Het populisme is niet afgestraft
Waarin de auteur de verkiezingsuitslag relativeert. En constateert dat het populisme volop leeft in het politieke midden.
Het politieke midden is terug. Lees ik. En volgens Jolande Sap is het populisme afgestraft. Dat is het natuurlijk helemaal niet. Het populistische stokje van Wilders, waar Sap op doelde, is met veel enthousiasme overgenomen door de VVD. Of moet ik die enorme billboards als onschuldige marketing zien? En wat het populisme van de SP betreft (als u mij toestaat de oplossingen van de SP als populisme te bestempelen): waarom dacht u dat Samsom er zo op bleef hameren dat hij veel dichter bij de SP staat dan bij de VVD.
Het politieke midden is niet terug en het populisme is niet weg. De flanken en hun populistische technieken en standpunten, zijn enthousiast geabsorbeerd door het politieke midden. De VVD loopt nu van Wilders tot Pechtold en de PvdA van Pechtold tot Roemer. Het CDA doet er niet meer toe. We hebben eigenlijk een twee partijenstelsel met wat grotere en kleinere splinterpartijen. Amerikaanse toestanden.
Rutte was de republikein die waarschuwde voor de socialisten (mijn grootste verbazing toen de voorlopige prognose werd bekendgemaakt, was trouwens dat deze frame, het oproepen van de angst dat de PvdA de grootste zou worden en met de SP in zee zou gaan, zo goed had gewerkt). Samsom was de wijze Obama die de strijd relativeerde en zichzelf als een soort wijze staatsman boven de partijen stelde, wat hem aardig lukte. Ondertussen maakte hij Roemer overbodig. Die had zelf natuurlijk het een en ander aan voorwerk gedaan. De SP was klaar voor de macht. De vraag was of de achterban dat ook vond. Die bleek, toen puntje bij paaltje kwam, toch iets meer vertrouwen in Samsom de staatsman dan in Roemer de staatsman te hebben.