft zichzelf al lang geleden ontpopt als een soort Evangelische Omroep met tieten, inclusief zedenprekerige anti-homoërigheid, en de Evangelische Omroep wordt steeds meer een soort GeenStijl maar dan zonder tieten. Inclusief leugens, verdraaiingen en gesensationaliseer dus. Het moralistisch volksdeel heeft eindelijk een vorm gevonden om hun bekrompen boodschap over te brengen.

Niet langer hoeven we toe te zien hoe als ouwe lul geboren mannen zoals Jan van den Bosch krampachtig jong proberen te doen in foute kleding en een dorpskapperscoupe. Niet langer worden we elke tien minuten getrakteerd op de Heere Heere of op zijn minst Zijn Profeet, Henk Binnendijk VZMH. Niet langer krijgen we natuurfilms voorgeschoteld waar de evolutie uit is geknipt. De omroep doet zijn uiterste best om de Blijde Boodschap te verstoppen in commercieel spektakel en laat zich daarbij niet stoppen door één, twee of drie bloedneuzen.

Want als je de rechtsconservatieve, permanent negatieve visie van een paar borderline suïcidaal chagrijnige veertigers en vijftigers kan presenteren als jong en verfrissend, moeten ze bij de evangelisten gedacht hebben, dan kan onze rechtsconservatieve, met een glimlach en jubelgezang gebrachte hel-en-verdoemenisvisie ook aan de man worden gebracht alsof het edgy as hell is.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Jan Roos bijna gelyncht door dozijn Marokkanen

Zegt ‘ie althans zelf. Een meute van twaalf Marokkanen, bewapend met stokken, staven en stenen zou hem hebben belaagd in Amsterdam.

Roos zou hen daarna op de vlucht hebben gejaagd door op ze af te stormen.

Helaas geen selfies, bewegende beelden, getuigen of een aangifte, dus geen enkele manier om het verhaal te verifiëren.

Jaarcijfers TMG: Geenstijl ‘onrendabel’

Mark Koster bezocht de aandeelhoudersvergadering van TMG om eens te horen hoe het nu zat met die overname van de internettak door TMG-grootaandeelhouder Frank Botman en diens investeringsfonds Dasym.

Hij trof een financieel directeur die een treurpreek hield: de internetactiviteiten van de Telegraaf lijden structureel verlies, Metro en Spits doen het dramatisch, Sky Radio en Radio Veronica moeten afgewaardeerd worden – kortom, kommer en kwel.

Vermakelijk voor ons: De roze buren bevinden zich ook in het rijtje onrendabelen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende