Adverteerders schrikken van racisme op De Dagelijkse Standaard
En de boodschapper roept de toorn van de bruine horden over zich heen. Die nu zijn werkgever er in gaan betrekken. Want dat is zogenaamd hetzelfde.
Dat PVV-apologeet en schrijver Joost Niemöller niet-Westerse allochtonen een inferieur soort mensen vindt, wordt uit zijn stukken zeer aannemelijk. Dat hij daarom een broertje dood heeft aan 'donkerharige' asielzoekers, die hij beschouwt als "uitkeringsbeluste beschavingsvernietigers" en ongedierte dat in reuzenzwermen op Europa neerdaalt, is inmiddels ook wel duidelijk. En dat Niemöller geen kaas heeft gegeten van statistiek, dat staat onderhand wel vast. Dus wat er gebeurt wanneer Niemöller zich waagt aan een stukje statistiek over asielstromen en asielbeslissingen in verschillende Europese landen laat zich licht raden: dan ontstaat er spontaan xenofobe leugenpropaganda.
En de boodschapper roept de toorn van de bruine horden over zich heen. Die nu zijn werkgever er in gaan betrekken. Want dat is zogenaamd hetzelfde.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
‘Ik kom tegenwoordig niet meer in Amsterdam, want het ziet er zwart van de mensen! Ha ha ha!’ Iedere familie kent wel zo’n oom, die op feestjes en verjaardagen zijn foute grappen en grollen vertelt. Joost Niemöller is zo’n foute oom, maar in plaats hem naar de keuken te dirigeren, geeft de Dagelijkse Standaard deze verlopen schrijver een platform om zijn racistische praatjes te tappen.
“Europa kleurt donker door Arabische migranten”, zo schalt Niemöller op het podium van de buurttent. “Als sprinkhaanzwermen bezetten de donkerharige jongens met de sjofele leren jasjes het voormalige toeristeneiland Lampedusa.” (…) “De werkelijkheid is dat er op alle Noord Afrikaanse kusten massaal in bootjes wordt gestapt door uitkeringsbeluste beschavingvernietigers.” (…) “Libië, en -vooral- Egypte zullen pas echt de miljoenen gaan aanleveren die de Europese cultuur gaan verpletteren.”
‘Donker kleuren’, ‘donkerharige jongens’; de “spleetogen” van Arend Jan Boekestijn zijn er niets bij. Duizenden vluchtelingen worden hier bovendien even voorgesteld als vraatzuchtig ongedierte: sprinkhanen, een bekend beeld uit antisemitische lectuur. Oompje Niemöller kent z’n klassiekers: in de nazi-propagandafilm Jud Süß klonk het al over de Joden: “Als Sprinkhanen komen zij over ons land”. Ditmaal moeten de Arabische moslims het ontgelden. Nou hoeft dat niet te verbazen van iemand die meent dat Turken genetisch inferieur zijn aan Duitsers, maar toch.
Een gastbijdrage van Prediker.
Is het soms één grote hoax? Dat had natuurlijk de reactie moeten zijn, bij het ontdekken van een aantal bekende en semi-bekende Nederlanders op het vriendenlijstje van de facebook-pagina van Sharia4Holland. Daar prijkten zowaar de namen van rapper Salah Edin, Jos Meeuws (bestuurslid van GroenLinks), ex-Tweede Kamerlid Samira Bouchibti (PvdA), journaliste Nina Jurna (NRC/RTL) en Hakim Traïdia.
Hakim? Van Sesamstraat? Maar die kennen we toch? Dat is geen gestoorde sabelzwaaier. En dan ook nog Samira Bouchibti, en een bestuurslid van GroenLinks? Nee, dat kan niet waar zijn. Dan is dat hele ‘Sharia4Holland’ één grote grap, of misschien is die facebook-pagina nep, of die club heeft hen buiten hun weten om als vrienden toegevoegd. Maar het is onvoorstelbaar dat al die lui sympathiseren met die enge club. No way!
Dat zou de reactie zijn van iemand die even logisch nadenkt. Maar het was niet de reactie van Theodor Holman. Die nagelde als een eersteklas islamofoob amateurbloggertje de betrokken aan de schandpaal. Hij schroomde zelfs niet om een voormalig collega – die hij volgens eigen zeggen hogelijk waardeerde – publiekelijk aan te geven. Op grond van het anonieme facebook-accountje van derden. Er is een verdienstelijk Stasi-informant aan Holman verloren gegaan, zoveel is duidelijk.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
ANALYSE - Flip van Dyke analyseert op zijn blog de meest recente migratiecijfers van het CBS.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.