Ik snap dat de mogelijke centrum-rechtse coalitie weinig opheeft met klimaatverandering en niet accepteert dat er een relatie ligt tussen de menselijke CO2 productie en de wereldwijde stijging van de temperatuur. Ik snap ook dat ze daarom vies zijn van het nemen van maatregelen om de productie van CO2 tegen te gaan, zeker als het gaat om financiële prikkels. Maar dat ze precies het tegenovergestelde willen gaan doen, snap ik dan weer niet. Zowel voor het klimaat als voor de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen is het niet slim de maximum snelheid te verhogen naar 130. Even wat cijfertjes op een rijtje. Eerst de CO2 productie van de personenauto's in Nederland de afgelopen jaren:
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Hieronder volgt een gastbijdrage van Jos Cozijnsen expert in CO2 emmissiehandel. In dit artikel (dat ook hier verscheen) geeft hij zijn visie op hoe de CO2 prijs zich de komende maanden gaat ontwikkelen en hoe belangrijke spelers als de Amerikaanse en Europese overheden momenteel tegenover emissiehandel staan.
De bandbreedte van de CO2-prijs lag vorig jaar tussen de 13 en 15 euro per ton CO2, maar vorige week doorbrak het ‘futures’ contract voor 2010 de 16 euro; de markt verwacht dat niveau als gemiddelde voor de rest van het jaar.
De prijs van goedkopere CDM-credits uit ontwikkelingslanden, waarmee bedrijven zo’n 10% van hun emissies mogen afdekken, blijft achter. De EU wil in de toekomst het gebruik verder beperken.
De fundamentele waarden van de CO2-markt lijken robuust. Analisten voorspellen een toenemend tekort na 2012 en trekken prijsprognoses omhoog. Ook al gaan EU-lidstaten een beslissing nog uit de weg om het Europese CO2-reductiedoel van 20% in 2020 t.o.v. 1990 op te trekken naar 25 of 30%, de markt houdt rekening met een verscherping op termijn. Analisten verwachten een gemiddelde prijs van euro 19,50 volgend jaar en euro 23,10 in 2012. Voor de periode na 2012 verwacht Pointcarbon een jaarlijks tekort van 250 miljoen ton en een verdubbeling van de CO2-prijs naar euro 30,60. Deze verwachting verhoogt de vraag van emissierechten met de huidige prijs, temeer daar de eerste Europese veilingen van emissierechten voor 2013 niet voor 2012 wordt gehouden en er geen ‘futures’ voor 2014 etc. geveild gaan worden. Energiebedrijven zijn na 2012 volledig afhankelijk van veilen; bedrijven krijgen nog een groot deel gratis.
Mensen gaan niet duurzaam leven door het wapperen met cijfers over CO2-uitstoot of fijnstofnormen. Het moet hen raken op de plek waar het de meeste pijn doet: de portemonnee.
Een IJslandse vulkaan heeft zojuist een belangrijk argument voor duurzaam leven omver geblazen. De Eyjafjallajokull (of hoe dat ding ook mag heten) blaast as we speak waarschijnlijk meer stofdeeltjes de lucht in dan alle aardse dieselmotoren bij ekaar, en een hoeveelheid CO2 waar we, als we de Europese normen aanhouden, een compleet continent voor moeten compensatieherbossen.
Oke, om eerlijk te zijn heb ik geen flauw idee wat de milieuschade is van deze uitbarsting, maar dat de goede wil van miljoenen Priusrijders in een etmaal zinloos is gebleken, lijkt me duidelijk.
Maar zelfs zonder onze IJslandse vriend, heb ik nooit begrepen waarom wij zo moreel verplicht worden om onze CO2-schuld te compenseren.
Natuurlijk ben ik geen klimaatscepticus of heb ik zo’n hekel aan de planeet of de mensheid dat ik hen een zo kort mogelijk leven gun. Ik denk alleen dat het doel (geen klimaatverandering, of in ieder geval langzamer) voor de meeste mensen te abstract is voor het accepteren van het middel (minder gebruik van fossiele brandstoffen). Als we midden in de winter snijbonen willen eten, dan halen we ze uit Israel of Egypte, en worden ze met het vliegtuig ingevlogen. Als we een flinke hoeveelheid snijbonen kopen, dan halen we ze met de auto op bij de supermarkt een kilometer verder. Dit gedrag, zeg maar het Westers Luxesyndroom, wordt niet aangepast door te schermen met CO2-uitstoot. Waarom zou ik de auto niet pakken als een IJslandse vulkaan per uur een miljoen keer meer uitstoot dan ik ooit kan?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“Global warming is undoubtedly one of the chief concerns facing the world today and a challenge humanity must confront. Investing $100bn annually.. ..could essentially resolve the climate change problem by the end of this century.” (Guardian)
Bjørn Lomborg, blonde aandachtshoer Deens politicoloog en directeur van het Copenhagen Consensus Center lijkt eindelijk om: hij erkent dat klimaatverandering een van de grootste problemen is en wil geld uitgeven om het te bestrijden. Lomborg wil een CO2 tax, de opbrengsten daarvan kunnen naar wind-, golf-, zonne- en kernenergie, maar ook naar dijken, gezondheidszorg en geo-engineering. Nadat hij jarenlang met ingezonden brieven in kranten overal ter wereld de impact van klimaatverandering heeft gebagatelliseerd lijkt Lomborg nu niet meer deel van het probleem te willen uitmaken. Lomborg komt in zijn nieuwe boek, dat in oktober uitkomt, met oplossingen. Dit boek is inmiddels al positief ontvangen door zijn voormalige(?) aartsvijand: IPCC-baas Rajendra Kumar Pachauri die door de eerdere strapatsen van de skeptische Deen zelfs aan het Godwinnen sloeg.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Twee ultrakorte colleges over de verzuring van de oceanen. Deze verzuring is een effect van de antropogene verhoging van de CO2-concentratie in de atmosfeer en kan mogelijk voor het eind van deze eeuw leiden tot het uitsterven van 1 miljoen plant- en diersoorten in de oceaan. Hierboven wordt het basisprincipe uitgelegd en de impact op plankton en koralen. Na de klik legt vooraanstaand marien bioloog Daniel Pauly uit dat verzuring van de oceanen vissen zelfs de adem kan benemen…
Naarmate onze energiebehoefte groeit, groeit ook onze behoefte aan water. Niet om op te drinken maar om al die energiecentrales normaal te kunnen laten draaien. En als we dan ook nog eens de CO2 willen opvangen, kost dat nog eens wat meer water. Ook biobrandstof is zeer vochtvragend. De gevolgen laten zich raden. Op basis van de grafiek lijken er maar twee oplossingen echt op lange termijn haalbaar.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
