Ik zeg wel vaker dat het een schande is dat een band nog nooit een CT’tje heeft gehad hier, maar bij Fear Factory is dat oprecht. De band was (naast ontzettend goed) ongelooflijk invloedrijk in metalscene, met name in de eerste helft van de jaren 90. Ze pionierde met het afwisselen van grunts met normale zang; met de combinatie van industrial en (death) metal; en met experimentele techno (en zelfs gabber!) remixen van hun nummers. De strijd tussen mens en machine is een veelbezongen thema in hun oeuvre, wat prima past bij hun sound.
Fear Factory kwam hier eerder langs op Sargasso, in het gelinkte artikel onder het kopje “de grote vechtscheiding”. Over bands die na jaren of zelfs decennia succes eindigen in de rechtszaal, waar bandleden elkaar stuk proberen te maken in een gevecht om geld, rechten en ‘de naam’. Dat is ook de concrete aanleiding om nu aandacht te besteden aan Fear Factory: het instituut lijkt definitief stuk door alle rechtszaken en ‘statements’ waarin (ex)bandleden worden uitgemaakt voor alles wat lelijk en vies is. Meer ga ik er niet over zeggen, want het doet alleen maar afbreuk aan de geniale muziek die is voortgebracht: luister bijvoorbeeld naar deze remix van Zero Signal:
Dood- en doodzonde. Voor de nostalgie nog een nummertje van Dynamo Open Air (over nostalgie gesproken!) 1995. Wel even het geluid wat harder zetten, want de opnamekwaliteit is niet zo denderend.
(en ja in het publiek klonk het zuiverder).