Closing Time | Obituary

In Sargasso's redactielokaal is de zomervakantie merkbaar. Daarom sluiten we in augustus ook doordeweeks om 16 uur. De reactievelden en het SG-café blijven gewoon open. https://www.youtube.com/watch?v=S19iiygsrto Gisteren had ik u geloof ik weer wat lompe herrie beloofd. Maar laat u zich hierdoor alstublieft niet afschrikken, en ook niet door de wat amateuristische cover art die u op uw scherm ziet. Laten we wel wezen: dit was het debuutalbum van death metal pioniers Obituary, dus heel veel geld voor dure artiesten die mooie hoezen konden schilderen was er nog niet. Dat maakte ze later overigens wel goed. En de muziek is fijn. Het nummer Slowly We Rot is een blauwdruk voor de sound van de band. Langzaam en smerig, maar als ze zin hebben ook hard en snel, een mooie gitaarsolo, en natuurlijk de intense zang. De vocale prestaties van zanger John Tardy grenzen aan het ongelooflijke. En na al die jaren doet zijn strot het nog steeds, wat hij nog regelmatig laat zien op het podium. Heerlijk.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Once Human

Once Human maakt een soort van kruising tussen melodieuze death en groove metal. Ach, het beestje moet maar een naam hebben, nietwaar? Noemenswaardig zijn de getalenteerde en veelzijdige zangeres Lauren Hart, het feit dat gitarist en oprichter Logan Mader voorheen speelde bij Machine Head, en dat gitarist Max Karon een gastsolo inspeelde op het geweldige Monolith van Fear Factory’s laatste album Agression Continuum – een unicum want Fear Factory doet eigenlijk helemaal niet aan gitaarsolo’s. Leuk bandje dit!

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Dismbember

Een prachtige, gevoelige ballad van Dismember? Nou ja, een soort death metal ballad, dat wel, maar niettemin: oprecht melodieus en mooi. En dat terwijl Dismember toch gewoon old school Zweedse death metal is. Het nummer komt van het album ‘Indecent and Obscene’ – de naam een reactie op een aanklacht wegens obsceniteit in het UK, als gevolg van een eerder album. Tja, echt gezellig is Dismember niet altijd, zie bijvoorbeeld de clip van ‘Soon to be Dead‘ – ooit nog in mijn achterhoofd als thematisch CT’tje voor een Goede Vrijdag, maar ja, toch maar niet aangezien we niet zijn van het nodeloos kwetsende maar van het hopeloos genuanceerde. Hoe dan ook, vermakelijke muziek, dat Dismember.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Closing Time | Vaarwel Lars Göran Petrov

De “Chief Rebel Angel”, zoals de overgebleven bandleden van Entombed A.D. hem liefkozend noemden, is niet meer. Lars Göran Petrov, zanger bij Entombed en, na gedoe, bij Entombed A.D., heeft het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld. “Rest in festering slime”, stond er op de voorkant van Entombed’s debuutalbum Left Hand Path, maar ik mag hopen dat LG Petrov een aangenamer hiernamaals heeft. Deze versie van Chief Rebel Angel is een live-opname met het koninklijk ballet van Stockholm, en hoewel ik daar geen verstand van heb (ballet) vind ik de cross-over prima geslaagd. Zet wel even het volume wat hoger, want de opnamekwaliteit is niet optimaal.

Closing Time | Carnation

Normaal gesproken denk ik niet aan onze zuiderburen, wanneer het gaat om kwalitatief hoogstaande death metal, maar Carnation brengt daar wel verandering in. Het ritme is strak, de leads en riffs zijn fantastisch en de zanger heeft een erg goede, brute strot. Het geheel ademt een heerlijk nostalgische old school death metal vibe uit, dat doet denken aan (bijvoorbeeld) een vroege Entombed. Zelfs voor de albumhoes lijkt men inspiratie te hebben opgedaan uit de glorieperiode van deze muziekstijl. Enig experiment wordt niet geschuwd, op het laatste nummer van Where Death Lies zijn bijvoorbeeld ook wat (verdienstelijke) cleane vocals te horen. Heel gaaf album dit, met mooie liederen. Enjoy! En oh ja, artiesten hebben het moeilijk deze dagen, dus mocht je hier van genieten: klik vooral hier.

Closing Time | Ulcerate

Stare Into Death and Be Still – nee, voor vrolijke, jolige liedjes met dubbelzinnige teksten, ben je bij Ulcerate aan het verkeerde adres. De technische death klinkt donker, wanhopig en intens. Daarbij is Ulcerate weinig gelegen aan traditionele liedjesstructuren a la couplet-refrein-couplet-refrein-tussenstuk-refrein. Geen lichte kost, wel erg mooi.

Closing Time | Pestilence

Pestilence was begin jaren negentig de death metal band van Nederland – een land dat sowieso een heel prima scene had in die tijd. Hun hele derde album, Testimony of the Ancients, is van begin tot eind geweldig. Maar dit nummer, Twisted Truth, echt… die solo’s, de melodie, de intensiteit. Woorden schieten tekort. Eén van de beste death metal nummers ooit.

 

Closing Time | Afflicted

Soms kiest een band opeens voor een dramatische, radicale wisseling van stijl. Zo speel je lekker trage death metal, zoals Afflicted op hun eerste album deed in het begin van de jaren 90, met maatschappijkritische teksten over hoe de mensheid omgaat met het fragiele ecosysteem. En een paar jaar later besluit je opeens om power metal te gaan spelen.

Inclusief de wat clichématige teksten over Vikingen die vallen op het slagveld en dan naar Valhalla gaan. Tja, het kan verkeren. Wat echter mooi is: de kwaliteit van de muziek bleef onverminderd goed. Het is tragisch dat Afflicted muziek maakte in de jaren 90, die notoir onvriendelijk waren voor metalbands. Eerst zakte de scene in elkaar ten faveure van de grunge, en vervolgens werd meer traditionele metal verdrongen uit de mainstream door nu-metal-achtige toestanden. Een revival kwam pas later.

Closing Time | Mortification

Verandering van spijs doet eten, toch? Dus gaan we vanavond helemaal naar de andere kant van de wereld, en luisteren we naar het prijzen van de Heer. Mortification is een Australische white metal band, met andere woorden: christelijke metallers. Maar binnen dit subgenre (wat eigenlijk alleen een genre is op geloofsovertuiging, niet op stijl muziek) maakten ze wel zo’n beetje de lompste metal die er te vinden is. Scrolls in the Megilloth!

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende