Closing Time | Sam Prekop en John McEntire

https://www.youtube.com/watch?v=-7mI2S-6dU0 Sam Prekop en John McEntire zijn bekend van en werkten samen in andere hoedanigheden (o.a. Tortoise, The Sea and Cake) en maakten met Sons Of hun eerste album samen. Prekop maakt normaal experimentele elektronische muziek, terwijl McEntire (onder meer) drumt, en het resultaat is heel aangenaam: als je niet goed oplet klinkt het bijna te makkelijk. En ook fijn: het duo liet zich niet verleiden om nummers in te korten - want lange nummer zijn het best, als het goede nummers zijn.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | Amon Tobin

Na een kwart eeuw muziek maken verstaat Amon Tobin de kunst om muziek te maken die niet lijkt te kloppen. Ook zijn laatste album How Do You Live (2021) is een zooitje, maar toch klinkt het ergens naar. Waar het dan naar klinkt, vraag je? Deze recensent vergelijkt het met de Twitter-meme ‘Name one thing in this photo‘ en bedacht uit pure wanhoop het subgenre ‘anxiety jazz’. Volgens haar klinkt het nummer ‘This Living Hand’ als “a malformed laboratory creature escaping through an underground sewer system, eyeing the humans that created it with menacing intent. It sounds positively disgusting, dripping with weird alien goop, sloshing and rumbling its way through the world with no coherent thoughts or ideas in its underdeveloped failure brain other than ‘revenge’.” Voor de duidelijkheid: dat is een aanbeveling.

Closing Time | Yosi Horikawa

Yosi Horikawa maakt muziek van alledaagse geluiden zoals vogels, insecten, voetstappen en keukengerei, of door stenen tegen bomen aan te gooien. Dat kwam zo: hij had vroeger geen muziekinstrumenten, dus ging hij op zoek naar andere spullen om muziek mee te maken. Vaak worden de field recordings onherkenbaar als ze eenmaal verwerkt zijn in de nummers, maar op ‘Bubbels’ hoor je duidelijk pingpongballen – fijn geluid maken die dingen eigenlijk.

Closing Time | Standard Deviation x Mystictrax

Standard Deviation en Mystictrax, twee Oekraïense elektronische muzieklabels, brachten vorige week samen het album TOGETHER FOR UKRAINE uit om geld in te zamelen. Op het album staan bijdragen van 65 Oekraïense en (meer en minder bekende) internationale artiesten. Meer dan 50 artiesten uit de Oekraïense elektronische scene schreven deze week een brief gericht aan hun Russische collega’s, met de oproep om niet te blijven zwijgen over Poetins invasie.

Closing Time | Not Waving

Een paar jaar geleden maakte Not Waving het album Animals waarop donkere drones zich afwisselen met stampende haast opgefokte nummers, en ik was dan ook verrast met het album How to Leave Your Body dat vorig jaar uitkwam dat heel anders is: kalmerend, mooi en ja, hoopvol, zoals hij zelf omschrijft, maar zonder al te zoetsappig te worden. Veel samenwerkingen, onder andere met de net overleden Mark Lanegan die we hier gisteren hadden. Het nummer ‘Hold On’ is samen met techno-artiest Marie Davidson.

Closing Time | Zavoloka

Kateryna Zavoloka, of kortweg Zavoloka, maakt niet alleen muziek om naar te luisteren maar ook audiovisuele projecten, die bezoekers van haar optredens vast meenemen naar een heel nieuwe dimensie. ‘Arkan’ verwijst naar een traditionele rondedans van de Hoetsoelen, een bergvolk dat leeft in het grensgebied tussen Oekraïne en Roemenië.

Closing Time | Vessel

Vessel (niet te verwarren met Vessels) is weer zo’n artiest wiens muziek niet goed te beschrijven is. Ja goed, je kunt het elektronisch en experimenteel noemen (zoals ik hier vaak doe) maar dan weet je nog geen zak. En het ene nummer is weer heel anders dan het andere dat weer compleet niet strookt met weer andere nummers, wat een luisteraar van Closing Times compleet op het verkeerde been kan zetten. Zijn albums zijn in elk geval niet saai – de meest onderscheidende nummers zijn druk en raar en irriteren. Het nummer ‘Paplu (Love That Moves the Sun)’ staat op Vessels derde album, Queen of Golden Dogs (2018).

Closing Time | Monte

Monte is een soloproject van de oprichter van de groep Bomba Estéreo. Op het Colombiaanse platteland begon hij met het opnemen van vogelzang, onder andere van een merel (mirla) die regelmatig zong in zijn tuin. Na de dood van de geliefde merel mixte Monte de zang en andere vogel- en natuurgeluiden met elektronische krekels en bliepjes en een beat. Het album Mirla is een ode aan de merel en aan de natuur.

Closing Time | Emeka Ogboh

Beyond The Yellow Haze is het debuutalbum van kunstenaar en muziekartiest Emeka Ogboh, onder meer bekend van installaties met geluiden van het straatleven in Lagos. In zijn muziek combineert Ogboh deze ‘field recordings’ met elektronische muziek. Het nummer ‘Danfo Mellow’ vertolkt het dagelijkse ritme van de ‘danfo’-stations, waar mensen in en uit deeltaxi’s stappen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende