Drie vragen voor een vice-president

Even een paar maanden terug in de tijd: Sarah Palin wordt door John McCain gekozen tot zijn kandidaat voor het vice-presidentschap. Binnen uren steekt een mediastorm van intergalactische proporties de kop op en dagenlang wordt het verkiezingsnieuws beheerst door nieuwe onthullingen over de gouverneur van Alaska zelf of haar familie. Vooral na de verkiezingen wordt het campagneteam van McCain verweten dat zij Palin niet voldoende onder de loep genomen hebben. "Onjuist," zegt nu advocaat Culverhouse, een van de personen verantwoordelijk voor het selectieproces, tegen internetkrant de Huffington Post. "Alles was bij ons bekend." Niet alleen was alles allang bekend, maar zij kopte ook het drietal vragen die het team gebruikte om haar geschiktheid te beoordelen knoeperthard in, volgens Culverhouse. De vragen? Waarom wil je vice-president worden? Ben je bereid nucleaire wapens te gebruiken om het vaderland te verdedigen? Osama wordt geidentificeerd in Pakistan en de CIA staat klaar om hem uit te schakelen, maar bij die actie zullen meerdere burgerslachtoffers vallen. Geef je opdracht hem uit te schakelen? Wat ik me nu zit af te vragen: wat zijn de antwoorden waarmee je deze vragen inkopt? En kan je als je vraag twee en drie (vermoedelijk) "goed" beantwoordt eigenlijk vraag één nog wel beantwoorden? Hebben anderen op dit blog daar ideeen over?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Al Qaida lijkt nerveus

“Ze lijken nerveus. Als je de retoriek bekijkt die ze tegen me gebruikt hebben nog voordat ik benoemd was, dan zegt dat mij dat hun ideeen failliet zijn. Ze hebben geen acties ondernomen om te zorgen dat kinderen in de moslimwereld beter onderwijs krijgt of betere zorg dankzij hen. (…) Zij hebben dingen vernietigd. En ik denk dat de moslimwereld in de loop van de tijd herkend heeft dat dat een heilloze weg is, die slechts leidt tot meer doden en meer destructie.”

Barack Obama geeft het eerste interview van zijn presidentschap aan de Arabische zender Al-Arabiya. Het interview bevatte meer opvallende citaten, Obama benadrukt bijvoorbeeld dat hij zelf ook gedeeltelijk moslimwortels heeft:

“Het is mijn taak om de boodschap over te brengen van de Verenigde Staten belang heeft bij het welzijn van de moslimwereld, dat de taal die we gebruiken er een van respect moet zijn. Leden van mijn familie zijn moslim en ik heb in moslimlanden gewoond. (…) De taal die we gebruiken doet er toe. En wat we moeten begrijpen is dat er extremistische organisaties zijn – zij het moslims of welk ander geloof in het verleden – die hun geloof zullen gebruiken om geweld te rechtvaardigen. Wij kunnen niet met brede stroken een geloof afschilderen als de oorzaak van geweld dat uit naam van het geloof wordt gedaan.”

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QvdD: Krugman over Obama en de economie

“Thus, in his speech Obama attributed the economic crisis in part to ‘our collective failure to make hard choices and prepare the nation for a new age’ ? but I have no idea what he meant. This is, first and foremost, a crisis brought on by a runaway financial industry. And if we failed to rein in that industry, it wasn’t because Americans ‘collectively’ refused to make hard choices; the American public had no idea what was going on, and the people who did know what was going on mostly thought deregulation was a great idea.”

Columnist van de NYT en Nobelprijswinnaar Paul Krugman is teleurgesteld over Obama’s vaagheid over de economie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Obama: Wacht nog even met juichen

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van SanteBrun.

Obama tijdens de inauguratie (Foto: Flickr/Kaptain Krispy Kreme)

Dat wordt me wel vaker verweten, dat ik niet positief genoeg ben. Er zijn van die momenten waarop iedereen vindt dat je positief moet zijn, en gisteren was natuurlijk zo?n moment. Moet ik hier gaan argumenteren waarom ik vind dat positief staan tegenover Obama best nog een jaartje kan wachten? Maar ik kan ook zeggen: als ik positief moet zijn, dan worden mijn columns wel erg saai. Goed nieuws is géén nieuws, dat is er bij mij zo ingepompt (en terecht) daar kom ik nooit meer vanaf. Links naast mij komt juist de zon op, dat is elke dag weer het beste nieuws, maar het is natuurlijk ook géén nieuws.

Vanmorgen die rede van Obama nog eens doorgelezen. Prachtig, prachtig, zelfs Jan Blokker was er vanmorgen positief over gestemd. Maar ja, behalve journalist en columnist is hij ook een en al historisch besef en als een Amerikaan er maar Lincoln bij haalt of Roosevelt, dan kan voor een historicus de boel niet meer stuk. Kom daar in Nederland maar eens om, hebben jullie Rutte, laat staan Balkenende of Bos, ooit horen refereren aan Thorbecke? Nou dan.

Vanmorgen, nog in bed, heb ik even liggen rekenen. Obama wordt dit jaar 48 jaar. Zijn vader is toen hij twee jaar was, teruggegaan naar Kenia. Hij was in 1959 in de VS gaan studeren. Hoe kan hij dan in 1948 al om zijn huidskleur geweigerd zijn in een restaurant? Toch zei Obama dat in zijn rede.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC-Café: inauguratie Obama

Eindelijk is het dan eindelijk zover: Over een uurtje wordt Barack Obama de 44e president van de VS, en een beetje van de wereld. Zullen de verwachtingen over hem uitkomen, of zijn ze zo hooggespannen dat het bijna onmenselijk wordt?

Bij het aantreden denken we ook even aan het vertrek van Bush. Wat zullen we het meest van hem missen? Zijn grappige uitspraken? De grappige foto’s en fotosoep? Zijn gelijkenissen met onze genetische broer, de chimpansee? Of, heel misschien, toch zijn beleid?

Commentaar kan hier in de comments, of uiteraard in ons café, waar de TV afgestemd staat op de inauguratie en de virtuele drankjes klaarstaan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Hoop

“Kort nadat Barack Obama de Amerikaanse verkiezingen had gewonnen, liet een Talibanleider iets opmerkelijks weten aan CNN: de Taliban had géén vertrouwen in de nieuwe president. Dat was geen nieuws. Amerika is niet voor niets de aartsvijand van de Taliban. En toch haalde het de wereldpers. Er was in de wereld blijkbaar zoveel hoop op Obama gevestigd dat het zelfs mogelijk had geleken dat de Taliban wél vertrouwen in hem zou uitspreken.”

Commentaar in Wordt Vervolgd, het tijdschrift van Amnesty International. Hoofdredactrice Monique van Ravenstein wil Obama ook graag zien als symbool van het nieuwe idealisme, maar twijfelt. Opmerkelijk: Michelle Obama legt het qua idealisme af tegen Laura Bush in de ‘Eleanorometer’ van het tijdschrift, dat deze maand gewijd is aan de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, deze week precies zestig jaar geleden geopenbaard.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Presidential Aptitude Tests

George W. Bush (Flickr/World Economic Forum)

Iemand met verstand van zaken (ik noem geen bron want die is er namelijk niet) vertrouwde mij toe dat George W. Bush precies het halve IQ had van zijn voorganger. Bill Clinton zou een IQ van 164 gehad hebben, het IQ van George W. Bush zou niet hoger dan 82 geweest zijn. Iemand anders, ook een expert, wist met zekerheid te zeggen dat het IQ van Bush onmogelijk lager dan 120 kon zijn. Een aanzienlijk verschil. Over Bush weten we met zekerheid dat hij ooit bijna gestikt is in een pretzel, maar een betrouwbare schatting van zijn IQ is niet beschikbaar.

Nu ben ik me er natuurlijk van bewust dat mensen niet op basis van de hoogte van hun IQ beoordeeld zouden moeten worden. Het IQ heeft een te grote foutmarge; het meet geen creativiteit of sociale intelligentie; het meet uiteindelijk het onderwijsniveau, en geen inherente intelligentie; het is een test die oorspronkelijk bedoeld is om leerachterstanden bij jonge kinderen vast te stellen, en is dus niet van toepassing op volwassenen. En zo zijn er nog wel meer bezwaren. Echter, intelligentie is een ongrijpbaar iets. Een IQ-score geeft tenminste enig houvast. Idealiter zou het IQ van een presidentskandidaat dus gewoon openbaar gemaakt moeten worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Obama heeft weer geld nodig

Barack Obama (Foto: Flickr/jmtimages)

Zo’n zeshonderd miljoen dollar verzamelde Barack Obama voor zijn verkiezingskas, meer dan welke kandidaat ooit. Volgens sommigen was dat de doorslaggevende reden voor zijn overwinning. Of dat geld op is, valt nog te bezien, maar in elk geval heeft de president-elect heel snel weer een paar miljoen nodig om de komende twee maanden door te komen.

Dat zit zo: alle voorbereidingskosten voor het presidentschap komen voor zijn eigen rekening. Er is vijf miljoen aan staatsgeld beschikbaar, maar Obama heeft twaalf miljoen nodig om de honderden mensen te betalen die nu al hard voor hem bezig zijn. Dus zal zijn aanhang weer de portemonnee moeten trekken. Restgeld van de campagne mag hiervoor namelijk niet gebruikt worden, omdat dat ‘politiek’ geld is. Het zal lastig werven worden in het crisisklimaat. Niettemin heeft Obama een lijstje met eisen aan donoren bekend gemaakt. Geen cadeautjes van lobbyisten, de gebruikelijke bron wanneer je als politicus snel geld nodig hebt.

Toch beginnen de waakhonden wat onrustig te worden. Anders dan voor de campagne zijn er geen wettelijke limieten aan hoeveel een donor mag geven en Obama wil pas na zijn inauguratie inzage geven in wie er allemaal iets in de pot gestopt hebben. Zijn verkiezingscampagne was ook minder transparant dan die van McCain. Obama maakt zo kennis met een ethische wetmatigheid: als je hoog van de toren blaast, kom je zelf des te meer onder het vergrootglas te liggen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Amerikaanse verkiezingen: het blijft spannend

USelections (Foto: Flickr/Kevglobal)

Uiteraard kunt u, beste verkiezingsjunk, elke dag even hier kijken of er al weer wat nieuws te melden is op het verkiezingsfront, maar als extra-de-luxe lezersservice brengt GeenCommentaar het laatste verkiezingsnieuws uit de Verenigde Staten op een presenteerblad op de voorpagina. U heeft wellicht meegekregen dat 16 dagen geleden veel mensen op een zwarte Amerikaan gestemd hebben. Die verkiezing was ditmaal redelijk snel duidelijk, maar in de gelijktijdige verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden en de Senaat waren nog wat losse eindjes. Wat is nu de stand van zaken?

Eerst de presidentsverkiezingen: de overwinning van Obama staat uiteraard niet meer ter discussie. Integendeel, nu ook zo ongeveer alle stemmen per post of van afwezigen meegeteld zijn is zijn voorsprong zelfs nog gegroeid. Obama wint nu met 52,7 tegen 45,9%. In stemmen zijn dat er ruim 8,5 miljoen meer. Ook aardig: Missouri in zijn bellwether status kwijt. Voor het eerst in 100 jaar was de winnaar in Missouri niet de winnaar van de verkiezingen. Weliswaar was het verschil miniem, maar toch.

Senaatsraces
Dan de Senaat. De Democraten hebben daar nog altijd zicht op 60 senatoren. Dat is belangrijk omdat ze daarmee zogenaamde filibusters kunnen blokkeren. Op de verkiezingsavond waren nog drie staten onbeslist en was de vraag wat er met Joe Lieberman zou gebeuren, die weliswaar met de Democraten meestemt, maar onafhankelijk is en nogal openlijk campagne had gevoerd voor John McCain.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lieberman moet blijven/oprotten

Joe Lieberman (Foto: USA Congress)

De verkiezingen zijn voorbij, dus het is tijd voor bijltjesdag in de Amerikaanse politiek. Bovenaan het lijstje verraders die een rotte vis verdienen staat Joe Lieberman. Lieberman was acht jaar geleden de running mate van Al Gore, verloor twee jaar geleden de primary voor de senaat in zijn eigen staat Connecticut, deed vervolgens als onafhankelijk kandidaat mee, won alsnog, bleef zichzelf hardnekkig democraat noemen, steunde tijdens de verkiezingen John McCain en zei daarbij heel onaardige dingen over Barack Obama.

Dus is er een campagne gestart om hem formeel uit de partij te gooien en hem al zijn belangrijke posten in de senaat af te pakken. Een tegenactie is onderweg. Obama zelf heeft het, indachtig zijn imago als verzoener, voor Lieberman opgenomen. Maar de vraag is: staat hij sterk genoeg tegenover zijn eigen bloedhonden? De Daily Kos heeft de opties op een rijtje gezet.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende